ASG Law

Tag: Regional Director

  • Paglabag sa Batas sa Pagbubuwis: Kailan Sapat ang Rekomendasyon ng Regional Director?

    Sa desisyong ito, nilinaw ng Korte Suprema na sa mga kasong kriminal na may kinalaman sa pagbubuwis, ang rekomendasyon ng Regional Director (RD) ng Bureau of Internal Revenue (BIR) ay sapat na upang matugunan ang kinakailangan na pag-apruba ng Commissioner bago magsampa ng kaso sa korte. Binigyang-diin ng Korte na hindi isa sa mga non-delegable functions ng Commissioner ang pag-apruba sa pagsasampa ng kasong kriminal. Kaya naman, ang pagbasura ng Court of Tax Appeals (CTA) sa kaso dahil sa umano’y kawalan ng pag-apruba ng Commissioner ay mali. Ang desisyong ito ay nagbibigay linaw sa proseso ng paghahain ng kaso sa paglabag sa batas sa pagbubuwis at nagpapabilis sa pagtugis sa mga lumalabag dito.

    Kailangan Ba Talaga ang Aprubal ng BIR Commissioner sa Pagsasampa ng Kaso?

    Ang kasong ito ay nagmula sa rekomendasyon ng Regional Director (RD) ng BIR Revenue Region No. 6 na sampahan ng kasong kriminal si Tess S. Valeriano, bilang presidente/authorized officer ng Capital Insurance & Surety Co., Inc. (Corporation), dahil sa hindi pagbabayad ng mga obligasyon sa buwis ng korporasyon. Ayon sa RD, lumabag si Valeriano sa Section 255, kaugnay ng Section 253(d) at Section 256 ng 1997 National Internal Revenue Code (NIRC). Matapos nito, nagsampa ng Information ang Assistant City Prosecutor sa CTA laban kay Valeriano. Ngunit, nag-isyu ang CTA First Division ng resolusyon na nag-uutos sa Assistant City Prosecutor na magsumite ng patunay na ang pagsasampa ng kasong kriminal ay may nakasulat na pag-apruba ng BIR Commissioner, at hindi lamang ng RD, bilang pagsunod sa Section 220 ng 1997 NIRC. Dahil sa hindi pagsunod dito, ibinasura ng CTA First Division ang kaso laban kay Valeriano dahil sa failure to prosecute. Ang pangunahing isyu sa kasong ito ay kung kinakailangan ba talaga ang personal na pag-apruba ng BIR Commissioner sa pagsasampa ng kasong kriminal para sa paglabag sa batas sa pagbubuwis.

    Ang Section 220 ng 1997 NIRC ay nagsasaad na walang civil o criminal action para sa pagbawi ng buwis o pagpapatupad ng anumang multa, parusa o forfeiture ang maaaring isampa sa korte nang walang pag-apruba ng Commissioner.

    Sec. 220. Form and Mode of Proceeding in Actions Arising under this Code. – Civil and criminal actions and proceedings instituted in behalf of the Government under the authority of this Code or other law enforced by the Bureau of Internal Revenue shall be brought in the name of the Government of the Philippines and shall be conducted by legal officers of the Bureau of Internal Revenue but no civil or criminal action for the recovery of taxes or the enforcement of any fine, penalty or forfeiture under this Code shall be filed in court without the approval of the Commissioner.

    Gayunpaman, pinapayagan ng Section 7 ng parehong kodigo ang pagdelegado ng mga kapangyarihan ng Commissioner sa anumang subordinate official na may ranggo na katumbas ng division chief o mas mataas, maliban sa ilang partikular na pagkakataon. Ang mga kapangyarihang ito na hindi maaaring idelega ay nakalista sa ibaba:

    Section 7. Authority of the Commissioner to Delegate Power. – The Commissioner may delegate the powers vested in him under the pertinent provisions of this Code to any or such subordinate officials with the rank equivalent to a division chief or higher, subject to such limitations and restrictions as may be imposed under rules and regulations to be promulgated by the Secretary of Finance, upon recommendation of the Commissioner: Provided, however, That the following powers of the Commissioner shall not be delegated:

    (a)
    The power to recommend the promulgation of rules and regulations by the Secretary of Finance;
    (b)
    The power to issue rulings of first impression or to reverse, revoke or modify any existing ruling of the Bureau;
    (c)
    The power to compromise or abate, under Sec. 204 (A) and (B) of this Code, any tax liability: Provided, however, That assessments issued by the regional offices involving basic deficiency taxes of Five hundred thousand pesos (P500,000[.00]) or less, and minor criminal violations, as may be determined by rules and regulations to be promulgated by the Secretary of [F]inance, upon recommendation of the Commissioner, discovered by regional and district officials, may be compromised by a regional evaluation board which shall be composed of the Regional Director as Chairman, the Assistant Regional Director, the heads of the Legal, Assessment and Collection Divisions and the Revenue District Officer having jurisdiction over the taxpayer, as members; and
    (d)
    The power to assign or reassign internal revenue officers to establishments where articles subject to excise tax are produced or kept.

