Tag: Electric Power Industry Reform Act

Mandamus at ang Tungkulin ng ERC: Pagpapatupad ng mga Regulasyon sa Industriya ng Elektrisidad

Ang kasong ito ay nagpapatibay sa kapangyarihan ng mandamus upang utusan ang isang ahensya ng gobyerno na gampanan ang kanilang legal na tungkulin. Ipinag-utos ng Korte Suprema sa Energy Regulatory Commission (ERC) na aksyunan ang aplikasyon ng Independent Electricity Market Operator of the Philippines, Inc. (IEMOP) para sa market fees. Binigyang-diin ng Korte na ang ERC ay may tungkuling ipatupad ang mga panuntunan at regulasyon na itinakda ng Department of Energy (DOE) alinsunod sa Electric Power Industry Reform Act of 2001 (EPIRA), at walang diskresyon upang balewalain ang mga ito. Ang desisyong ito ay nagbibigay linaw sa responsibilidad ng ERC sa pagpapatupad ng mga regulasyon na may kinalaman sa pagpapatakbo ng Wholesale Electricity Spot Market (WESM).

ERC, IEMOP, at WESM: Sino ang Dapat Mag-aplay ng Market Fees?

Ang kaso ay nagmula sa isang petisyon for mandamus na inihain ng IEMOP upang pilitin ang ERC na aksyunan ang kanilang aplikasyon para sa market fees para sa taong 2021. Naitatag ang IEMOP bilang Independent Market Operator (IMO) na hiwalay sa Philippine Electricity Market Corporation (PEMC). Sa ilalim ng EPIRA, ang Market Operator ang responsable sa pagpapatakbo ng Wholesale Electricity Spot Market (WESM). Nagkaroon ng pagtatalo kung sino ang dapat maghain ng aplikasyon, dahil iginiit ng ERC na ang PEMC pa rin ang dapat na maghain nito. Dito na lumabas ang tanong: Tama ba ang ERC sa pagtanggi sa aplikasyon ng IEMOP, at maaari bang utusan ng korte ang ERC na gampanan ang kanilang tungkulin?

Ang Korte Suprema ay nagbigay diin na ang mandamus ay nararapat kung ang isang opisyal ay nagpapabaya sa pagtupad ng isang tungkulin na ipinag-uutos ng batas. Ang mga rekisitos para sa mandamus ay ang mga sumusunod: (1) ang petisyoner ay may malinaw na legal na karapatan sa hinihinging aksyon; (2) tungkulin ng respondente na isagawa ang aksyon dahil ito ay mandato ng batas; (3) hindi makatwiran ang pagpapabaya ng respondente sa pagtupad ng tungkuling iniutos ng batas; (4) ang aksyon na dapat isagawa ay ministerial, hindi discretionary; at (5) walang ibang plain, speedy at adequate na remedyo sa ordinaryong kurso ng batas. Sa kasong ito, natagpuan ng Korte na ang lahat ng mga rekisitos ay natugunan.

Ayon sa Korte, may malinaw na legal na karapatan ang IEMOP na ipilit sa ERC na aksyunan ang kanilang aplikasyon para sa market fees. Batay sa Section 30 ng EPIRA, ang Market Operator ang dapat magpatupad ng WESM. Ipinunto rin ng Korte na nagkaroon na ng transisyon mula PEMC bilang Autonomous Group Market Operator (AGMO) patungo sa IEMOP bilang IMO. Ito ay pinagtibay ng DOE at ng mga kalahok sa industriya ng elektrisidad. Sa DOE D.C. No. DC2018-01-0002 at IMO Transition Plan, itinatakda ang transisyon, kung saan nilagdaan din ng PEMC at IEMOP ang Operating Agreement, na kinikilala ang IEMOP bilang IMO.

Dagdag pa rito, ipinunto ng Korte Suprema na ang ERC ay nagpapabaya sa kanilang tungkulin na ipatupad ang regulasyon sa sektor ng elektrisidad. Ang 01 September 2020 na e-mail ng ERC na nagpapabalik sa aplikasyon ng IEMOP ay hindi maituturing na aksyon sa aplikasyon. Hindi rin ito maituturing na pagtanggi sa aplikasyon. Sabi ng korte:

Section 4(a) of R.A. No. 11032, otherwise known as the “Ease of Doing Business and Efficient Government Service Delivery Act of 2018,” defines action as referring to “the written approval or disapproval made by a government office or agency on the application or request submitted by an applicant or requesting party for processing.”

Bukod pa rito, kahit sumunod ang IEMOP sa panuntunan ng ERC at isumite ang karagdagang dokumento, hindi nagbigay ng reaksyon ang ERC at hindi ipinagpatuloy ang proseso. Pinatunayan ng Korte Suprema na may kapangyarihan ang ERC na tumupad sa kanilang tungkuling may diskresyon at ipinahayag na maaari ring mag-isyu ng mandamus upang itama ang pag-abuso sa diskresyon, paglabag ng batas, o hindi makatwirang pagkaantala. Kaya’t iginiit ng Korte Suprema na dahil tumanggi at nagpabaya ang ERC sa pagtupad ng tungkuling ayon sa batas, inutusan ang ahensya na agarang aksyunan at resolbahin ang aplikasyon ng IEMOP.

