ASG Law

Tag: Prescriptive Period

  • Nakaligtaang Palugit sa VAT Refund? Alamin ang Tamang Panahon para Mag-Claim Base sa Team Energy Case

    Huwag Palampasin ang Iyong Karapatan sa VAT Refund: Gabay Base sa Team Energy Case

    G.R. No. 190928, January 13, 2014

    Sa mundo ng negosyo, ang value-added tax (VAT) ay isang mahalagang aspeto na dapat maunawaan, lalo na pagdating sa mga refund. Maraming negosyo ang maaaring magkaroon ng labis na input VAT, lalo na yaong mga may zero-rated sales. Ngunit, gaano katagal nga ba ang palugit para mag-claim ng VAT refund, at ano ang mangyayari kung malito ang mga palugit para sa administrative at judicial claims? Ang kaso ng Team Energy Corporation vs. Commissioner of Internal Revenue ay nagbibigay linaw sa importanteng usaping ito, at nagtutuwid sa maling interpretasyon na maaaring makapagpahamak sa mga taxpayer.

    Ang Batas at ang Datihang Pananaw

    Ang Seksyon 112 ng National Internal Revenue Code (NIRC) ng 1997, na sinusugan, ang nagtatakda ng mga patakaran ukol sa VAT refund. Ayon sa batas na ito, ang isang VAT-registered person na may zero-rated o effectively zero-rated sales ay maaaring mag-apply para sa VAT refund “within two (2) years after the close of the taxable quarter when the sales were made.” Sa madaling salita, may dalawang taon mula sa katapusan ng quarter kung kailan ginawa ang benta para maghain ng claim.

    Bago ang kaso ng Team Energy, may ilang pagkakalito sa pagbibilang ng dalawang taong palugit na ito, lalo na sa relasyon nito sa administrative at judicial claims. Ang administrative claim ay ang paghahain ng aplikasyon para sa refund sa Bureau of Internal Revenue (BIR). Kung hindi maaksyunan ng BIR sa loob ng 120 araw, o kung hindi sumang-ayon ang BIR sa claim, ang taxpayer ay maaaring umapela sa Court of Tax Appeals (CTA) sa pamamagitan ng judicial claim. Ang tanong noon: kasama ba dapat ang proseso ng judicial claim sa loob ng dalawang taong palugit?

    Sa kaso ng Commissioner of Internal Revenue v. Mirant Pagbilao Corporation, tila nagkaroon ng pananaw na ang judicial claim ay dapat isampa rin sa loob ng dalawang taon mula sa katapusan ng taxable quarter. Ito ang naging basehan ng Court of Tax Appeals En Banc sa pagbabawas ng refund ng Team Energy, dahil inakala nilang lampas na sa palugit ang judicial claim para sa unang quarter ng 2002.

    Ang Kwento ng Kaso ng Team Energy

    Ang Team Energy Corporation (dating Mirant Pagbilao Corp.) ay naghain ng claim para sa VAT refund para sa taong 2002. Ito ay dahil sa kanilang zero-rated sales ng power generation services sa National Power Corporation (NPC). Nag-file sila ng kanilang quarterly VAT returns para sa 2002, at noong Disyembre 22, 2003, naghain sila ng administrative claim para sa refund.

    Dahil walang aksyon mula sa BIR, umakyat ang kaso sa CTA First Division noong Abril 22, 2004. Pinaboran ng CTA First Division ang Team Energy at inutusan ang BIR na mag-refund ng P69,618,971.19.

    Umapela ang BIR sa CTA En Banc, at dito nagbago ang ihip ng hangin. Binawasan ng CTA En Banc ang refund sa P51,134,951.40. Ang dahilan? Lampas na raw sa dalawang taong palugit ang judicial claim para sa unang quarter ng 2002, base sa interpretasyon ng Mirant Pagbilao case.

    Hindi sumuko ang Team Energy at umakyat sa Korte Suprema. Dito, binago ang desisyon ng CTA En Banc. Binalikan ng Korte Suprema ang kanilang desisyon sa kasong Commissioner of Internal Revenue v. San Roque Power Corporation.

