ASG Law

Tag: Trademark

  • Pagpaparehistro ng Trademark nang May Bad Faith: Ano ang mga Legal na Implikasyon?

    Pagpaparehistro ng Trademark nang May Bad Faith: Hindi Ito Katanggap-tanggap

    n

    G.R. No. 264919-21, May 20, 2024

    nn

    Ang pagpaparehistro ng trademark ay mahalaga para maprotektahan ang iyong brand at negosyo. Ngunit paano kung ang isang tao ay nagparehistro ng trademark nang may masamang intensyon? Ang kasong ito ng Gloria Maris Shark’s Fin Restaurant, Inc. vs. Pacifico Q. Lim ay nagbibigay linaw sa mga legal na implikasyon ng pagpaparehistro ng trademark nang may bad faith, at kung paano ito maaaring makaapekto sa iyong negosyo.

    nn

    Ang Konsepto ng Trademark at Bad Faith

    nn

    Ang trademark ay isang simbolo, disenyo, o pangalan na ginagamit upang tukuyin at paghiwalayin ang mga produkto o serbisyo ng isang negosyo mula sa iba. Sa Pilipinas, ang Intellectual Property Code (RA 8293) ang nagpoprotekta sa mga trademark. Ayon sa Section 123.1(d) ng IP Code:

    nn

    “A mark cannot be registered if it is identical with a registered mark belonging to a different proprietor or a mark with an earlier filing or priority date, in respect of: (i) The same goods or services; or (ii) Closely related goods or services; or if it so nearly resembles such a mark as to be likely to deceive or cause confusion.”

    nn

    Ang bad faith sa pagpaparehistro ng trademark ay nangangahulugang alam ng nagparehistro na mayroon nang gumagamit ng kapareho o halos kaparehong trademark, ngunit nagpatuloy pa rin sa pagpaparehistro nito. Ito ay maituturing na isang uri ng pandaraya at hindi pinapayagan sa ilalim ng batas.

    nn

    Ang Kwento ng Gloria Maris: Isang Trademark na Inagaw?

    nn

    Narito ang mga pangyayari sa kaso ng Gloria Maris:

    nn

      n

    • Si Pacifico Q. Lim, kasama ang iba pang incorporators, ay nagtayo ng Gloria Maris Shark’s Fin Restaurant, Inc. noong 1994.

      • n

    • Ayon sa Gloria Maris, pinagkatiwalaan nila si Lim na iparehistro ang trademark ng kumpanya.

      • n

    • Ngunit, noong 2005, natuklasan ng Gloria Maris na si Lim pala ang nagparehistro ng mga trademark na

  • Proteksyon ng Trademark: Pagkakahawig ng Marka at Panganib sa mga Mamimili

    Sa desisyon ng Korte Suprema, ipinagkaloob ang petisyon ni Levi Strauss & Co. at kinansela ang Trademark Registration No. 53918 para sa markang “LIVE’S”. Napagdesisyunan na ang markang “LIVE’S” ay nakakalito at kahawig ng markang “LEVI’S”, kaya’t maaaring magdulot ng kalituhan sa mga mamimili. Ang pasyang ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng proteksyon ng trademark at ang pangangailangan na protektahan ang mga mamimili mula sa posibleng pagkalito at panlilinlang.

    Pagkakahawig ng Marka: Kalituhan nga ba sa mga Mamimili?

    Pinagdedebatihan sa kasong ito kung dapat bang kanselahin ang trademark na “LIVE’S” dahil umano sa pagkakahawig nito sa rehistradong trademark na “LEVI’S”. Ang Levi Strauss & Co. ay kilalang may-ari ng trademark na “LEVI’S” simula pa noong 1946. Sa kabilang banda, si Antonio Sevilla ang nagparehistro ng trademark na “LIVE’S”. Iginiit ng Levi Strauss na ang “LIVE’S” ay maaaring magdulot ng kalituhan sa mga mamimili dahil sa pagkakahawig ng mga letra at tunog sa “LEVI’S”.

    Sa pagdinig sa Intellectual Property Office (IPO), unang ibinasura ang petisyon para sa pagkansela ng trademark. Sinang-ayunan din ito ng IPO Director General. Ayon sa kanila, walang nakikitang pagkakahawig na maaaring magdulot ng kalituhan. Umapela ang Levi Strauss sa Court of Appeals (CA), ngunit ibinasura rin ito dahil umano sa usapin ng “mootness” at “res judicata” dahil na rin sa epekto umano ng dating kaso na G.R. No. 162311. Dahil dito, umakyat ang kaso sa Korte Suprema upang muling suriin.

    Nagsagawa ng sariling pagsusuri ang Korte Suprema at pinawalang-bisa ang desisyon ng Court of Appeals. Ayon sa Korte, hindi maaaring gamitin ang prinsipyong “res judicata” dahil ang G.R. No. 162311 ay isang kasong kriminal na ibinasura dahil sa kawalan ng probable cause at hindi desisyon na may kinalaman sa trademark mismo. Hindi rin maaaring sabihin na moot na ang kaso dahil ang trademark na “LIVE’S” ay may bisa pa rin.

    Ayon sa Korte Suprema, sa pagtukoy kung ang isang trademark ay kahawig ng isa pa, dapat isaalang-alang ang pangkalahatang impresyon sa isang ordinaryong mamimili. Kailangan tingnan ang visual, aural, at connotative na mga aspeto ng mga marka, pati na rin ang pangkalahatang impresyon nito sa merkado. Sa kasong ito, ginamit ng Korte Suprema ang Dominancy Test. Ayon sa pagsusuri, bagama’t hindi magkapareho ang baybay at bigkas, kapwa nagsisimula sa parehong letra ang mga marka, at may parehong bilang ng letra na may apostrophe. Dagdag pa rito, napansin na ang mga produkto na may markang “LIVE’S” ay may pagkakahawig sa “LEVI’S” sa disenyo, kulay, at pagkakalatag.

    Bukod pa rito, ipinakita rin ang ebidensya na may mga pagkakataon na nagkamali ang mga mamimili dahil sa pagkakahawig ng mga marka. Ipinakita sa isinagawang survey na 86% ng mga kalahok ay iniugnay ang “LIVE’S” sa “LEVI’S”, at 90% ng mga kalahok ay binasa ang “LIVE’S” bilang “LEVI’S”. Base sa lahat ng ito, napagdesisyunan ng Korte Suprema na nakakalito at kahawig ng “LEVI’S” ang “LIVE’S”, kaya’t dapat itong kanselahin.

    Colorable imitation refers to such similarity in form, content, words, sound, meaning, special arrangement, or general appearance of the trademark or tradename with that of the other mark or tradename in their over-all presentation or in their essential, substantive and distinctive parts as would likely mislead or confuse persons in the ordinary course of purchasing the genuine article.

    Ang desisyon na ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng proteksyon ng trademark upang maiwasan ang kalituhan sa mga mamimili. Kinakailangan na suriin ang bawat trademark hindi lamang sa teknikal na aspeto nito, kundi pati na rin sa pangkalahatang impresyon nito sa mga ordinaryong mamimili. Ito ay upang masiguro na hindi malilinlang ang publiko at mapangalagaan ang karapatan ng mga may-ari ng trademark.

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung dapat bang kanselahin ang trademark na “LIVE’S” dahil sa pagkakahawig nito sa trademark na “LEVI’S”, na maaaring magdulot ng kalituhan sa mga mamimili.
    Ano ang Dominancy Test? Ang Dominancy Test ay isang paraan ng pagsusuri kung ang isang trademark ay kahawig ng isa pa. Nakatuon ito sa kung ang mga nangingibabaw na elemento ng mga trademark ay maaaring magdulot ng kalituhan.
    Bakit ibinasura ng Court of Appeals ang kaso? Ibinasura ng Court of Appeals ang kaso dahil sa usapin ng “mootness” at “res judicata” dahil na rin sa epekto umano ng dating kaso na G.R. No. 162311.
    Bakit binaligtad ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals? Binaligtad ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals dahil hindi maaaring gamitin ang “res judicata” at ang kaso ay hindi “moot”. Nagsagawa ang Korte ng sariling pagsusuri at natuklasan na ang “LIVE’S” ay kahawig ng “LEVI’S”.
    Ano ang colorable imitation? Ang colorable imitation ay tumutukoy sa pagkakahawig ng isang trademark sa isa pang trademark na maaaring makapanlinlang sa mga mamimili.
    Ano ang naging basehan ng Korte Suprema sa pagpabor sa Levi Strauss & Co.? Naging basehan ng Korte Suprema ang Dominancy Test at ang resulta ng survey na nagpapakita na ang mga mamimili ay nagkakamali dahil sa pagkakahawig ng mga marka.
    Ano ang kahalagahan ng desisyon na ito? Nagpapakita ang desisyon na ito ng kahalagahan ng proteksyon ng trademark at pangangalaga sa mga mamimili mula sa kalituhan at panlilinlang.
    Ano ang implikasyon ng pagkakakansela ng Trademark Registration No. 53918 para sa markang LIVE’S? Ang implikasyon ay hindi na maaaring gamitin ng dating may-ari ang nasabing marka para sa mga produkto dahil maaaring magdulot ito ng pagkalito sa mga mamimili.