    Sa mga kasong Republic v. Hizon at Oceanic Wireless Network, Inc. v. Commissioner of Internal Revenue, kinilala ng Korte Suprema ang validity ng mga aksyon na isinagawa ng mga subordinate officials ng BIR, dahil ang mga ito ay hindi kabilang sa mga kapangyarihan na hindi maaaring idelega ng Commissioner. Katulad ng mga naunang kaso, ang pag-apruba ng pagsasampa ng kasong kriminal ay hindi isa sa mga non-delegable functions ng Commissioner.

    Sa kasong ito, kinatigan ng Korte Suprema ang argumentong hindi kailangang personal na aprubahan ng Commissioner ang pagsasampa ng kasong kriminal. Sapagkat ang RD, na may ranggo na katumbas o mas mataas sa division chief, ay may kapangyarihang magrekomenda ng pagsasampa ng kaso. Ang rekomendasyon ng RD na isampa ang kaso laban kay Valeriano ay sapat na upang matugunan ang kinakailangan sa Section 220 ng 1997 NIRC.

    Binigyang-diin din ng Korte Suprema ang kahalagahan ng pagsubaybay sa mga kaso upang maiwasan ang pagkaantala o pagbasura nito dahil sa kapabayaan ng mga abogado. Dahil dito, ibinasura ng Korte Suprema ang desisyon ng CTA at ibinalik ang kaso sa CTA para sa karagdagang pagdinig.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung kinakailangan ba ang personal na pag-apruba ng BIR Commissioner sa pagsasampa ng kasong kriminal sa paglabag sa batas sa pagbubuwis, o sapat na ang rekomendasyon ng Regional Director (RD).
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa isyu na ito? Sinabi ng Korte Suprema na hindi kailangang personal na aprubahan ng Commissioner ang pagsasampa ng kaso. Sapat na ang rekomendasyon ng RD dahil hindi ito isa sa mga non-delegable functions ng Commissioner.
    Ano ang Section 220 ng 1997 NIRC? Ito ang seksyon ng batas na nagsasaad na walang civil o criminal action para sa pagbawi ng buwis ang maaaring isampa sa korte nang walang pag-apruba ng Commissioner.
    Ano ang Section 7 ng 1997 NIRC? Ito ang seksyon na nagpapahintulot sa Commissioner na idelega ang kanyang kapangyarihan sa mga subordinate officials na may ranggo na division chief o mas mataas, maliban sa ilang partikular na kapangyarihan.
    Sino si Tess S. Valeriano sa kasong ito? Siya ang presidente/authorized officer ng Capital Insurance & Surety Co., Inc. na kinasuhan ng paglabag sa batas sa pagbubuwis dahil sa hindi pagbabayad ng mga obligasyon sa buwis ng korporasyon.
    Bakit ibinasura ng CTA ang kaso sa simula? Ibinasura ng CTA ang kaso dahil hindi nakapagsumite ang Assistant City Prosecutor ng patunay na may nakasulat na pag-apruba ng BIR Commissioner sa pagsasampa ng kaso, ayon sa hinihingi ng Section 220 ng 1997 NIRC.
    Ano ang naging resulta ng kaso matapos ang desisyon ng Korte Suprema? Ibinasura ng Korte Suprema ang desisyon ng CTA at ibinalik ang kaso sa CTA para sa karagdagang pagdinig.
    Ano ang aral na makukuha sa kasong ito para sa mga taxpayer? Mahalaga na sundin ang batas sa pagbubuwis at magbayad ng tamang buwis upang maiwasan ang anumang legal na problema. Para sa mga nasa BIR, kailangan ipursige ang kaso upang maiwasan ang delay o dismissal nito dahil sa kapabayaan.

