ASG Law

Tag: Registration

  • Pagpaparehistro ba ang Susi? Pag-unawa sa mga Pag-aangkin sa Lupa at Debosyon ng Due Process sa mga Kasong Sibil

    Sa isang pagpapasya na nagpapalinaw sa mga alituntunin ng due process sa paghahatid ng summons at ang epekto ng pagpaparehistro sa mga transaksyon sa lupa, pinagtibay ng Korte Suprema na ang isang levy sa pagpapatupad na nakarehistro ay hindi awtomatikong nakahihigit sa isang naunang hindi rehistradong pagbebenta. Ang desisyon na ito ay nagpapakita na ang pag-aari ay dapat na makuha ng nagbebenta bago magkaroon ng bisa ang levy. Ang kasong ito ay nagpapakita kung gaano kahalaga ang pagsunod sa wastong pamamaraan sa mga kasong sibil, lalo na sa paghahatid ng summons, at nagbibigay-diin sa katotohanan na ang pagpaparehistro ay hindi naglilipat o nagbibigay ng pagmamay-ari ngunit nagsisilbing proteksyon laban sa mga ikatlong partido na may hindi rehistradong paghahabol.

    Summons Naipadala? Nasuring Muli ang mga Katotohanan para sa Due Process

    Ang kaso ay nagsimula sa isang demanda na isinampa ni Vicente C. Go laban sa Setcom Inc. para sa pagbawi ng pera, breach of contract, at damages. Matapos manalo si Go, nag-isyu ang korte ng writ of execution, na humantong sa pagbebenta sa auction ng pag-aari ng mga Spouses Bernardo. Si Go ang naging pinakamataas na bidder, ngunit kalaunan ay natuklasan niya na kinasuhan siya ng mga Spouses Colet para sa pagkansela ng encumbrance, quieting of title, at damages na may kaugnayan sa parehong pag-aari. Sinasabi ng mga Colet na binili nila ang pag-aari bago pa man ang pag-aari sa auction, ngunit hindi nila agad naiproseso ang titulo sa kanilang pangalan.

    Ang RTC Quezon City (RTC-QC) ay nagpasiya pabor sa mga Colet, na nag-uutos na kanselahin ang mga encumbrance na pabor kay Go. Ito ang nag-udyok kay Go na maghain ng petisyon para sa pagpapawalang-bisa ng paghatol sa Court of Appeals (CA), na ibinasura. Nagtalo si Go na ang RTC-QC ay walang hurisdiksyon na makialam sa pagpapatupad ng desisyon ng RTC Manila, at ang kanyang mga encumbrance ay dapat na unahin kaysa sa hindi rehistradong pagbebenta sa mga Colet. Dinagdag pa niya na hindi siya personal na pinadalhan ng summons, kaya’t hinadlangan siya ng due process. Ang pangunahing isyu sa kasong ito ay umiikot sa wastong paghahatid ng summons kay Go at kung ang nairehistrong pagpapatupad ni Go ay mas prayoridad kaysa sa dating hindi nairehistrong pagbebenta sa mag-asawang Colet.

    Ang Korte Suprema ay sumuri sa mga alituntunin na namamahala sa serbisyo ng summons, na binibigyang-diin na ang personal na serbisyo ay ang ginustong pamamaraan. Ang alternatibong pamamaraan, tulad ng substituted service o service by publication, ay pinahihintulutan lamang kapag nabigo ang personal na serbisyo sa loob ng makatwirang oras at dapat na sundin ang mga tiyak na kinakailangan. Sa pagtukoy sa bisa ng serbisyo ng summons ni Colet kay Go, natagpuan ng Korte Suprema na sinubukan ng sheriff na maghatid ng summons ng hindi bababa sa tatlong beses sa iba’t ibang petsa sa mga address na ibinigay sa reklamo ni Go at sa Certificate of Sale.

    Napagpasyahan ng Korte Suprema na ang mga pagsisikap ng sheriff ay sapat na ibinigay ang pag-iiba ng mga address na ibinigay ni Go mismo. Sinabi ni Go sa orihinal na demanda at notisya ng pagbebenta na ang kanyang address ay sa Gotesco Tower A, ngunit sa kanyang mosyon para sa muling pagsasaalang-alang, sinabi niya na siya ay naninirahan sa ibang address. Dahil sa mga kalituhan at iba-ibang address, kinatigan ng Korte Suprema na ang paghahatid ng summons sa pamamagitan ng publikasyon ay nabigyang-katarungan. Higit pa rito, sa batayan ng serbisyo, ang mga talata ng Korte Suprema, “Ang mga Sheriff ay hindi inaasahang maging mga tiktik, at hindi maaaring sisihin kung ang mga akusado mismo ay nakikibahagi sa panlilinlang upang hadlangan ang maayos na pangangasiwa ng hustisya.”

    Bukod dito, nilinaw ng Korte Suprema na ang narehistrong levy sa pagpapatupad ni Go ay hindi awtomatikong may prayoridad kaysa sa dating hindi nakarehistrong pagbebenta sa mga Colet. Sa pagsipi sa kasong Miranda v. Spouses Mallari, iginiit ng Korte Suprema na ang debtor ng paghuhukom ay maaari lamang ilipat ang pag-aari kung saan siya ay may interes sa bumibili sa isang pampublikong pagbebenta. Sa kasong ito, nabili na ng mga Colet ang pag-aari mula pa noong 2005, anim na taon bago ang levy, kaya’t wala nang karapatan o interes ang debtors sa ari-arian sa panahon ng levy noong 2011. Kaya, ang pagpapatupad ng levy sa panig ni Go ay walang bisa na nakuhang anumang interes sa nasabing ari-arian.

    Ang landmark na desisyon na ito ay nagha-highlight ng ilang kritikal na prinsipyo ng batas. Una, ang due process ay nananatiling isang pundasyon ng lahat ng paglilitis, na nagbibigay-diin sa kahalagahan ng wastong paghahatid ng summons upang matiyak na alam ng mga akusado ang mga demanda na isinampa laban sa kanila. Pangalawa, ang layunin ng sistema ng Torrens ay hindi hadlangan ang masusing pagsusuri ng korte kung ano ang maaaring maging potensyal na mga karapatan sa ari-arian na maaaring hindi masasalamin sa sertipiko ng titulo, gaya ng paglabas nito laban sa desisyon sa Khoo Boon. Pangatlo, nililinaw nito ang pakikipag-ugnayan sa pagitan ng pagpaparehistro at ownership. Binibigyang-diin nito na ang pagpaparehistro ng isang levy sa pagpapatupad ay hindi gumagawa ng ownership kung ang may utang na judgement ay hindi na nagmamay-ari ng pag-aari sa panahon ng levy, dahil ginawa ng isang epektibong naunang hindi rehistradong pagbebenta.

