ASG Law

Tag: Presidential Decree 902-A

  • Paglalapat ng Interim Rules sa Intra-Corporate Controversies: BPI vs. Bacalla, Jr.

    Sa desisyong ito, pinagtibay ng Korte Suprema na ang Interim Rules of Procedure for Intra-Corporate Controversies ay naaangkop sa mga kaso kung saan mayroong alegasyon ng pandaraya at maling representasyon na ginawa ng mga opisyal ng korporasyon, na nakakaapekto sa interes ng publiko at ng mga stockholder. Ang kasong ito ay nagpapakita kung paano dapat suriin ang mga kontrobersya sa loob ng korporasyon, gamit ang relationship test at nature of the controversy test upang matukoy kung ang isang kaso ay dapat gamitan ng Interim Rules. Tinitiyak ng desisyong ito na ang mga kaso ng pandaraya sa korporasyon ay mabisang nareresolba sa ilalim ng naaangkop na mga patakaran.

    Pagbawi ng mga Asset: Intra-Corporate Dispute o Simpleng Usapin?

    Ang kaso ay nag-ugat sa petisyon para sa involuntary dissolution laban sa Tibayan Group of Investment Companies, Inc. (TGICI). Iginawad ng RTC ang petisyon, at inatasan si Atty. Marciano S. Bacalla, Jr. bilang receiver upang likidahin ang mga ari-arian ng TGICI. Dahil dito, nagsampa ang mga investor ng TGICI, kasama si Atty. Bacalla, ng kaso laban sa Prudential Bank (ngayon ay BPI), JAMCOR Holdings Corp., at Cielo Azul Holdings Corp. Inakusahan nila ang TGICI ng pandaraya sa pagtanggap ng mga investment mula sa publiko nang walang sapat na lisensya, at paglilipat ng mga pondong ito sa JAMCOR at Cielo Azul. Ang isyu dito ay kung ang kasong ito ay maituturing na isang intra-corporate controversy, na sakop ng Interim Rules of Procedure for Intra-Corporate Controversies.

    Pinagtibay ng Korte Suprema na ang Interim Rules of Procedure for Intra-Corporate Controversies ay naaangkop sa mga pagdinig sa RTC. Ang mga alituntuning ito ay nagmula sa RA 8799, na naglipat ng mga kaso sa ilalim ng Seksyon 5 ng PD 902-A mula sa SEC patungo sa mga korte ng general jurisdiction. Sa kasong ito, tinukoy ng Korte Suprema na ang mga alegasyon ng pandaraya ng mga opisyal ng TGICI, na nakakaapekto sa interes ng mga investor, ay bumubuo ng isang intra-corporate dispute sa ilalim ng PD 902-A.

    Ang BPI ay nagtalo na ang kaso ay hindi dapat ituring na isang intra-corporate controversy dahil hindi nito natutugunan ang relationship test at ang nature of the controversy test. Ayon sa BPI, ang Cielo Azul ay isang hiwalay na entity, at walang relasyon sa pagitan nito at ng mga respondents bilang receiver at investors ng TGICI. Gayunpaman, binigyang-diin ng Korte Suprema na ang relationship test ay natutugunan dahil sa mga alegasyon ng paglilipat ng pondo mula sa TGICI patungo sa mga subsidiary nito, kasama ang Cielo Azul. Dahil dito, kinakailangan ang pagbusisi sa corporate veil upang malaman kung ang Cielo Azul, JAMCOR Holdings, at TMG Holdings ay may iisang personalidad.

    Ayon sa Korte, sinabi na ang subject complaint specifically alleged na ang corporate officers ay gumamit ng corporate layering sa paglipat ng mga pondo na naipon mula sa investments ng publiko patungo sa TGICI subsidiaries. Ipinapakita ng alegasyon na ito ang relasyon sa pagitan ng petitioner bilang issuer ng shares na napunta sa Cielo Azul, at ng mga respondents bilang court-appointed receiver at investors.