    Para sa mga katanungan hinggil sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para lamang sa mga layuning pang-impormasyon at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Pinagmulan: LEVI STRAUSS & CO. VS. ANTONIO SEVILLA AND ANTONIO L. GUEVARRA, G.R. No. 219744, March 01, 2021

  • Paglabag sa Copyright: Kailangan Ba ang Rehistrasyon para sa Proteksyon?

    Peke na Deed of Assignment, Walang Bisa!

    G.R. No. 249715, April 12, 2023

    Isipin mo na ikaw ay isang manunulat na nagbuhos ng oras at talento para lumikha ng isang obra. Nakakalungkot isipin na may ibang taong magbebenta nito nang walang pahintulot mo. Sa kaso ng M.Y. Intercontinental Trading Corporation laban sa St. Mary’s Publishing Corporation, tinalakay ng Korte Suprema kung paano pinoprotektahan ng batas ang mga may-ari ng copyright at kung ano ang mga remedyo kapag nilabag ito.

    Ang St. Mary’s Publishing Corporation, kasama si Jerry Vicente S. Catabijan, ay nagdemanda dahil sa paglabag sa copyright ng kanilang mga textbook. Ang M.Y. Intercontinental Trading Corporation naman ay nagtanggol sa sarili sa pamamagitan ng pagpapakita ng Deed of Assignment, na naglilipat umano ng copyright sa kanila. Ngunit, napag-alaman na peke ang pirma sa Deed of Assignment. Ang pangunahing tanong: Sapat ba ang rehistrasyon ng copyright para maging legal ang paglilipat ng karapatan, kahit na peke ang dokumento?

    Ang Batas ng Copyright sa Pilipinas

    Ang Intellectual Property Code ng Pilipinas (Republic Act No. 8293) ay nagbibigay proteksyon sa mga likhang sining at panitikan. Ayon sa Section 177, ang copyright owner ay may eksklusibong karapatan na magparami, magbenta, at ipamahagi ang kanyang likha. Mahalaga itong malaman dahil ito ang nagbibigay proteksyon sa mga manunulat at artist laban sa pangongopya at pagbebenta ng kanilang mga gawa nang walang pahintulot.

    “SECTION 177. Copyright or Economic Rights. — Subject to the provisions of Chapter VIII, copyright or economic rights shall consist of the exclusive right to carry out, authorize or prevent the following acts:
    177.1. Reproduction of the work or substantial portion of the work;
    177.3. The first public distribution of the original and each copy of the work by sale or other forms of transfer of ownership.”

    Para magkaroon ng bisa ang paglilipat ng copyright, dapat itong nakasulat at nagpapakita ng intensyon na ilipat ang karapatan (Section 180.2). Kung walang kasulatan, o kung peke ang kasulatan, walang bisa ang paglilipat. Kahit nairehistro pa ito sa National Library, hindi ito nangangahulugan na legal ang paglilipat ng karapatan.

    Halimbawa, si Juan ay isang pintor. Gumawa siya ng isang obra at nirehistro niya ito sa National Library. May isang taong nagpanggap na siya si Juan at nagbenta ng copyright sa kanyang obra sa isang publishing company. Dahil peke ang pirma ni Juan, walang bisa ang paglilipat ng copyright, kahit nairehistro pa ito ng publishing company.

    Ang Kwento ng Kaso: St. Mary’s vs. M.Y. Intercontinental

    Nagsimula ang lahat nang magkaroon ng ugnayan sa negosyo ang St. Mary’s Publishing Corporation at ang M.Y. Intercontinental Trading Corporation. Nagkasundo sila na ipi-print ng M.Y. Intercontinental ang mga textbook ng St. Mary’s sa China. Ngunit, hindi nakabayad ang St. Mary’s sa printing costs, kaya’t nagkaroon sila ng mga kasunduan para mabayaran ang utang.

    Ayon sa M.Y. Intercontinental, binigay sa kanila ang Deed of Assignment bilang kabayaran sa utang. Ngunit, pinatunayan ng St. Mary’s na peke ang pirma sa Deed of Assignment. Kahit nairehistro ng M.Y. Intercontinental ang Deed of Assignment sa National Library, kinasuhan pa rin sila ng St. Mary’s ng paglabag sa copyright.

    Narito ang mga pangyayari sa kaso:

    • 2005: Nagsimula ang ugnayan ng St. Mary’s at M.Y. Intercontinental.
    • 2009: Hindi nakabayad ang St. Mary’s sa printing costs.
    • 2010: Nagkaroon ng mga kasunduan para mabayaran ang utang, kasama ang Deed of Assignment (na pinatunayang peke).
    • 2012: Nirehistro ng M.Y. Intercontinental ang Deed of Assignment sa National Library.
    • 2013: Nagdemanda ang St. Mary’s ng paglabag sa copyright.

    Ayon sa Korte Suprema:

    “A forged Deed of Assignment does not confer rights to the assignee for lack of consent of the copyright owner. Notwithstanding its registration before the National Library, the Deed does not operate as a valid transfer of the exclusive economic rights which belong to the copyright owner. Unauthorized importing, marketing, and selling of books constitute copyright infringement.”

    “Copyright registration does not vest ownership of the copyright. Failure to register does not remove copyright protection under the law, but this does make the owner liable to pay a fine. Registration of copyright only serves as a notice, but it does not confer rights.”

    Ano ang Implikasyon ng Desisyon na Ito?

    Ang desisyon na ito ay nagpapakita na hindi sapat ang rehistrasyon ng copyright para maging legal ang paglilipat ng karapatan. Kung peke ang dokumento na ginamit sa paglilipat, walang bisa ito. Mahalaga na siguraduhin na legal at totoo ang lahat ng dokumento bago irehistro ang copyright.

    Para sa mga negosyo, dapat silang maging maingat sa pagkuha ng copyright. Siguraduhin na ang lahat ng dokumento ay legal at totoo. Para sa mga manunulat at artist, dapat nilang ipaglaban ang kanilang karapatan sa copyright. Huwag matakot na magdemanda kung nilabag ang kanilang karapatan.

    Key Lessons:

    • Ang rehistrasyon ng copyright ay hindi garantiya ng legal na paglilipat ng karapatan.
    • Mahalaga na siguraduhin na legal at totoo ang lahat ng dokumento bago irehistro ang copyright.
    • Ang paglabag sa copyright ay may kaakibat na pananagutan.

    Mga Madalas Itanong (FAQ)

    1. Kailangan bang irehistro ang copyright para maprotektahan ang aking likha?

    Hindi kailangan, ngunit makakatulong ito para magkaroon ng prima facie evidence ng pagmamay-ari.

    2. Ano ang dapat kong gawin kung nilabag ang aking copyright?

    Mag-file ng demanda sa korte para maprotektahan ang iyong karapatan.

    3. Paano ko malalaman kung peke ang isang Deed of Assignment?

    Magpakonsulta sa isang forensic document examiner para masuri ang pirma.

    4. Ano ang mga posibleng parusa sa paglabag ng copyright?

    Maaring magbayad ng danyos, makulong, at pagbawalan na magbenta ng mga produktong lumalabag sa copyright.

    5. Ano ang dapat kong gawin para maiwasan ang paglabag sa copyright?

    Humingi ng pahintulot sa may-ari ng copyright bago gamitin ang kanyang likha.

    Para sa karagdagang impormasyon tungkol sa copyright at iba pang usaping legal, huwag mag-atubiling kumonsulta sa ASG Law. Kami ay handang tumulong sa inyo.

    Email: hello@asglawpartners.com

    Website: https://www.ph.asglawpartners.com/contact/

  • Trademark Squatting: Paano Protektahan ang Iyong Brand sa Pilipinas

    Pagpaparehistro ng Trademark nang May Masamang Pananampalataya: Hindi Ka Pwedeng Magtago sa “First-to-File” Rule

    G.R. No. 193569, January 25, 2023

    Sa mundo ng negosyo, ang trademark ay mahalagang asset. Ito ang nagbibigay-pagkakakilanlan sa iyong produkto o serbisyo. Ngunit paano kung may magparehistro ng trademark na hindi naman sa kanya? Ito ang tinatawag na trademark squatting, at ito ang sentro ng kasong Edmond Lim and Gerd Paland vs. Catalina See. Sa kasong ito, pinagtibay ng Korte Suprema na hindi sapat ang pagiging “first-to-file” kung ang pagpaparehistro ay ginawa nang may masamang intensyon.

    Ang Batas ng Trademark sa Pilipinas

    Ang Intellectual Property Code of the Philippines (RA 8293) ang batas na namamahala sa mga trademark. Ayon sa Seksyon 121.1, ang trademark ay anumang nakikitang simbolo na nagpapakilala sa mga produkto o serbisyo. Ang pagpaparehistro ng trademark ay nagbibigay sa may-ari ng eksklusibong karapatan na gamitin ito (Seksyon 122).