    Mga FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung ang serbisyo ng summons sa pamamagitan ng publikasyon kay Go ay tama, at kung ang narehistrong levy ng pagpapatupad ni Go ay dapat na unahin kaysa sa naunang hindi nakarehistrong pagbebenta sa mga Colet.
    Bakit mahalaga ang serbisyo ng Summons? Mahalaga ang wastong serbisyo ng Summons dahil tinitiyak nito ang due process sa pamamagitan ng pag-abiso sa nasasakdal ng demanda laban sa kanya, na pinahihintulutan silang maghanda ng depensa. Kung walang wastong serbisyo, maaaring walang hurisdiksyon ang korte sa tao ng nasasakdal.
    Kailan pinapayagan ang serbisyo ng summons sa pamamagitan ng publication? Pinapayagan ang serbisyo ng summons sa pamamagitan ng publication kapag ang personal at substituted na serbisyo ay hindi nagtagumpay, at kung saan hindi alam ang kinaroroonan ng defendant o hindi matukoy sa pamamagitan ng masigasig na pagtatanong.
    Ano ang ibig sabihin ng nairehistrong levy sa pagpapatupad? Ang nairehistrong levy sa pagpapatupad ay isang claim sa isang pag-aari na nakarehistro sa Registry of Deeds, na nagsisilbing public notice na ang ari-arian ay napapailalim sa legal claim.
    Binibigyan ba ng pagpaparehistro ng titulo ang isang indibidwal sa ownership? Hindi. Bagama’t ang rehistradong titulo ay lumilikha ng malakas na presumption ng ownership, hindi ito ginagarantiyahan ang hindi mapagtatalunang ownership, lalo na kapag ang mga pangyayari ng nakaraang hindi narehistrong pagbebenta ay natagpuan ng husgado na sumasalamin sa mas mahalagang ownership. Ang court adjudication at pagsusuri ay napakahalaga kapag humaharap sa mga nakakasalungat na claim.
    Kailan mangyayari na manaig ang dating hindi rehistradong pagbebenta sa kasunod na rehistradong levy? Kung ang ownership sa ari-arian ay nailipat na sa bumibili sa dating hindi narehistrong pagbebenta bago ang nakarehistrong levy, ang dating hindi narehistrong pagbebenta ay uunahin. Dapat munang angkinin ng nagbebenta ang title, hindi lamang claim, bago payagan na paboran ang kasunod na utang na may collateral.
    Anong katibayan ang ipinakita ng mga Colet upang patunayan ang kanilang claim sa ownership? Nagpakita ang mga Colet ng Deed of Absolute Sale na may petsang Mayo 9, 2005, mga billing statement, at isang certification mula sa Mira Nila Homeowners Association na sila ay mga residente ng ari-arian, na nagpapakita na binili at tinanggap nila ang ownership ng subject property.
    Ano ang kahalagahan ng pagiging desisyon sa mga transaksyon sa lupa? Binibigyang-diin ng kaso na ang wastong pagsunod sa mga alituntunin sa batas sa pamamaraan ay kritikal sa mga kasong sibil at kahit na may mga dokumento, nakabatay sa record ang ownership. Ang desisyon na ito ay binibigyang-diin na ang isang creditor ng paghuhukom ay maaari lamang ipatupad ang paghuhukom sa mga pag-aari na ang borrower ay nagmamay-ari na, kaya ang isang prospective na mamimili ay dapat nagsasagawa ng masigasig na pagsusuri upang malaman kung nakikitungo sila sa tunay na may-ari ng titulo.

    Ang desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito ay nagbibigay ng mahahalagang gabay sa pagseserbisyo ng summons at priyoridad ng conflicting claims sa mga ari-arian. Ipinapaalala nito sa atin na habang ang pagpaparehistro ay nagbibigay ng proteksyon, hindi ito nakahihigit sa pundasyon ng mga prinsipyo ng due process at may matibay na katibayan ng tunay na ownership. Ang kasong ito ay dapat magsilbing paalala na magsagawa ng masusing pagsusuri, sundin ang wastong pamamaraan ng serbisyo at isaalang-alang ang lahat ng mga kaukulang dokumento.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Vicente C. Go v. Court of Appeals, G.R. No. 244681, March 29, 2023

  • Unang Nagparehistro ba ang May Karapatan?: Pagtatalo sa Trademark at Pananagutan ng Distributor

    Ang desisyon na ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagiging unang nagparehistro ng trademark, ngunit nagbibigay diin din na ang pagpaparehistro ay hindi awtomatikong nagbibigay ng ganap na karapatan dito. Higit pa rito, tinatalakay nito ang pananagutan ng isang distributor sa paggamit ng trademark ng isang manufacturer. Ang kasong ito ay nagpapatunay na bagama’t mahalaga ang pagiging unang nag-file para sa trademark, ang tunay na nagmamay-ari nito at ang kanilang relasyon sa nag-file ay dapat ding isaalang-alang upang matiyak ang hustisya sa paggamit ng trademark.

    Trademark sa Pangalan ng Iba: Paano Inangkin ang “Farlin” sa Pilipinas?

    Ang kaso ng Cymar International, Inc. laban sa Farling Industrial Co., Ltd. ay isang mahabang pagtatalo tungkol sa karapatan sa trademark na “Farlin” at mga baryasyon nito para sa mga produktong pambata. Ang Farling, isang kumpanya mula Taiwan, ay nag-export ng mga produktong may markang “Farlin” sa Pilipinas at ipinamahagi sa pamamagitan ng Cymar. Kalaunan, nagparehistro ang Cymar ng mga trademark na “Farlin” sa Pilipinas. Naghain ng mga kaso ang Farling upang ipawalang-bisa ang mga rehistrong ito. Ang pangunahing isyu ay kung sino ang may karapatang gumamit at magparehistro ng markang “Farlin” sa Pilipinas.

