ASG Law

Category: Corporation Law

  • Hindi Dapat Bawiin ang Benepisyo Kahit Galing sa Maling Pagkaintindi ng GOCC: Pagsusuri sa Villafuerte v. DISC Contractors

    Sa desisyong ito, ipinaliwanag ng Korte Suprema na bagaman ang mga korporasyong pag-aari o kontrolado ng gobyerno (GOCC) ay dapat sumunod sa mga alituntunin sa kompensasyon, hindi nito binabawi ang karapatan ng mga empleyado sa mga benepisyong kusang-loob na ibinigay na. Ang pagtanggi sa midyear bonus ng DISC Contractors ay mali dahil ang PNCC ay pribadong korporasyon, at napagdesisyunan na rin na hindi nila dapat tanggalan ng benepisyo ang kanilang mga empleyado kahit na sila ay nasa ilalim ng Government Owned and Controlled Corporation (GOCC). Ang desisyong ito ay nagbibigay proteksyon sa mga empleyado laban sa arbitraryong pagbawi ng mga benepisyong natatanggap na nila.

    Trabaho’y Di Biro: Karapatan sa Benepisyo, Di Basta-Basta Mababago?

    Nagsimula ang kasong ito sa reklamo ng mga dating empleyado ng DISC Contractors, Builders and General Services, Inc. (DISC Contractors) dahil sa umano’y hindi pagbabayad ng tamang separation pay at iba pang benepisyo. Ayon sa kanila, may mga benepisyong matagal na nilang natatanggap na biglang tinanggal ng kumpanya.

    Isa sa mga pangunahing isyu ay ang midyear bonus. Inamin ng DISC Contractors na nagbigay sila ng bonus na ito mula 1999 hanggang 2012, ngunit itinigil daw nila ito dahil sa payo ng Governance Commission for Government-Owned and Controlled Corporations (GCG). Anila, kailangan daw muna ang pahintulot ng Presidente ng Pilipinas bago magbigay ng ganitong bonus, alinsunod sa Presidential Decree No. 1597 at Republic Act No. 10149.

    Dito nagkabuhol ang argumento: GOCC ba ang DISC Contractors? Kung GOCC nga sila, kailangan ba talaga ang pahintulot ng Presidente bago magbigay ng bonus? Ayon sa Labor Arbiter, hindi GOCC ang DISC Contractors dahil pribadong korporasyon ang parent company nila, ang Philippine National Construction Corporation (PNCC). Dahil dito, saklaw sila ng Labor Code at hindi ng mga nabanggit na Presidential Decree at Republic Act.

    Hindi maaaring basta-basta bawiin ang benepisyo. Sa ilalim ng Article 100 ng Labor Code, hindi maaaring alisin o bawasan ang mga benepisyong natatanggap na ng mga empleyado. Sa kasong ito, dahil matagal nang nagbibigay ng midyear bonus ang DISC Contractors, naging bahagi na ito ng company policy at hindi na basta-basta pwedeng tanggalin.

    Pinaboran din ng Korte Suprema ang mga empleyado. Bagaman kinilala ng Korte na ang DISC Contractors, bilang isang GOCC, ay dapat sumunod sa mga alituntunin sa kompensasyon, hindi ito nangangahulugan na maaaring basta-basta na lamang bawiin ang mga benepisyong matagal nang natatanggap ng mga empleyado.

    “Verily, therefore, the status of PNCC as a GOCC should now be put to rest,” wika ng Korte Suprema. Kung GOCC ang PNCC, at ang DISC Contractors ay wholly-owned subsidiary nito, hindi maiiwasan na GOCC rin ang DISC Contractors.

    Ngunit ang mahalaga, hindi dapat tanggalan ng benepisyo ang mga empleyado. Bagaman kailangan ang Presidential Approval sa pagbibigay ng Mid-Year Bonus, pinawalang sala ng Korte Suprema na hindi dapat tanggalan ng benepisyo ang mga empleyado na kung saan na-regular na rin ang mga ito.

    Kaugnay nito, nilinaw rin ng Korte ang tamang computation ng separation pay. Dapat itong ibatay sa tagal ng serbisyo ng empleyado, mula sa unang araw ng pagtatrabaho hanggang sa huling araw, at hindi lamang sa panahon na sila ay na-regular. Hindi rin dapat bawasan ang separation pay dahil lamang sa kusang-loob na nagbigay ang kumpanya ng mas mataas na halaga kaysa sa minimum na requirement ng batas.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung maaaring bawiin ng DISC Contractors ang midyear bonus na matagal nang natatanggap ng mga empleyado. Ito ay dahil sa pagiging GOCC ng kanilang parent company.
    GOCC ba ang DISC Contractors? Oo, dahil wholly-owned subsidiary sila ng PNCC, na kinikilala ng Korte Suprema bilang isang GOCC.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa midyear bonus? Bagaman dapat sumunod ang DISC Contractors sa mga alituntunin sa kompensasyon ng GOCC, hindi nito binabawi ang karapatan ng mga empleyado sa benepisyo.
    Paano kinakalkula ang separation pay? Dapat itong ibatay sa tagal ng serbisyo ng empleyado, mula sa unang araw ng pagtatrabaho hanggang sa huling araw, at hindi lamang sa panahon na sila ay na-regular.
    Ano ang nangyari sa mga claim ng empleyado para sa vacation leave at sick leave? Pinaboran ng Korte Suprema ang claim ng empleyado. Anila’y entitled sila sa vacation leave at sick leave.
    May karapatan ba sa damages ang mga empleyado? Hindi pinaboran ng Korte Suprema ang damages. Dahil hindi proven na sadya tinanggal ang mga benepisyo nila.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa midyear bonus? Pinawalang-sala ng Korte Suprema ang na hindi dapat tanggalan ng benepisyo ang mga empleyado kahit na nasa ilalim ng Government Owned and Controlled Corporation (GOCC) na sila.
    May karapatan bang mabawi ang karapatan ng employee kahit regular na ito? Hindi dapat bawasan ng kumpanya ang separation pay dahil lamang sa kusang-loob na nagbigay ang kumpanya ng mas mataas na halaga kaysa sa minimum na requirement ng batas.

    Ang kasong ito ay nagpapakita kung gaano kahalaga ang seguridad ng mga empleyado sa kanilang mga benepisyo. Bagaman may mga alituntunin na dapat sundin ang mga GOCC, hindi ito dapat maging dahilan upang tanggalan ng karapatan ang mga empleyado. Layunin ng Labor Code na protektahan ang mga manggagawa at tiyakin na sila ay makakatanggap ng makatarungang kompensasyon at mga benepisyo.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Villafuerte v. DISC Contractors, G.R. Nos. 240462-63, June 27, 2022

  • Hindi Maaari ang Pagdoble sa Regulasyon: SEC vs. Karapatan ng mga Accountant

    Ipinasiya ng Korte Suprema na walang kapangyarihan ang Securities and Exchange Commission (SEC) na magpatupad ng karagdagang accreditation sa mga Certified Public Accountants (CPAs) para makapag-audit ng mga kumpanyang nag-isyu ng securities. Ang kapangyarihang ito ay eksklusibong nakatalaga sa Professional Regulatory Board of Accountancy (PRBOA). Dahil dito, dineklara ng Korte Suprema na walang bisa ang Paragraph 3, Rule 68 ng IRR ng SRC at SEC MC No. 13-2009. Ang desisyong ito ay nagbibigay proteksyon sa mga CPA laban sa mga regulasyong nagpapabigat sa kanilang propesyonal na pagsasanay.

    Kapag Nagbanggaan ang Kapangyarihan: Sino ang Tunay na Tagapagbantay ng mga Accountant?

    Ang kasong ito ay nag-ugat sa petisyon ng 1Accountants Party-List, Inc. na kumukuwestiyon sa mga regulasyon ng SEC, partikular na ang Rule 68 at SEC MC No. 13-2009. Ayon sa kanila, ang SEC ay lumampas sa kanilang kapangyarihan (ultra vires) nang ipatupad ang accreditation requirement para sa mga CPA na nagsisilbing external auditors ng mga korporasyong naglalabas ng registered securities. Iginiit ng 1Accountants Party-List na ang kapangyarihang mag-regulate ng propesyon ng accounting ay eksklusibong nakatalaga sa PRBOA, alinsunod sa Republic Act No. 9298 o Philippine Accountancy Act of 2004.

    Depensa naman ng SEC, mayroon silang awtoridad na mag-isyu ng mga regulasyon upang protektahan ang publiko at pangalagaan ang integridad ng financial reporting. Binigyang-diin nila ang mga probisyon sa Securities Regulation Code (SRC) at Corporation Code (CC) na nagbibigay sa kanila ng kapangyarihang mag-regulate ng mga korporasyon at magtakda ng mga accounting rules. Ayon sa SEC, ang accreditation requirement ay isang paraan ng pagtitiyak na may kalidad ang financial reporting para sa proteksyon ng mga investors. Dagdag pa nila, hindi lumalabag sa karapatan ng mga CPA na magpraktis ng accounting ang kanilang mga regulasyon.

    Ngunit, ayon sa Korte Suprema, ang argumento ng SEC ay hindi katanggap-tanggap. Ang mga probisyon sa SRC at CC na binabanggit ng SEC ay tumutukoy lamang sa mga juridical entities tulad ng mga korporasyon, at hindi sa mga indibidwal na CPA. Ibig sabihin, bagama’t may kapangyarihan ang SEC na mag-regulate ng mga korporasyon, hindi nito sakop ang kapangyarihang maghigpit sa pagsasanay ng accounting.