Dagdag pa rito, kinatigan din ng Korte Suprema ang posisyon ng Kagawaran ng Enerhiya (DOE) at ng PEMC na ang IEMOP na nga ang IMO kaya dapat nilang tanggapin ang application para sa market fees. Kaya ang pangangatwiran ng ERC na hindi nila ito papansinin hangga’t hindi PEMC ang nag-a-apply ay walang legal na basehan.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung tama ba na obligahin ang ERC na aksyunan ang Market Fees Application ng IEMOP.
Ano ang Wholesale Electricity Spot Market (WESM)?	Ang WESM ay isang pamilihan kung saan nagbebenta at bumibili ng elektrisidad ang mga kompanya. Ito ay itinatag upang magkaroon ng mas transparent at makatarungang presyo ng elektrisidad.
Ano ang Market Operator?	Ang Market Operator ay ang entity na namamahala sa operasyon ng WESM. Sa kasong ito, ang IEMOP ang kasalukuyang Market Operator.
Ano ang mandamus?	Ang mandamus ay isang legal na remedyo na ginagamit upang pilitin ang isang ahensya ng gobyerno na gampanan ang kanilang legal na tungkulin.
Ano ang epekto ng desisyon ng Korte Suprema?	Sa pamamagitan ng desisyon, kailangan ng ERC na ipagpatuloy ang proseso sa Market Fees Application na isinumite ng IEMOP.
Sino ang Independent Electricity Market Operator of the Philippines, Inc. (IEMOP)?	Ang IEMOP ay isang non-stock, non-profit corporation na nagpapatakbo ng Wholesale Electricity Spot Market (WESM).
Bakit hindi agad inaksyunan ng ERC ang aplikasyon ng IEMOP?	Iginiit ng ERC na PEMC pa rin ang dapat na maghain ng aplikasyon, at hindi kinilala ang transisyon patungo sa IEMOP bilang Market Operator.
Ano ang Electric Power Industry Reform Act of 2001 (EPIRA)?	Ang EPIRA ay isang batas na naglalayong repormahin ang industriya ng elektrisidad sa Pilipinas upang maging mas episyente at kompetitibo.

Sa kabuuan, ang desisyong ito ng Korte Suprema ay nagbibigay diin sa mahalagang papel ng ERC sa pagpapatupad ng mga regulasyon sa industriya ng elektrisidad at ang kanilang tungkulin na sundin ang mga patakaran ng DOE. Ito ay nagpapakita rin ng kapangyarihan ng mandamus bilang isang legal na remedyo upang mapilitan ang mga ahensya ng gobyerno na gampanan ang kanilang mga tungkulin.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: IEMOP vs ERC, G.R No. 254440, March 23, 2022

Marso 23, 2022

Limitasyon sa Kapangyarihan ng COA: Pagpapahintulot sa Kontrata sa mga Abogado sa Kabila ng Pagkaantala

Sa isang desisyon na nagtatakda ng limitasyon sa kapangyarihan ng Commission on Audit (COA), pinagtibay ng Korte Suprema na ang hindi makatwirang pagkaantala ng COA sa pagproseso ng mga kahilingan para sa pag-apruba ng mga kontrata ng gobyerno ay hindi maaaring magresulta sa pagpapawalang-bisa ng mga kontratang iyon. Sa kasong ito, ang Power Sector Assets and Liabilities Management (PSALM) Corporation ay humingi ng pag-apruba mula sa COA para sa pagkuha ng mga pribadong abogado. Dahil sa hindi makatwirang pagkaantala ng COA sa pagtugon sa kahilingan ng PSALM, nagpasya ang PSALM na magpatuloy sa pagkuha ng mga pribadong abogado. Ang Korte Suprema ay nagpasiya na dahil sa pagkaantala ng COA, hindi nito maaaring tanggihan ang pagbabayad sa mga abogadong ito batay lamang sa kakulangan ng naunang pag-apruba.

Pagkaantala ng COA: May Bisa Pa Ba ang mga Kontrata ng Gobyerno?

Ang kaso ay nagsimula sa kahilingan ng Power Sector Assets and Liabilities Management (PSALM) Corporation sa Commission on Audit (COA) para sa pagkuha ng mga pribadong abogado. Ayon sa PSALM, ang pagkuha ng mga pribadong abogado ay kailangan upang tumulong sa pagbebenta ng mga ari-arian ng National Power Corporation (NPC). Ayon sa PSALM ang kanilang pagsangguni ay importante para sa technical expertise sa international public bidding ng energy generation, IPP contracts, at iba pang internal business transactions ng PSALM.

Humiling ang PSALM ng pagkunsulta ng COA ngunit umabot ng tatlong taon bago tumugon ang COA, tinanggihan ng COA ang kanilang kahilingan. Sa kanilang pagtanggi binase nila na walang pag apruba ng COA noong kinukuha ang mga abugado at hindi sumunod sa mga circular ng COA. Nag-akyat ng reklamo ang PSALM sa Korte Suprema dahil nagtagal at hindi makatwiran ang COA sa kanilang pagtugon.

Ang pangunahing isyu sa kaso ay kung ang pagkaantala ba ng COA sa pagproseso ng kahilingan para sa pag-apruba ng kontrata ng gobyerno ay nagpapawalang-bisa sa kontratang iyon. Sa madaling salita, kung hindi tumugon ang COA sa isang makatwirang panahon, maaari bang ipagpatuloy ng ahensya ng gobyerno ang kontrata at asahan na babayaran ito ng COA? Pinanigan ng Korte Suprema ang PSALM at nagbigay ng aral sa malaking epekto sa pagpapatakbo ng gobyerno.

Ayon sa Korte Suprema, ang pagkaantala ng COA sa pagtugon sa kahilingan ng PSALM ay paglabag sa karapatan ng PSALM sa mabilis na paglilitis. Anila, “All persons shall have the right to a speedy disposition of their cases before all judicial, quasi-judicial, or administrative bodies.” Sa kasong ito, kinakailangan na magdesisyon ang Korte Suprema sa sakop ng awtoridad ng COA sa mga kontrata na kinuha na ngunit walang paunang pagtugon, nang sa ganon magkaroon ng seguridad at maiwasan ang kalituhan. Binuo ng Korte Suprema na hindi makatwiran ang ginawa ng COA.

Ayon sa Korte Suprema, kailangan ring bigyang pansin ng COA, ang Section 31 ng EPIRA na mayroon lamang 3 taon simula nang maaprubahan ang batas noong 2001 na ipatupad ang retail competition at open access. Para makamit ang minimum threshold requirement na 70% kailangan ng mga consultant.