    Sa gitna ng kaso ay ang relasyon sa pagitan ng Cymar at Farling. Ang Cymar, bilang distributor, ay tumanggap ng mga produkto mula sa Farling, ang manufacturer. Itinuro ng Korte Suprema na batay sa ebidensya, ang Cymar ay distributor lamang ng mga produkto ng Farling. Kaya naman, hindi nito maaaring angkinin ang pagmamay-ari ng trademark. Nagbigay diin ang Korte Suprema na ang paggamit ng trademark ng isang distributor ay para sa kapakinabangan ng manufacturer, lalo na kung mayroon silang kasunduan.

    Kahit na nagparehistro ang Cymar ng trademark bago ang Farling, ang Korte Suprema ay hindi pumanig sa kanila. Ang unang nagparehistro ay may kalamangan, ngunit hindi ito nangangahulugang sila na ang tunay na may-ari. Sinabi ng Korte Suprema na ginawa ito ng Cymar nang may masamang intensyon, dahil alam nilang hindi sila ang nagmamay-ari ng trademark na “Farlin.” Sa ganitong sitwasyon, hindi maaaring gamitin ang pagiging unang nagparehistro bilang batayan upang magkaroon ng karapatan sa trademark.

    Mayroon ding isyu ng dokumentong “Authorization” na isinumite ng Cymar. Sinasabi nila na sa pamamagitan nito, ibinigay ng Farling ang kanilang karapatan sa trademark. Ngunit ayon sa Korte Suprema, ang “Authorization” ay tungkol lamang sa copyright sa disenyo ng packaging, at hindi sa mismong trademark. Hindi nito binibigyan ng karapatan ang Cymar na gamitin ang “Farlin” bilang trademark.

    Sa isyu ng pagtanggap ng mga ebidensya, sinabi ng Korte Suprema na ang Intellectual Property Office (IPO) ay hindi mahigpit sa mga panuntunan ng ebidensya. Dahil ang orihinal na mga dokumento ay nasa IPO na, tinanggap ang mga kopya nito. Gayundin, sinabi ng korte na hindi lumabag ang Farling sa panuntunan laban sa forum shopping. Iba ang mga kaso ng trademark registration kaysa sa orihinal na kaso, kaya’t pinayagan na ihiwalay ang mga kaso.

    Bukod pa rito, iginiit ng Korte Suprema na ang mga proseso sa IPO ay administratibo, at hindi dapat mahigpit na sundin ang mga teknikal na panuntunan. Kung kaya’t sinuportahan ng Korte Suprema ang paggamit ng IPO ng mga ebidensya mula sa mga nakaraang kaso at ang pagkilala nito sa Republic of China Trademark Registration bilang katibayan ng pagmamay-ari ng Farling sa trademark.

    Binigyang diin ng kaso na ito ang kahalagahan ng good faith sa pagpaparehistro ng trademark. Bagaman may kalamangan ang unang nag-file, hindi ito sapat kung ang pagpaparehistro ay ginawa nang may masamang intensyon o paglabag sa mga kasunduan. Mas mahalaga pa rin ang tunay na pagmamay-ari at ang paggamit ng trademark sa merkado.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung sino ang may karapatan sa trademark na “FARLIN” at mga baryasyon nito para sa mga produktong pambata: ang kumpanyang nagparehistro nito sa Pilipinas (Cymar), o ang orihinal na manufacturer at nagmamay-ari ng trademark (Farling).
    Ano ang naging batayan ng Korte Suprema sa pagpapasya? Ibinatay ng Korte Suprema ang desisyon sa katotohanang distributor lamang ang Cymar ng mga produkto ng Farling, kaya’t ang anumang paggamit ng trademark na “Farlin” ay para sa kapakinabangan ng Farling.
    Bakit hindi nanalo ang Cymar kahit na sila ang unang nagparehistro? Natuklasan ng Korte Suprema na ginawa ng Cymar ang pagpaparehistro nang may masamang intensyon, dahil alam nilang hindi sa kanila ang trademark. Ang pagiging unang nagparehistro ay hindi nangangahulugang sila na ang tunay na may-ari.
    Ano ang kahalagahan ng “Authorization” document sa kaso? Ayon sa Korte Suprema, hindi nito binibigyan ng trademark, dahil copyright ito sa disenyo ng packaging.
    Forum shopping ba ang ginawa ni Farling sa kasong ito? Hindi. Iba-iba ang sanhi ng bawat trademark application, bagama’t magkakaugnay ang isyu sa pagmamay-ari ng trademark. Pinayagan ng korte ihiwalay ang mga kaso.
    Naaangkop ba ang ebidensya mula sa unang kaso sa iba pang kaso? Pinayagan ng Korte Suprema ang pagtanggap ng mga ebidensya, dahil hindi istrikto ang IPO sa technical rules of evidence. Dahil nauna nang naisumite ang mga original documents, pinayagan ng court ang paggamit sa mga kopya.
    Anong aral ang makukuha sa kasong ito para sa mga distributor? Hindi maaaring angkinin ng distributor ang trademark ng mga produktong kanyang ipinamamahagi maliban na lang kung may balidong kasunduan o pahintulot mula sa manufacturer. Sa ilalim ng umiiral na batas sa Pilipinas, ang anumang paggamit ng trademark ng distributor ay para sa benepisyo ng manufacturer o nagmamay-ari nito.
    Importante ba ang intensyon (good faith) sa pagpaparehistro ng Trademark? Napakahalaga ng intensyon. Dapat siguraduhin na walang tinatapakang karapatan. Sa madaling salita, ang pagsasagawa ng “due diligence” ay makakaiwas sa mahaba at magastos na litigation.