    Ngunit hindi nangangahulugan na basta’t nauna kang mag-file, ikaw na ang may-ari. Ayon sa Seksyon 151(b) ng Intellectual Property Code, maaaring kanselahin ang rehistrasyon kung ito ay nakuha sa pamamagitan ng panloloko o paglabag sa mga probisyon ng batas.

    Halimbawa, si Juan ay nagbebenta ng sapatos na may tatak na “Alas.” Hindi niya ito nirehistro. Nakita ito ni Pedro at agad-agad na ipinarehistro ang “Alas” sa kanyang pangalan. Sa ganitong sitwasyon, maaaring kuwestiyunin ni Juan ang rehistrasyon ni Pedro dahil siya ang unang gumamit ng trademark.

    Ang Kwento ng Kaso: Lim at Paland vs. See

    Narito ang mga pangyayari sa kaso:

    • Si Chai Seng Ang, ang sinundan ni Catalina See, ay nag-apply para sa rehistrasyon ng anim na trademark.
    • Inilipat ni Ang ang mga aplikasyon kay See.
    • Nalaman ni Edmond Lim na kapareho ng mga trademark na ina-apply ni See ang mga trademark na ginagamit ni Gerd Paland, na eksklusibong distributor ni Lim sa Pilipinas.
    • Nag-file ng oposisyon sina Lim at Paland sa Intellectual Property Office (IPO).

    Ayon kay Paland, siya ang may-ari ng mga trademark at ginagamit niya ito sa paggawa at pagbebenta ng kanyang mga produkto sa Germany. Sabi naman ni See, matagal na niyang nakikita ang mga trademark na ginagamit sa kanilang tindahan at ipinasa ito sa kanya ni Ang.

    Ang isyu sa kaso ay kung may karapatan ba si Catalina See na iparehistro ang mga trademark.

    Narito ang mga susing pahayag ng Korte Suprema:

    • “What constitutes fraud or bad faith in trademark registration? Bad faith means that the applicant or registrant has knowledge of prior creation, use and/or registration by another of an identical or similar trademark. In other words, it is copying and using somebody else’s trademark.“
    • “To reiterate, when a registration is not in good faith, it is not considered as a valid registration and hence, no ownership rights are acquired in the first place. In this regard, the registrant in bad faith is divested of ownership not because of the oppositor’s prior use of the mark, but rather, because the legal requisite of a registration in good faith was not complied with.”

    Napagdesisyunan ng Korte Suprema na nagparehistro si See ng mga trademark nang may masamang intensyon. Alam niya na hindi sa kanya ang mga trademark at hindi siya ang unang gumamit nito.

    Ano ang Ibig Sabihin Nito?

    Ang desisyon sa kasong ito ay nagpapakita na hindi sapat ang pagiging unang nag-file ng trademark kung ang pagpaparehistro ay ginawa nang may masamang intensyon. Mahalaga na maging tapat at patas sa pagpaparehistro ng trademark.

    Key Lessons:

    • Maging tapat sa pagpaparehistro ng trademark.
    • Huwag magparehistro ng trademark na alam mong hindi sa iyo.
    • Kung ikaw ang unang gumamit ng trademark, protektahan ang iyong karapatan.

    Mga Tanong at Sagot (FAQ)

    1. Ano ang trademark squatting?

    Ang trademark squatting ay ang pagpaparehistro ng trademark ng iba sa iyong pangalan, kahit na hindi ka ang orihinal na may-ari.

    2. Paano ko mapoprotektahan ang aking trademark?

    Iparehistro ang iyong trademark sa Intellectual Property Office (IPO).

    3. Ano ang dapat kong gawin kung may nagparehistro ng trademark ko?

    Mag-file ng oposisyon sa IPO o magsampa ng kaso sa korte.

    4. Ano ang “first-to-file” rule?

    Ang “first-to-file” rule ay nagsasaad na ang unang mag-file ng trademark ang may karapatan dito.

    5. May bisa pa ba ang “first-to-file” rule?

    May bisa pa rin ang “first-to-file” rule, ngunit hindi ito absolute. Hindi ito magagamit kung ang pagpaparehistro ay ginawa nang may masamang intensyon.

    ASG Law specializes in Intellectual Property Law. Contact us or email hello@asglawpartners.com to schedule a consultation.

  • Pagbibigay-kahulugan sa Panuntunan: Kailan Maaaring Pahabain ang Panahon para Mag-apela?

    Nilinaw ng Korte Suprema na sa mga kasong Inter Partes sa Intellectual Property Office (IPO), hindi kinakailangang mahigpit na sundin ang mga teknikal na panuntunan ng pamamaraan. Pinahihintulutan ang pagpapahaba ng panahon para makapag-apela maliban kung tahasang ipinagbabawal ng panuntunan. Ang desisyong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagkamakatarungan at paglutas ng mga kaso batay sa merito, hindi lamang sa teknikalidad.

    Kapag ang “Champagne Room” ay Hindi Nangangahulugang Champagne: Paglutas sa Apela sa IPO

    Ang kasong ito ay nag-ugat sa aplikasyon ng Manila Hotel Corporation (MHC) para sa rehistrasyon ng trademark na “CHAMPAGNE ROOM” sa IPO. Tinutulan ito ng Le Comité Interprofessionel du Vin de Champagne (CIVC), isang organisasyon na nagpoprotekta sa rehiyon ng Champagne sa France, dahil umano sa pagkakapareho ng trademark sa kanilang protektadong pangalan na “Champagne.” Ang isyu ay lumipat sa kung tama bang pahintulutan ang CIVC na humiling ng ekstensyon ng oras para mag-apela sa desisyon ng IPO.

    Nagsimula ang lahat noong nag-apply ang Manila Hotel Corporation na irehistro ang kanilang trademark na “CHAMPAGNE ROOM.” Ang CIVC, bilang tagapangalaga ng pangalang “Champagne,” ay naghain ng pagtutol. Sa unang desisyon, pinaboran ng IPO Adjudication Officer ang MHC, na nagsasabing naging pangkaraniwan na ang salitang “Champagne” at hindi nagpapahiwatig ng direktang koneksyon sa rehiyon ng Champagne.

    That the word “CHAMPAGNE” has become generic was shown by the various entities using the word champagne in arbitrary, fanciful and descriptive manner for their goods and service[s].

    Dito nagsimula ang problema sa apela. Nakatanggap ang CIVC ng kopya ng desisyon at humiling ng karagdagang panahon para makapagsumite ng apela. Ang MHC naman ay tumutol, dahil wala umanong probisyon sa mga panuntunan na nagpapahintulot sa ekstensyon.

    Pinayagan ng IPO-BLA Director ang mosyon para sa ekstensyon, na nagbunsod ng pag-apela ng MHC sa Court of Appeals (CA). Ikinatwiran ng MHC na nagpakita ng grave abuse of discretion ang IPO-BLA Director sa pagbibigay ng ekstensyon. Hindi sumang-ayon ang CA, na nagsasabing dapat bigyan ng liberal na interpretasyon ang mga panuntunan para sa kapakanan ng hustisya. Ayon sa CA, walang tahasang pagbabawal sa pagpapahaba ng panahon para mag-apela.

    Dahil dito, umakyat ang kaso sa Korte Suprema. Ang pangunahing argumento ng MHC ay ang mahigpit na pagpapatupad ng mga panuntunan at kawalan ng probisyon para sa ekstensyon ng panahon para mag-apela sa IPO-BLA Director. Binigyang-diin ng CIVC, sa kabilang banda, na ang panuntunan ay tahasang nagbabawal lamang sa ekstensyon ng panahon para magkomento sa apela, ngunit hindi sa pag-apela mismo. Binanggit din nila ang doktrinang casus omissus, na nangangahulugang ang hindi isinama ay sadyang hindi dapat isama.

    Sa paglutas ng isyu, sinabi ng Korte Suprema na bagama’t ang karapatang mag-apela ay isang pribilehiyong ibinigay ng batas, ang mga pamamaraan sa mga administrative bodies ay dapat na may kaluwagan. Binanggit ang Republic Act No. 8293, o ang Intellectual Property Code of the Philippines, na naglalayong gawing mas mabilis ang mga proseso ng pagpaparehistro at pagpapatupad ng mga karapatang intelektwal.

    Administrative rules of procedure should be construed liberally in order to promote their object to assist the parties in obtaining a just, speedy and inexpensive determination of their respective claims and defenses.

    Sinabi ng Korte na hindi dapat mahigpit na ipatupad ang mga teknikal na panuntunan ng pamamaraan at ebidensya sa mga paglilitis sa IPO. Idinagdag pa nila na ang pagbibigay ng ekstensyon ng IPO-BLA Director ay naaayon sa kanyang diskresyon, lalo na’t walang tahasang pagbabawal sa pagpapahaba ng panahon para mag-apela.