Bukod dito, binigyang diin ng Korte Suprema ang layunin ng mga batas na nilabag mismo ang kailangan ang expertise ng mga pribadong abogado. Anila, ”to ensure a regime of fair and free competition in the power sector, and to achieve the quality, reliability, security, and affordability of electric power supply.” Hindi dapat sisihin ang PSALM sa kanilang hakbangin.

Sa desisyong ito, naglatag ang Korte Suprema ng gabay na sinusundan. Ang pangunahing layunin ay dapat matugunan ang kunsulta, kung dapat o hindi kailangan manghingi ng COA concurrence sa engagement sa kontrata, bago magtapos ang serbisyo ng kontrata o bayaran sila.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung ang hindi makatwirang pagkaantala ng COA sa pagproseso ng kahilingan para sa pag-apruba ng kontrata ng gobyerno ay nagpapawalang-bisa sa kontratang iyon.
Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema?	Pinanigan ng Korte Suprema ang PSALM at sinabi na hindi maaaring tanggihan ng COA ang pagbabayad sa mga pribadong abugado dahil sa kanyang pagkaantala.
Anong batas ang nilabag ng PSALM?	Binigyang diin ng Korte Suprema na layunin ng mga batas na kinakailangan ang angkinin mismo ang ang kaalaman ng mga abugado upang masigurado ang libreng kompetisyon.
Mayroon bang basehan para gumawa ng bagong mga desisyon?	Ayon sa Section 31 ng EPIRA tatlong taon lang pwedeng simulan ang retail competition at open access.
Anong desisyon ang ginawa ng korte para mas mabilis ang ganitong mga kahilingan sa hinaharap?	Sa anumang kaso, kinakailangan magbigay ng abiso hindi bababa sa 60 araw bago bayaran para humingi ng permiso. Tatagal din ng 60 araw para magtugon. Pag hindi tumugon, ayos nang ipagpatuloy ang proseso.
Saan mapupunta ang mga kahilingan bago pa man dumating sa COA?	Dadaan ang mga kailangan para tugunan ng COA para humingi ng aproval ng Office of the Government Corporate Counsel.
Ano ang nais maabot pag dating sa mga gampanin patungkol legal?	Sa dami daming agencies dapat daw ay sumunod nalang at nakakasiguro may “a degree of certitude and predictability in matters of legal import”
Para saan ang mandato nang ganitong pagtatalaga nang gampanin?	Nais malaman muna kung magkano babayaran dahil mahirap humingi kapag paid na ang serbisyo lalo na kung nakatira sa ibang bansa.

Sa kabuuan, ang desisyon na ito ay nagbibigay ng linaw sa sakop ng kapangyarihan ng COA at nagtatakda ng limitasyon sa kapangyarihan nito. Itinataguyod rin ng pagpapasya na ito ang kahalagahan ng pagiging episyente at napapanahon sa pagpapatakbo ng pamahalaan, at nagpapadala ng malinaw na mensahe na ang hindi makatwirang pagkaantala ng mga ahensya ng gobyerno sa pagtupad ng kanilang mga obligasyon ay hindi papayagan. Sa pagbibigay kahulugan sa kahalagahan ng due process ng PSALM at kung paano ito pwedeng magkaiba sa iba pa. Bukod pa dyan binibigyang atensyon rin nito at idinedetalye ang napakahalaga na 60 araw simula na magagamit pag walang naririnig. Sa dami dami na kailangang gawin, may nararapat na mga paraan.

Para sa mga katanungan tungkol sa paglalapat ng pasyang ito sa mga tiyak na pangyayari, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay ibinigay para sa mga layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
Pinagmulan: POWER SECTOR ASSETS AND LIABILITIES MANAGEMENT (PSALM) CORPORATION, REPRESENTED BY IRENE JOY BESIDO-GARCIA, G.R. No. 247924, November 16, 2021

Nobyembre 16, 2021

Mandatoryong Paglipat sa Contestable Market: Ilegal ang Pagpigil sa Pagpili ng Konsyumer ng Kuryente

Ipinahayag ng Korte Suprema na ilegal ang pilitang pagpapalipat ng mga потребители ng kuryente sa contestable market. Ayon sa desisyon, hindi maaaring pilitin ng Department of Energy (DOE) at Energy Regulatory Commission (ERC) ang mga потребители na lumipat sa contestable market dahil labag ito sa Electric Power Industry Reform Act (EPIRA). Binibigyang-diin ng EPIRA ang kalayaan ng mga потребители na pumili ng kanilang supplier ng kuryente. Ang desisyon na ito ay nagbibigay proteksyon sa karapatan ng mga потребители na magdesisyon para sa kanilang sarili at nagtataguyod ng malayang kompetisyon sa merkado ng kuryente.

Kapangyarihan ng Pamahalaan o Karapatan ng Mamimili: Sino ang Magdedesisyon sa Merkado ng Kuryente?

Ang kasong ito ay nagmula sa mga petisyon na inihain ng iba’t ibang grupo, kabilang ang mga negosyo, paaralan, at electric cooperative. Kinuwestiyon nila ang legalidad ng Department of Energy Circular No. DC2015-06-0010 at Energy Regulatory Commission Resolution Nos. 5, 10, 11, at 28, Series of 2016. Sa mga nasabing circular at resolusyon, ipinag-utos ang mandatoryong paglipat ng mga потребители na may tiyak na потребление ng kuryente sa tinatawag na contestable market. Ang pangunahing argumento ng mga petisyoner ay ang mga issuances na ito ay lumalabag sa kanilang karapatan na pumili ng supplier ng kuryente at umaabot sa labas ng kapangyarihan ng DOE at ERC ayon sa EPIRA.

Ang EPIRA o Electric Power Industry Reform Act of 2001 ang batas na nagtatakda ng patakaran para sa restrukturasyon ng industriya ng kuryente sa Pilipinas. Nilalayon ng batas na ito na magkaroon ng mas malayang kompetisyon, mas mababang presyo ng kuryente, at mas mahusay na serbisyo para sa mga потребители. Ayon sa Section 31 ng EPIRA:

SECTION 31. Retail Competition and Open Access. — Any law to the contrary notwithstanding, retail competition and open access on distribution wires shall be implemented not later than three (3) years upon the effectivity of this Act… Upon the initial implementation of open access, the [Energy Regulatory Commission] shall allow all electricity end-users with a monthly average peak demand of at least one megawatt (1MW) for the preceding twelve (12) months to be the contestable market.