    Sa huli, ang kaso ng Cymar International, Inc. laban sa Farling Industrial Co., Ltd. ay nagpapaalala sa kahalagahan ng katapatan at malinaw na kasunduan sa negosyo, lalo na sa usapin ng trademark. Hindi sapat ang unang pagpaparehistro kung ito ay ginawa nang may masamang intensyon. Kinakailangan din na ang relasyon ng distributor at manufacturer ay malinaw at patas upang maiwasan ang hindi pagkakaunawaan sa hinaharap.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: CYMAR INTERNATIONAL, INC. VS. FARLING INDUSTRIAL CO., LTD., G.R. Nos. 177974, 206121, 219072 and 228802, August 17, 2022

  • Proteksyon ng Trademark sa Internet: Paano Nagtagumpay ang Kolin Electronics sa Rehistrasyon ng Domain Name

    Ipinasiya ng Korte Suprema na maaaring irehistro ng Kolin Electronics Co., Inc. (KECI) ang domain name na “www.kolin.ph” dahil sila ang may-ari ng trademark na “KOLIN” para sa negosyo ng paggawa, pag-angkat, pag-assemble, o pagbebenta ng mga kagamitang elektroniko. Ayon sa Korte, ang pagpaparehistro ng domain name na naglalaman ng kanilang trademark ay bahagi ng kanilang eksklusibong karapatan at naaayon sa Intellectual Property Code. Nilinaw rin ng Korte na ang proteksyon ng trademark ay umaabot sa online sphere, kung saan ang mga domain name ay mahalaga sa pagkilala ng pinagmulan ng produkto o serbisyo. Sa desisyong ito, pinagtibay ng Korte Suprema ang karapatan ng KECI na gamitin ang kanilang trademark sa parehong pisikal at digital na merkado.

    Kolin vs. Kolin: Sino ang May Karapatan sa Online na Espasyo?

    Ang kaso ay nagsimula nang mag-apply ang KECI para irehistro ang domain name na “www.kolin.ph” sa Intellectual Property Office (IPO). Tinutulan ito ng Taiwan Kolin Corporation Ltd., na nagtatalo na ang naturang rehistrasyon ay makakasira sa kanilang negosyo at nalalabag ang Intellectual Property Code (IP Code). Ibinasura ng Bureau of Legal Affairs (BLA) at ng IPO Director General ang pagtutol ng Taiwan Kolin dahil sa hindi pagsunod sa mga regulasyon sa pagsumite ng mga orihinal na dokumento. Umakyat ang kaso sa Court of Appeals (CA), na sinang-ayunan ang desisyon ng IPO Director General. Kaya naman, naghain ng magkahiwalay na petisyon ang parehong partido sa Korte Suprema para repasuhin ang desisyon ng CA.

    Sa pagdinig ng kaso, kinailangan ng Korte Suprema na sagutin ang ilang mahahalagang katanungan tungkol sa karapatan sa trademark at domain name. Una, kung tama bang ibinasura ang pagtutol ng Taiwan Kolin dahil sa teknikalidad. Pangalawa, kung may karapatan ba ang KECI na irehistro at gamitin ang “www.kolin.ph” dahil sa kanilang eksklusibong karapatan sa trademark na “KOLIN” para sa kanilang negosyo sa Class 35. Pangatlo, kung nagkamali ba ang IPO Director General sa pagtatakda na ang mga rehistrasyon ng Taiwan Kolin ay hindi related sa aplikasyon ng KECI, at na ang rehistrasyon ng “www.kolin.ph” ay limitado lamang sa negosyo ng KECI sa Class 35.

    Tungkol sa unang isyu, kinatigan ng Korte Suprema ang desisyon na ibasura ang pagtutol ng Taiwan Kolin. Ayon sa Korte, mahigpit ang patakaran na kailangang magsumite ng orihinal o certified true copy ng mga dokumento kasabay ng pagtutol. Bagama’t maaaring luwagan ang patakarang ito sa mga importanteng kaso, walang sapat na dahilan para gawin ito sa kasong ito. Ang desisyon ng Korte Suprema ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagsunod sa mga regulasyon upang maging maayos ang proseso ng pagpaparehistro ng trademark.

    Pagdating naman sa karapatan ng KECI na irehistro ang “www.kolin.ph”, kinatigan ng Korte ang kanilang aplikasyon. Dahil rehistrado na ang trademark na “KOLIN” para sa kanilang negosyo sa Class 35, bahagi na nito ang pagkakaroon ng online presence. Mahalaga ang domain name sa pagkilala ng kanilang brand sa internet. Ito ay naaayon sa eksklusibong karapatan na ipinagkaloob sa kanila sa ilalim ng Intellectual Property Code.

    SECTION 138. Certificates of Registration. — A certificate of registration of a mark shall be prima facie evidence of the validity of the registration, the registrant’s ownership of the mark, and of the registrant’s exclusive right to use the same in connection with the goods or services and those that are related thereto specified in the certificate.

    Sinabi pa ng Korte na sa panahon ngayon, karaniwan na para sa mga negosyo na magkaroon ng website. Ginagamit ang domain name para makita ang website na iyon. Kaya ang paggamit ng trademark sa domain name ay mahalaga sa pagkilala ng pinagmulan ng produkto o serbisyo.

    Bagamat may proteksyon ang rehistradong trademark sa mga lugar na normal na paglawak ng negosyo nito, hindi ito dapat makasagabal sa karapatan ng ibang may-ari ng trademark. Sa madaling salita, ang karapatan ng KECI sa trademark na “KOLIN” ay hindi nangangahulugan na maaari nilang pigilan ang Taiwan Kolin na gamitin ang kanilang sariling trademark sa mga produktong hindi related sa kanila. Kinakailangan ang balanse para maprotektahan ang karapatan ng bawat isa.