    Binanggit pa ng Korte ang dalawang importanteng kaso: Palao v. Florentino III International, Inc. at Birkenstock Orthopaedie GmbH and Co. KG v. Phil. Shoe Expo Marketing Corp. Sa mga kasong ito, binigyang-diin na ang mga quasi-judicial at administrative bodies, tulad ng IPO, ay hindi nakatali sa mahigpit na mga panuntunan ng pamamaraan. Ito ay upang matiyak na ang hustisya ay higit na mananaig kaysa sa mga teknikalidad.

    Para sa karagdagang paglilinaw, binanggit din ng Korte Suprema ang IPO Memorandum Circular No. 2019-024, na naglilinaw sa probisyon sa Section 2 ng Rule 9. Ito ay nagbibigay na ngayon ng malinaw na pahintulot para sa ekstensyon ng panahon para mag-apela kung mayroong meritorious ground at naisumite ang mosyon sa loob ng orihinal na panahon para mag-apela.

    Dahil dito, ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon ng MHC at kinumpirma ang mga desisyon ng Court of Appeals. Sa madaling salita, pinanigan ng Korte ang pagpapahaba ng panahon para makapag-apela ang CIVC.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung nagpakita ba ng grave abuse of discretion ang IPO-BLA Director sa pagpayag sa ekstensyon ng panahon para mag-apela ang CIVC.
    Ano ang desisyon ng IPO Adjudication Officer? Ibinasura niya ang pagtutol ng CIVC sa trademark na “CHAMPAGNE ROOM” ng MHC.
    Bakit tumutol ang CIVC sa trademark ng MHC? Dahil umano sa pagkakapareho sa kanilang protektadong pangalan na “Champagne.”
    Ano ang sinabi ng Court of Appeals? Hindi nagpakita ng grave abuse of discretion ang IPO-BLA Director at dapat bigyan ng liberal na interpretasyon ang mga panuntunan.
    Ano ang naging batayan ng Korte Suprema sa pagbasura sa petisyon? Ang mga pamamaraan sa administrative bodies ay dapat na may kaluwagan at walang tahasang pagbabawal sa pagpapahaba ng panahon para mag-apela.
    Ano ang kahalagahan ng kasong Palao v. Florentino III International, Inc.? Binigyang-diin dito na hindi dapat mahigpit na ipatupad ang mga teknikal na panuntunan sa mga paglilitis sa IPO.
    Ano ang sinabi sa IPO Memorandum Circular No. 2019-024? Nagbigay ito ng malinaw na pahintulot para sa ekstensyon ng panahon para mag-apela kung mayroong meritorious ground.
    Ano ang ibig sabihin ng grave abuse of discretion? Ito ay ang kapritso at arbitraryong paggamit ng kapangyarihan na halos katumbas na ng pagtanggi sa pagtupad ng tungkuling iniuutos ng batas.

    Sa kinalabasang ito, mas binigyang-halaga ng Korte Suprema ang diwa ng hustisya kaysa sa teknikal na pagsunod sa mga panuntunan. Ito ay isang paalala na ang batas ay dapat magsilbing instrumento para sa pagkamit ng katotohanan at paglutas ng mga hindi pagkakaunawaan nang makatarungan.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Manila Hotel Corporation v. Office of the Director, G.R. No. 241034, August 03, 2022

  • Proteksyon ng Trademark sa Internet: Paano Nagtagumpay ang Kolin Electronics sa Rehistrasyon ng Domain Name

    Ipinasiya ng Korte Suprema na maaaring irehistro ng Kolin Electronics Co., Inc. (KECI) ang domain name na “www.kolin.ph” dahil sila ang may-ari ng trademark na “KOLIN” para sa negosyo ng paggawa, pag-angkat, pag-assemble, o pagbebenta ng mga kagamitang elektroniko. Ayon sa Korte, ang pagpaparehistro ng domain name na naglalaman ng kanilang trademark ay bahagi ng kanilang eksklusibong karapatan at naaayon sa Intellectual Property Code. Nilinaw rin ng Korte na ang proteksyon ng trademark ay umaabot sa online sphere, kung saan ang mga domain name ay mahalaga sa pagkilala ng pinagmulan ng produkto o serbisyo. Sa desisyong ito, pinagtibay ng Korte Suprema ang karapatan ng KECI na gamitin ang kanilang trademark sa parehong pisikal at digital na merkado.

    Kolin vs. Kolin: Sino ang May Karapatan sa Online na Espasyo?

    Ang kaso ay nagsimula nang mag-apply ang KECI para irehistro ang domain name na “www.kolin.ph” sa Intellectual Property Office (IPO). Tinutulan ito ng Taiwan Kolin Corporation Ltd., na nagtatalo na ang naturang rehistrasyon ay makakasira sa kanilang negosyo at nalalabag ang Intellectual Property Code (IP Code). Ibinasura ng Bureau of Legal Affairs (BLA) at ng IPO Director General ang pagtutol ng Taiwan Kolin dahil sa hindi pagsunod sa mga regulasyon sa pagsumite ng mga orihinal na dokumento. Umakyat ang kaso sa Court of Appeals (CA), na sinang-ayunan ang desisyon ng IPO Director General. Kaya naman, naghain ng magkahiwalay na petisyon ang parehong partido sa Korte Suprema para repasuhin ang desisyon ng CA.

    Sa pagdinig ng kaso, kinailangan ng Korte Suprema na sagutin ang ilang mahahalagang katanungan tungkol sa karapatan sa trademark at domain name. Una, kung tama bang ibinasura ang pagtutol ng Taiwan Kolin dahil sa teknikalidad. Pangalawa, kung may karapatan ba ang KECI na irehistro at gamitin ang “www.kolin.ph” dahil sa kanilang eksklusibong karapatan sa trademark na “KOLIN” para sa kanilang negosyo sa Class 35. Pangatlo, kung nagkamali ba ang IPO Director General sa pagtatakda na ang mga rehistrasyon ng Taiwan Kolin ay hindi related sa aplikasyon ng KECI, at na ang rehistrasyon ng “www.kolin.ph” ay limitado lamang sa negosyo ng KECI sa Class 35.

    Tungkol sa unang isyu, kinatigan ng Korte Suprema ang desisyon na ibasura ang pagtutol ng Taiwan Kolin. Ayon sa Korte, mahigpit ang patakaran na kailangang magsumite ng orihinal o certified true copy ng mga dokumento kasabay ng pagtutol. Bagama’t maaaring luwagan ang patakarang ito sa mga importanteng kaso, walang sapat na dahilan para gawin ito sa kasong ito. Ang desisyon ng Korte Suprema ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagsunod sa mga regulasyon upang maging maayos ang proseso ng pagpaparehistro ng trademark.

    Pagdating naman sa karapatan ng KECI na irehistro ang “www.kolin.ph”, kinatigan ng Korte ang kanilang aplikasyon. Dahil rehistrado na ang trademark na “KOLIN” para sa kanilang negosyo sa Class 35, bahagi na nito ang pagkakaroon ng online presence. Mahalaga ang domain name sa pagkilala ng kanilang brand sa internet. Ito ay naaayon sa eksklusibong karapatan na ipinagkaloob sa kanila sa ilalim ng Intellectual Property Code.

    SECTION 138. Certificates of Registration. — A certificate of registration of a mark shall be prima facie evidence of the validity of the registration, the registrant’s ownership of the mark, and of the registrant’s exclusive right to use the same in connection with the goods or services and those that are related thereto specified in the certificate.

    Sinabi pa ng Korte na sa panahon ngayon, karaniwan na para sa mga negosyo na magkaroon ng website. Ginagamit ang domain name para makita ang website na iyon. Kaya ang paggamit ng trademark sa domain name ay mahalaga sa pagkilala ng pinagmulan ng produkto o serbisyo.

    Bagamat may proteksyon ang rehistradong trademark sa mga lugar na normal na paglawak ng negosyo nito, hindi ito dapat makasagabal sa karapatan ng ibang may-ari ng trademark. Sa madaling salita, ang karapatan ng KECI sa trademark na “KOLIN” ay hindi nangangahulugan na maaari nilang pigilan ang Taiwan Kolin na gamitin ang kanilang sariling trademark sa mga produktong hindi related sa kanila. Kinakailangan ang balanse para maprotektahan ang karapatan ng bawat isa.