    Sa San Roque case, nilinaw ng Korte Suprema ang tamang interpretasyon ng Seksyon 112. Ayon sa Korte Suprema, ang dalawang taong palugit ay para lamang sa paghahain ng administrative claim sa BIR. Kapag na-file na ang administrative claim sa loob ng dalawang taon, mayroon pang 120 araw ang BIR para magdesisyon. At kung hindi sumang-ayon ang BIR, o hindi umaksyon sa loob ng 120 araw, mayroon pang 30 araw ang taxpayer para maghain ng judicial claim sa CTA.

    Ayon sa Korte Suprema sa Team Energy case:

    “The taxpayer can file his administrative claim for refund or credit at any time within the two-year prescriptive period. If he files his claim on the last day of the two-year prescriptive period, his claim is still filed on time. The Commissioner will have 120 days from such filing to decide the claim. If the Commissioner decides the claim on the 120th day, or does not decide it on that day, the taxpayer still has 30 days to file his judicial claim with the CTA.”

    Dahil dito, pinanigan ng Korte Suprema ang Team Energy. Tama raw ang kanilang paghahain ng judicial claim, kahit lampas na sa dalawang taon mula sa unang quarter ng 2002, dahil ang mahalaga ay naisampa nila ang administrative claim sa loob ng tamang palugit. Ibinalik ng Korte Suprema ang orihinal na desisyon ng CTA First Division na nag-uutos ng refund na P69,618,971.19.

    Ano ang Implikasyon Nito sa Negosyo Mo?

    Ang kaso ng Team Energy ay isang napakahalagang panalo para sa mga taxpayer. Nililinaw nito ang tamang proseso at palugit para sa VAT refund claims, at itinatama ang maling interpretasyon na maaaring magdulot ng pagkawala ng karapatan sa refund.

    Narito ang mga importanteng takeaways para sa mga negosyo:

    • Dalawang Taon para sa Administrative Claim: Mayroon kang dalawang taon mula sa katapusan ng taxable quarter kung kailan ginawa ang zero-rated sales para maghain ng administrative claim para sa VAT refund sa BIR.
    • 120 Araw + 30 Araw: Matapos mong maghain ng administrative claim, may 120 araw ang BIR para magdesisyon. Kung hindi ka sang-ayon sa desisyon ng BIR, o kung walang desisyon sa loob ng 120 araw, mayroon kang 30 araw para maghain ng judicial claim sa CTA.
    • Maging Maagap: Bagamat malinaw na ang palugit, mas mainam pa rin na maghain ng claim sa lalong madaling panahon para maiwasan ang anumang problema o pagkakamali sa pagbibilang ng palugit.
    • Kumonsulta sa Eksperto: Kung may pagdududa o komplikasyon sa iyong VAT refund claim, huwag mag-atubiling kumonsulta sa isang abogado o tax consultant para matiyak na nasusunod mo ang tamang proseso at maprotektahan ang iyong karapatan.

    Mahahalagang Aral Mula sa Team Energy Case

    • Ang dalawang taong palugit sa Seksyon 112 ng NIRC ay para lamang sa paghahain ng administrative claim sa BIR.
    • Hindi kasama ang judicial claim sa loob ng dalawang taong palugit.
    • Ang San Roque case ang naglinaw sa tamang interpretasyon ng Seksyon 112, at ito ang sinundan sa Team Energy case.
    • Mahalaga ang maingat na pag-unawa sa batas at jurisprudence pagdating sa VAT refunds para maprotektahan ang karapatan ng mga taxpayer.

    Mga Madalas Itanong (FAQs)

    1. Ano ang VAT refund?

    Ang VAT refund ay ang pagbabalik ng labis na input VAT na binayaran ng isang VAT-registered taxpayer. Ito ay karaniwang nangyayari kapag ang isang negosyo ay may mas maraming input VAT (VAT na binayaran sa mga binili) kaysa output VAT (VAT na nakolekta sa mga benta), lalo na kung sila ay may zero-rated sales.