    Ang desisyong ito ay nagbibigay linaw sa interpretasyon ng Section 220 ng NIRC at nagpapahintulot sa mas mabilis at epektibong pagtugis sa mga lumalabag sa batas sa pagbubuwis. Ang rekomendasyon ng RD ay sapat na upang isampa ang kaso sa korte.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: People of the Philippines vs. Tess S. Valeriano, G.R. No. 199480, October 12, 2016

  • Jurisdiction ng Sandiganbayan: Limitasyon sa mga Opisyal ng Gobyerno

    Nilinaw ng Korte Suprema na ang Sandiganbayan ay may hurisdiksyon lamang sa mga opisyal ng gobyerno na may Salary Grade 27 pataas, maliban kung sila ay partikular na nakalista sa Section 4 (A) (1) (a) hanggang (g) ng Republic Act No. 8249. Sa kasong ito, dahil ang petisyuner ay isang Regional Director ng Bureau of Internal Revenue (BIR) na may Salary Grade 26, at hindi kabilang sa mga opisyal na partikular na binanggit sa batas, walang hurisdiksyon ang Sandiganbayan sa kanyang kaso. Ito ay nagbibigay proteksyon sa mga empleyado ng gobyerno na may mababang posisyon upang hindi sila agad dalhin sa Sandiganbayan para sa mga kasong graft at corruption.

    Kasong Danilo Duncano: Saan Nagtatapos ang Kapangyarihan ng Sandiganbayan?

    Ang kaso ni Danilo Duncano ay naglilinaw sa saklaw ng kapangyarihan ng Sandiganbayan pagdating sa mga opisyal ng gobyerno na nahaharap sa mga kasong may kaugnayan sa kanilang posisyon. Si Duncano, bilang Regional Director ng BIR na may Salary Grade 26, ay kinasuhan ng paglabag sa Section 8 ng Republic Act No. 6713 dahil sa di-umano’y hindi pagdedeklara ng kanyang mga ari-arian sa kanyang Statement of Assets, Liabilities, and Net Worth (SALN). Ang pangunahing tanong ay kung sakop ba ng Sandiganbayan ang kanyang kaso, base sa kanyang posisyon at salary grade. Sa madaling salita, ang isyu ay kung ang Sandiganbayan ay may hurisdiksyon lamang sa mga Regional Director na may Salary Grade 27 pataas, o kung sakop nito ang lahat ng Regional Director anuman ang kanilang salary grade.

    Ang Republic Act No. 8249, na nag-amyenda sa Presidential Decree No. 1606, ang batas na nagtatakda ng hurisdiksyon ng Sandiganbayan. Ayon sa Section 4 nito:

    SEC. 4. Jurisdiction. – The Sandiganbayan shall exercise exclusive original jurisdiction in all cases involving:

    “A. Violations of Republic Act No. 3019, as amended, otherwise known as the Anti-Graft and Corrupt Practices Act, Republic Act No. 1379, and Chapter II, Section 2, Title VII, Book II of the Revised Penal Code, where one or more of the accused are officials occupying the following positions in the government, whether in a permanent, acting or interim capacity, at the time of the commission of the offense:

    (1) Officials of the executive branch occupying the positions of regional director and higher, otherwise classified as Grade ‘27’ and higher, of the Compensation and Position Classification Act of 1989 (Republic Act No. 6758), specifically including:

    Base sa batas na ito, dalawang kategorya ng opisyal ang sakop ng Sandiganbayan: ang mga opisyal ng executive branch na may Salary Grade 27 pataas, at ang mga opisyal na partikular na nakalista sa Section 4 (A) (1) (a) hanggang (g) nito, anuman ang kanilang salary grade. Ang mga posisyon na nakalista sa Section 4 (A) (1) (a) hanggang (g) ay kinabibilangan ng mga gobernador, mayor, miyembro ng sangguniang panlalawigan/panlungsod, at iba pang mga pinuno ng departamento sa probinsya at lungsod. Ipinunto ng Office of the Special Prosecutor (OSP) na dahil sa paggamit ng salitang “and” sa pagitan ng “Regional Director” at “higher”, lahat ng Regional Director, anuman ang salary grade, ay sakop ng Sandiganbayan. Ngunit hindi ito ang interpretasyon ng Korte Suprema.