    Sa huling bahagi ng desisyon, sinabi ng Korte Suprema na maaaring ihain ng KECI ang petisyon para kanselahin ang rehistrasyon ng trademark ng Taiwan Kolin sa BLA kung sa tingin nila ay nagdudulot ito ng pinsala sa kanilang negosyo. Maaari rin nilang isampa ito sa anumang pending case na inihain ng Taiwan Kolin para ipatupad ang kanilang trademark. Ang kasong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagpaparehistro ng trademark at domain name para maprotektahan ang iyong negosyo sa parehong pisikal at digital na merkado. Nagbibigay din ito ng gabay sa kung paano babalansehin ang karapatan ng bawat may-ari ng trademark.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung may karapatan ba ang Kolin Electronics Co., Inc. (KECI) na irehistro ang domain name na “www.kolin.ph” sa ilalim ng kanilang rehistradong trademark na “KOLIN”. Pinagtatalunan din kung may kaugnayan ba ang mga produkto ng KECI at Taiwan Kolin.
    Bakit ibinasura ang pagtutol ng Taiwan Kolin? Ibinasura ang pagtutol ng Taiwan Kolin dahil hindi sila nakapagsumite ng mga orihinal o certified true copies ng kanilang mga dokumento sa itinakdang panahon, na kinakailangan ng Intellectual Property Office (IPO). Ito ay isang teknikalidad na hindi binigyang-pansin ng Korte Suprema.
    Ano ang Class 35 na binanggit sa kaso? Ang Class 35 ay isang klasipikasyon sa ilalim ng Nice Classification of Goods and Services, na sumasaklaw sa mga serbisyo tulad ng paggawa, pag-angkat, pag-assemble, o pagbebenta ng mga kagamitang elektroniko. Ito ang klaseng rehistrado para sa Kolin Electronics Co., Inc.
    Ano ang naging basehan ng Korte Suprema sa pagpabor sa KECI? Naging basehan ng Korte Suprema ang katotohanang ang KECI ay naunang nagamit at nagparehistro ng trademark na “KOLIN” para sa kanilang negosyo, kaya may eksklusibong karapatan sila na gamitin ito, kasama na ang pagpaparehistro ng domain name. Sila rin ang may-ari ng Class 35 registration.
    Ano ang implikasyon ng desisyon sa ibang mga negosyo na may trademark? Ang desisyon ay nagpapakita na ang pagpaparehistro ng domain name na may kaparehong trademark ay isang mahalagang hakbang para protektahan ang online presence ng isang negosyo. Kung nauna kang nagparehistro ng trademark, mas malaki ang iyong karapatan sa paggamit nito sa digital space.
    May limitasyon ba ang karapatan ng KECI sa trademark na KOLIN? Oo, hindi maaaring gamitin ng KECI ang kanilang trademark para pigilan ang Taiwan Kolin na gamitin ang kanilang sariling trademark sa mga produktong hindi related sa kanila. Dapat balansehin ang karapatan ng bawat isa.
    Paano kung nagdudulot ng pagkalito sa publiko ang trademark ng dalawang kompanya? Ayon sa Korte Suprema, maaaring magsampa ng petisyon para kanselahin ang rehistrasyon ng trademark ng kabilang partido sa Bureau of Legal Affairs (BLA). Maaari rin nilang isampa ito sa anumang pending case na inihain ng Taiwan Kolin para ipatupad ang kanilang trademark.
    Ano ang kahalagahan ng pagsumite ng mga orihinal na dokumento sa IPO? Ang pagsumite ng mga orihinal o certified true copies ng dokumento ay mahalaga para mapatunayan ang legalidad at authenticity ng mga ito. Ito ay requirement para mapanatili ang integridad ng proseso ng pagpaparehistro.

    Para sa mga katanungan tungkol sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para lamang sa layuning pang-impormasyon at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: KOLIN ELECTRONICS CO., INC. VS. TAIWAN KOLIN CORP. LTD., G.R. Nos. 221360-61, December 01, 2021

  • Proteksyon ng Trademark: Paglilinaw sa Pananagutan sa Unfair Competition sa mga Produktong Nakakalito

    Sa isang kaso ng unfair competition, pinagtibay ng Korte Suprema na may probable cause upang litisin ang mga akusado na nagbebenta ng produktong nakakalito sa trademark ng ibang negosyo. Nilinaw ng Korte na ang pagkakahawig ng mga produkto, kahit may tatak ng ibang manufacturer, ay maaaring magdulot ng unfair competition kung nakakalito ito sa publiko. Ang desisyong ito ay nagbibigay-diin sa proteksyon ng trademark at nagpapaalala sa mga negosyo na maging maingat sa pagbebenta ng mga produktong maaaring maging sanhi ng pagkalito sa mga mamimili. Mahalaga ang desisyong ito para sa mga negosyante, importers, at distributors upang protektahan ang kanilang mga trademark at maiwasan ang unfair competition.

    Kaso ng Chin Chun Su: Nakakalito Ba ang Pagkakahawig ng Produkto?

    Ang kasong ito ay nagsimula sa reklamo ng Summerville General Merchandising & Co., Inc. (Summerville) laban kina Elidad Kho at Violeta Kho (mga Kho) dahil sa unfair competition. Inakusahan ng Summerville ang mga Kho na nagbebenta ng facial cream na kahawig ng kanilang produktong Chin Chun Su. Ang kaso ay umakyat hanggang sa Korte Suprema upang pagdesisyunan kung may sapat na batayan upang ituloy ang paglilitis laban sa mga Kho para sa unfair competition.

    Nagsampa ng kasong unfair competition ang Summerville laban sa mga Kho sa City Prosecutor’s Office ng Manila. Iminungkahi ng City Prosecutor’s Office na magsampa ng kaso laban sa mga Kho, kaya’t isang impormasyon para sa unfair competition ang isinampa sa RTC Branch 24. Ipinunto sa reklamo na ang mga Kho, na nagpapatakbo ng KEC Cosmetic Laboratory, ay nagbenta o nagdulot ng pagbebenta ng mga facial cream product na may katulad na anyo sa Chin Chun Su facial cream, na maaaring makalinlang sa publiko at magdulot ng pinsala sa Summerville.

    Sa ilalim ng Intellectual Property Code, partikular sa Section 168.3 (a), ang unfair competition ay nangyayari kapag ang isang tao ay nagbebenta ng kanyang mga produkto na may pangkalahatang anyo na kahawig ng mga produkto ng ibang manufacturer o dealer, na maaaring makaimpluwensya sa mga mamimili na paniwalaan na ang mga produkto ay galing sa ibang manufacturer o dealer. Ang mga Kho ay naghain ng Petition for Review sa Department of Justice (DOJ) upang kuwestiyunin ang resolusyon ng City Prosecutor’s Office. Sa Resolution ng DOJ noong Agosto 17, 2000, pinagtibay nito ang resolusyon ng City Prosecutor’s Office.

    Ang desisyon ng DOJ ay nabago nang maghain ng motion for reconsideration ang mga Kho. Ang arraignment ng mga Kho ay naganap noong Oktubre 11, 2000, kung saan tumanggi silang magsumite ng plea kaya’t guilty plea ang ipinasok para sa kanila. Pagkatapos, naglabas ang DOJ ng Resolution na nagbabasura sa reklamo laban sa mga Kho, dahilan upang magsampa ang prosecution ng Motion to Withdraw Information sa RTC Branch 24. Ipinag-utos ng RTC Branch 24 ang pag-withdraw ng Information laban sa mga Kho. Ngunit binawi ito ng Korte Suprema.

    Pagdating ng kaso sa Korte Suprema sa G.R. No. 163741, ipinag-utos nito na ibalik ang kaso sa RTC Branch 24 upang suriin muli ang mga merito nito at alamin kung may probable cause upang litisin ang mga Kho. Natuklasan ng Korte na hindi nakapag-independiyenteng ebalwasyon ang RTC Branch 24. Sa puntong ito, ang Korte Suprema ay nagbigay diin na ang dobleng panganib ay hindi makakahadlang sa muling pagbabalik ng Impormasyon.

    Sa muling pagdinig, natuklasan ng RTC Branch 46 na walang probable cause upang litisin ang mga Kho. Ang batayan nila ay hindi umano nilinlang ng mga akusado ang publiko at hindi nagpahiwatig ng intensyon na manlinlang. Nag-mosyon para sa reconsideration ang Summerville, ngunit tinanggihan ito. Dahil dito, nagsampa ng Petition for Certiorari ang Summerville sa Court of Appeals. Ipinunto ng Court of Appeals na nagkamali ang RTC Branch 46 sa pagpapasya nito, dahil nakakalito ang produkto ng mga Kho sa produkto ng Summerville. Ayon pa sa kanila, ang paglalagay ng pangalan ng manufacturer ay hindi sapat upang maalis ang pananagutan. Kaya’t ipinag-utos ng Court of Appeals na ibalik ang Information at ipagpatuloy ang kaso.

    Ayon sa Korte Suprema, ang dalawang elemento ng unfair competition ay (1) nakakalitong pagkakahawig sa pangkalahatang anyo ng mga produkto, at (2) intensyon na linlangin ang publiko at dayain ang kakumpitensya. Ang intensyon na manlinlang at mandaya ay maaaring mahinuha mula sa pagkakahawig ng anyo ng mga produktong iniaalok para sa pagbebenta sa publiko.