    Dagdag pa rito, natukoy din ng Korte na ang nature of the controversy test ay natutugunan dahil ang isyu ay may kinalaman sa pagbawi ng mga asset ng TGICI na iligal na nailipat sa mga subsidiary nito. Dahil dito, hindi maaaring itago ng BPI ang kanyang sarili sa depensa na siya ay isang third party. Binigyang diin din ng Korte Suprema na ang pag-iwas sa Interim Rules ay magpapahintulot sa mga opisyal ng korporasyon na gumawa ng mga pandaraya na makakasama sa publiko. Kung kaya, ipinagtibay ng Korte na tama ang CA sa pagpapasya na naaangkop ang Interim Rules sa kasong ito.

    Bilang karagdagan sa isyu ng applicability ng Interim Rules, tinalakay din ng Korte Suprema ang isyu ng splitting the cause of action. Nagtalo ang BPI na nagkamali ang CA sa pag-aaplay ng panuntunan laban sa splitting the cause of action dahil ang petisyon para sa certiorari ay hindi nakabase sa cause of action, ngunit sa halip ay sa pagkakaroon ng grave abuse of discretion. Sumang-ayon ang Korte Suprema sa BPI. Ipinaliwanag ng Korte na ang cause of action ay nagmumula sa paglabag sa karapatan ng isang partido ng isa pang partido, habang ang petisyon para sa certiorari ay nagmumula sa grave abuse of discretion na ginawa ng isang tribunal, board, o opisyal.

    Bagamat nagkamali ang CA sa paglalapat ng panuntunan laban sa splitting the cause of action, hindi nito binabago ang katotohanan na tama ang CA sa pagpapasya na ang Interim Rules ay naaangkop sa kasong ito. Ang maling paglalapat ng panuntunan sa splitting the cause of action ay isang hindi sinasadyang pagkakamali sa bahagi ng CA at hindi nito binabago ang desisyon ng Korte na tanggihan ang kaso dahil sa kakulangan ng merito.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung ang Interim Rules of Procedure for Intra-Corporate Controversies ay naaangkop sa kasong isinampa laban sa BPI, kaugnay ng mga alegasyon ng pandaraya na kinasasangkutan ng TGICI at mga subsidiary nito.
    Ano ang relationship test sa intra-corporate controversies? Ito ay tumutukoy sa uri ng relasyon sa pagitan ng mga partido na sangkot sa kaso, kabilang ang relasyon ng korporasyon sa publiko, sa estado, at sa mga stockholder nito. Kailangang matukoy na may ganitong relasyon upang maituring na intra-corporate ang isang controversy.
    Ano ang nature of the controversy test? Tinutukoy nito kung ang kontrobersya ay may direktang kaugnayan sa internal affairs ng korporasyon, tulad ng mga isyu sa pagpapatakbo, pamamahala, o karapatan ng mga stockholder. Kailangan na ang isyu ay intrinsically linked sa regulasyon ng korporasyon.
    Bakit mahalaga ang pagtukoy kung intra-corporate ang isang kaso? Dahil dito nakadepende kung anong rules of procedure ang gagamitin sa paglilitis. Kung intra-corporate, ang Interim Rules ang susundin, na may sariling mga patakaran sa pagtuklas ng ebidensya at iba pang aspeto ng paglilitis.
    Ano ang splitting the cause of action at bakit ito ipinagbabawal? Ito ay ang pagsasampa ng dalawa o higit pang kaso batay sa iisang cause of action. Ipinagbabawal ito upang maiwasan ang pag-aksaya ng oras at resources ng korte, at upang protektahan ang mga defendant mula sa paulit-ulit na paglilitis.
    Paano nakaapekto ang desisyon ng Korte Suprema sa isyu ng splitting the cause of action? Bagamat sumang-ayon ang Korte na nagkamali ang Court of Appeals sa pag-apply ng rule against splitting the cause of action, hindi nito binago ang desisyon sa pangunahing isyu na naaangkop ang Interim Rules sa kaso.
    Sino si Atty. Marciano S. Bacalla, Jr. sa kasong ito? Siya ang court-appointed receiver ng TGICI at nagsampa ng kaso kasama ang mga investor laban sa BPI at iba pang korporasyon upang mabawi ang mga asset ng TGICI na iligal na nailipat.
    Ano ang ginampanan ng Cielo Azul Holdings Corp. sa kaso? Ito ay isa sa mga subsidiary ng TGICI na umano’y pinaglipatan ng mga pondo na nakolekta mula sa mga investor, at dahil dito, kabilang sa mga defendant sa kaso.
    Ano ang naging implikasyon ng paggamit ng Interim Rules sa kaso? Ito ay nangangahulugan na ang RTC ay dapat sumunod sa mga patakaran sa pagtuklas ng ebidensya at iba pang proseso na nakasaad sa Interim Rules, na maaaring makaapekto sa paraan ng paglilitis ng kaso at ang resulta nito.