    Sa huling bahagi ng desisyon, sinabi ng Korte Suprema na maaaring ihain ng KECI ang petisyon para kanselahin ang rehistrasyon ng trademark ng Taiwan Kolin sa BLA kung sa tingin nila ay nagdudulot ito ng pinsala sa kanilang negosyo. Maaari rin nilang isampa ito sa anumang pending case na inihain ng Taiwan Kolin para ipatupad ang kanilang trademark. Ang kasong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagpaparehistro ng trademark at domain name para maprotektahan ang iyong negosyo sa parehong pisikal at digital na merkado. Nagbibigay din ito ng gabay sa kung paano babalansehin ang karapatan ng bawat may-ari ng trademark.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung may karapatan ba ang Kolin Electronics Co., Inc. (KECI) na irehistro ang domain name na “www.kolin.ph” sa ilalim ng kanilang rehistradong trademark na “KOLIN”. Pinagtatalunan din kung may kaugnayan ba ang mga produkto ng KECI at Taiwan Kolin.
    Bakit ibinasura ang pagtutol ng Taiwan Kolin? Ibinasura ang pagtutol ng Taiwan Kolin dahil hindi sila nakapagsumite ng mga orihinal o certified true copies ng kanilang mga dokumento sa itinakdang panahon, na kinakailangan ng Intellectual Property Office (IPO). Ito ay isang teknikalidad na hindi binigyang-pansin ng Korte Suprema.
    Ano ang Class 35 na binanggit sa kaso? Ang Class 35 ay isang klasipikasyon sa ilalim ng Nice Classification of Goods and Services, na sumasaklaw sa mga serbisyo tulad ng paggawa, pag-angkat, pag-assemble, o pagbebenta ng mga kagamitang elektroniko. Ito ang klaseng rehistrado para sa Kolin Electronics Co., Inc.
    Ano ang naging basehan ng Korte Suprema sa pagpabor sa KECI? Naging basehan ng Korte Suprema ang katotohanang ang KECI ay naunang nagamit at nagparehistro ng trademark na “KOLIN” para sa kanilang negosyo, kaya may eksklusibong karapatan sila na gamitin ito, kasama na ang pagpaparehistro ng domain name. Sila rin ang may-ari ng Class 35 registration.
    Ano ang implikasyon ng desisyon sa ibang mga negosyo na may trademark? Ang desisyon ay nagpapakita na ang pagpaparehistro ng domain name na may kaparehong trademark ay isang mahalagang hakbang para protektahan ang online presence ng isang negosyo. Kung nauna kang nagparehistro ng trademark, mas malaki ang iyong karapatan sa paggamit nito sa digital space.
    May limitasyon ba ang karapatan ng KECI sa trademark na KOLIN? Oo, hindi maaaring gamitin ng KECI ang kanilang trademark para pigilan ang Taiwan Kolin na gamitin ang kanilang sariling trademark sa mga produktong hindi related sa kanila. Dapat balansehin ang karapatan ng bawat isa.
    Paano kung nagdudulot ng pagkalito sa publiko ang trademark ng dalawang kompanya? Ayon sa Korte Suprema, maaaring magsampa ng petisyon para kanselahin ang rehistrasyon ng trademark ng kabilang partido sa Bureau of Legal Affairs (BLA). Maaari rin nilang isampa ito sa anumang pending case na inihain ng Taiwan Kolin para ipatupad ang kanilang trademark.
    Ano ang kahalagahan ng pagsumite ng mga orihinal na dokumento sa IPO? Ang pagsumite ng mga orihinal o certified true copies ng dokumento ay mahalaga para mapatunayan ang legalidad at authenticity ng mga ito. Ito ay requirement para mapanatili ang integridad ng proseso ng pagpaparehistro.

    Para sa mga katanungan tungkol sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para lamang sa layuning pang-impormasyon at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: KOLIN ELECTRONICS CO., INC. VS. TAIWAN KOLIN CORP. LTD., G.R. Nos. 221360-61, December 01, 2021

  • Pagpaparehistro ng Trademark: Pagbabalanse sa Pagitan ng Proteksyon ng Kilalang Tatak at Malayang Kalakalan

    Ipinasiya ng Korte Suprema na hindi maaaring irehistro ang markang “AGENT BOND” dahil ito ay nakakalito na katulad ng rehistradong markang “JAMES BOND”, na maaaring magdulot ng pagkalito sa mga mamimili. Binibigyang-diin ng desisyong ito ang kahalagahan ng pagprotekta sa mga kilalang trademark upang hindi mapagsamantalahan ng iba ang kanilang reputasyon. Sa madaling salita, ipinagbabawal ang paggamit ng markang kahawig ng isang kilalang trademark kung ito ay maaaring magdulot ng pagkalito o makasira sa interes ng may-ari nito.

    Saang Linya Nagtatagpo ang Lihim na Ahente at ang Produktong Pang-ayos ng Buhok?

    Ang kasong ito ay umiikot sa aplikasyon ng Suyen Corporation, kilala sa kanilang tatak na BENCH, para sa pagpaparehistro ng trademark na “AGENT BOND” para sa mga produktong pang-ayos ng buhok. Tinutulan ito ng Danjaq LLC, may-ari ng trademark na “JAMES BOND”, dahil umano sa pagkakahawig ng mga marka na maaaring magdulot ng pagkalito. Ang pangunahing tanong sa kasong ito ay kung ang markang “AGENT BOND” ay sapat na kahawig ng “JAMES BOND” na maaaring magdulot ng pagkalito sa mga mamimili, at kung ang pagpaparehistro nito ay makakasama sa interes ng Danjaq LLC.

    Nagsimula ang usapin nang mag-apply ang Suyen Corporation para sa trademark na “AGENT BOND”, para sa mga gamit sa pag-aayos ng buhok. Katuwiran nila, ginagamit na nila ang pangalang ito sa kanilang produktong styling gum mula pa noong 2005. Ngunit tutol ang Danjaq LLC, dahil anila, sinusubukan lamang ng Suyen na sumakay sa kasikatan ng kanilang trademark na “JAMES BOND”. Iginiit pa ng Danjaq na kilala ang karakter na James Bond bilang Agent 007 o “Agent Bond”. Depensa naman ng Suyen, walang nakikitang pagkakahawig sa dalawang marka at hindi sapat ang kasikatan ng James Bond para patunayang ito ay isang well-known mark.

    Ayon sa Intellectual Property Code, hindi maaaring irehistro ang isang marka kung ito ay nakakahawig sa isang rehistradong marka na pagmamay-ari ng ibang tao, na maaaring magdulot ng pagkalito. Sinuri ng Korte kung ang markang “AGENT BOND” ay lumalabag sa probisyong ito. Ginabayan sila ng Section 5, Rule 18 ng 2020 Revised Rules of Procedure for Intellectual Property Rights Cases na nagtatakda kung paano tinutukoy ang posibilidad ng pagkalito, na kinokonsidera ang pangkalahatang impresyon sa ordinaryong mamimili. Pinagtibay rin nito na hindi kailangan ang aktwal na pagkalito, ang posibilidad lamang nito ay sapat na.

    Binigyang diin ng Korte na hindi sapat na argumento ang paggamit ng Suyen ng BENCH o FIX brand kasama ng AGENT BOND, dahil maaaring isipin pa rin ng mga mamimili na may kaugnayan ang produkto sa JAMES BOND. Ipinaliwanag ng Korte ang multifactor test na kinonsidera: ang lakas ng marka ng Danjaq (JAMES BOND), ang pagkakahawig ng dalawang marka, ang ugnayan ng mga produkto, intensyon ng Suyen, at iba pa. Napag-alaman ng Korte na malakas ang marka ng Danjaq, may pagkakahawig ang mga marka dahil sa paggamit ng mga salitang “agent” at “bond”, at walang makatotohanang paliwanag ang Suyen sa paggamit ng “AGENT BOND”. Ang paliwanag umano ng Suyen na tumutukoy ang “agent” sa isang “device” ay hindi makatwiran sa konteksto ng mga produkto sa pag-aayos ng buhok.