    Ang produkto ng mga Kho ay nasa kaparehong kulay rosas na oval-shaped container na may tatak na “Chin Chun Su” tulad ng produkto ng Summerville. Bagama’t isinama ng mga Kho ang pangalan ng manufacturer sa kanilang produkto, hindi nito binabago ang katotohanan na nakakalito ito sa mata ng publiko. Ang karaniwang mamimili ay hindi karaniwang nagtatanong tungkol sa manufacturer ng produkto. Ang mga produkto ng mga Kho at ang eksklusibong ipinamamahagi ng Summerville ay magkatulad sa mga sumusunod na aspeto: parehong gamot na facial cream, nasa kulay rosas na oval-shaped container, at naglalaman ng trademark na “Chin Chun Su.”

    Tinukoy ng Korte Suprema na mayroong sapat na probable cause upang ituloy ang kaso ng unfair competition laban sa mga Kho. Ang direktiba ng CA sa RTC Branch 46 na ibalik ang Impormasyon para sa Unfair Competition laban sa mga Kho ay hindi lumabag sa karapatan ng huli laban sa dobleng panganib. Ang pagbabawal laban sa dobleng panganib ay nagpapalagay na ang isang akusado ay dating kinasuhan ng isang pagkakasala, at ang kaso laban sa kanya ay tinapos alinman sa pamamagitan ng kanyang pagpapawalang-sala o paghatol, o ibinasura sa anumang ibang paraan nang walang kanyang pahintulot.

    Sa kasong ito, nabigo ang mga Kho na patunayan na ang mga nabanggit na kinakailangan ay natugunan. Sa katunayan, ang isyu kung naganap na ang dobleng panganib ay nalutas na ng Korte sa Resolusyon nito noong Agosto 7, 2007 sa G.R. No. 163741.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung may probable cause upang litisin ang mga akusado sa kasong unfair competition dahil sa pagkakahawig ng kanilang produkto sa produkto ng ibang manufacturer.
    Ano ang unfair competition ayon sa Intellectual Property Code? Ito ay ang pagbebenta ng produkto na may katulad na anyo sa produkto ng ibang manufacturer, na maaaring makalinlang sa publiko.
    Ano ang mga elemento ng unfair competition? Nakakalitong pagkakahawig ng mga produkto at intensyon na manlinlang sa publiko.
    Nakakalito ba ang produkto ng mga Kho sa produkto ng Summerville? Ayon sa Korte Suprema, oo, dahil parehong gamot na facial cream, nasa parehong kulay rosas na oval-shaped container, at naglalaman ng trademark na “Chin Chun Su.”
    Nakakaapekto ba ang paglalagay ng pangalan ng manufacturer sa produkto? Hindi, dahil ang karaniwang mamimili ay hindi karaniwang nagtatanong tungkol sa manufacturer.
    Ano ang dobleng panganib? Ito ay ang paglilitis sa isang akusado nang dalawang beses para sa parehong krimen.
    Naganap ba ang dobleng panganib sa kasong ito? Hindi, dahil hindi pa natatapos ang paglilitis sa mga akusado.
    Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema? Pinagtibay ng Korte Suprema na may probable cause upang litisin ang mga akusado sa kasong unfair competition.

    Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng proteksyon ng trademark at ang pananagutan ng mga negosyo sa unfair competition. Ang mga negosyante ay dapat maging maingat sa pagbebenta ng mga produkto na maaaring maging sanhi ng pagkalito sa mga mamimili upang maiwasan ang mga legal na problema.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Elidad Kho and Violeta Kho v. Summerville General Merchandising & Co., Inc., G.R. No. 213400, August 04, 2021

  • Pagpaparehistro ng Trademark: Pagbabalanse sa Pagitan ng Proteksyon ng Kilalang Tatak at Malayang Kalakalan

    Ipinasiya ng Korte Suprema na hindi maaaring irehistro ang markang “AGENT BOND” dahil ito ay nakakalito na katulad ng rehistradong markang “JAMES BOND”, na maaaring magdulot ng pagkalito sa mga mamimili. Binibigyang-diin ng desisyong ito ang kahalagahan ng pagprotekta sa mga kilalang trademark upang hindi mapagsamantalahan ng iba ang kanilang reputasyon. Sa madaling salita, ipinagbabawal ang paggamit ng markang kahawig ng isang kilalang trademark kung ito ay maaaring magdulot ng pagkalito o makasira sa interes ng may-ari nito.

    Saang Linya Nagtatagpo ang Lihim na Ahente at ang Produktong Pang-ayos ng Buhok?

    Ang kasong ito ay umiikot sa aplikasyon ng Suyen Corporation, kilala sa kanilang tatak na BENCH, para sa pagpaparehistro ng trademark na “AGENT BOND” para sa mga produktong pang-ayos ng buhok. Tinutulan ito ng Danjaq LLC, may-ari ng trademark na “JAMES BOND”, dahil umano sa pagkakahawig ng mga marka na maaaring magdulot ng pagkalito. Ang pangunahing tanong sa kasong ito ay kung ang markang “AGENT BOND” ay sapat na kahawig ng “JAMES BOND” na maaaring magdulot ng pagkalito sa mga mamimili, at kung ang pagpaparehistro nito ay makakasama sa interes ng Danjaq LLC.

    Nagsimula ang usapin nang mag-apply ang Suyen Corporation para sa trademark na “AGENT BOND”, para sa mga gamit sa pag-aayos ng buhok. Katuwiran nila, ginagamit na nila ang pangalang ito sa kanilang produktong styling gum mula pa noong 2005. Ngunit tutol ang Danjaq LLC, dahil anila, sinusubukan lamang ng Suyen na sumakay sa kasikatan ng kanilang trademark na “JAMES BOND”. Iginiit pa ng Danjaq na kilala ang karakter na James Bond bilang Agent 007 o “Agent Bond”. Depensa naman ng Suyen, walang nakikitang pagkakahawig sa dalawang marka at hindi sapat ang kasikatan ng James Bond para patunayang ito ay isang well-known mark.

    Ayon sa Intellectual Property Code, hindi maaaring irehistro ang isang marka kung ito ay nakakahawig sa isang rehistradong marka na pagmamay-ari ng ibang tao, na maaaring magdulot ng pagkalito. Sinuri ng Korte kung ang markang “AGENT BOND” ay lumalabag sa probisyong ito. Ginabayan sila ng Section 5, Rule 18 ng 2020 Revised Rules of Procedure for Intellectual Property Rights Cases na nagtatakda kung paano tinutukoy ang posibilidad ng pagkalito, na kinokonsidera ang pangkalahatang impresyon sa ordinaryong mamimili. Pinagtibay rin nito na hindi kailangan ang aktwal na pagkalito, ang posibilidad lamang nito ay sapat na.

    Binigyang diin ng Korte na hindi sapat na argumento ang paggamit ng Suyen ng BENCH o FIX brand kasama ng AGENT BOND, dahil maaaring isipin pa rin ng mga mamimili na may kaugnayan ang produkto sa JAMES BOND. Ipinaliwanag ng Korte ang multifactor test na kinonsidera: ang lakas ng marka ng Danjaq (JAMES BOND), ang pagkakahawig ng dalawang marka, ang ugnayan ng mga produkto, intensyon ng Suyen, at iba pa. Napag-alaman ng Korte na malakas ang marka ng Danjaq, may pagkakahawig ang mga marka dahil sa paggamit ng mga salitang “agent” at “bond”, at walang makatotohanang paliwanag ang Suyen sa paggamit ng “AGENT BOND”. Ang paliwanag umano ng Suyen na tumutukoy ang “agent” sa isang “device” ay hindi makatwiran sa konteksto ng mga produkto sa pag-aayos ng buhok.

    Bukod pa rito, sinabi rin ng Korte na maaaring magdulot ng trademark dilution ang pagpaparehistro ng “AGENT BOND”. Ibig sabihin nito, binabawasan nito ang kakayahan ng JAMES BOND na makilala at maiba ang mga produkto nito, kahit walang kompetisyon o aktwal na pagkalito. Binanggit rin na isa sa mga pamantayan sa pagtukoy kung ang isang trademark ay kilala ay kung ito’y nakarehistro sa iba’t ibang bansa. Sa kasong ito, ang JAMES BOND trademark ay nakarehistro sa 32 bansa.

