Ang desisyon na ito ay naglilinaw na ang ordinansa na nagtatakda ng halaga ng real property para sa buwis ay isang uri ng ordinansang pang-buwis. Gayunpaman, ang mga pamamaraan sa pagpapatibay nito ay dapat sumunod sa mga probisyon ng Local Government Code tungkol sa real property taxation, hindi sa pangkalahatang pagbubuwis. Dagdag pa, ang isang ordinansa ay may pagpapalagay ng pagiging wasto, kaya’t ang humahamon dito ay dapat magpakita ng malinaw na ebidensya ng pagiging invalid nito.
Ordinansa ba Talaga Ito?: Ang Kuwento sa Likod ng Batas
Sa kasong ito, kinuwestiyon ang legalidad ng City Ordinance No. 20 ng Batangas, na naglalaman ng bagong pagtasa ng halaga ng mga real property sa lungsod. Si Jose Virgilio Y. Tolentino, isang residente at taxpayer ng Batangas City, ay umapela sa Department of Justice (DOJ), na iginiit na labag sa batas ang ordinansa dahil sa di-umano’y kakulangan sa tamang notisya sa mga apektadong residente. Ang DOJ at Court of Appeals (CA) ay pumabor kay Tolentino, na nagdeklarang walang bisa ang ordinansa. Kaya naman, dinala ito ng City of Batangas sa Korte Suprema.
Sa isyu kung ang naturang ordinansa ay isang “tax ordinance” na dapat dumaan sa mga proseso sa ilalim ng Local Government Code, binigyang-diin ng Korte Suprema na bagama’t ito ay isang ordinansa sa buwis, ang partikular na proseso na dapat sundin ay yaong may kinalaman sa pagtatakda ng halaga ng real property para sa layunin ng pagbubuwis, alinsunod sa Seksiyon 219 ng Local Government Code. Ang Seksiyon 219 ay nag-uutos sa mga assessor na magsagawa ng pangkalahatang rebisyon ng mga pagtatasa ng real property bawat tatlong taon.
SEKSYON 219. Pangkalahatang Rebisyon ng Pagtatasa at Pag-uuri ng Ari-arian – Ang panlalawigan, panlungsod o panmunisipal na tagatasa ay dapat magsagawa ng pangkalahatang rebisyon ng mga pagtatasa ng real property sa loob ng dalawang (2) taon pagkatapos ng pagkabisa ng Kodigong ito at bawat tatlong (3) taon pagkatapos noon.
Idinagdag pa ng Korte Suprema na hindi kinakailangan ang pagdinig sa publiko bago magpatibay ng isang ordinansa sa buwis sa real property, kaya’t walang basehan upang atasan ang mga notisya para sa pagdinig sa publiko, tulad ng itinatadhana sa Artikulo 276 ng Implementing Rules and Regulations ng Local Government Code. Binigyang-diin ng Korte na ang mga notisya ay kailangan lamang sa mga “interesadong partido na nagpapatakbo o nagnenegosyo sa loob ng nasasakupan ng LGU”.
Kaugnay nito, pinagtibay ng Korte Suprema ang presumption of validity na pabor sa mga ordinansa. Ito ay nangangahulugan na ang isang ordinansa ay ipinapalagay na wasto maliban kung mapatunayan na ito ay labag sa batas o hindi makatwiran. Ang pasanin ng pagpapatunay ng kawalan ng bisa ay nasa partido na humahamon sa legalidad ng ordinansa. Sa kasong ito, nabigo si Tolentino na patunayan na ang ordinansa ay labag sa batas dahil hindi siya nakatanggap ng notisya. Sa katunayan, dumalo pa nga siya sa pagdinig at nagpahayag ng kanyang mga pagtutol. Sa gayon, pinawalang-bisa ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals at DOJ, at ibinalik ang bisa ng ordinansa.
Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? | Ang isyu ay kung ang City Ordinance No. 20 ay wasto, sa kabila ng mga pagtutol na hindi umano nasunod ang mga kinakailangang proseso sa pagpapatibay nito. |
Bakit kinwestyon ang legalidad ng ordinansa? | Kinuwestyon ito dahil umano sa kakulangan ng tamang notisya sa mga apektadong residente, at paglabag sa kanilang karapatan sa proseso ng batas. |
Ano ang sinabi ng Department of Justice at Court of Appeals? | Ipinawalang-bisa ng DOJ at CA ang ordinansa, na pinanigan ang argumento ni Tolentino na kulang sa notisya ang pagpapatibay nito. |
Ano ang posisyon ng Korte Suprema? | Binaliktad ng Korte Suprema ang mga desisyon ng DOJ at CA. Ipinagtibay ng Korte Suprema na bagama’t ang ordinansa ay isang tax ordinance, sumusunod ito sa mga tamang proseso. |
Kailangan ba ng pagdinig sa publiko para sa mga ordinansa tungkol sa real property tax? | Hindi, hindi kinakailangan ang pagdinig sa publiko bago magpatibay ng isang lokal na ordinansa sa buwis sa real property. |
Sino ang dapat padalhan ng notisya? | Ang mga nakasulat na notisya ay dapat ipadala sa mga “interesadong partido na nagpapatakbo o nagnenegosyo sa loob ng nasasakupan ng LGU”. |
Ano ang presumption of validity ng isang ordinansa? | Ang presumption of validity ay nangangahulugan na ang isang ordinansa ay ipinapalagay na wasto maliban kung mapatunayan na ito ay labag sa batas o hindi makatwiran. |
Sino ang may pasanin na patunayan ang kawalan ng bisa ng isang ordinansa? | Ang pasanin ng pagpapatunay ng kawalan ng bisa ay nasa partido na humahamon sa legalidad ng ordinansa. |
Ang desisyon na ito ay nagpapahiwatig na ang mga lokal na pamahalaan ay may kapangyarihan na magpatibay ng mga ordinansa tungkol sa real property tax, basta’t sumusunod sila sa mga tamang proseso sa ilalim ng Local Government Code. Ang desisyong ito ay naglilinaw rin sa interpretasyon ng mga probisyon sa pagpapatibay ng ordinansa sa real property tax.
Para sa mga katanungan tungkol sa pag-aaplay ng desisyong ito sa mga tiyak na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.
Disclaimer: Ang pagsusuring ito ay ibinigay para sa mga layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na angkop sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
Source: City of Batangas v. Tolentino, G.R. No. 228489, Mayo 5, 2021