    Bukod pa rito, sinabi rin ng Korte na maaaring magdulot ng trademark dilution ang pagpaparehistro ng “AGENT BOND”. Ibig sabihin nito, binabawasan nito ang kakayahan ng JAMES BOND na makilala at maiba ang mga produkto nito, kahit walang kompetisyon o aktwal na pagkalito. Binanggit rin na isa sa mga pamantayan sa pagtukoy kung ang isang trademark ay kilala ay kung ito’y nakarehistro sa iba’t ibang bansa. Sa kasong ito, ang JAMES BOND trademark ay nakarehistro sa 32 bansa.

    Isinasaad sa Section 123.1 (f) ng Intellectual Property Code na hindi maaaring irehistro ang isang marka kung ito ay kahawig ng isang markang kilala, kahit pa hindi magkapareho ang mga produkto o serbisyong sakop nito, kung ang paggamit nito ay maaaring magpahiwatig ng koneksyon sa pagitan ng mga ito, at maaaring makasama sa interes ng may-ari ng kilalang marka. Nanindigan ang Korte na ang JAMES BOND ay isang well-known mark at napapatunayang ang paggamit ng AGENT BOND ay maaaring makasama sa Danjaq. Sa huli, ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon ng Suyen at pinagtibay ang desisyon ng Court of Appeals.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung ang markang “AGENT BOND” ay nakakalito na katulad ng markang “JAMES BOND” at kung ang pagpaparehistro nito ay makakasama sa interes ng may-ari ng “JAMES BOND”.
    Ano ang trademark dilution? Ang trademark dilution ay ang pagpapahina sa kakayahan ng isang kilalang marka upang makilala at maiba ang mga produkto o serbisyo nito, kahit walang kompetisyon o pagkalito.
    Ano ang dominancy test? Ang dominancy test ay ginagamit upang matukoy kung ang isang marka ay nakakahawig sa ibang marka, sa pamamagitan ng pagsusuri sa mga prominenteng katangian nito.
    Ano ang sinasabi ng Section 123.1 (f) ng Intellectual Property Code? Hindi maaaring irehistro ang isang marka kung ito ay kahawig ng kilalang marka, kahit hindi magkapareho ang mga produkto o serbisyo, kung ang paggamit nito ay maaaring magpahiwatig ng koneksyon sa pagitan ng mga ito at makasama sa interes ng may-ari ng kilalang marka.
    Ano ang Rule 101 (d) ng Rules and Regulations on Trademarks? Ito ay nagsasaad na ang korte, Director General at Director of the Bureau of Legal Affairs ay may kapangyarihang magdeklara ng isang marka bilang kilala o well-known.
    Anong ebidensya ang ginamit para patunayang kilala ang JAMES BOND trademark? Ang certificate of registration at impormasyon na nakarehistro ang JAMES BOND trademark sa mahigit 32 na bansa.
    Ano ang dalawang uri ng trademark dilution? Ang dalawang uri ng trademark dilution ay dilution by blurring at dilution by tarnishment.
    Nagdesisyon ba ang korte na kilala ang JAMES BOND trademark? Oo, nagdesisyon ang korte na kilala o well-known ang JAMES BOND trademark.

    Sa kabuuan, ang desisyong ito ay nagpapakita ng pangangalaga ng Korte Suprema sa mga kilalang trademark at ang pag-iwas na mapagsamantalahan ang reputasyon nito. Nagbibigay ito ng aral sa mga negosyante na maging maingat sa pagpili ng kanilang mga trademark upang maiwasan ang paglabag sa karapatan ng iba.

    Para sa mga katanungan ukol sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuring ito ay ibinigay para sa layuning impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: SUYEN CORPORATION VS. DANJAQ LLC, G.R. No. 250800, July 06, 2021

  • Proteksyon ng Trademark: Pagkilala sa Unang Nagparehistro at Pag-iwas sa Unfair Competition

    Ipinagtanggol ng Korte Suprema ang karapatan ng isang negosyo na nagparehistro ng trademark laban sa unfair competition. Sa madaling salita, kung ikaw ang unang nagparehistro ng iyong marka, may karapatan kang pigilan ang iba na gamitin ang kapareho o halos kaparehong marka na maaaring magdulot ng kalituhan sa publiko. Ang desisyong ito ay nagpapakita kung gaano kahalaga ang pagpaparehistro ng trademark upang maprotektahan ang iyong brand at maiwasan ang pang-aagaw ng iba sa iyong reputasyon at kita.

    Lechon Trademark War: Sino ang Tunay na Nagmamay-ari ng Pangalang ‘ELARS’?

    Ang kaso ay umiikot sa pagitan ng Emzee Foods, Inc. at Elarfoods, Inc., parehong mga kumpanya ng pagkain na nagbebenta ng lechon. Nag-ugat ang usapin nang gamitin ng Emzee Foods ang mga markang ‘ELARZ LECHON,’ ‘ELAR LECHON,’ ‘PIG DEVICE,’ at ‘ON A BAMBOO TRAY’ nang walang pahintulot ng Elarfoods. Iginiit ng Elarfoods na sila ang nagmamay-ari ng trademark na ‘ELARS LECHON’ at iba pang markang kaugnay nito, at ang paggamit ng Emzee Foods ay nagdudulot ng unfair competition at trademark infringement.

    Ang pangunahing argumento ng Emzee Foods ay ang mga markang pinag-uusapan ay pag-aari ng Estate ng mga yumaong spouses Jose at Leonor Lontoc, na nagtatag ng negosyong ‘ELARS Lechon’ noong 1970. Sabi nila, ang ‘Elar’ ay galing sa initials ng pamilya Lontoc-Rodriguez, kaya dapat ang kanilang mga tagapagmana ang may karapatan dito. Binatikos din nila ang Elarfoods dahil umano’y walang valid assignment ng trademark mula sa spouses Lontoc patungo sa kumpanya.