    Isinasaad sa Section 123.1 (f) ng Intellectual Property Code na hindi maaaring irehistro ang isang marka kung ito ay kahawig ng isang markang kilala, kahit pa hindi magkapareho ang mga produkto o serbisyong sakop nito, kung ang paggamit nito ay maaaring magpahiwatig ng koneksyon sa pagitan ng mga ito, at maaaring makasama sa interes ng may-ari ng kilalang marka. Nanindigan ang Korte na ang JAMES BOND ay isang well-known mark at napapatunayang ang paggamit ng AGENT BOND ay maaaring makasama sa Danjaq. Sa huli, ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon ng Suyen at pinagtibay ang desisyon ng Court of Appeals.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung ang markang “AGENT BOND” ay nakakalito na katulad ng markang “JAMES BOND” at kung ang pagpaparehistro nito ay makakasama sa interes ng may-ari ng “JAMES BOND”.
    Ano ang trademark dilution? Ang trademark dilution ay ang pagpapahina sa kakayahan ng isang kilalang marka upang makilala at maiba ang mga produkto o serbisyo nito, kahit walang kompetisyon o pagkalito.
    Ano ang dominancy test? Ang dominancy test ay ginagamit upang matukoy kung ang isang marka ay nakakahawig sa ibang marka, sa pamamagitan ng pagsusuri sa mga prominenteng katangian nito.
    Ano ang sinasabi ng Section 123.1 (f) ng Intellectual Property Code? Hindi maaaring irehistro ang isang marka kung ito ay kahawig ng kilalang marka, kahit hindi magkapareho ang mga produkto o serbisyo, kung ang paggamit nito ay maaaring magpahiwatig ng koneksyon sa pagitan ng mga ito at makasama sa interes ng may-ari ng kilalang marka.
    Ano ang Rule 101 (d) ng Rules and Regulations on Trademarks? Ito ay nagsasaad na ang korte, Director General at Director of the Bureau of Legal Affairs ay may kapangyarihang magdeklara ng isang marka bilang kilala o well-known.
    Anong ebidensya ang ginamit para patunayang kilala ang JAMES BOND trademark? Ang certificate of registration at impormasyon na nakarehistro ang JAMES BOND trademark sa mahigit 32 na bansa.
    Ano ang dalawang uri ng trademark dilution? Ang dalawang uri ng trademark dilution ay dilution by blurring at dilution by tarnishment.
    Nagdesisyon ba ang korte na kilala ang JAMES BOND trademark? Oo, nagdesisyon ang korte na kilala o well-known ang JAMES BOND trademark.

    Sa kabuuan, ang desisyong ito ay nagpapakita ng pangangalaga ng Korte Suprema sa mga kilalang trademark at ang pag-iwas na mapagsamantalahan ang reputasyon nito. Nagbibigay ito ng aral sa mga negosyante na maging maingat sa pagpili ng kanilang mga trademark upang maiwasan ang paglabag sa karapatan ng iba.

    Para sa mga katanungan ukol sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuring ito ay ibinigay para sa layuning impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: SUYEN CORPORATION VS. DANJAQ LLC, G.R. No. 250800, July 06, 2021

  • Patuloy na Paglabag: Unfair Competition at Ang Saklaw ng Kapangyarihan ng Hukuman

    Nilinaw ng kasong ito na ang krimen ng unfair competition ay itinuturing na isang patuloy (continuing) na paglabag. Ibig sabihin, kahit nagsimula ang ilegal na gawain sa isang lugar (halimbawa, paggawa ng mga pekeng produkto), at ipinagpatuloy sa ibang lugar (halimbawa, pagbebenta nito), hindi ito nangangahulugang dalawang magkaibang krimen. Dahil dito, ang hukuman kung saan unang isinampa ang kaso ang may buong kapangyarihan dito. Mahalaga ito para sa mga negosyo upang maunawaan kung saan nila maaaring ihabla ang mga lumalabag sa kanilang intellectual property rights.

    Pagbebenta ng Pejr na Gas: Sakop Ba ng Makati ang Krimen na Nagsimula sa Cavite?

    Ang kaso ay nagsimula sa reklamong isinampa ng Petron Corporation laban sa William Yao, Sr., at iba pa, dahil sa umano’y unfair competition. Ayon sa Petron, nagbebenta ang mga Yao ng Liquefied Petroleum Gas (LPG) sa mga tangke na nagtataglay ng trademark na “GASUL,” na pag-aari ng Petron, at sa paraang nakakalito sa publiko. Ang mga pagbebenta ay naganap sa iba’t ibang lokasyon, kabilang ang Trece Martires City, Cavite, at Makati City. Ang pangunahing legal na tanong ay kung ang Makati RTC ay may hurisdiksyon na dinggin ang kaso, o kung ang hurisdiksyon ay eksklusibo sa korte sa Trece Martires City, kung saan unang isinampa ang kaso.

    Pinagtibay ng Korte Suprema na walang pagkakamali ang Court of Appeals (CA) sa pagpapasawalang-bisa ng Makati RTC sa impormasyon ng unfair competition laban sa mga Yao dahil sa kawalan ng hurisdiksyon. Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang krimen ng unfair competition ay itinuturing na isang transitory o continuing offense. Ito ay nangangahulugan na kung ang ilang mahahalagang elemento ng krimen ay nangyari sa isang probinsya at ang iba naman ay sa ibang probinsya, ang korte sa alinmang probinsya kung saan nangyari ang mahahalagang elemento ng krimen ay may hurisdiksyon na dinggin ang kaso.

    Sa kasong ito, ang paratang ay nagrefill ang mga Yao ng mga tangke ng LPG ng Petron sa kanilang planta sa Trece Martires City, at doon din nila ito ibinenta. Dahil dito, natapos na ang krimen ng unfair competition sa Trece Martires City. Gayunpaman, patuloy na ipinakilala ng mga Yao ang mga tangke ng Petron na parang kanilang sarili sa pamamagitan ng pagbebenta rin nito sa Makati City. Kaya, mayroong isang nagpapatuloy na paglabag sa batas. Ipinahayag ng korte na ang mga benta na ginawa sa Cavite at Makati City ay hindi maaaring ituring na hiwalay na mga pagkakasala ng unfair competition dahil bumubuo lamang sila ng mga sangkap ng krimen. Dahil dito, mayroon nang nagpapatuloy na paglabag ng batas.

    “In transitory or continuing offenses in which some acts material and essential to the crime and requisite to its consummation occur in one province and some in another, the court of either province has jurisdiction to try the case.” Ayon sa Korte, parehong may hurisdiksyon ang RTC ng Cavite at Makati City upang dinggin ang kaso ng unfair competition na isinampa laban sa mga Yao. Ngunit, sa mga kaso ng concurrent jurisdiction, ang korte na unang nakakuha ng hurisdiksyon ay ibinubukod ang iba pang mga korte.

    Bukod pa rito, ipinaliwanag din ng Korte Suprema ang konsepto ng delito continuado o continuous crime. Para ituring na isang delito continuado ang isang krimen, kinakailangan na mayroong maraming gawaing isinagawa ng aktor laban sa iba’t ibang partido sa parehong pagkakataon na may parehong layuning kriminal o layunin na labagin ang parehong probisyon ng penal. Sa madaling salita, iisang kriminal na motibo o layunin ang nag-uudyok sa paulit-ulit na paglabag ng parehong batas. Hindi ito ang sitwasyon sa kasong ito dahil hindi nagawa ng mga Yao sa parehong pagkakataon ang maraming gawaing pagpapakilala sa kanilang mga tangke ng gas bilang pag-aari ng Petron. Sa halip, ipinagpatuloy lamang ng mga Yao ang umano’y natatanging krimeng nagawa sa Cavite hanggang sa Makati. Samakatuwid, ang unfair competition ay hindi sakop ng pamantayan ng isang delito continuado.

    Hindi rin tinanggap ng korte ang argumento ng Petron na dahil maraming konsyumer ang nalinlang sa paniniwalang bumibili sila ng mga tangke ng gas ng Petron, maaari silang magsampa ng magkahiwalay na reklamo para sa krimen ng unfair competition. Tanging ang mga may-ari ng trademark lamang ang maaaring magsampa ng kaso para sa unfair competition para sa mga mapanlinlang na gawaing pangkalakalan.

    Sa pangkalahatan, pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals at pinagtibay ang pagpapasawalang-bisa ng Makati RTC sa kaso, na nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagsasaalang-alang sa uri ng krimen (transitory o patuloy) sa pagtukoy ng hurisdiksyon.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung aling korte (Makati o Trece Martires) ang may hurisdiksyon sa kaso ng unfair competition, kung saan nangyari ang mga benta sa iba’t ibang lokasyon.
    Ano ang kahulugan ng “transitory crime”? Ang “transitory crime” ay isang krimen kung saan ang mga elemento nito ay naganap sa iba’t ibang lugar. Sa ganitong sitwasyon, may hurisdiksyon ang korte kung saan naganap ang alinmang elemento ng krimen.
    Ano ang pagkakaiba ng “transitory crime” sa “continuing crime” o delito continuado? Ang “transitory crime” ay nakatuon sa kung saan naganap ang mga elemento ng krimen. Ang “delito continuado,” naman, ay tumutukoy sa paulit-ulit na paggawa ng krimen na may iisang motibo.
    Sino ang maaaring magsampa ng kaso ng unfair competition? Ayon sa desisyon, tanging ang may-ari ng trademark ang maaaring magsampa ng kaso ng unfair competition.
    Ano ang ibig sabihin ng “passing off” sa konteksto ng unfair competition? Ang “passing off” o “palming off” ay tumutukoy sa pagbebenta o pagtatangkang magbenta ng produkto na nagmumukhang produkto ng ibang negosyo, na naglalayong linlangin ang publiko.
    Ano ang naging batayan ng Korte Suprema sa pagpili ng korte na may hurisdiksyon? Ang Korte Suprema ay nagbatay sa prinsipyo na ang korte na unang nagsampa ng kaso (Trece Martires) ang may eksklusibong hurisdiksyon.
    Paano nakaapekto ang lokasyon ng paggawa at pagbebenta ng produkto sa kaso? Bagama’t naganap ang paggawa at pagbebenta sa iba’t ibang lokasyon, itinuring pa rin itong isang nagpapatuloy na krimen. Ang mahalaga, ang unfair competition ay itinuturing na isang transitory o continuing offense kung saan maaaring kasuhan ang akusado kung saan mang lugar naganap ang elemento ng nasabing krimen.
    Anong batas ang nilabag sa kasong ito? Ang batas na nilabag sa kasong ito ay ang Section 168 ng Republic Act No. 8293, o ang Intellectual Property Code of the Philippines.