    Sa kabuuan, ang desisyong ito ay nagbibigay linaw sa paglalapat ng Interim Rules of Procedure for Intra-Corporate Controversies. Tinitiyak nito na ang mga kaso ng pandaraya at maling representasyon na kinasasangkutan ng mga korporasyon ay dapat ding dinggin sa ilalim ng mga tuntunin na angkop sa intra-corporate na mga alitan.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: BPI vs. Bacalla, Jr., G.R. No. 223404, July 15, 2020

  • Pagtitiyak sa Tamang Proseso sa Rehabilitasyon ng Korporasyon: Kailan Maaaring Mag-apela?

    Sa kasong ito, pinagtibay ng Korte Suprema na dapat sundin ang tamang proseso sa paghahain ng petisyon para sa rehabilitasyon ng isang korporasyon. Nilinaw nito na hindi dapat agad-agad na dumulog sa Court of Appeals sa pamamagitan ng certiorari kapag may hindi nagustuhang utos ang trial court. Sa halip, dapat hintayin muna ang desisyon ng trial court kung aaprubahan o hindi ang rehabilitation plan. Ang isyu sa hindi nagustuhang utos ay maaari lamang iapela kapag umakyat na sa Court of Appeals ang kaso para sa rehabilitasyon.

    Rehabilitasyon ng Lexber: Kailangan ba ang Hiling ng HLURB Bago Magpatuloy?

    Ang kaso ay nagsimula nang magsampa ng petisyon para sa rehabilitasyon ang Lexber, Inc., isang kumpanya ng pabahay, dahil sa pagkalugi. Kinuwestiyon ito ng mag-asawang Dalman, na bumili ng bahay at lupa sa Lexber, dahil hindi umano sinunod ang Interim Rules of Procedure on Corporate Rehabilitation. Ayon sa kanila, dapat ay ibinasura na agad ang petisyon dahil hindi naaprubahan ang rehabilitation plan sa loob ng 180 araw. Dagdag pa nila, hindi dapat pagbigyan ang petisyon ng Lexber dahil walang hiling mula sa Housing and Land Use Regulatory Board (HLURB) para sa paghirang ng rehabilitation receiver.

    Dahil dito, kinailangan ng Korte Suprema na linawin kung kailangan ba talaga ang hiling ng HLURB bago payagan ang rehabilitasyon ng isang kumpanya ng pabahay. Sinuri rin ng Korte kung tama bang ibasura agad ang petisyon kung hindi naaprubahan ang rehabilitation plan sa loob ng 180 araw. Mahalagang tandaan na ang Korte Suprema ay hindi agad nagbigay ng desisyon sa isyu. Una, ipinunto ng korte na mayroon nang ibang kaso na isinampa sa Court of Appeals tungkol sa pagbasura ng trial court sa rehabilitation plan ng Lexber. Upang maiwasan ang magkasalungat na desisyon, minabuti ng Korte Suprema na huwag munang magdesisyon dito.

    Idinagdag pa ng Korte na ang mga bagong panuntunan sa rehabilitasyon ng korporasyon ay naglilinaw na ang pag-apela sa Court of Appeals ay dapat gawin lamang matapos magdesisyon ang trial court kung aaprubahan o hindi ang rehabilitation plan. Hindi na maaaring maghain ng certiorari kapag hindi nagustuhan ang utos ng trial court. Sa halip, ang isyu ay maaari lamang iapela kapag umakyat na ang kaso sa Court of Appeals. Layunin nitong maiwasan ang magkakaibang desisyon mula sa iba’t ibang korte.