Binibigyang-diin ng probisyong ito na ang pagbubukas ng merkado sa kompetisyon ay dapat gawin nang unti-unti, simula sa mga malalaking потребители. Gayunpaman, ang mga regulasyon ng DOE at ERC ay nagpataw ng mandatoryong paglipat, na taliwas sa prinsipyong ito ng malayang pagpili.

Sa kanilang depensa, iginiit ng DOE at ERC na ang mandatoryong paglipat ay naaayon sa kanilang mandato sa ilalim ng EPIRA na pangasiwaan ang industriya ng kuryente. Sinabi nila na ang pagpapahintulot sa mga потребители na kusang-loob na lumipat ay magpapahina sa kompetisyon at magiging mahirap para sa mga bagong supplier na makapasok sa merkado. Dagdag pa nila na ang EPIRA ay nagbibigay sa kanila ng malawak na kapangyarihan upang magpatupad ng mga patakaran na kinakailangan para sa reporma sa industriya ng kuryente. Ang argumento na ito ay tinanggihan ng Korte Suprema.

Idiniin ng Korte Suprema na ang mga ahensya ng gobyerno, tulad ng DOE at ERC, ay may limitadong kapangyarihan lamang na ipinagkaloob ng Kongreso. Ang anumang regulasyon o patakaran na kanilang ipinapatupad ay dapat na naaayon sa batas na nagbibigay sa kanila ng kapangyarihan. Sa kasong ito, natagpuan ng Korte Suprema na ang mga issuances ng DOE at ERC ay lumalabag sa mga probisyon ng EPIRA na nagtataguyod ng kalayaan ng mga потребители na pumili ng supplier ng kuryente. Binigyang-diin din ng Korte na ang kapangyarihan ng mga ahensya ng gobyerno ay hindi dapat gamitin upang ipagkait ang mga karapatan ng mga mamamayan.

Ang desisyon ng Korte Suprema ay may malaking epekto sa industriya ng kuryente. Ipinakikita nito na ang kalayaan ng потребители na pumili ay isang mahalagang prinsipyo na dapat protektahan. Sa pagpapawalang-bisa sa mga issuances ng DOE at ERC, pinapanatili ng Korte ang kalayaan ng mga потребители na magdesisyon para sa kanilang sarili kung nais nilang lumipat sa contestable market o manatili sa kanilang kasalukuyang supplier.

Dagdag pa rito, ipinapaalala ng desisyon na ito sa mga ahensya ng gobyerno na dapat silang kumilos sa loob ng kanilang legal na awtoridad. Hindi nila maaaring gamitin ang kanilang kapangyarihan upang lumikha ng mga regulasyon na sumasalungat sa batas. Ang mga потребители ng kuryente ay maaari na ngayong magpasya kung sila ay lalahok sa contestable market, batay sa kanilang sariling pangangailangan. Sa desisyon na ito, ang karapatan ng потребители ang nanaig.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Ang pangunahing isyu ay kung legal ba ang mandatoryong pagpapalipat ng mga потребители ng kuryente sa contestable market, na ipinag-utos ng Department of Energy at Energy Regulatory Commission.
Ano ang contestable market?	Ang contestable market ay isang sektor ng industriya ng kuryente kung saan ang mga kwalipikadong потребители ay may karapatang pumili ng kanilang supplier ng kuryente, hindi katulad ng captive market kung saan sila ay nakatali sa isang partikular na utility company.
Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa isyu?	Ipinahayag ng Korte Suprema na ilegal ang mandatoryong pagpapalipat at binigyang-diin na ang mga потребители ay may karapatang pumili ng kanilang supplier ng kuryente nang malaya.
Ano ang EPIRA?	Ang EPIRA o Electric Power Industry Reform Act ay ang batas na naglalayong repormahin ang industriya ng kuryente sa Pilipinas upang magkaroon ng mas malayang kompetisyon at mas mababang presyo ng kuryente.
Bakit kinuwestiyon ang mga issuances ng DOE at ERC?	Kinuwestiyon ang mga issuances dahil sinasabing lumalabag ito sa karapatan ng mga потребители na pumili at umaabot sa labas ng kapangyarihan ng DOE at ERC ayon sa EPIRA.
Anong mga organisasyon ang naghain ng petisyon sa kaso?	Iba’t ibang grupo, kabilang ang mga negosyo, paaralan, at electric cooperative, ang naghain ng petisyon upang kwestyunin ang legalidad ng mandatoryong paglipat.
Ano ang magiging epekto ng desisyon na ito sa mga потребители ng kuryente?	Ang mga потребители ay mayroon nang kalayaan na pumili ng supplier ng kuryente, na posibleng magresulta sa mas mababang presyo at mas mahusay na serbisyo.
Ano ang mensahe ng desisyon sa mga ahensya ng gobyerno?	Dapat silang kumilos sa loob ng kanilang legal na awtoridad at hindi dapat gumawa ng mga regulasyon na lumalabag sa karapatan ng mga mamamayan.

Ang desisyon na ito ay isang tagumpay para sa mga karapatan ng mga потребители ng kuryente. Sa pamamagitan ng pagprotekta sa kanilang kalayaan na pumili, nagtataguyod din ang Korte Suprema ng isang mas malaya at mas mapagkumpitensyang merkado ng kuryente, na maaaring makinabang sa lahat ng mga потребление sa pangmatagalan.