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang accreditation requirement ay katumbas ng isang licensing requirement na pumipigil sa karapatan ng mga CPA na magpraktis ng kanilang propesyon. Ang R.A. 9298 ay malinaw na nagtatakda na ang kapangyarihang pangasiwaan ang propesyon ng accounting at magpatupad ng mga regulasyon sa mga CPA ay eksklusibong nakatalaga sa PRBOA. Narito ang mga susing probisyon ng R.A. 9298:

    Section 9. Powers and Functions of the Board. – The Board shall exercise the following specific powers, functions and responsibilities:

    (b)
    To supervise the registration, licensure and practice of accountancy in the Philippines;

    Dahil dito, ang Korte Suprema ay nagbigay diin sa maxim na, “delegata potestas non potest delegari” o kung ano ang ipinagkatiwala ng Kongreso ay hindi na maaaring ipagkatiwala pa o ilipat ng orihinal na delegado sa iba. Ang kapangyarihan ng PRBOA na mag-regulate ng propesyon ng accounting ay hindi maaaring ilipat sa SEC sa pamamagitan ng isang Memorandum of Agreement (MOA).

    Bilang karagdagan, sinabi ng Korte na ang pribadong kasunduan tulad ng MOA ay hindi maaaring magpatunay ng isang paglabag sa batas. Dahil dito, ang MOA ay walang bisa at hindi maaaring magsilbing awtorisasyon para sa petisyoner na gumawa ng mga tinutulang pagpapalabas.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung may kapangyarihan ba ang SEC na magpatupad ng karagdagang accreditation sa mga CPA para makapag-audit ng mga korporasyong nag-isyu ng securities.
    Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema? Ipinasiya ng Korte Suprema na walang kapangyarihan ang SEC na magpatupad ng accreditation requirement para sa mga CPA, at ang kapangyarihang ito ay eksklusibong nakatalaga sa PRBOA.
    Ano ang batayan ng Korte Suprema sa desisyon nito? Binatay ng Korte Suprema ang desisyon nito sa Republic Act No. 9298 (Philippine Accountancy Act of 2004) na nagtatakda na ang PRBOA ang may eksklusibong kapangyarihang mag-regulate ng propesyon ng accounting.
    Ano ang epekto ng desisyon sa mga CPA? Nagbibigay proteksyon ito sa mga CPA laban sa mga regulasyong nagpapabigat sa kanilang propesyonal na pagsasanay.
    Bakit kinukuwestiyon ng 1Accountants Party-List ang regulasyon ng SEC? Ayon sa 1Accountants Party-List, lumampas ang SEC sa kanilang kapangyarihan (ultra vires) nang ipatupad ang accreditation requirement para sa mga CPA.
    Ano ang depensa ng SEC sa kaso? Iginiit ng SEC na mayroon silang awtoridad na mag-isyu ng mga regulasyon upang protektahan ang publiko at pangalagaan ang integridad ng financial reporting, batay sa SRC at Corporation Code.
    Ano ang kahulugan ng prinsipyong “delegata potestas non potest delegari”? Ang ibig sabihin nito ay kung ano ang ipinagkatiwala ng Kongreso ay hindi na maaaring ipagkatiwala pa o ilipat ng orihinal na delegado sa iba.
    Paano nakaapekto ang MOA sa desisyon ng kaso? Sinabi ng Korte Suprema na hindi maaaring magsilbing awtorisasyon para sa SEC na gumawa ng mga tinutulang pagpapalabas.

    Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng malinaw na pagtatakda ng kapangyarihan ng mga ahensya ng gobyerno. Hindi maaaring lumampas ang isang ahensya sa kapangyarihang ipinagkaloob sa kanila ng batas, lalo na kung ito ay makakaapekto sa karapatan ng mga indibidwal na magpraktis ng kanilang propesyon.

    Para sa mga katanungan ukol sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga tiyak na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuring ito ay para sa layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: SEC vs. 1Accountants Party-List, G.R. No. 246027, June 21, 2022

  • Kapangyarihan ng Stockholder: Ang Derivative Suit at Proteksyon ng Interes ng Korporasyon

    Ang desisyon na ito ng Korte Suprema ay nagbibigay linaw sa mga kondisyon kung kailan maaaring magsampa ng kaso ang isang stockholder sa ngalan ng korporasyon (derivative suit) upang protektahan ang interes nito. Pinagtibay ng Korte na ang derivative suit ay isang intra-corporate dispute na dapat dinggin ng mga special commercial court, ngunit kinakailangan nitong sumunod sa mga partikular na rekisito. Higit pa rito, nagbigay-diin ang Korte na bagama’t ang isang derivative suit ay maaaring ilipat sa special commercial court, dapat pa ring matugunan ang mga legal na pamantayan upang hindi ito basta-basta maibasura.

    Salazar Realty vs. Metrobank: Kailan Dapat Kumilos ang Stockholder Para sa Korporasyon?

    Ang kasong ito ay nag-ugat sa pagkakautang ng Tacloban RAS Construction Corporation sa Metrobank. Upang masiguro ang pagbabayad, ipinagamit bilang collateral ang mga lupa ng Salazar Realty Corporation (SARC). Nang hindi nakabayad ang Tacloban RAS, ipina-foreclose ng Metrobank ang mga lupa. Dahil dito, nagsampa ng kaso ang ilang stockholders ng SARC, sa ngalan ng korporasyon, upang mapawalang-bisa ang mortgage at foreclosure, dahil umano sa kawalan ng awtoridad ng mga dating opisyal ng korporasyon na ipagamit ang mga lupa bilang collateral.

    Ang pangunahing tanong dito ay kung may hurisdiksyon ang regular na korte (hindi special commercial court) na dinggin ang kasong ito na itinuturing na isang derivative suit. Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang derivative suit ay kabilang sa mga usaping intra-corporate, na sa pangkalahatan ay dapat dinggin ng mga special commercial court. Ngunit, kailangan ding tiyakin kung natutugunan ang mga rekisito para sa isang derivative suit, ayon sa Interim Rules of Procedure Governing Intra-Corporate Controversies (IRPIC).

    Ipinaliwanag ng Korte na ang derivative suit ay isang eksepsiyon sa pangkalahatang tuntunin na ang korporasyon, sa pamamagitan ng board of directors nito, ang may kapangyarihang magsampa ng kaso. Ang kasong ito ay nagpapahintulot sa isang stockholder na kumilos sa ngalan ng korporasyon kapag ang mga opisyal nito ay nagtangging magsampa ng kaso o sila mismo ang dapat na kasuhan. Mahalaga ang proteksyon na ito lalo na kung ang mga nangangasiwa ng korporasyon ay hindi gumagawa ng nararapat para sa kapakanan nito.

    Ayon sa kaso ng Ago Realty & Development Corp. v. Ago, “While corporations are subjected to the State’s broad regulatory powers, it is their directors and officers who are tasked with addressing questions of internal policy and management.”

    Binigyang-diin ng Korte na bagama’t may mga pamantayan para malaman kung intra-corporate ang isang kaso, ang pagiging isang derivative suit ay nagpapahiwatig na may usaping intra-corporate. Ngunit, kinakailangan pa ring sundin ang mga panuntunan para sa pagsasampa nito, tulad ng nakasaad sa Rule 8, Section 1 ng 2001 IRPIC.

    Ayon sa IRPIC, ang nagsasampa ng derivative suit ay dapat na stockholder sa panahon ng transaksiyon at sa panahon ng pagsasampa ng kaso, ginawa ang lahat ng makatwirang pagsisikap upang maubos ang lahat ng remedyo sa loob ng korporasyon, walang available na appraisal rights, at ang kaso ay hindi isang nuisance o harassment suit.

    Sa kasong ito, napansin ng Korte na bagama’t ang kaso ay derivative suit at maaaring ilipat sa special commercial court, may mga kakulangan ito. Hindi napatunayan na ginawa ng mga stockholders ang lahat ng makakaya para maubos ang remedyo sa loob ng korporasyon, partikular na ang hinggil sa appraisal rights. Dagdag pa rito, walang pahayag na hindi ito isang nuisance o harassment suit.

    Ang desisyon na ito ay nagpapakita na kahit may karapatan ang mga stockholder na kumilos para sa korporasyon, may mga limitasyon at kailangan itong gawin nang naaayon sa mga legal na panuntunan upang maprotektahan ang interes ng lahat ng partido.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung may hurisdiksyon ang regular na korte na dinggin ang kaso na isang derivative suit, at kung natutugunan ang mga rekisito para rito.
    Ano ang isang derivative suit? Ito ay kaso na isinasampa ng stockholder sa ngalan ng korporasyon upang protektahan ang interes nito kapag ang mga opisyal ay hindi kumikilos.
    Saan dapat isampa ang derivative suit? Sa mga special commercial court, dahil ito ay itinuturing na isang intra-corporate dispute.
    Ano ang ilan sa mga rekisito para sa isang derivative suit? Ang nagsasampa ay dapat stockholder sa panahon ng transaksiyon, ginawa ang lahat ng pagsisikap upang maubos ang remedyo sa loob ng korporasyon, at walang available na appraisal rights.
    Bakit mahalaga ang appraisal rights sa derivative suit? Dahil kung mayroong appraisal rights na available, kailangang patunayan na ginawa ang lahat para gamitin ito bago magsampa ng derivative suit.
    Ano ang mangyayari kung hindi natugunan ang mga rekisito? Maaaring ibasura ang kaso.
    Ano ang implikasyon ng desisyon na ito para sa mga stockholders? Kailangan nilang tiyakin na sinusunod nila ang lahat ng legal na panuntunan kapag nagsasampa ng derivative suit upang maprotektahan ang interes ng korporasyon.
    Ano ang epekto ng desisyon sa mga korporasyon? Nagbibigay linaw ito sa mga pamantayan para sa pagsasampa ng kaso laban sa kanila ng kanilang mga stockholders.
    Bakit kailangang sabihin sa kaso na ito ay hindi harassment suit? Kailangan ito upang bigyang linaw na ang stockholder ay naghahangad lamang ng hustisya para sa interes ng korporasyon at hindi upang manggulo lamang sa mga opisyal nito.