    Ayon sa Korte Suprema, ang pariralang “otherwise classified as Grade ‘27’ and higher” ay tumutukoy sa “regional director and higher”. Ibig sabihin, ang Sandiganbayan ay may hurisdiksyon lamang sa mga Regional Director na may Salary Grade 27 pataas. Ang layunin ng batas, ayon sa record ng Senado, ay upang ituon ng Sandiganbayan ang atensyon sa mga malalaking kaso at iwan sa mas mababang korte ang mga kaso ng mga opisyal na may mababang posisyon.

    Para mas maintindihan, narito ang pagkakaiba sa hurisdiksyon:

    Opisyal Salary Grade Hurisdiksyon
    Regional Director 27 pataas Sandiganbayan
    Regional Director 26 pababa Regular na Korte
    Gobernador Anuman Sandiganbayan

    Bagamat ang isang opisyal ay may Salary Grade 26 pababa, maaari pa rin siyang mapailalim sa hurisdiksyon ng Sandiganbayan kung siya ay humahawak ng isa sa mga posisyong nakalista sa Section 4 (A) (1) (a) hanggang (g). Sa kaso ni Duncano, hindi siya isang opisyal na may Salary Grade 27 pataas, at hindi rin siya humahawak ng anumang posisyong partikular na nakalista sa batas. Dahil dito, nagdesisyon ang Korte Suprema na walang hurisdiksyon ang Sandiganbayan sa kanyang kaso. Ang dating desisyon sa kasong Cuyco v. Sandiganbayan ay sinuportahan ang desisyon ng korte sa kasong ito.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung may hurisdiksyon ang Sandiganbayan sa isang Regional Director ng BIR na may Salary Grade 26, na kinasuhan ng paglabag sa Republic Act No. 6713.
    Ano ang naging basehan ng Korte Suprema sa pagpapasya? Ang basehan ng Korte Suprema ay ang Republic Act No. 8249, na nagtatakda ng hurisdiksyon ng Sandiganbayan sa mga opisyal na may Salary Grade 27 pataas, maliban sa mga partikular na nakalista sa Section 4 (A) (1) (a) hanggang (g).
    Ano ang kahalagahan ng salary grade sa pagtukoy ng hurisdiksyon? Ang salary grade ay mahalaga dahil ito ang isa sa mga batayan kung sakop ng Sandiganbayan ang isang opisyal. Maliban sa mga partikular na nakalista, ang Sandiganbayan ay may hurisdiksyon lamang sa mga opisyal na may Salary Grade 27 pataas.
    Sinong mga opisyal ang sakop ng Sandiganbayan anuman ang kanilang salary grade? Ang mga opisyal na partikular na nakalista sa Section 4 (A) (1) (a) hanggang (g) ng Republic Act No. 8249, tulad ng mga gobernador at mayor, ay sakop ng Sandiganbayan anuman ang kanilang salary grade.
    Ano ang layunin ng batas sa pagtatakda ng limitasyon sa hurisdiksyon ng Sandiganbayan? Ang layunin ng batas ay upang ituon ng Sandiganbayan ang atensyon sa mga malalaking kaso at iwan sa mas mababang korte ang mga kaso ng mga opisyal na may mababang posisyon.
    Ano ang ibig sabihin ng “on all fours” sa legal na konteksto? Ang “on all fours” ay isang legal na idyoma na nangangahulugang ang kasalukuyang kaso ay halos magkapareho sa isang naunang kaso, na may parehong mga katotohanan at mga isyu.
    Ano ang papel ng Sponsorship Speech ni Senator Raul Roco sa pag-interpret ng batas? Ang Sponsorship Speech ni Senator Raul Roco ay ginamit upang linawin ang intensyon ng lehislatura sa pagpasa ng batas, partikular ang limitasyon sa hurisdiksyon ng Sandiganbayan.
    Ano ang praktikal na implikasyon ng desisyon sa kasong ito? Ang praktikal na implikasyon ay nagbibigay linaw sa mga opisyal ng gobyerno na may mababang salary grade na hindi agad sila mahaharap sa Sandiganbayan, maliban kung ang kaso nila ay direktang nakaugnay sa mga nabanggit sa batas.

    Sa kabuuan, ang kaso ni Danilo Duncano ay nagpapakita na ang pagtukoy ng hurisdiksyon ng Sandiganbayan ay nakabatay sa posisyon at salary grade ng akusado, ayon sa itinatakda ng Republic Act No. 8249. Kaya’t mahalaga na maunawaan ang mga limitasyon na ito upang matiyak na ang mga kaso ay dinidinig sa tamang korte.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Danilo A. Duncano v. Sandiganbayan, G.R. No. 191894, July 15, 2015