    Bagama’t hindi muna nagdesisyon ang Korte Suprema sa isyu, nagbigay pa rin ito ng opinyon upang itama ang naging desisyon ng Court of Appeals. Nilinaw ng Korte na hindi kailangan ang hiling ng HLURB bago payagan ang rehabilitasyon ng isang kumpanya ng pabahay. Ipinunto ng Korte na ang Section 6(c) ng Presidential Decree (PD) 902-A ay nagsasaad lamang na maaaring humirang ang Securities and Exchange Commission (SEC) ng rehabilitation receiver para sa mga korporasyong kontrolado ng ibang ahensya ng gobyerno, tulad ng mga bangko at kumpanya ng insurance, kung hihilingin ng ahensyang iyon. Ngunit hindi ito nangangahulugan na kailangan ang hiling ng HLURB bago payagan ang rehabilitasyon ng isang kumpanya ng pabahay.

    Ipinakita ng Korte na ang mga bangko at kumpanya ng insurance ay may sariling batas na nagbibigay sa Bangko Sentral ng Pilipinas (BSP) at Insurance Commission (IC) ng eksklusibong kapangyarihan na humirang ng receiver sa kaso ng rehabilitasyon. Samantalang ang HLURB ay walang ganitong kapangyarihan sa ilalim ng kanilang batas. Binigyang diin din ng korte na ang mga kapangyarihan ng HLURB ay nakatuon sa pagkontrol sa mga kumpanya ng real estate upang protektahan ang publiko mula sa panloloko. Hindi kasama rito ang kapangyarihang makialam sa mga desisyon ng korporasyon, tulad ng rehabilitasyon.

    Nilinaw din ng Korte na hindi dapat awtomatikong ibasura ang petisyon para sa rehabilitasyon kung lumipas na ang 180 araw para sa pag-apruba ng rehabilitation plan. Ipinunto ng Korte na ang salitang “shall” ay hindi laging nangangahulugan na dapat gawin agad ang isang bagay. Sa kasong ito, naghain ang Lexber ng motion para sa extension ng period para sa pag-apruba ng rehabilitation plan. Ngunit hindi naglabas ng resolusyon ang trial court dito. Sa halip, naglabas ito ng order na nagpapahintulot sa petisyon. Samakatuwid, hindi dapat sisihin ang Lexber kung hindi naaprubahan ang rehabilitation plan sa loob ng 180 araw. Dagdag pa ng Korte, dapat bigyang interpretasyon ang mga panuntunan sa rehabilitasyon upang makamit ang layunin nito na tulungan ang mga korporasyong nalulugi.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung kailangan ba ang hiling ng HLURB bago payagan ang rehabilitasyon ng isang kumpanya ng pabahay, at kung dapat bang ibasura agad ang petisyon kung hindi naaprubahan ang rehabilitation plan sa loob ng 180 araw.
    Ano ang desisyon ng Korte Suprema? Hindi muna nagdesisyon ang Korte Suprema sa isyu dahil mayroon nang ibang kaso sa Court of Appeals tungkol sa pagbasura ng trial court sa rehabilitation plan ng Lexber.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa hiling ng HLURB? Nilinaw ng Korte Suprema na hindi kailangan ang hiling ng HLURB bago payagan ang rehabilitasyon ng isang kumpanya ng pabahay.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa 180-araw na palugit? Nilinaw ng Korte Suprema na hindi dapat awtomatikong ibasura ang petisyon para sa rehabilitasyon kung lumipas na ang 180 araw para sa pag-apruba ng rehabilitation plan.
    Ano ang Interim Rules of Procedure on Corporate Rehabilitation? Ito ang mga panuntunan na sinusunod sa mga kaso ng rehabilitasyon ng korporasyon.
    Ano ang HLURB? Ito ang Housing and Land Use Regulatory Board, isang ahensya ng gobyerno na nangangasiwa sa mga kumpanya ng pabahay.
    Bakit mahalaga ang kasong ito? Nililinaw nito ang tamang proseso sa paghahain ng petisyon para sa rehabilitasyon ng isang korporasyon.
    Anong aral ang makukuha sa kasong ito? Dapat sundin ang tamang proseso sa paghahain ng petisyon para sa rehabilitasyon ng isang korporasyon, at hindi dapat agad-agad na dumulog sa Court of Appeals kung hindi nagustuhan ang utos ng trial court.

    Ang desisyong ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagsunod sa tamang proseso sa mga kaso ng rehabilitasyon ng korporasyon. Sa pamamagitan ng paglilinaw sa mga panuntunan at regulasyon, masisiguro na ang mga kumpanyang nalulugi ay mabibigyan ng pagkakataong makabangon, habang pinoprotektahan din ang karapatan ng mga creditors.