    Ang desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito ay nagbibigay diin sa kahalagahan ng pagsunod sa mga legal na proseso sa pagsasampa ng derivative suit. Mahalaga ito upang matiyak na ang karapatan ng mga stockholders na protektahan ang interes ng korporasyon ay ginagamit nang wasto at hindi inaabuso.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Metropolitan Bank & Trust Company vs. Salazar Realty Corporation, G.R. No. 218738, March 09, 2022

  • Hindi Lahat ng Sigalot sa Korporasyon ay Intra-Korporasyon: Paglilinaw sa Saklaw ng Jurisdiction ng RTC

    Nilinaw ng Korte Suprema na hindi lahat ng sigalot na may kinalaman sa isang korporasyon at sa mga dating opisyal nito ay otomatikong maituturing na intra-corporate dispute. Sa desisyong ito, binigyang-diin na ang jurisdiction ng Regional Trial Court (RTC) bilang isang espesyal na commercial court ay limitado lamang sa mga kasong mahigpit na nauugnay sa internal na pamamahala ng korporasyon, at hindi sumasaklaw sa mga ordinaryong kasong sibil tulad ng tortious interference. Ang paglilinaw na ito ay mahalaga upang matiyak na ang mga kaso ay napapakinggan sa tamang hukuman at naaayon sa nararapat na proseso.

    Kung Kailan ang ‘Away’ sa Korporasyon ay Hindi Intra-Korporasyon: Ang Usapin ng Bitmicro

    Ang kasong ito ay nag-ugat sa sigalot sa pamunuan ng Bitmicro Networks International, Inc. (BNII-PH). Matapos palitan ang board of directors, pinigilan ng grupo ng dating pangulo ang mga bagong opisyal na makapasok sa opisina. Naghain ang mga bagong opisyal ng kasong tortious interference laban sa mga dating opisyal at iba pang indibidwal, ngunit ibinasura ito ng Court of Appeals (CA), na sinasabing ito ay isang intra-corporate dispute. Ang tanong: Sapat bang may kinalaman ang sigalot sa korporasyon upang maituring itong intra-corporate dispute na saklaw ng jurisdiction ng RTC bilang commercial court?

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na kailangang suriin ang dalawang bagay: ang “relationship test” at ang “nature of the controversy test”. Sa relationship test, tinukoy ng Korte ang mga uri ng relasyon na bumubuo sa isang intra-corporate dispute. Ito ay ang sigalot sa pagitan ng: (1) korporasyon at publiko; (2) korporasyon at Estado; (3) korporasyon at mga stockholders, partners, members, o officers nito; at (4) mga stockholders, partners, o associates mismo.

    Dagdag pa rito, sa ilalim ng nature of the controversy test, ang sigalot ay hindi lamang dapat nag-ugat sa isang intra-corporate relationship, kundi dapat ding tumukoy sa pagpapatupad ng mga correlative rights at obligations ng mga partido sa ilalim ng Corporation Code at ng mga internal at intra-corporate regulatory rules ng korporasyon.

    Sa kasong ito, nakita ng Korte Suprema na walang intra-corporate relationship sa pagitan ng mga partido. Si Ong at Cunanan ay mga third party nang pigilan nila ang bagong pamunuan. Bukod dito, ang reklamo ay hindi nag-allege na sila ay kumilos bilang stockholders sa pagpigil sa petitioners na makapasok sa opisina. Kaya naman, hindi pasado ang kaso sa relationship test.

    Kahit na ipagpalagay na pasado ang relationship test, hindi pa rin pasado ang kaso sa nature of the controversy test. Ang mga alegasyon sa reklamo ay nagpapakita na ang aksyon ay upang pigilan ang respondents na patuloy na gumawa ng tortious interference na umano’y nakapinsala sa mga aktibidad ng negosyo ng BNII-PH at nagresulta sa malubhang pagkalugi. Ang reklamo para sa tortious interference at quasi-delict ay batay sa Articles 1314 at 2176 ng Civil Code.

    Alinsunod sa prinsipyo ng relativity of contracts, ang mga partido lamang sa isang kontrata ang mananagot sa paglabag nito. Gayunpaman, ayon sa Artikulo 1314 ng Civil Code:

    Sinumang ikatlong tao na humikayat sa iba na labagin ang kanyang kontrata ay mananagot sa mga danyos sa kabilang partido na nakipagkontrata.

    Para sa tortious interference, kailangan ang mga sumusunod: (1) pagkakaroon ng isang valid na kontrata; (2) kaalaman sa bahagi ng ikatlong tao tungkol sa pagkakaroon ng kontrata; at (3) pakikialam sa bahagi ng ikatlong tao nang walang legal na justification o excuse.

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang kaso ay isang ordinaryong sibil na aksyon, at hindi isang intra-corporate dispute. Ang mga isyu sa kaso ay maaaring lutasin nang hindi kinakailangang makialam sa internal na pamamahala ng korporasyon.

    Sa madaling salita, ang jurisdiction ng RTC ay nakabatay sa uri ng kaso at sa mga alegasyon sa reklamo. Kung ang kaso ay isang ordinaryong sibil na aksyon, tulad ng tortious interference, hindi ito saklaw ng jurisdiction ng RTC bilang isang espesyal na commercial court, kahit na may kinalaman ito sa isang korporasyon. Kaya naman, ibinalik ng Korte Suprema ang kaso sa RTC para sa pagpapatuloy ng pagdinig.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung ang kaso ng tortious interference na kinasasangkutan ng mga dating opisyal ng korporasyon ay maituturing na isang intra-corporate dispute na saklaw ng jurisdiction ng RTC bilang isang commercial court.
    Ano ang “relationship test” at “nature of the controversy test”? Ito ang dalawang test na ginagamit upang matukoy kung ang isang kaso ay intra-corporate dispute. Tinitingnan ng relationship test ang uri ng relasyon sa pagitan ng mga partido, habang ang nature of the controversy test naman ay sinusuri kung ang sigalot ay nauugnay sa internal na pamamahala ng korporasyon.
    Ano ang tortious interference? Ito ay ang pakikialam ng isang third party sa isang valid na kontrata, na nagdudulot ng pinsala sa isa sa mga partido. Ayon sa Article 1314 ng Civil Code, ang third party na nanghihimasok ay mananagot sa damages.
    Bakit hindi maituturing na intra-corporate dispute ang kaso? Dahil walang sapat na relasyon sa pagitan ng mga partido bilang stockholders o opisyal ng korporasyon, at ang isyu ay tungkol sa sibil na pananagutan para sa pakikialam sa kontrata, hindi tungkol sa internal na pamamahala ng korporasyon.
    Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema? Ibinasura ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals at ibinalik ang kaso sa RTC para sa pagpapatuloy ng pagdinig, dahil saklaw ng RTC ang jurisdiction sa kaso bilang ordinaryong sibil na aksyon.
    Ano ang practical na epekto ng desisyong ito? Nilinaw ng desisyong ito na hindi lahat ng sigalot sa korporasyon ay intra-corporate dispute. Ito ay mahalaga upang matiyak na ang mga kaso ay naririnig sa tamang hukuman at naaayon sa nararapat na proseso.
    Sino si Ong at Cunanan sa kaso? Si Ong ay dating Information Technology (IT) Director ng BNII-PH, habang si Cunanan ay ang Officer-in-Charge ng BNII-PH na hinirang ni Bruce.
    Anong artikulo ng Civil Code ang binanggit sa tortious interference? Binanggit ang Artikulo 1314 ng Civil Code. Ito ay tumutukoy sa pananagutan ng sinumang ikatlong tao na humikayat sa iba na labagin ang kanyang kontrata.

    Sa kabilang banda, ang paglilinaw na ito ng Korte Suprema ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagsusuri sa uri ng kaso upang matiyak na ito ay dumadaan sa tamang proseso. Sa pagtiyak na ang jurisdiction ay naaayon, napoprotektahan ang mga karapatan ng lahat ng partido na sangkot sa isang sigalot.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Bitmicro Networks, Inc. vs. Cunanan, G.R. No. 224189, December 06, 2021

  • Pananagutan ng Opisyal ng Gobyerno: Paglabag sa Tungkulin sa Pagpapahintulot ng Hindi Awtorisadong Pagbabayad

    Ang desisyong ito ay nagpapakita na ang isang opisyal ng gobyerno ay maaaring managot para sa grave misconduct kung siya ay sadyang nagrekomenda ng pagpapahintulot sa paglabas ng pondo ng publiko sa isang tao na alam niyang hindi awtorisado ng kanyang prinsipal. Ang kasong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagtupad sa tungkulin ng isang opisyal ng publiko. Ipinapakita rin nito ang pangangailangan para sa masusing pagsusuri at pagpapatunay bago pahintulutan ang pagbabayad ng pondo ng gobyerno sa sinumang partido, lalo na kung may mga hinala o indikasyon ng iregularidad. Ang desisyon na ito ay nagpapaalala sa lahat ng mga opisyal ng gobyerno na gampanan ang kanilang mga tungkulin nang may integridad at pag-iingat.