Para sa mga katanungan ukol sa aplikasyon ng ruling na ito sa mga particular na sitwasyon, maaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para sa layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa partikular na legal na gabay na naaangkop sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
Source: PHILIPPINE CHAMBER OF COMMERCE AND INDUSTRY vs. DEPARTMENT OF ENERGY, G.R. No. 228588, March 2, 2021

Marso 21, 2021

Pagklasipika ng mga Ari-arian ng Transmisyon: Ang Awtoridad ng ERC at ang EPIRA

Sa kasong ito, pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals na nagpapatibay naman sa naging pagpapasya ng Energy Regulatory Commission (ERC). Ang ERC ang may awtoridad na magtakda ng pamantayan para tukuyin kung ang isang linya ng kuryente, partikular ang 138kV Aplaya-PSC Line, ay maituturing na transmission asset o sub-transmission asset. Mahalaga ito dahil ang pagtukoy na ito ay nakakaapekto sa kung paano maaaring ibenta o ilipat ang linya ng kuryente sa ibang mga kumpanya, alinsunod sa Electric Power Industry Reform Act of 2000 (EPIRA).

Kapangyarihan sa Kuryente: Sino ang Nagpapasya kung Ano ang Transmission o Sub-Transmission?

Ang Philippine Sinter Corporation (PSC) ay nakikipagtalo na ang 138kV Aplaya-PSC Line ay dapat ituring na transmission asset dahil ito ay orihinal na napagkasunduan sa ilalim ng kontrata nila sa National Power Corporation (NAPOCOR). Subalit, sinabi ng Korte Suprema na ang ERC ang may kapangyarihang magtakda ng pamantayan para sa pagkilala sa pagitan ng mga transmission at sub-transmission asset, batay sa EPIRA at mga Implementing Rules and Regulations (IRR) nito. Dahil dito, ang anumang kasunduan sa pagitan ng PSC at TRANSCO (bilang tagapagmana ng NAPOCOR) ay walang bisa kung salungat sa desisyon ng ERC. Sinuri ng Korte ang mga probisyon ng EPIRA at IRR upang patunayan na ang ERC talaga ang may eksklusibong awtoridad sa pagtukoy na ito.

Binigyang-diin ng Korte na ayon sa Section 7 ng EPIRA, ang ERC ang dapat magtakda ng pamantayan ng boltahe ng transmisyon upang tukuyin ang pagkakaiba sa pagitan ng mga transmission at sub-transmission asset. Ito ay sinusuportahan din ng Section 4, Rule 6 ng IRR ng EPIRA. Kaya naman, ang ERC lamang ang may legal na basehan upang magpasya kung ano ang maituturing na transmission o sub-transmission asset. Ito ay taliwas sa inaakala ng PSC na ang kanilang kasunduan sa TRANSCO ang dapat manaig.

Dagdag pa rito, ipinaliwanag ng Korte na ang klasipikasyon ng 138kV Aplaya-PSC Line bilang sub-transmission asset ay naaayon sa mga pamantayan na itinakda sa Section 4(b) at (c), Rule 6 ng IRR ng EPIRA. Ayon dito, ang mga sub-transmission asset ay karaniwang radial in character at ang kuryente ay dumadaloy papasok, hindi palabas. Tinukoy ng Court of Appeals na ang linya ay direktang nagkokonekta sa PSC sa TRANSCO-Aplaya 100 MVA substation, na nagpapatunay na ito ay may single simultaneous path of power flow.

Sinabi rin ng Korte na ang isyu na dapat pagtuunan ng pansin ay kung ang 138kV Aplaya-PSC line ba ay isang sub-transmission asset, at hindi ang legal na personalidad ng CEPALCO upang bilhin ito. Dahil dito, ang argumento ng PSC na dapat daw ibinasura ang kaso dahil walang legal na personalidad ang CEPALCO ay walang basehan. Ang desisyon ng ERC ay nakabatay sa substantial evidence, kaya hindi dapat itong basta-basta baligtarin. Ayon sa umiiral na jurisprudence, ang mga desisyon ng administrative bodies, tulad ng ERC, ay dapat igalang maliban kung mayroong grave abuse of discretion, fraud o error of law.

Sa madaling salita, ang pasya ay nagpapatibay na ang ERC ang may kapangyarihang magklasipika ng mga ari-arian ng kuryente, at ang desisyon na klasipikahin ang 138kV Aplaya-PSC Line bilang sub-transmission asset ay wasto ayon sa EPIRA at mga regulasyon nito. Ang isyung ito ay hindi nakakaapekto sa kontrata ng PSC sa kuryente, bagkus ito’y tungkol sa kung sino ang may hurisdiksyon na magklasipika at mag-regulate ng mga ari-arian ng kuryente.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung ang 138kV Aplaya-PSC Line ay dapat ituring na transmission asset o sub-transmission asset, at kung sino ang may awtoridad na magpasya dito.
Sino ang may awtoridad na magklasipika ng transmission at sub-transmission assets?	Ang Energy Regulatory Commission (ERC) ang may eksklusibong awtoridad na magtakda ng pamantayan at magklasipika ng transmission at sub-transmission assets.
Ano ang basehan ng ERC sa pagklasipika ng mga assets?	Ang ERC ay nagbabase sa Electric Power Industry Reform Act of 2000 (EPIRA) at sa mga Implementing Rules and Regulations (IRR) nito.
Ano ang naging batayan ng korte sa pagpabor sa ERC?	Napag-alaman ng korte na ang 138kV Aplaya-PSC Line ay radial in character, na isa sa mga katangian ng sub-transmission assets ayon sa IRR ng EPIRA.
Bakit mahalaga ang pagklasipika ng mga ari-arian ng kuryente?	Ang pagklasipika ay nakakaapekto sa kung paano maaaring ibenta o ilipat ang mga linya ng kuryente sa ibang mga kumpanya alinsunod sa EPIRA.
May epekto ba ang kasunduan ng PSC at TRANSCO sa pagklasipika?	Hindi, walang bisa ang anumang kasunduan kung salungat sa desisyon ng ERC, dahil ang ERC ang may legal na awtoridad na magpasya.
Ano ang ibig sabihin ng “radial in character” para sa sub-transmission assets?	Ito ay nangangahulugan na ang linya ay direktang nagkokonekta sa isang end-user (tulad ng PSC) sa isang substation.
Maaari bang baligtarin ang desisyon ng ERC?	Hindi, maliban kung mayroong grave abuse of discretion, fraud o error of law, na wala sa kasong ito.

Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagpapatibay sa kapangyarihan ng ERC na mag-regulate sa industriya ng kuryente, lalo na sa pagklasipika ng mga ari-arian ng transmisyon at sub-transmisyon. Ito ay nagbibigay linaw sa mga kumpanya na ang pagsunod sa regulasyon ng ERC ay mahalaga sa operasyon ng kanilang negosyo.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Setyembre 16, 2020

Paglilipat ng mga Ari-arian ng NAPOCOR at Lokal na Buwis sa Prangkisa: Paglilinaw sa Pananagutan

Nilinaw ng Korte Suprema na ang pagpataw ng lokal na buwis sa prangkisa sa National Power Corporation (NAPOCOR) ay nakabatay sa kung sino ang nagmamay-ari at nagpapatakbo ng mga ari-arian na nagpapadaloy ng kuryente. Sa madaling salita, kung ang NAPOCOR ay naglilipat ng mga ari-arian nito sa ibang korporasyon, hindi na ito dapat patawan ng buwis sa prangkisa. Ang desisyong ito ay nagbibigay linaw sa mga lokal na pamahalaan tungkol sa tamang pagpataw ng buwis sa prangkisa at pinoprotektahan ang mga korporasyong naglilipat ng kanilang operasyon mula sa hindi makatarungang pagbubuwis.

Kuwento ng Buwis: Ang Paglilipat ng NAPOCOR at mga Lokal na Pamahalaan

Ang kasong ito ay umiikot sa pagtatalo sa pagitan ng National Power Corporation (NAPOCOR) at ng Pamahalaang Panlalawigan ng Bataan ukol sa pagbabayad ng lokal na buwis sa prangkisa. Noong 2003, sinisingil ng Bataan ang NAPOCOR ng P45.9 milyon para sa mga taong 2001 hanggang 2003. Ngunit, iginiit ng NAPOCOR na hindi na sila dapat magbayad ng buwis na ito dahil sa Republic Act (RA) 9136, o ang Electric Power Industry Reform Act (EPIRA) na nagkabisa noong 2001. Ayon sa EPIRA, ang NAPOCOR ay hindi na dapat magpadaloy ng kuryente, kaya hindi na sila dapat magbayad ng buwis sa prangkisa. Hindi pumayag ang Bataan at kinolekta ang buwis sa pamamagitan ng pag-foreclose ng mga ari-arian ng NAPOCOR. Dahil dito, dinala ng NAPOCOR ang usapin sa korte, na humantong sa Korte Suprema.

Ang pangunahing argumento ng NAPOCOR ay nang ilipat nito ang mga ari-arian at operasyon sa National Transmission Corporation (TRANSCO), hindi na ito ang dapat managot sa buwis sa prangkisa. Ayon sa EPIRA, ang pagbuo ng kuryente ay hindi na itinuturing na isang pampublikong serbisyo, at ang mga kumpanyang gumagawa nito ay hindi na kailangan ng pambansang prangkisa. Dahil dito, hindi na dapat patawan ng lokal na buwis sa prangkisa ang NAPOCOR. Tinukoy sa batas na ang dapat magbayad ng buwis na ito ay ang TRANSCO, na siyang nagpapatakbo ng sistema ng pagpapadaloy ng kuryente. Kaya naman, ilegal ang ginawang foreclosure ng Bataan sa mga ari-arian ng NAPOCOR.

Sinabi ng Korte Suprema na ang Court of Appeals ay nagkamali nang ibasura nito ang apela ng NAPOCOR dahil sa kawalan ng hurisdiksyon. Bagama’t ang kaso ay may kinalaman sa foreclosure, ito ay may kaugnayan din sa pagtatalo sa pagitan ng NAPOCOR at ng lokal na pamahalaan tungkol sa buwis sa prangkisa. Ang Korte Suprema ang may hurisdiksyon sa mga usaping may kinalaman sa buwis, kaya’t dapat dinggin ang apela ng NAPOCOR. Kinilala ng Korte Suprema na sa ilalim ng EPIRA, ang NAPOCOR ay hindi na ang tamang partido na dapat patawan ng buwis sa prangkisa. Idinagdag pa ng Korte Suprema na hindi maaaring gamitin ng Bataan ang mga ari-arian ng NAPOCOR para mabayaran ang buwis, dahil ang mga ari-arian na ito ay pag-aari na ng TRANSCO.

Nang pinagtibay ang EPIRA, nagkaroon ng malaking pagbabago sa industriya ng kuryente. Ang pagbuo ng kuryente ay hindi na itinuturing na isang pampublikong serbisyo, at ang mga kumpanyang gumagawa nito ay hindi na kailangan ng pambansang prangkisa. Ang pangunahing layunin ng EPIRA ay ang gawing mas mura ang kuryente sa mga mamamayan. Sa kasong ito, pinagtibay ng Korte Suprema ang mga probisyon ng EPIRA at sinigurado na hindi ito lalabag sa mga lokal na pamahalaan. Bagama’t pinahihintulutan ng EPIRA ang pagpataw ng lokal na buwis sa prangkisa, nililinaw nito na ang mga kumpanyang naglilipat ng kanilang operasyon ay hindi na dapat managot sa buwis na ito.