    Para sa mga katanungan tungkol sa pag-apply ng ruling na ito sa mga specific circumstances, maaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa email frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para lamang sa layuning impormasyon at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na naaayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: Lexber, Inc. vs. Dalman, G.R. No. 183587, April 20, 2015

  • Intra-Corporate Dispute: Kailan Ito Nasasakop ng SEC at Hindi ng Regular na Hukuman?

    Paglilinaw sa Jurisdiction: Kailan Intra-Corporate Dispute ang Isang Kaso?

    PILIPINAS BANK, PETITIONER, VS. COURT OF APPEALS AND RICARDO C. SILVERIO SR., RESPONDENTS. G.R. No. 117079, February 22, 2000

    Ang pagkakaintindihan kung sino ang may sakop sa isang kaso – ang Securities and Exchange Commission (SEC) o ang regular na hukuman – ay madalas pagtalunan. Mahalaga ito lalo na sa mga kaso na may kinalaman sa mga korporasyon at mga stockholder nito. Ang kasong ito ng Pilipinas Bank laban kay Ricardo C. Silverio Sr. ay nagbibigay linaw kung kailan maituturing na isang intra-corporate dispute ang isang kaso, at kung kailan ito dapat dinggin ng SEC.

    Introduksyon

    Isipin na ikaw ay isang stockholder ng isang malaking korporasyon. Mayroon kang hindi pagkakasunduan sa korporasyon tungkol sa iyong mga shares o pagkakautang. Saan ka dapat maghain ng kaso? Ito ang sentral na tanong sa kasong ito. Ang Pilipinas Bank ay nagsampa ng kaso laban kay Ricardo C. Silverio Sr., isa sa mga stockholder nito, upang kolektahin ang kanyang mga utang. Ngunit sinabi ni Silverio na ang kaso ay dapat dinggin ng SEC, dahil ito ay isang intra-corporate dispute.

    Legal na Konteksto

    Ang jurisdiction ng SEC ay nakasaad sa Presidential Decree No. 902-A, Section 5(b). Ayon dito, ang SEC ay may orihinal at eksklusibong jurisdiction sa mga kaso na may kinalaman sa:

    “Mga kontrobersyang nagmumula sa intra-corporate o partnership relations, sa pagitan ng mga stockholders, members, o associates; sa pagitan ng alinman at/o lahat ng mga ito at ang korporasyon, partnership o association kung saan sila ay mga stockholders, members o associates, ayon sa pagkakasunod; at sa pagitan ng naturang korporasyon, partnership o association at ang estado kung tungkol sa kanilang indibidwal na franchise o karapatang umiral bilang naturang entity;”

    Mahalagang maunawaan ang kahulugan ng “intra-corporate dispute.” Ito ay tumutukoy sa mga hindi pagkakasunduan na nagmumula sa relasyon sa loob ng isang korporasyon. Halimbawa, ito ay maaaring tungkol sa karapatan ng isang stockholder, tungkol sa pamamahala ng korporasyon, o tungkol sa mga transaksyon sa pagitan ng korporasyon at mga opisyal nito.

    Sa madaling salita, hindi lahat ng kaso na kinasasangkutan ng isang korporasyon at isang stockholder ay awtomatikong mapupunta sa SEC. Ang susi ay ang “nature of the question” o ang uri ng isyu na pinagtatalunan. Kung ang isyu ay may direktang kinalaman sa internal affairs ng korporasyon o sa mga karapatan ng mga stockholder, malamang na ang SEC ang may jurisdiction.

    Pagkakahiwalay ng Kaso

    Narito ang mga pangyayari sa kaso ng Pilipinas Bank laban kay Silverio:

    • Si Ricardo C. Silverio Sr. ay isang stockholder ng Pilipinas Bank.
    • Noong 1991, nagsampa ang Pilipinas Bank ng kaso laban kay Silverio upang kolektahin ang kanyang mga utang na umabot sa P4,688,233.71.
    • Depensa ni Silverio, ang SEC ang may jurisdiction dahil ito ay isang intra-corporate dispute. Mayroon din siyang ibang kaso laban sa Pilipinas Bank sa SEC.
    • Inamin ng Pilipinas Bank na si Silverio ay isang stockholder at may kaso sa SEC laban sa kanila.
    • Ibinasura ng Regional Trial Court (RTC) ang kaso, sinang-ayunan na ang SEC ang may jurisdiction.
    • Umapela ang Pilipinas Bank sa Court of Appeals (CA), ngunit kinatigan din ng CA ang desisyon ng RTC.