    Pagbabayad sa Malaswang Ahente: Mananagot ba ang Opisyal sa Grave Misconduct?

    Ang Navotas Industrial Corporation laban kay Alberto C. Guanzon (G.R. No. 230931, November 15, 2021) ay tungkol sa pananagutan ng isang opisyal ng National Power Corporation (NPC) sa pagpapahintulot ng pagbabayad sa isang partido na walang awtoridad. Ayon sa petitioner na Navotas Industrial Corporation, hindi dapat pinayagan ng National Power Corporation ang pagbabayad ng receivables sa isang Kay Swee Tuan ng S.T. Kay & Company nang walang awtorisasyon mula sa Board of Directors ng Ganda Energy. Nagreklamo ang Navotas Industrial na may utang pa ang Ganda Energy sa kanila at dapat sana’y inalam ito ng NPC bago nagbayad sa ibang partido.

    Ayon sa Seksyon 23 ng Batas Pambansa Bilang 68, ang Corporation Code, ang mga corporate powers ng isang korporasyon ay dapat gamitin ng board of directors. Maari din itong mag-delegate ng kapangyarihan sa mga opisyal na may awtorisasyon. Kung walang valid na awtorisasyon, ang mga deklarasyon ng isang direktor ay hindi binding sa korporasyon.

    “Maliban kung iba ang itinatakda sa Kodigong ito, ang mga kapangyarihang pangkorporasyon ng lahat ng mga korporasyong binuo sa ilalim ng Kodigong ito ay isasagawa, ang lahat ng negosyo ay isasagawa at ang lahat ng ari-arian ng mga naturang korporasyon ay kokontrolin at panghahawakan ng lupon ng mga direktor o mga katiwala.”

    Mahalaga ring tandaan na hindi ipinapalagay ang ahensya; ang nag-aakusa nito ang siyang dapat magpatunay. Kung ang isang tao ay nakikipagtransaksyon sa isang ahente, dapat niyang alamin ang awtoridad nito. Kung hindi, maituturing itong kapabayaan. Sa kaso ng mga juridical entities, ang pagtatalaga ng mga awtorisadong kinatawan ay karaniwang nakasaad sa isang board resolution o secretary’s certificate.

    Sa kasong ito, walang pagtatalo na si Kay Swee Tuan ay walang awtoridad mula sa board of directors ng Ganda Energy. Sa kabila nito, inirekomenda pa rin ni Guanzon ang disbursement vouchers at pinayagan ang pagbabayad sa kanya. Nilabag ni Guanzon ang kanyang tungkulin nang hindi niya tiniyak na si Kay Swee Tuan ay may sapat na awtoridad.

    Hindi nagbayad ang National Power Corporation sa tamang partido, kaya’t hindi nito natugunan ang obligasyon nito sa Ganda Energy. Malinaw na ipinakita ng mga aksyon ni Guanzon ang kanyang pagkakasala sa grave misconduct, na ayon sa Section 50(A)(3), Rule 10 ng 2017 Rules on Administrative Cases in the Civil Service, ay may parusang dismissal mula sa serbisyo. Bagama’t hindi na maaaring ipataw ang dismissal dahil wala na si Guanzon sa NPC, maaari pa ring ipataw ang mga accessory penalties gaya ng pagkansela ng eligibility, forfeiture ng retirement benefits, at perpetual disqualification from holding public office.

    Dahil dito, ibinalik ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals at ibinalik ang desisyon ng Ombudsman na nagpapatunay na nagkasala si Alberto C. Guanzon ng grave misconduct. Ipinataw ang mga accessory penalties ng pagkansela ng eligibility, forfeiture ng retirement benefits, at perpetual disqualification from holding public office.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung mananagot ba ang isang opisyal ng gobyerno para sa grave misconduct kung siya ay nagrekomenda ng pagbabayad sa isang partido na walang awtoridad na tumanggap nito.
    Ano ang grave misconduct? Ang grave misconduct ay isang malubhang paglabag sa tungkulin na kinasasangkutan ng wrongful intention, hindi lamang simpleng pagkakamali sa pagpapasya. Dapat itong may direktang kaugnayan sa pagganap ng opisyal sa kanyang tungkulin.
    Ano ang mga elemento ng grave misconduct? Ang mga elemento ng grave misconduct ay ang sumusunod: (a) mayroong panuntunan o batas; (b) sadyang nilabag ang panuntunan; (c) may malapit na kaugnayan sa tungkulin ng opisyal; at (d) mayroong korapsyon o flagrant disregard sa panuntunan.
    Sino si Alberto C. Guanzon? Si Alberto C. Guanzon ay dating chair ng Committee on Contract Expiration on Insurance Capacities ng National Power Corporation.
    Ano ang ginawa ni Guanzon na itinuring na grave misconduct? Inirekomenda ni Guanzon ang pagbabayad ng receivables ng Ganda Energy sa isang Kay Swee Tuan, na walang awtoridad mula sa board of directors ng Ganda Energy.
    Bakit mahalaga ang board resolution o secretary’s certificate? Ang board resolution o secretary’s certificate ay nagpapatunay na ang isang tao ay may awtoridad na kumatawan sa isang korporasyon sa mga transaksyon.
    Ano ang parusa sa grave misconduct? Ang parusa sa grave misconduct ay dismissal mula sa serbisyo, pagkansela ng eligibility, forfeiture ng retirement benefits, at perpetual disqualification from holding public office.
    Ano ang accessory penalties na ipinataw kay Guanzon? Dahil hindi na maaaring ipataw ang dismissal, ipinataw kay Guanzon ang mga accessory penalties ng pagkansela ng eligibility, forfeiture ng retirement benefits (maliban sa accrued leave credits), at perpetual disqualification from holding public office.

    Ang desisyon na ito ay nagbibigay-diin sa responsibilidad ng mga opisyal ng gobyerno na tiyakin ang legalidad at awtorisasyon ng mga transaksyon na kanilang pinapahintulutan. Ang hindi pagtupad sa tungkuling ito ay maaaring magresulta sa pananagutan para sa grave misconduct at iba pang mga parusa.

    Para sa mga katanungan hinggil sa pag-aaplay ng ruling na ito sa mga particular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o via email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para lamang sa layuning pang-impormasyon at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: Navotas Industrial Corporation v. Guanzon, G.R. No. 230931, November 15, 2021

  • Paglabag sa DOSRI: Pananagutan ng mga Opisyal ng Bangko sa Pagpapautang sa mga Direktor

    Ang desisyon na ito ay nagpapatibay na ang mga opisyal at direktor ng bangko ay may pananagutan kung sila ay nagpautang sa kanilang mga sarili o sa kanilang mga kasamahan nang walang pahintulot ng mayorya ng lupon ng mga direktor. Ang kasong ito ay nagbibigay diin sa kahalagahan ng pagtitiwala ng publiko sa mga institusyong pinansyal at ang responsibilidad ng mga opisyal na protektahan ang interes ng mga depositor at stockholder. Mahalaga itong paalala sa mga nagtatrabaho sa sektor ng pagbabangko upang maging maingat at sumunod sa mga regulasyon.

    Pautang na Walang Palaman: Direktor ng Bangko, Kinakasuhan!

    Sa kasong ito, si Jose Apolinario, Jr., isang opisyal ng Unitrust Development Bank, ay kinasuhan ng paglabag sa Section 36 ng Republic Act No. 8791, o ang General Banking Law of 2000. Ito ay may kaugnayan sa Section 36 ng Republic Act No. 7653 o ang New Central Bank Act. Ang kaso ay nag-ugat sa dalawang pautang na ipinagkaloob ng Unitrust: ang una ay nagkakahalaga ng ₱1 milyon kay Winefredo Capilitan, isang direktor din ng bangko, at ang pangalawa ay ₱13 milyon sa G. Cosmos Philippines, Inc., kung saan si Capilitan din ang presidente. Ang mga pautang na ito ay diumano’y naaprubahan at naipagkaloob nang walang kinakailangang pagsang-ayon ng mayorya ng lupon ng mga direktor ng Unitrust. Hindi rin naiulat ang mga ito sa Bangko Sentral ng Pilipinas.

    Pinanindigan ni Apolinario na hindi siya isang direktor ng Unitrust at isang empleyado lamang. Ipinunto niya na ang pulong ng mga stockholder ay ginaya lamang, at hindi siya maaaring mahalal bilang Chairman of the Board. Sinabi niya na si Vasquez ang responsable sa pag-endorso at rekomendasyon ng mga pautang. Gayunpaman, pinagtibay ng korte na si Apolinario ay napatunayang nagkasala, at ang hatol na ito ay sinang-ayunan ng Court of Appeals. Sa pag-apela sa Korte Suprema, hiniling ni Apolinario na repasuhin ang mga natuklasan ng mas mababang hukuman. Aniya, ang testimonya ng mga testigo ng prosekusyon ay nagpapawalang-sala sa kanya. Iginiit niya na wala siyang pananagutan sa mga pautang na ipinagkaloob.