    Ang Intellectual Property Code (IP Code) ang batayan sa pagtukoy kung paano nagkakaroon ng karapatan sa isang marka. Ayon sa Section 122 ng IP Code, “Ang mga karapatan sa isang marka ay nakukuha sa pamamagitan ng pagpaparehistro na ginawa nang may bisa alinsunod sa mga probisyon ng batas na ito.” Ibig sabihin, ang nagparehistro ng marka ang itinuturing na may-ari nito, at may karapatan siyang pigilan ang iba na gamitin ang kaparehong marka o markang halos katulad na maaaring magdulot ng kalituhan.

    Section 147. Rights Conferred. – 147.1. The owner of a registered mark shall have the exclusive right to prevent all third parties not having the owner’s consent from using in the course of trade identical or similar signs or containers for goods or services which are identical or similar to those in respect of which the trademark is registered where such use would result in a likelihood of confusion. In case of the use of an identical sign for identical goods or services, a likelihood of confusion shall be presumed.

    Sa kasong ito, matagal nang nakuha ng Elarfoods ang Certificate of Registration para sa mga markang ‘ON A BAMBOO TRAY,’ ‘ELARS LECHON,’ at ‘ROASTED PIG DEVICE’ mula sa Intellectual Property Office (IPO). Ito ay nagpapatunay na sila ang may-ari ng marka at may karapatan silang gamitin ito nang eksklusibo. Hindi rin nakapagpakita ng sapat na ebidensya ang Emzee Foods para mapawalang-bisa ang pagpaparehistro ng Elarfoods.

    Napag-alaman din ng Korte Suprema na kahit bago pa man mairehistro ang mga marka, patuloy nang ginagamit ng Elarfoods ang mga ito simula nang maitatag ang kumpanya noong 1989. Kahit noong panahon na ang Republic Act No. 166 pa ang batas, ang tuloy-tuloy na paggamit ng Elarfoods sa mga marka ay nagpapatunay na sila ang nagmamay-ari nito.

    Hindi rin nakumbinsi ang Korte sa argumento ng Emzee Foods na dapat ang Estate ng spouses Lontoc ang itinuturing na may-ari ng marka. Sabi ng Korte, ang spouses Lontoc mismo ang nagtatag ng Elarfoods noong 1989 para ituloy ang kanilang negosyong lechon. Sa pamamagitan nito, ipinasa na nila sa Elarfoods ang pagmamay-ari ng ‘ELARS Lechon’ at iba pang markang kaugnay nito. Dagdag pa rito, aktibong pinamahalaan ng spouses Lontoc ang Elarfoods at ipinakilala sa publiko na sila ang may-ari nito. Kaya hindi maaaring sabihin ngayon ng Emzee Foods na ang mga tagapagmana ng spouses Lontoc ang may karapatan sa marka.

    Dahil dito, kinatigan ng Korte Suprema ang naunang desisyon ng Court of Appeals at ng IPO Director General. Pinagbawalan ang Emzee Foods na gamitin ang mga markang ‘ELARZ LECHON,’ ‘ELAR LECHON,’ ‘PIG DEVICE,’ at ‘ON A BAMBOO TRAY,’ at pinagbayad sila ng exemplary damages at attorney’s fees sa Elarfoods.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung sino ang may karapatang gumamit ng mga trademark na nauugnay sa lechon, partikular ang ‘ELARS LECHON’ at iba pang mga markang ginagamit ng Elarfoods, Inc.
    Ano ang unfair competition? Ang unfair competition ay ang paggamit ng mga pamamaraan para linlangin ang publiko at gayahin ang produkto o serbisyo ng ibang negosyo, na nagdudulot ng pinsala sa kanilang reputasyon at kita.
    Ano ang kahalagahan ng pagpaparehistro ng trademark? Ang pagpaparehistro ng trademark ay nagbibigay sa iyo ng eksklusibong karapatan na gamitin ang marka, at mapigilan ang iba na gamitin ito nang walang pahintulot, kaya pinoprotektahan nito ang iyong brand.
    Ano ang ibig sabihin ng ‘dominancy test’ sa trademark infringement? Ang ‘dominancy test’ ay tumitingin sa kung ano ang nangingibabaw na elemento ng isang marka na maaaring magdulot ng kalituhan sa mga mamimili, at kung ang markang ginagamit ng iba ay halos katulad nito.
    Ano ang pinagkaiba ng moral damages at exemplary damages? Ang moral damages ay para sa emotional distress, samantalang ang exemplary damages ay ipinapataw bilang parusa at upang magsilbing babala sa iba na huwag gayahin ang ginawa ng nagkasala.
    Sino ang itinuturing na may-ari ng trademark ayon sa Intellectual Property Code? Ayon sa IP Code, ang may-ari ng trademark ay ang unang nagparehistro nito nang may magandang intensyon.
    Bakit pinagbayad ng exemplary damages ang Emzee Foods? Dahil nakita ng Korte Suprema na sadyang ginawa ng Emzee Foods ang unfair competition, at kailangan itong magsilbing babala sa publiko at proteksyon sa karapatan sa intellectual property.
    Ano ang epekto ng desisyon na ito sa mga negosyo sa Pilipinas? Nagpapakita ang desisyong ito na seryoso ang proteksyon ng intellectual property sa Pilipinas, at dapat magparehistro ng trademark ang mga negosyo upang maprotektahan ang kanilang brand.

    Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagpaparehistro ng trademark at kung paano nito pinoprotektahan ang mga negosyo mula sa unfair competition. Mahalagang tandaan na ang unang nagparehistro ng trademark ay may karapatang ipagtanggol ito laban sa mga gumagamit ng halos katulad na marka.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: EMZEE FOODS, INC. VS. ELARFOODS, INC., G.R. No. 220558, February 17, 2021

  • Unang Nagparehistro ba ang May Karapatan? Paglilinaw sa Batas ng Trademark sa Pilipinas

    Sa isang mundo ng komersyo kung saan ang tatak ay mahalaga sa pagkakakilanlan, ang kasong ito ay naglilinaw kung sino ang tunay na may-ari ng isang trademark. Ayon sa desisyon, hindi na mahalaga kung sino ang unang gumamit ng trademark. Ang mas importante ay kung sino ang unang nagparehistro nito sa Intellectual Property Office (IPO). Ang desisyong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagpaparehistro ng iyong trademark upang maprotektahan ang iyong negosyo at maiwasan ang mga pagkakagulo sa merkado. Ito ay isang panalo para sa mga negosyanteng maagap sa pagprotekta ng kanilang tatak.

    Kapag Magkatulad na Pangalan ng Gamot, Sino ang Dapat Manaig?