    Ang pangunahing argumento ng Pilipinas Bank ay ang kaso ay isang simpleng collection case lamang. Ngunit hindi ito sinang-ayunan ng Korte Suprema. Ayon sa Korte:

    “There is no question that the present case instituted by petitioner to collect loans amounting to about Four Million (P4,000,000.00) Pesos obtained by Silverio, who seeks to recover his Twenty Five Million Peso-deposit in paid-in surplus which was written off by petitioner, is an intra-corporate controversy or dispute arising from intra-corporate relations.”

    Idinagdag pa ng Korte na ang mga isyu tulad ng kung ang mga utang ni Silverio ay personal o bilang stockholder, at kung ang write-off ng kanyang deposito ay tama, ay mga bagay na dapat imbestigahan ng SEC dahil sa kanilang expertise sa mga ganitong usapin.

    “It bears reiterating that the better policy in determining which body has jurisdiction over a case is to consider not only the status or relationship of the parties but also the nature of the question that is the subject of their controversy.”

    Praktikal na Implikasyon

    Ang desisyon sa kasong ito ay nagbibigay gabay sa mga korporasyon at mga stockholder kung saan dapat maghain ng kaso sa mga hindi pagkakasunduan. Mahalaga na tingnan hindi lamang ang relasyon ng mga partido, kundi pati na rin ang uri ng isyu na pinagtatalunan.

    Kung ang isyu ay may direktang kinalaman sa internal affairs ng korporasyon o sa mga karapatan ng mga stockholder, ang SEC ang may jurisdiction. Kung ang isyu ay isang simpleng collection case o iba pang ordinaryong civil case, ang regular na hukuman ang may jurisdiction.

    Mga Pangunahing Aral

    • Alamin ang uri ng isyu: Tukuyin kung ang isyu ay may kinalaman sa internal affairs ng korporasyon o sa mga karapatan ng mga stockholder.
    • Suriin ang relasyon ng mga partido: Tiyakin kung ang mga partido ay may relasyon sa loob ng korporasyon.
    • Kumonsulta sa abogado: Humingi ng payo sa isang abogado upang malaman kung saan dapat maghain ng kaso.

    Mga Madalas Itanong (FAQs)

    1. Ano ang ibig sabihin ng intra-corporate dispute?
    Ito ay isang hindi pagkakasunduan na nagmumula sa relasyon sa loob ng isang korporasyon, tulad ng sa pagitan ng mga stockholder, mga opisyal, at ng korporasyon mismo.

    2. Kailan dapat dinggin ng SEC ang isang kaso?
    Dapat dinggin ng SEC ang isang kaso kung ito ay isang intra-corporate dispute, ibig sabihin, kung ito ay may kinalaman sa internal affairs ng korporasyon o sa mga karapatan ng mga stockholder.

    3. Kailan dapat dinggin ng regular na hukuman ang isang kaso?
    Dapat dinggin ng regular na hukuman ang isang kaso kung ito ay isang ordinaryong civil case, tulad ng isang collection case na walang kinalaman sa internal affairs ng korporasyon.

    4. Ano ang dapat kong gawin kung hindi ako sigurado kung saan dapat maghain ng kaso?
    Kumonsulta sa isang abogado upang malaman kung saan dapat maghain ng kaso.

    5. Paano makakatulong ang ASG Law sa ganitong sitwasyon?
    Eksperto ang ASG Law sa mga usaping may kinalaman sa korporasyon at SEC jurisdiction. Kung mayroon kang katanungan o nangangailangan ng legal na payo, huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin. Maaari kang magpadala ng email sa hello@asglawpartners.com o bisitahin ang aming website dito para sa karagdagang impormasyon. Kaya naming tulungan kang malaman kung saan dapat isampa ang iyong kaso at ipagtanggol ang iyong mga karapatan. Mag-usap tayo!