    Idiniin ng Korte Suprema na hindi nito ginagampanan ang papel ng tagahanap ng katotohanan. Kapag ang isang kaso ay dumating sa Korte Suprema sa pamamagitan ng Petition for Review on Certiorari sa ilalim ng Rule 45, ang hurisdiksyon ng Korte ay limitado sa pagrerepaso at pagtutuwid ng mga kamalian sa batas na ginawa ng mababang hukuman. Ang mga katanungan tungkol sa katotohanan o yaong nangangailangan ng pagsusuri sa mga ebidensya ay hindi maaaring itaas sa ilalim ng Rule 45. Hindi kailangang repasuhin ng Korte Suprema ang mga isyung nauukol sa katotohanan, ni suriin at timbangin muli ang mga ebidensyang iniharap ng mga partido.

    Sa ilalim ng General Banking Law, kinikilala ang malaking papel ng mga bangko. Naglalayon itong magbigay ng matatag at mahusay na sistema ng pagbabangko at pananalapi na mapagkumpitensya sa pandaigdigang merkado. Sa Philippine Savings Bank v. Sakata, ang pagtitiwala ng publiko ay pinakamahalaga. Asahan ng publiko na ang mga institusyon ay gagamit ng mataas na antas ng integridad at pagganap.

    Upang maprotektahan ang interes ng publiko, ipinatupad ang maraming paghihigpit at limitasyon sa mga bangko. Isa na rito ang paghihigpit sa mga pautang sa DOSRI. Ang DOSRI ay tumutukoy sa mga pautang na natamo ng mga direktor, opisyal, stockholder, at kanilang mga kaugnay na interes ng isang bangko. Ayon sa Section 36 ng General Banking Law:

    Section 36. Restriction on Bank Exposure to Directors, Officers, Stockholders and Their Related Interests. – Walang direktor o opisyal ng anumang bangko, direkta o hindi direkta, para sa kanyang sarili o bilang kinatawan o ahente ng iba, ang maaaring humiram mula sa naturang bangko, ni maging isang guarantor, endorser, o surety para sa mga pautang mula sa naturang bangko sa iba, o sa anumang paraan ay maging isang obligor o magkaroon ng anumang pananagutang kontraktwal sa bangko maliban sa nakasulat na pahintulot ng mayorya ng lahat ng direktor ng bangko, maliban sa direktor na nababahala.

    Para mapatunayang nagkasala sa paglabag ng paghihigpit sa DOSRI, kailangang mapatunayan ng prosekusyon ang mga sumusunod na elemento:

    1. Ang nagkasala ay isang direktor o opisyal ng anumang institusyon sa pagbabangko.
    2. Direkta o hindi direkta, para sa kanyang sarili o bilang kinatawan o ahente ng iba, ay nagsagawa ng alinman sa mga sumusunod na kilos:
      • Humiram ng anumang deposito o pondo ng nasabing bangko.
      • Naging guarantor, indorser, o surety para sa mga pautang mula sa nasabing bangko sa iba.
      • Sa anumang paraan ay naging obligor para sa perang hiniram mula sa bangko o ipinautang nito.
    3. Ang nagkasala ay nagsagawa ng alinman sa mga naturang kilos nang walang nakasulat na pahintulot ng mayorya ng mga direktor ng bangko, hindi kasama ang nagkasalang direktor.

    Pinanindigan ng Korte na napatunayan ng prosekusyon ang lahat ng elemento ng paglabag. Si Apolinario, bilang isang opisyal ng bangko, ay nakipagsabwatan kay Capilitan upang makakuha ng mga pautang nang walang kinakailangang pahintulot ng lupon ng mga direktor. Ang mga pautang ay hindi naiulat sa Bangko Sentral ng Pilipinas, kaya’t nilabag niya ang mga regulasyon ng DOSRI. Ang papel na ginampanan ni Apolinario sa pag-apruba at pagpapalaya ng mga pautang, kasama ang kanyang kaalaman sa batas bilang isang abogado, ay nagpapakita ng kanyang pagkakasala sa ilalim ng batas. Dahil dito, ibinasura ng Korte Suprema ang apela ni Apolinario at pinagtibay ang hatol ng Court of Appeals.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung si Jose Apolinario Jr. ay nagkasala sa paglabag sa Section 36 ng Republic Act No. 8791, kaugnay ng Section 36 ng Republic Act No. 7653, dahil sa mga pautang na ipinagkaloob ng Unitrust Development Bank kay Winefredo Capilitan nang walang pahintulot ng mayorya ng lupon ng mga direktor.
    Ano ang ibig sabihin ng DOSRI loans? Ang DOSRI loans ay tumutukoy sa mga pautang na ibinigay sa mga direktor, opisyal, stockholder, at kanilang mga kaugnay na interes ng isang bangko. Ang mga pautang na ito ay napapailalim sa mga espesyal na regulasyon upang maiwasan ang pang-aabuso ng kapangyarihan at protektahan ang interes ng mga depositor at stakeholder.
    Anong mga elemento ang kailangang patunayan upang mapatunayang nagkasala sa paglabag sa DOSRI? Upang mapatunayang nagkasala sa paglabag sa DOSRI, kailangang patunayan na ang akusado ay isang opisyal ng bangko, na siya ay nagpautang o naging guarantor nang walang pahintulot ng mayorya ng lupon ng mga direktor, at na ang pautang ay hindi naiulat sa Bangko Sentral ng Pilipinas.
    Bakit mahalaga ang pagsunod sa regulasyon ng DOSRI? Mahalaga ang pagsunod sa regulasyon ng DOSRI upang mapanatili ang integridad ng sistema ng pagbabangko, protektahan ang interes ng mga depositor at stakeholder, at maiwasan ang pang-aabuso ng kapangyarihan ng mga opisyal ng bangko.
    Ano ang parusa sa paglabag sa Section 36 ng Republic Act No. 8791? Ayon sa Section 36 ng Republic Act No. 7653, ang paglabag sa Section 36 ng Republic Act No. 8791 ay may parusang multa na hindi bababa sa ₱50,000 at hindi hihigit sa ₱200,000, o pagkabilanggo ng hindi bababa sa dalawang taon at hindi hihigit sa sampung taon, o pareho, depende sa desisyon ng korte.
    Maari bang maghain ng apela sa Korte Suprema kung hindi sang-ayon sa desisyon ng Court of Appeals? Oo, maaari kang maghain ng Petition for Review sa Korte Suprema upang irepaso ang desisyon ng Court of Appeals. Gayunpaman, limitado ang sakop ng pagsusuri ng Korte Suprema sa mga katanungan ng batas lamang at hindi sa mga katanungan ng katotohanan.
    Paano nakaapekto ang kasong ito sa mga opisyal at direktor ng bangko? Ang kasong ito ay nagbibigay diin sa kahalagahan ng pagsunod sa mga regulasyon ng pagbabangko at ang pananagutan ng mga opisyal at direktor ng bangko sa kanilang mga aksyon. Nagpapaalala rin ito na ang integridad at pagiging tapat ay mahalaga sa sektor ng pagbabangko.
    Ano ang papel ng Bangko Sentral ng Pilipinas sa regulasyon ng mga bangko? Ang Bangko Sentral ng Pilipinas ay may pangunahing papel sa pagregulate at pagsubaybay sa mga bangko upang matiyak ang kanilang katatagan at kaligtasan, protektahan ang interes ng mga depositor, at mapanatili ang integridad ng sistema ng pananalapi. Kabilang dito ang pagpapatupad ng mga regulasyon sa DOSRI loans at pagpapataw ng mga parusa sa mga lumalabag sa mga ito.

    Ang kasong ito ay nagbibigay-diin sa mataas na pamantayan ng integridad at pagganap na inaasahan mula sa mga institusyong pampinansyal. Ang pagsunod sa mga regulasyon ng DOSRI ay mahalaga upang mapanatili ang tiwala ng publiko at protektahan ang katatagan ng sistema ng pagbabangko.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: JOSE APOLINARIO, JR. Y LLAUDER VS. PEOPLE OF THE PHILIPPINES, G.R. No. 242977, October 13, 2021

  • Pagpapawalang-bisa ng Preferred Shares: Proteksyon ng mga Namumuhunan sa Public Utility

    Nilinaw ng Korte Suprema na maaaring tubusin ng isang public utility corporation ang mga redeemable shares nito pagkatapos ng takdang panahon, maliban kung ipinagbabawal ng ibang batas. Ang desisyong ito ay nagbibigay linaw sa karapatan ng mga korporasyon na muling bilhin ang kanilang mga shares at nagbibigay proteksyon sa mga stockholder. Ipinapaliwanag din nito kung paano dapat protektahan ng mga kompanya ang kanilang capital structure upang matiyak ang pagsunod sa mga regulasyon ng pagmamay-ari.

    PLDT Share Redemption: Harassment Suit o Proteksyon ng Konstitusyon?

    Ang kaso ay nagsimula nang kwestyunin ni Edgardo C. De Leon ang pagtubos ng Philippine Long Distance Telephone Company (PLDT) sa kanyang Subscriber Investment Plan (SIP) preferred shares. Iginiit ni De Leon na labag ito sa Presidential Decree No. 217 at sa Konstitusyon. Ayon sa kanya, ang pagtubos ay isang paraan upang maiwasan ang limitasyon sa foreign ownership ng isang public utility, na taliwas sa layunin ng batas na palawakin ang pagmamay-ari ng mga public utility sa mga Pilipino.