Tinukoy sa desisyon na ang hindi pagbabayad ng NAPOCOR sa buwis sa prangkisa ay hindi nangangahulugan na pumapayag ito sa mga pagbubuwis ng Bataan. Bilang isang korporasyon na pag-aari ng pamahalaan, ang NAPOCOR ay protektado laban sa mga pagkakamali ng mga ahente nito. Ang pagiging exempted ng NAPOCOR mula sa mga bayarin ay nakasaad sa prinsipyo na ang estoppel ay hindi maaaring gamitin laban sa gobyerno. Ipinahayag pa rin ng NAPOCOR na hindi ito responsable sa pagbabayad ng lokal na buwis sa prangkisa na kinokolekta ng Bataan dahil hindi na nito ginagawa ang mga tungkulin ng pagpapadala ng kuryente nang magkabisa ang EPIRA noong 2001. Kung kaya, napagdesisyunan ng korte na walang basehan para ipagpatuloy ang foreclosure sale at ipinawalang-bisa ito.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung tama ba ang pagpataw ng Pamahalaang Panlalawigan ng Bataan ng lokal na buwis sa prangkisa sa NAPOCOR pagkatapos ng pagpapatibay ng EPIRA.
Ano ang EPIRA?	Ang Electric Power Industry Reform Act (EPIRA) ay batas na nagreporma sa sektor ng enerhiya sa Pilipinas, na naglalayong gawing mas mahusay at mura ang kuryente.
Ano ang TRANSCO?	Ang National Transmission Corporation (TRANSCO) ay isang korporasyon na siyang responsable sa pagpapadaloy ng kuryente sa buong bansa, na dating ginagampanan ng NAPOCOR.
Sino ang dapat magbayad ng lokal na buwis sa prangkisa pagkatapos ng EPIRA?	Ayon sa EPIRA, ang TRANSCO, bilang siyang nagpapatakbo ng sistema ng pagpapadaloy ng kuryente, ang dapat magbayad ng lokal na buwis sa prangkisa.
Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito?	Ipinawalang-bisa ng Korte Suprema ang foreclosure sale ng mga ari-arian ng NAPOCOR at nilinaw na hindi na dapat patawan ng buwis sa prangkisa ang NAPOCOR pagkatapos na mailipat ang mga ari-arian nito sa TRANSCO.
Mayroon bang katungkulan pa ang NAPOCOR pagkatapos ng EPIRA?	Oo, ang NAPOCOR ay may katungkulan pa rin, tulad ng pamamahala sa mga kontrata ng kuryente, ngunit hindi na ito dapat patawan ng buwis sa prangkisa para sa pagbuo at pagpapadala ng kuryente.
Bakit mahalaga ang desisyong ito para sa mga lokal na pamahalaan?	Nagbibigay linaw ang desisyong ito sa mga lokal na pamahalaan tungkol sa kung paano at kanino dapat ipataw ang lokal na buwis sa prangkisa sa sektor ng kuryente.
Ano ang kahalagahan ng desisyong ito para sa mga mamamayan?	Ang desisyong ito ay nakakatulong upang mapanatili ang katatagan sa sektor ng kuryente at maiwasan ang mga hindi makatarungang pagbubuwis, na maaaring makaapekto sa presyo ng kuryente.

Ang paglilinaw na ito ng Korte Suprema ay mahalaga para sa tamang pagpapatupad ng EPIRA at para protektahan ang mga korporasyong naglilipat ng kanilang operasyon mula sa hindi makatarungang pagbubuwis. Sa ganitong paraan, masisiguro ang maayos na transisyon sa bagong sistema ng kuryente at maiwasan ang mga pagtatalo sa pagitan ng mga lokal na pamahalaan at mga korporasyon.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Marso 6, 2017

Pagpapawalang-bisa ng Zero-Rated VAT Claim: Kailangan ba ang Sertipiko ng Pagsunod?

Sa isang desisyon, sinabi ng Korte Suprema na ang isang kumpanya ng power generation ay hindi awtomatikong makapag–claim ng zero-rated Value Added Tax (VAT) sa kanilang mga benta ng kuryente maliban kung mayroon silang Certificate of Compliance (COC) mula sa Energy Regulatory Commission (ERC) noong panahon ng mga benta. Ang desisyon na ito ay nagpapakita na kahit na ang isang kumpanya ay nag-file ng aplikasyon para sa COC, hindi ito garantiya na sila ay ituturing na ‘generation company’ na may karapatang mag-avail ng VAT zero-rating. Ang COC ay mahalaga upang mapatunayan na ang isang kumpanya ay pinahintulutan ng ERC na mag-operate ng mga pasilidad para sa paggawa ng kuryente.

Kailan Nagiging Ganap ang Karapatan sa Zero-Rated VAT: Benta ng Kuryente Nang Walang COC?

Ang kasong ito ay tungkol sa Toledo Power Company (TPC), na nag-claim ng refund o tax credit para sa kanilang hindi nagamit na input VAT para sa taxable year 2002. Ang TPC ay nagbebenta ng kuryente sa National Power Corporation (NPC), Cebu Electric Cooperative III (CEBECO), Atlas Consolidated Mining and Development Corporation (ACMDC), at Atlas Fertilizer Corporation (AFC). Ang isyu ay kung ang TPC ay karapat-dapat sa zero-rated VAT sa kanilang mga benta sa CEBECO, ACMDC, at AFC dahil wala silang Certificate of Compliance (COC) mula sa ERC noong panahong iyon.

Iginiit ng TPC na sila ay may karapatan sa refund dahil sila ay isang ‘generation company’ sa ilalim ng Electric Power Industry Reform Act of 2001 (EPIRA), at nag-file sila ng aplikasyon para sa COC sa ERC. Gayunpaman, sinabi ng Korte Suprema na ang pagiging isang ‘generation company’ ay nangangailangan ng awtorisasyon mula sa ERC, na pinatutunayan ng isang COC. Binigyang-diin ng Korte na ang simpleng pag-file ng aplikasyon ay hindi nangangahulugan na ang isang kumpanya ay awtomatiko nang may karapatan sa mga benepisyo sa ilalim ng EPIRA.

Ayon sa Section 6 ng EPIRA, ang pagbebenta ng kuryente ng mga ‘generation company’ ay zero-rated. Ngunit ang Section 4(x) ng parehong batas ay nagsasaad na ang ‘generation company’ ay tumutukoy sa sinumang tao o entidad na pinahintulutan ng ERC na mag-operate ng mga pasilidad para sa paggawa ng kuryente. Dahil dito, dapat mapatunayan ng taxpayer na sila ay isang ‘generation company’ at sila ay kumikita mula sa paggawa ng kuryente upang maging karapat-dapat sa refund ng VAT.