    Sa kabuuan, ipinapakita ng kasong ito ang kahalagahan ng pag-unawa sa konsepto ng hurisdiksyon sa mga kaso ng unfair competition, at kung paano ito nakaaapekto sa mga negosyong nagpoprotekta sa kanilang intellectual property rights.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: PETRON CORPORATION VS. WILLIAM YAO, SR., G.R No. 243328, March 18, 2021

  • Proteksyon ng Trademark: Pagkilala sa Unang Nagparehistro at Pag-iwas sa Unfair Competition

    Ipinagtanggol ng Korte Suprema ang karapatan ng isang negosyo na nagparehistro ng trademark laban sa unfair competition. Sa madaling salita, kung ikaw ang unang nagparehistro ng iyong marka, may karapatan kang pigilan ang iba na gamitin ang kapareho o halos kaparehong marka na maaaring magdulot ng kalituhan sa publiko. Ang desisyong ito ay nagpapakita kung gaano kahalaga ang pagpaparehistro ng trademark upang maprotektahan ang iyong brand at maiwasan ang pang-aagaw ng iba sa iyong reputasyon at kita.

    Lechon Trademark War: Sino ang Tunay na Nagmamay-ari ng Pangalang ‘ELARS’?

    Ang kaso ay umiikot sa pagitan ng Emzee Foods, Inc. at Elarfoods, Inc., parehong mga kumpanya ng pagkain na nagbebenta ng lechon. Nag-ugat ang usapin nang gamitin ng Emzee Foods ang mga markang ‘ELARZ LECHON,’ ‘ELAR LECHON,’ ‘PIG DEVICE,’ at ‘ON A BAMBOO TRAY’ nang walang pahintulot ng Elarfoods. Iginiit ng Elarfoods na sila ang nagmamay-ari ng trademark na ‘ELARS LECHON’ at iba pang markang kaugnay nito, at ang paggamit ng Emzee Foods ay nagdudulot ng unfair competition at trademark infringement.

    Ang pangunahing argumento ng Emzee Foods ay ang mga markang pinag-uusapan ay pag-aari ng Estate ng mga yumaong spouses Jose at Leonor Lontoc, na nagtatag ng negosyong ‘ELARS Lechon’ noong 1970. Sabi nila, ang ‘Elar’ ay galing sa initials ng pamilya Lontoc-Rodriguez, kaya dapat ang kanilang mga tagapagmana ang may karapatan dito. Binatikos din nila ang Elarfoods dahil umano’y walang valid assignment ng trademark mula sa spouses Lontoc patungo sa kumpanya.

    Ang Intellectual Property Code (IP Code) ang batayan sa pagtukoy kung paano nagkakaroon ng karapatan sa isang marka. Ayon sa Section 122 ng IP Code, “Ang mga karapatan sa isang marka ay nakukuha sa pamamagitan ng pagpaparehistro na ginawa nang may bisa alinsunod sa mga probisyon ng batas na ito.” Ibig sabihin, ang nagparehistro ng marka ang itinuturing na may-ari nito, at may karapatan siyang pigilan ang iba na gamitin ang kaparehong marka o markang halos katulad na maaaring magdulot ng kalituhan.

    Section 147. Rights Conferred. – 147.1. The owner of a registered mark shall have the exclusive right to prevent all third parties not having the owner’s consent from using in the course of trade identical or similar signs or containers for goods or services which are identical or similar to those in respect of which the trademark is registered where such use would result in a likelihood of confusion. In case of the use of an identical sign for identical goods or services, a likelihood of confusion shall be presumed.

    Sa kasong ito, matagal nang nakuha ng Elarfoods ang Certificate of Registration para sa mga markang ‘ON A BAMBOO TRAY,’ ‘ELARS LECHON,’ at ‘ROASTED PIG DEVICE’ mula sa Intellectual Property Office (IPO). Ito ay nagpapatunay na sila ang may-ari ng marka at may karapatan silang gamitin ito nang eksklusibo. Hindi rin nakapagpakita ng sapat na ebidensya ang Emzee Foods para mapawalang-bisa ang pagpaparehistro ng Elarfoods.

    Napag-alaman din ng Korte Suprema na kahit bago pa man mairehistro ang mga marka, patuloy nang ginagamit ng Elarfoods ang mga ito simula nang maitatag ang kumpanya noong 1989. Kahit noong panahon na ang Republic Act No. 166 pa ang batas, ang tuloy-tuloy na paggamit ng Elarfoods sa mga marka ay nagpapatunay na sila ang nagmamay-ari nito.

    Hindi rin nakumbinsi ang Korte sa argumento ng Emzee Foods na dapat ang Estate ng spouses Lontoc ang itinuturing na may-ari ng marka. Sabi ng Korte, ang spouses Lontoc mismo ang nagtatag ng Elarfoods noong 1989 para ituloy ang kanilang negosyong lechon. Sa pamamagitan nito, ipinasa na nila sa Elarfoods ang pagmamay-ari ng ‘ELARS Lechon’ at iba pang markang kaugnay nito. Dagdag pa rito, aktibong pinamahalaan ng spouses Lontoc ang Elarfoods at ipinakilala sa publiko na sila ang may-ari nito. Kaya hindi maaaring sabihin ngayon ng Emzee Foods na ang mga tagapagmana ng spouses Lontoc ang may karapatan sa marka.

    Dahil dito, kinatigan ng Korte Suprema ang naunang desisyon ng Court of Appeals at ng IPO Director General. Pinagbawalan ang Emzee Foods na gamitin ang mga markang ‘ELARZ LECHON,’ ‘ELAR LECHON,’ ‘PIG DEVICE,’ at ‘ON A BAMBOO TRAY,’ at pinagbayad sila ng exemplary damages at attorney’s fees sa Elarfoods.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung sino ang may karapatang gumamit ng mga trademark na nauugnay sa lechon, partikular ang ‘ELARS LECHON’ at iba pang mga markang ginagamit ng Elarfoods, Inc.
    Ano ang unfair competition? Ang unfair competition ay ang paggamit ng mga pamamaraan para linlangin ang publiko at gayahin ang produkto o serbisyo ng ibang negosyo, na nagdudulot ng pinsala sa kanilang reputasyon at kita.
    Ano ang kahalagahan ng pagpaparehistro ng trademark? Ang pagpaparehistro ng trademark ay nagbibigay sa iyo ng eksklusibong karapatan na gamitin ang marka, at mapigilan ang iba na gamitin ito nang walang pahintulot, kaya pinoprotektahan nito ang iyong brand.
    Ano ang ibig sabihin ng ‘dominancy test’ sa trademark infringement? Ang ‘dominancy test’ ay tumitingin sa kung ano ang nangingibabaw na elemento ng isang marka na maaaring magdulot ng kalituhan sa mga mamimili, at kung ang markang ginagamit ng iba ay halos katulad nito.
    Ano ang pinagkaiba ng moral damages at exemplary damages? Ang moral damages ay para sa emotional distress, samantalang ang exemplary damages ay ipinapataw bilang parusa at upang magsilbing babala sa iba na huwag gayahin ang ginawa ng nagkasala.
    Sino ang itinuturing na may-ari ng trademark ayon sa Intellectual Property Code? Ayon sa IP Code, ang may-ari ng trademark ay ang unang nagparehistro nito nang may magandang intensyon.
    Bakit pinagbayad ng exemplary damages ang Emzee Foods? Dahil nakita ng Korte Suprema na sadyang ginawa ng Emzee Foods ang unfair competition, at kailangan itong magsilbing babala sa publiko at proteksyon sa karapatan sa intellectual property.
    Ano ang epekto ng desisyon na ito sa mga negosyo sa Pilipinas? Nagpapakita ang desisyong ito na seryoso ang proteksyon ng intellectual property sa Pilipinas, at dapat magparehistro ng trademark ang mga negosyo upang maprotektahan ang kanilang brand.

    Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagpaparehistro ng trademark at kung paano nito pinoprotektahan ang mga negosyo mula sa unfair competition. Mahalagang tandaan na ang unang nagparehistro ng trademark ay may karapatang ipagtanggol ito laban sa mga gumagamit ng halos katulad na marka.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: EMZEE FOODS, INC. VS. ELARFOODS, INC., G.R. No. 220558, February 17, 2021