    Sa ilalim ng Presidential Decree No. 217, layunin ng pamahalaan na hikayatin ang mas maraming Pilipino na mag-invest sa mga public utility tulad ng PLDT. Sa pamamagitan ng subscriber self-financing plan, kung saan ang mga subscriber ay bumibili ng shares ng kompanya, nabibigyan sila ng pagkakataong maging bahagi ng paglago ng kompanya. Ang batas ay nagtatakda na ang mga preferred capital stocks ay dapat garantisadong may “fixed annual income” at may opsyon na i-convert sa common shares matapos ang isang takdang panahon.

    Ayon kay De Leon, ang pagtubos ng PLDT sa SIP preferred shares ay labag sa mga karapatan ng mga stockholder na manatiling bahagi ng equity ng kompanya. Iginiit niya na ang pagtubos ay naglalayong magbigay daan sa paglikha ng karagdagang preferred shares na maaaring mapunta sa foreign control, na labag sa Konstitusyon at sa Presidential Decree No. 217. Ngunit, ayon sa PLDT, ang pagtubos ay naaayon sa mga terms and conditions ng SIP preferred shares, na inaprubahan ng Board of Communications (ngayon ay National Telecommunications Commission).

    Ang Korte Suprema ay sumang-ayon sa desisyon ng Court of Appeals at Regional Trial Court na pumapayag sa pagtubos ng PLDT sa mga preferred shares. Ayon sa Korte, walang probisyon sa Presidential Decree No. 217 na nagbabawal sa pagtubos. Ang Seksyon 1, talata 5 nito, ay nagtatakda lamang ng mga kondisyon kung kailan ang preferred capital stock ay kinakailangan ng katiyakan ng fixed annual income at dapat na ma-convert sa common shares sa opsyon ng stockholder. Pinagtibay din ng Korte na batay sa PLDT 1973 Amended Articles of Incorporation at sa dorsal porsion ng stock certificates, maaaring tubusin ng korporasyon ang mga shares sa opsyon ng Board of Directors nito.

    Idinagdag pa ng Korte Suprema na binigyan naman ng PLDT ang mga shareholder ng opsyon na i-convert ang kanilang preferred shares sa common shares, bilang pagsunod sa Presidential Decree No. 217. Mayroon silang halos dalawang buwan para gawin ito, at ito’y itinuturing na isang “reasonable term” para sa conversion ng shares. Ang alegasyon ni De Leon na ang pagtubos ay upang bigyang daan ang foreign control ng kompanya ay hindi rin napatunayan, kaya ito’y ibinasura ng Korte.

    Ang Korte ay nagbigay-diin sa kakulangan ng substantial interest ni De Leon para maghain ng kaso laban sa PLDT. Nang isampa niya ang reklamo, ang kanyang mga preferred shares ay natubos na. Kahit isama pa ang kanyang 180 shares, ito’y napakaliit kumpara sa kabuuang bilang ng shares na natubos ng PLDT. Samakatuwid, ang kaso ni De Leon ay itinuring na isang nuisance at harassment suit, dahil wala siyang sapat na interes para kwestyunin ang mga aksyon ng PLDT. Dahil dito, hindi rin binigyang pansin ng korte ang pagiging balido ng 150,000,000 preferred shares na nilikha sa special stockholder’s meeting, dahil hindi ito natalakay sa unang reklamo.

    Dahil dito, ibinasura ng Korte Suprema ang Petition for Review on Certiorari, pinagtibay ang desisyon ng Court of Appeals, na nagpapatibay naman sa resolusyon ng Regional Trial Court. Sa madaling salita, kinilala ng Korte ang karapatan ng PLDT na tubusin ang kanyang preferred shares, basta’t ito’y naaayon sa batas at sa mga terms and conditions ng shares.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung labag ba sa batas ang pagtubos ng PLDT sa Subscriber Investment Plan preferred shares, at kung ang reklamo ni De Leon ay maituturing na isang nuisance o harassment suit.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa pagtubos ng PLDT sa shares? Ayon sa Korte, walang probisyon sa Presidential Decree No. 217 na nagbabawal sa pagtubos ng PLDT sa preferred shares, basta’t ito’y naaayon sa mga terms and conditions ng shares at binigyan ng opsyon ang mga stockholder na i-convert ang kanilang shares sa common shares.
    Bakit itinuring na nuisance suit ang reklamo ni De Leon? Itinuring na nuisance suit ang reklamo dahil wala nang substantial interest si De Leon sa PLDT nang isampa niya ang reklamo, dahil natubos na ang kanyang mga preferred shares. Ang kanyang 180 shares ay napakaliit din kumpara sa kabuuang bilang ng shares na natubos ng PLDT.
    Ano ang epekto ng desisyong ito sa ibang korporasyon? Ang desisyong ito ay nagbibigay linaw sa karapatan ng mga korporasyon na muling bilhin ang kanilang mga shares. Ito’y makakatulong sa mga korporasyon na pamahalaan ang kanilang capital structure at protektahan ang kanilang interes.
    Paano pinoprotektahan ng Presidential Decree No. 217 ang mga subscriber? Sa ilalim ng Presidential Decree No. 217, ang mga subscriber ay binibigyan ng fixed annual income at opsyon na i-convert ang kanilang shares sa common shares. Ito’y nagbibigay sa kanila ng pagkakataong maging bahagi ng equity ng kompanya.
    Ano ang papel ng Securities and Exchange Commission (SEC) sa mga ganitong isyu? Ayon sa Korte, ang SEC ang may hurisdiksyon na suriin ang mga pagbabago sa articles of incorporation kung ito’y sumusunod sa constitutional or existing laws, kaya dapat naghain si De Leon ng aksyon dito.
    Anong aral ang makukuha sa desisyong ito? Ang desisyong ito ay nagtuturo sa mga stockholder na dapat nilang alamin ang mga terms and conditions ng kanilang shares at dapat silang kumilos agad kung mayroon silang mga reklamo. Dapat din nilang patunayan ang kanilang mga alegasyon kung gusto nilang magtagumpay sa kanilang kaso.
    Ano ang ibig sabihin ng widespread ownership ng public utilities? Ang widespread ownership ng public utilities ay nangangahulugan na ang pagmamay-ari ng kompanya ay dapat na kumalat sa mas maraming indibidwal. Ito’y layunin ng pamahalaan upang hikayatin ang mas maraming Pilipino na mag-invest sa mga public utility.

    Sa pangkalahatan, ang kasong ito ay nagbibigay linaw sa mga karapatan at obligasyon ng mga korporasyon at mga stockholder sa ilalim ng batas. Ipinapakita nito na ang pagtubos ng mga shares ay hindi labag sa batas, basta’t ito’y naaayon sa mga terms and conditions ng shares at sumusunod sa mga probisyon ng Konstitusyon at batas.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: De Leon v. PLDT, G.R. No. 211389, October 6, 2021

  • Pananagutan sa Pagbabayad ng mga Benepisyo: Paglilinaw ng Kapangyarihan ng COA sa Subsidiya ng GOCC

    Nilinaw ng Korte Suprema na ang mga opisyal ng Land Bank of the Philippines (LBP) na tumanggap ng dagdag na allowance at benepisyo bilang miyembro ng Board of Directors ng mga subsidiary nito ay dapat ibalik ang mga natanggap na halaga. Pinagtibay ng desisyon na ito ang kapangyarihan ng Commission on Audit (COA) na magdisallow ng mga pagbabayad na walang legal na basehan, kahit pa nagmula ang pondo sa mga subsidiary ng Government-Owned and Controlled Corporations (GOCC). Ang pagtanggap ng dagdag na compensation nang walang pahintulot ng stockholders at paglabag sa mga regulasyon ay nagbubunga ng pananagutan na ibalik ang mga pondong natanggap.

    Ligal na Labanan sa mga Benepisyo: Kailan Dapat Magbayad ang mga Opisyal ng LBP?

    Ang kaso ay nagsimula nang mapansin ng COA sa kanilang 2003 Annual Audit Report na ang ilang opisyal at empleyado ng LBP (Parent Company) ay sabay ring miyembro ng Board of Directors o corporate officers sa mga subsidiary nito. Dahil dito, tumanggap sila ng dagdag na allowance at benepisyo mula sa mga subsidiary. Nanindigan ang COA na ito ay paglabag sa probisyon ng Konstitusyon laban sa double compensation. Ang pangunahing tanong sa kasong ito ay kung tama ba ang COA na magdisallow ng mga benepisyong natanggap ng mga opisyal ng LBP mula sa mga subsidiary nito, at kung dapat bang ibalik ng mga opisyal na ito ang mga halagang natanggap.

    Pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng COA. Ayon sa Korte, hindi nakitaan ng grave abuse of discretion ang COA sa pagpapatibay ng disallowance. Sinabi ng Korte na ang mga subsidiary ay sakop ng hurisdiksyon ng COA ayon sa Artikulo IX(D), Seksyon 2(1)(c) ng 1987 Konstitusyon na sumasaklaw sa mga “government-owned or controlled corporations and their subsidiaries.”

    Bukod pa rito, nilinaw ng Korte na ang pagbabayad ng karagdagang allowance at benepisyo sa mga miyembro ng Board ng mga subsidiary ng LBP ay walang legal na basehan dahil nakabatay ang mga ito sa ultra vires na resolusyon. Ipinaliwanag na ang compensation ng Board members ng mga korporasyong itinatag sa ilalim ng Corporation Code ay pinamamahalaan ng Seksyon 30 nito:

    SECTION 30. Compensation of Directors. — In the absence of any provision in the by-laws fixing their compensation, the directors shall not receive any compensation, as such directors, except for reasonable per diems: Provided, however, That any such compensation (other than per diems) may be granted to directors by the vote of the stockholders representing at least a majority of the directors, exceed ten (10%) percent of the net income before income tax of the corporation during the preceding year.