    Pinag-uusapan dito ang dalawang magkaibang gamot na may halos magkatulad na pangalan: ang ZYNAPS ng Zuneca Pharmaceutical para sa epilepsy at ang ZYNAPSE ng Natrapharm, Inc. para sa stroke. Inihain ng Natrapharm ang kaso laban sa Zuneca dahil sa paggamit nito ng ZYNAPS, na halos katunog at kahawig ng ZYNAPSE na rehistrado na sa kanila. Bagama’t matagal nang ginagamit ng Zuneca ang ZYNAPS, hindi nila ito nairehistro sa IPO. Ang pangunahing tanong sa kasong ito ay: sino ang may mas karapatan sa trademark—ang unang gumamit nito o ang unang nagparehistro?

    Pinagtibay ng Korte Suprema na sa ilalim ng Intellectual Property Code, ang pagmamay-ari ng trademark ay nakukuha sa pamamagitan ng pagpaparehistro. Dahil ang Natrapharm ang unang nagparehistro ng ZYNAPSE, sila ang may karapatang pigilan ang Zuneca na gamitin ang ZYNAPS, sa kabila ng naunang paggamit ng Zuneca. Ang desisyong ito ay nagpapakita ng pagbabago sa pananaw ng batas sa trademark—mula sa pagkilala sa unang gumamit, patungo sa pagbibigay-halaga sa unang nagparehistro. Sa ganitong sistema, mas pinapahalagahan ang pormal na proseso ng pagpaparehistro bilang patunay ng pagmamay-ari.

    Binigyang-diin din ng Korte na walang sapat na ebidensya upang patunayan na nagrehistro ang Natrapharm sa masamang intensyon. Kahit na alam ng Natrapharm na may gumagamit na ng ZYNAPS, hindi ito sapat para magpawalang-bisa sa kanilang karapatan bilang rehistradong may-ari ng ZYNAPSE. Ang good faith sa pagpaparehistro ay laging ipinapalagay. Ang tungkulin na patunayan ang kabaligtaran ay nasa Zuneca, na nabigo silang gawin.

    Gayunpaman, kahit na panalo ang Natrapharm sa isyu ng trademark, hindi sila awtomatikong makapaniningil ng danyos mula sa Zuneca. Ayon sa Section 159.1 ng Intellectual Property Code, ang rehistradong trademark ay walang epekto laban sa sinumang gumagamit na nito nang tapat bago pa man ang petsa ng pag-file o priority date. Dahil napatunayan na matagal nang ginagamit ng Zuneca ang ZYNAPS bago pa man nagparehistro ang Natrapharm, hindi sila liable sa trademark infringement. Maaari silang magpatuloy sa paggamit ng kanilang trademark, basta’t hindi nila ito ililipat o ipagbibili nang hiwalay sa kanilang negosyo.

    Ang desisyon na ito ay nagtatakda ng balanse sa pagitan ng karapatan ng unang nagparehistro at proteksyon ng naunang gumagamit ng trademark. Mahalaga na tandaan ng mga negosyante na ang pagpaparehistro ng trademark ay kritikal sa pagprotekta ng kanilang brand. Gayunpaman, ang proteksyong ito ay hindi absolute. Ang mga naunang gumamit nang tapat ay mayroon pa ring mga limitadong karapatan.

    Para maiwasan ang anumang pagkalito at maprotektahan ang kalusugan ng publiko, inutusan ng Korte ang parehong Zuneca at Natrapharm na i-state nang malinaw sa kanilang mga packaging kung para saan ang kanilang mga gamot. Nakasaad din ang dapat nilang iwasan at babala sa di dapat gamitan sa bawat produkto para hindi magkamali ang publiko. Ang Food and Drug Administration ay inatasang bantayan ang patuloy na pagsunod ng dalawang partido sa direktibong ito.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung sino ang may mas karapatan sa isang trademark na may pagkakahawig: ang unang nagparehistro o ang unang gumamit.
    Ano ang desisyon ng Korte Suprema? Nagdesisyon ang Korte Suprema na ang karapatan sa trademark ay nakukuha sa pamamagitan ng pagpaparehistro, ngunit ang naunang gumamit nang tapat ay hindi liable sa trademark infringement.
    Ano ang ibig sabihin ng “first-to-file rule”? Ang first-to-file rule ay nagsasaad na ang unang taong nag-apply para sa pagpaparehistro ng trademark ay may karapatan dito, maliban kung may ebidensya ng masamang intensyon.
    Kailangan pa bang patunayan ang paggamit ng trademark bago magparehistro? Hindi na kailangan ang prior actual use bago mag-apply ng trademark. Ang trademark ay dapat namang patuloy na gamitin para hindi ito makansela.
    Ano ang Section 159.1 ng Intellectual Property Code? Ang Section 159.1 ay nagbibigay proteksyon sa mga taong gumagamit na ng trademark nang tapat bago pa man ito maiparehistro ng iba. Hindi sila liable sa infringement.
    Paano makaaapekto sa publiko ang desisyong ito? Nagbabala ang Korte sa mga pharmaceutical company na maging maingat at malinaw sa kanilang packaging upang maiwasan ang anumang pagkalito at mapangalagaan ang kalusugan ng publiko.
    Ano ang responsibilidad ng Food and Drug Administration? Inatasan ng Korte ang FDA na bantayan ang pagsunod ng mga kumpanya ng gamot sa mga direktiba para sa pagtatakda sa packaging ng babala at gamit ng kanilang mga produkto.
    Bakit kailangan ng Generic name at Trademark sa pag rerekomenda ng mga produkto sa kalusugan? Para sa tamang impormasyon sa pangalan ng trademark (brand) para malaman ang produkto mula sa gumawa nito, maging impormasyon ukol sa mga sangkap para makasiguro ang doktor o nars at pasyente na hindi sila magkakamali sa produktong nabili.

    Ang kasong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagiging maagap sa pagpaparehistro ng mga trademark. Bagama’t may proteksyon para sa mga naunang gumamit, mas ligtas pa rin ang pagpaparehistro. Dagdag pa rito, ipinapakita nito ang patuloy na pagbabago ng batas sa intelektwal na pag-aari upang umayon sa pangangailangan ng merkado at proteksyon ng publiko.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: ZUNECA PHARMACEUTICAL, ET AL. v. NATRAPHARM, INC., G.R. No. 211850, September 8, 2020