Ang Korte Suprema ay nagbigay-diin sa pagkakaiba sa pagitan ng isang generation facility at isang generation company. Ang generation facility ay isang pasilidad para sa paggawa ng kuryente, samantalang ang generation company ay isang entity na pinahintulutan ng ERC na mag-operate ng mga pasilidad na ito, na may COC bilang patunay. Bago mag-operate ang mga bagong generation company, dapat silang kumuha ng COC mula sa ERC upang matiyak na sumusunod sila sa mga kinakailangan at pamantayan. Ang mga kasalukuyang generation facility naman ay dapat mag-sumite ng aplikasyon para sa COC sa loob ng 90 araw mula nang magkabisa ang Implementing Rules and Regulations ng EPIRA.

Sa kasong ito, ang TPC ay isang kasalukuyang generation facility noong nagkabisa ang EPIRA noong 2001. Ngunit noong ginawa nila ang mga benta ng kuryente sa CEBECO, ACMDC, at AFC noong 2002, hindi pa sila ‘generation company’ dahil wala pa silang COC. Ipinagkaloob lamang ng ERC ang COC sa TPC noong June 23, 2005. Kaya, ang mga benta ng kuryente ng TPC sa CEBECO, ACMDC, at AFC noong 2002 ay hindi maaaring maging kwalipikado para sa VAT zero-rating sa ilalim ng EPIRA.

Nilinaw din ng Korte Suprema na kahit hindi zero-rated ang mga benta ng kuryente ng TPC sa CEBECO, ACMDC, at AFC, hindi sila maaaring managot para sa deficiency VAT. Ang mga korte ay walang kapangyarihang mag-isyu ng mga assessment laban sa mga taxpayer. Maaari lamang nilang suriin ang mga assessment na inisyu ng Commissioner of Internal Revenue (CIR).

Kaugnay nito, ang administrative at judicial claims para sa tax refund o credit ay parehong napapanahon at may bisa. Ang TPC ay nagsumite ng mga dokumento upang suportahan ang kanilang claim para sa refund at nagpakita ng pagpayag na magsumite ng karagdagang mga dokumento kung kinakailangan.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung ang Toledo Power Company (TPC) ay karapat-dapat sa zero-rated Value Added Tax (VAT) sa kanilang mga benta ng kuryente sa Cebu Electric Cooperative III (CEBECO), Atlas Consolidated Mining and Development Corporation (ACMDC), at Atlas Fertilizer Corporation (AFC) noong 2002, kahit wala silang Certificate of Compliance (COC) mula sa Energy Regulatory Commission (ERC) noong panahong iyon.
Ano ang COC at bakit ito mahalaga?	Ang Certificate of Compliance (COC) ay isang dokumento na nagpapatunay na ang isang ‘generation company’ ay pinahintulutan ng Energy Regulatory Commission (ERC) na mag-operate ng mga pasilidad para sa paggawa ng kuryente. Ito ay kinakailangan upang maging kwalipikado para sa zero-rated VAT sa ilalim ng Electric Power Industry Reform Act of 2001 (EPIRA).
Kailan nagiging ganap ang karapatan ng isang ‘generation company’ sa VAT zero-rating?	Ang karapatan sa VAT zero-rating ay nagiging ganap kapag ang kumpanya ay nakakuha ng Certificate of Compliance (COC) mula sa Energy Regulatory Commission (ERC). Ang simpleng pag-file ng aplikasyon para sa COC ay hindi nangangahulugan na ang kumpanya ay awtomatiko nang may karapatan sa mga benepisyo sa ilalim ng EPIRA.
Ano ang pagkakaiba sa pagitan ng ‘generation facility’ at ‘generation company’?	Ang ‘generation facility’ ay isang pasilidad para sa paggawa ng kuryente, samantalang ang ‘generation company’ ay isang entity na pinahintulutan ng ERC na mag-operate ng mga pasilidad na ito, na may COC bilang patunay.
Maaari bang mag-isyu ang korte ng assessment laban sa taxpayer sa isang kaso ng tax refund?	Hindi, ang mga korte ay walang kapangyarihang mag-isyu ng mga assessment laban sa mga taxpayer. Maaari lamang nilang suriin ang mga assessment na inisyu ng Commissioner of Internal Revenue (CIR).
Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa administrative at judicial claims ng TPC?	Sinabi ng Korte Suprema na ang administrative at judicial claims para sa tax refund o credit ay parehong napapanahon at may bisa.
May epekto ba ang VAT Ruling No. 011-5 sa kaso?	Hindi, sinabi ng Korte Suprema na ang VAT Ruling No. 011-5 ay isang specific ruling na applicable lamang sa Hydro Electric Development Corporation (Hedcor) at hindi maaaring gamitin sa lahat ng taxpayer na may parehong sitwasyon.
Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito?	Ipinawalang-bisa ng Korte Suprema ang claim ng TPC para sa refund o credit ng hindi nagamit na input VAT na maiuugnay sa mga benta ng kuryente nito sa CEBECO, ACMDC, at AFC. Gayunpaman, hindi rin idineklara ng Korte na liable ang TPC para sa deficiency VAT.

Sa kabuuan, ang desisyon na ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagkuha ng Certificate of Compliance (COC) mula sa Energy Regulatory Commission (ERC) upang maging karapat-dapat sa VAT zero-rating sa ilalim ng EPIRA. Bagama’t hindi ito nakikitang isang pasanin sa panig ng mga kumpanya ng power generation, dapat tandaan na kinakailangan nilang matugunan ang ilang mga kondisyon bago sila maging karapat-dapat para sa mga benepisyo. Kung walang wastong dokumentasyon, hindi nila maaaring i-avail ang mga incentives sa ilalim ng kasalukuyang batas.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disyembre 2, 2015