    Binigyang-diin ng Korte ang pagkakaiba ng Board at ng mga stockholders. Ang Board ay may tungkuling pamahalaan ang pangkalahatang corporate affairs, habang ang stockholders ang may-ari ng korporasyon kung saan sila nag-invest ng kapital. Kahit na binubuo ng mga opisyal mula sa Parent Company ang Board, hindi ito nangangahulugan na ang pag-apruba ng Board sa pamamagitan ng resolusyon ay papalit sa kinakailangang boto ng stockholder sa ilalim ng Seksyon 30.

    Tungkol naman sa pananagutan, sinabi ng Korte na ang mga payees o mga opisyal ng LBP na tumanggap ng mga disallowed na allowance at benepisyo mula sa mga Subsidiary ay dapat ibalik ang mga halagang ito. Ang argumento ng petitioners na natanggap nila ang mga halaga sa good faith ay hindi epektibong depensa laban sa kanilang pananagutan para sa disallowance.

    Gayunpaman, ang iba pang nag-apruba at/o nag-certify na opisyal—kabilang ang mga accountant, treasurer, cashier, general manager, atbp.—na nag-apruba o nag-certify ng disbursement ngunit hindi tumanggap ng anumang halaga mula rito, ay inalisan ng pananagutan. Bilang mga opisyal ng publiko, ipinapalagay na ginawa ng mga indibidwal na ito ang kanilang mga tungkulin nang regular at sa mabuting pananampalataya. Kung walang malinaw na patunay ng masamang pananampalataya, malisya, o gross negligence, hindi sila mananagot nang personal para sa mga pinsalang nagreresulta mula sa pagganap ng mga opisyal na tungkulin.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung tama ba ang COA na mag-disallow ng mga benepisyo na natanggap ng mga opisyal ng LBP mula sa mga subsidiary nito, at kung dapat ba nilang ibalik ang mga halagang ito.
    Sino ang mananagot sa pagbabalik ng disallowed na halaga? Ang mga miyembro ng Board of Directors ng mga subsidiary ng LBP na nag-apruba ng pagbabayad, at ang mga opisyal ng LBP na tumanggap ng mga benepisyo.
    Bakit sinasabing walang legal na basehan ang mga benepisyo? Dahil hindi ito sinang-ayunan ng mga stockholders na may hawak ng mayoryang bahagi ng kapital ng mga subsidiary, ayon sa Seksyon 30 ng Corporation Code.
    Ano ang epekto ng kasong ito sa ibang GOCC at kanilang mga subsidiary? Nagpapalakas ito sa kapangyarihan ng COA na magsuri at mag-disallow ng mga pagbabayad na walang sapat na batayan, kahit pa galing sa subsidiary ng GOCC ang pondo.
    Ano ang ibig sabihin ng “ultra vires” na resolusyon? Ito ay resolusyon na lampas sa kapangyarihan ng Board of Directors na pagdesisyunan.
    Mahalaga pa ba ang good faith sa mga ganitong kaso? Hindi. Ayon sa Korte, ang pagtanggap ng benepisyo na labag sa batas ay nangangailangan ng pagbabalik ng halaga, maliban kung may exceptional circumstances.
    Ano ang naging basehan ng COA para mag-isyu ng disallowance? 2003 Annual Audit Report ng LBP kung saan napansin ang pagtanggap ng dagdag na allowance at benepisyo.
    Anu-ano ang mga batas na binanggit sa kaso? Konstitusyon ng Pilipinas, Corporation Code, Office of the President Memorandum Order No. 20, at DBM Circular Letter No. 2003-10.

    Ang desisyon na ito ay nagbibigay linaw sa pananagutan ng mga opisyal ng gobyerno pagdating sa pagtanggap ng benepisyo mula sa mga subsidiary ng GOCC. Ito ay nagpapaalala na ang lahat ng pagbabayad ay dapat naaayon sa batas at may pahintulot ng mga kinauukulan.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: LAND BANK OF THE PHILIPPINES VS. COMMISSION ON AUDIT, G.R. No. 213409, October 05, 2021

  • Hiring ng Pribadong Abogado ng GOCC: Kailangan Ba ang Pag-ayon ng COA?

    Nilinaw ng Korte Suprema na kahit na kailangan ang pagsang-ayon ng Commission on Audit (COA) bago kumuha ng pribadong abogado ang mga Government-Owned and Controlled Corporations (GOCC), may mga eksepsiyon dito. Sa kasong ito, ibinalik ng Korte sa COA ang usapin upang suriin kung ang PNOC-EC ay sakop ng eksepsiyon dahil sa madaliang pangangailangan ng legal na representasyon sa isang internasyonal na arbitration. Ipinapakita nito na dapat isaalang-alang ang mga natatanging sitwasyon kung kailan kinakailangan ang mabilisang pagkuha ng abogado para maprotektahan ang interes ng gobyerno.

    GOCC sa Gitna ng Kagipitan: Kailan Hindi Mahigpit ang COA sa Pagkuha ng Abogado?

    Ang kaso ay nag-ugat sa pagkuha ng PNOC-EC ng Baker Botts LLP bilang kanilang abogado sa arbitration sa Singapore, nang hindi muna nakakakuha ng pagsang-ayon mula sa COA. Binigyang-diin ng PNOC-EC ang apurahang pangangailangan para sa abogado na may karanasan sa International Chamber of Commerce (ICC) arbitration, kwalipikadong magpayo sa English Law, at may lisensya sa Singapore. Ngunit, tinanggihan ng COA ang kanilang post facto na hiling para sa pagsang-ayon, na nagresulta sa Notice of Suspension (NS) para sa mga legal fees na binayaran.

    Sinabi ng COA na ang pagsang-ayon ay dapat makuha bago pa man ang pagkuha ng pribadong abogado, alinsunod sa COA Circular No. 86-255 at COA Circular No. 95-011. Ayon sa mga circular na ito at sa Memorandum Circular No. 9 ng Office of the President, kailangan muna ang written conformity mula sa Government Corporate Counsel (OGCC) o Solicitor General, at written concurrence mula sa COA, bago kumuha ng pribadong abogado ang isang GOCC. Binigyang-diin ng Korte Suprema na bagama’t may mga panuntunang dapat sundin, hindi ito nangangahulugang walang eksepsiyon.

    Sa paglutas sa isyu, tinukoy ng Korte na mula pa noong 1960s, ipinagbabawal na sa mga GOCC na kumuha ng pribadong abogado dahil itinalaga ang Government Corporate Counsel bilang pangunahing legal na tagapayo ng mga ito. Ang layunin ay upang maiwasan ang hindi kinakailangang paggastos ng pondo ng gobyerno. Gayunpaman, kinilala rin ang mga natatanging sitwasyon kung saan kailangan ang pribadong abogado.

    Apropos, as well, is Office of the President Memorandum Circular No. 9[28] dated August 27, 1998, issued by the Chief Executive pursuant to its supervision and control over GOCCs:

    SEC. 3. GOCCs are likewise enjoined to refrain from hiring private lawyers or law firms to handle their cases and legal matters. But in exceptional cases, the written conformity and acquiescence of the Solicitor General or the Government Corporate Counsel, as the case may be, and the written concurrence of the Commission on Audit shall first be secured before the hiring or employment of a private lawyer or law firm. (Emphasis supplied.)

    Dahil dito, inilabas ng COA ang Circular No. 2021-003, na naglilinaw sa mga kondisyon kung kailan maaaring hindi na kailangan ang prior written concurrence ng COA. Kabilang dito kung ang abogado ay kinukuha sa pamamagitan ng Contract of Service o Job Order Contract na hindi lalampas sa isang taon, may written approval ng OGCC, at ang tungkulin ay katulad ng abogado sa plantilla. Sakop din nito ang pagkuha ng legal consultants na may espesyal na kaalaman na wala sa mga abogado ng GOCC.

    Isinaalang-alang ng Korte ang bagong COA Circular at nagpasya na ibalik ang kaso sa COA upang matukoy kung sakop ng eksepsiyon ang PNOC-EC. Binigyang-diin ng Korte na ang pagpapasya kung sakop ng eksepsiyon ay nangangailangan ng pagsusuri ng mga factual at evidentiary matter na hindi available sa record.

    Dagdag pa rito, sinabi ng Korte na hindi nito kailangang pagtalunan kung may unjust enrichment kung hindi papayagan ang hiling ng PNOC-EC. Ang pagkabahala ng PNOC-EC na mananagot ang kanilang mga opisyal ay hindi rin daw totoo, dahil ayon sa desisyon ng COA Proper, kailangan pang magsagawa ng post-audit upang matukoy ang tamang halaga ng disallowance at ang mga pananagutan alinsunod sa rule on quantum meruit.

    Sa huli, ibinasura ng Korte ang petisyon nang walang prejudice sa pagpapasya ng COA kung papayagan ang PNOC-EC na hindi na kailangan ang written concurrence at magsagawa ng post-audit ayon sa COA Circular No. 2021-003.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung nagpakita ba ng malubhang pag-abuso sa diskresyon ang COA sa pagtanggi sa hiling ng PNOC-EC para sa written concurrence sa pagkuha ng pribadong abogado.
    Bakit kinailangan ng PNOC-EC na kumuha ng pribadong abogado? Dahil sa madaliang pangangailangan ng legal na representasyon sa isang internasyonal na arbitration sa Singapore, na nangangailangan ng abogado na may espesyal na kaalaman sa English law.
    Ano ang COA Circular No. 2021-003? Ito ay circular na naglilinaw sa mga kondisyon kung kailan maaaring hindi na kailangan ang written concurrence ng COA sa pagkuha ng pribadong abogado ng mga GOCC.
    Ano ang rule on quantum meruit? Prinsipyo na nagpapahintulot na magbayad para sa makatwirang halaga ng serbisyong naibigay, kahit walang pormal na kasunduan.
    Ano ang ibig sabihin ng written conformity at written concurrence? Written conformity ay pag-ayon ng OGCC o Solicitor General sa pangangailangan ng GOCC na kumuha ng pribadong abogado, habang ang written concurrence ay pag-ayon ng COA sa pagkuha nito.
    Anong mga kondisyon ang kailangang matugunan para hindi na kailangan ang COA concurrence? Kabilang dito kung ang abogado ay kinukuha sa pamamagitan ng Contract of Service o Job Order Contract, may written approval ng OGCC, at ang tungkulin ay katulad ng abogado sa plantilla.
    Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema? Ibinasura ng Korte ang petisyon at ibinalik ang kaso sa COA upang matukoy kung sakop ng eksepsiyon ang PNOC-EC.
    May pananagutan ba ang mga opisyal ng PNOC-EC sa legal fees na binayaran? Hindi pa tiyak, dahil kailangan pang magsagawa ng post-audit upang matukoy ang tamang halaga ng disallowance at ang mga pananagutan.

    Sa madaling salita, hindi dapat maging mahigpit ang COA sa pagkuha ng abogado ng mga GOCC kung napatunayang mayroong malinaw at hindi mapagkakailaang pangangailangan nito. Binalangkas ang panuntunan na ito upang maging gabay at balanse sa pagitan ng katumpakan at agarang pagkilos.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: PNOC – EXPLORATION CORPORATION VS. COMMISSION ON AUDIT, G.R. No. 244461, September 28, 2021

  • Pagpapawalang-bisa ng Benepisyo: Kailangan ang Pag-apruba ng Presidente sa mga Korporasyong Pag-aari ng Gobyerno

    Ipinasiya ng Korte Suprema na kinakailangan ang pag-apruba ng Presidente ng Pilipinas bago magbigay ng mga benepisyo sa mga empleyado ng mga korporasyong pag-aari at kontrolado ng gobyerno (GOCC), kahit pa ang mga ito ay walang orihinal na charter. Sa kasong ito, pinawalang-bisa ng Commission on Audit (COA) ang pagbabayad ng Philippine Mining Development Corporation (PMDC) para sa health care program ng mga empleyado nito dahil hindi ito dumaan sa pag-apruba ng Presidente, na kinakailangan ng Presidential Decree No. 1597. Ayon sa Korte Suprema, hindi maaaring basta-basta magbigay ng mga benepisyo ang mga GOCC nang walang pahintulot ng Presidente.

    Ang Kagalingan ng Empleyado Laban sa Kapangyarihan ng Presidente: Sino ang Mananaig?

    Nagmula ang kaso sa pagpapawalang-bisa ng COA sa P582,617.10 na ginastos ng PMDC para sa health care program ng mga empleyado nito sa Fortune Medicare, Inc. Nanindigan ang COA na labag ito sa Section 8, Article IX-B ng 1987 Constitution, COA Resolution No. 2005-001, at COA Circular No. 2012-003. Sinabi ng COA na kinakailangan ang pag-apruba ng Presidente sa ilalim ng PD 1597 bago magbigay ng mga allowance at benepisyo sa mga empleyado ng gobyerno. Kinuwestiyon naman ng PMDC na ang PD 1597 ay hindi raw sumasaklaw sa mga GOCC na walang orihinal na charter. Dahil dito, ang pangunahing isyu sa kaso ay kung nagmalabis ba ang COA sa kanyang kapangyarihan nang pinawalang-bisa nito ang pagbabayad ng PMDC para sa health care program ng mga empleyado nito.

    Sa pagsusuri ng Korte Suprema, sinabi nito na malawak ang kapangyarihan ng COA na suriin ang mga gastos ng gobyerno. Binigyang-diin nito ang Section 2, Article IX-D ng Constitution na nagbibigay sa COA ng kapangyarihang mag-audit sa mga GOCC, kabilang ang mga walang orihinal na charter. Ayon sa Korte, ang PD 1597 ay nananatiling may bisa at sumasaklaw sa lahat ng GOCC, mayroon man o walang orihinal na charter. Ipinunto ng Korte na walang malinaw na exemption para sa mga GOCC na walang orihinal na charter sa nasabing batas.

    Hindi rin kinatigan ng Korte Suprema ang argumento ng PMDC na ang Section 2 at 5 ng Article IX-B ng Constitution ay naglilimita sa sakop ng Civil Service laws at salary standardization laws sa mga GOCC na may orihinal na charter lamang. Anito, walang probisyon sa Constitution na nagtatanggal sa mga GOCC na walang orihinal na charter sa pagtalima sa mga salary standardization law tulad ng PD 1597. Binigyang-diin ng Korte na ang kapangyarihan ng Presidente na kontrolin ang mga sangay ng gobyerno ay hindi maaaring bawasan o alisin ng lehislatura. Ito ay naaayon sa kanyang constitutional power of control sa executive branch.

    Dagdag pa rito, sinabi ng Korte Suprema na hindi labag sa due process ang pagdinig ng COA sa kaso dahil nabigyan ng pagkakataon ang PMDC na magpaliwanag at maghain ng apela. Ipinunto nito na ang esensya ng due process ay ang pagkakataong marinig ang panig ng isang partido. Kaugnay nito, binigyang-diin ng Korte na hindi maituturing na pagbaba sa benepisyo (non-diminution of benefits) ang pagtigil sa pagbibigay ng medical benefits dahil ang benepisyong ito ay hindi awtorisado at irregular. Sa madaling salita, ang prinsipyong ito ay hindi nangangahulugan ng patuloy na pagbibigay ng kompensasyong hindi naaayon sa batas.

    Sa paglalapat ng panuntunan sa Madera v. Commission on Audit, binigyang-diin na kung ang mga opisyal ng gobyerno ay nagpakita ng good faith, regular performance ng official functions, at pagiging masinop, sila ay hindi mananagot sa pagbabalik ng pondong hindi pinayagan. Dagdag pa rito, binanggit ng Korte ang mga naunang kaso kung saan ang mga recipient employees ay napawalang-sala sa civil liability dahil sa kanilang good faith, partikular kung ang absolution ay hindi kinukuwestiyon. Dahil dito, inutusan ng Korte Suprema na ang mga opisyal ng PMDC na sina Atty. Lito A. Mondragon, Atty. Jaime T. De Veyra, Zenaida A. Alfonso, at Ma. Nieves Marives D. Santos ay mananagot sa pagbabalik ng halaga ng insurance premiums.

    Sa kabuuan, ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon ng PMDC. Pinagtibay nito ang desisyon ng COA na nagpapawalang-bisa sa pagbabayad ng PMDC para sa health care program ng mga empleyado nito dahil hindi ito dumaan sa pag-apruba ng Presidente.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung kinakailangan ba ang pag-apruba ng Presidente ng Pilipinas bago magbigay ng mga benepisyo sa mga empleyado ng mga korporasyong pag-aari at kontrolado ng gobyerno (GOCC), kahit pa ang mga ito ay walang orihinal na charter.
    Ano ang Presidential Decree No. 1597? Ito ay batas na nag-uutos na kinakailangan ang pag-apruba ng Presidente bago magbigay ng mga allowance at benepisyo sa mga empleyado ng gobyerno.
    Ano ang desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito? Ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon ng PMDC at pinagtibay ang desisyon ng COA na nagpapawalang-bisa sa pagbabayad ng PMDC para sa health care program ng mga empleyado nito.
    Bakit pinawalang-bisa ng COA ang pagbabayad ng PMDC? Dahil hindi ito dumaan sa pag-apruba ng Presidente, na kinakailangan ng PD 1597.
    Ano ang civil liability ng mga opisyal ng PMDC sa kasong ito? Mananagot ang mga opisyal sa pagbabalik ng bahagi ng halaga na natanggap nila mismo bilang benepisyo.
    Ano ang epekto ng desisyong ito sa iba pang mga GOCC? Kailangan na ring sumunod sa direktiba ang mga GOCC sa paghingi ng permiso o pag-apruba sa pangulo bago maglabas ng pondong para sa mga benepisyo ng kanilang empleyado.
    Kung hindi nakuwestiyon, maaari pa bang umapela laban dito? Dahil hindi na nakuwestiyon ang nauna ng absolution, kinikilala na ang desisyon at hindi na ito maaaring mapawalang bisa o mabago.
    Maaari bang bawasan ang matatanggap ng empleyado? Hindi maituturing na pagbaba sa benepisyo ang pagtigil sa pagbibigay ng medical benefits kung ito ay hindi awtorisado at irregular na naibigay sa empleyado.

    Ang desisyong ito ng Korte Suprema ay nagpapatibay sa kapangyarihan ng Presidente na kontrolin ang mga gastos ng mga GOCC. Inaasahan na magiging mas maingat ang mga GOCC sa pagbibigay ng mga benepisyo sa kanilang mga empleyado upang maiwasan ang pagpapawalang-bisa ng COA.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: PHILIPPINE MINING DEVELOPMENT CORPORATION VS. CHAIRPERSON MICHAEL G. AGUINALDO, G.R. No. 245273, July 27, 2021