    2. Ano ang ibig sabihin ng “zero-rated sales”?

    Ang zero-rated sales ay mga benta na taxable sa VAT ngunit may rate na 0%. Ibig sabihin, walang VAT na kinokolekta sa benta, ngunit ang negosyo ay may karapatang mag-claim ng input VAT refund na nauugnay sa mga bentang ito.

    3. Ano ang pagkakaiba ng administrative claim at judicial claim?

    Ang administrative claim ay ang unang hakbang sa pag-claim ng VAT refund. Ito ay ang paghahain ng aplikasyon sa BIR. Kung hindi maayos ang resulta ng administrative claim, ang taxpayer ay maaaring umapela sa CTA sa pamamagitan ng judicial claim.

    4. Kailan dapat mag-file ng administrative claim para sa VAT refund?

    Dapat mag-file ng administrative claim sa loob ng dalawang taon mula sa katapusan ng taxable quarter kung kailan ginawa ang zero-rated sales.

    5. Ano ang mangyayari kung lampas na sa dalawang taon bago ako makapag-file ng administrative claim?

    Kung lampas na sa dalawang taon, maaaring mawala na ang iyong karapatan na mag-claim ng VAT refund dahil sa prescriptive period.

    6. Gaano katagal ang proseso ng VAT refund?

    Matapos maghain ng administrative claim, may 120 araw ang BIR para magdesisyon. Kung umapela sa CTA, maaaring mas matagal pa ang proseso depende sa kaso.

    7. Kailangan ko ba ng abogado para mag-claim ng VAT refund?

    Hindi palaging kailangan, ngunit makakatulong ang abogado o tax consultant, lalo na kung malaki ang halaga ng refund o kung may komplikasyon sa kaso.

    Nalilito ka pa rin sa VAT refund claims? Huwag mag-alala, ang ASG Law ay eksperto sa usaping pang-buwis at handang tumulong sa iyo. Para sa konsultasyon, maaari kang mag-email sa amin sa hello@asglawpartners.com o makipag-ugnayan dito.

  • Huwag Palampasin ang Deadline: Gabay sa Tamang Paghahain ng VAT Refund Claim Ayon sa Desisyon ng Korte Suprema

    Mahalaga ang Oras: Mahigpit na Panuntunan sa 120+30 Araw Para sa VAT Refund Claims

    G.R. No. 184145, December 11, 2013

    Sa mundo ng negosyo, bawat sentimo ay mahalaga. Kaya naman, ang pagkakaroon ng pagkakataong mabawi ang Value-Added Tax (VAT) na ibinayad ay malaking tulong pinansyal. Ngunit, ang paghahabol ng VAT refund ay hindi basta-basta. May mahigpit na proseso at deadlines na dapat sundin. Itinuro ng kaso ng Commissioner of Internal Revenue v. Dash Engineering Philippines, Inc. ang kahalagahan ng pagiging maagap at pagsunod sa takdang panahon sa paghahain ng VAT refund claim. Sa kasong ito, tinuldukan ng Korte Suprema ang usapin tungkol sa 120+30 araw na panuntunan para sa judicial appeal sa Court of Tax Appeals (CTA) para sa VAT refund claims.

    Ang Batas at ang 120+30 Araw na Panuntunan

    Ang Value-Added Tax o VAT ay isang uri ng buwis na ipinapataw sa halaga ng mga produkto at serbisyo. Para sa mga negosyong zero-rated ang sales, tulad ng mga export enterprise, may karapatan silang mag-claim ng refund para sa input VAT na kanilang nabayaran. Nakasaad sa Section 112 ng National Internal Revenue Code (NIRC) ang proseso at panahon para sa VAT refund claims. Mahalaga rito ang tinatawag na 120+30 araw na panuntunan.

    Ayon sa Section 112(D) (ngayon ay subparagraph C) ng NIRC:

    “In case of full or partial denial of the claim for tax refund or tax credit, or the failure on the part of the Commissioner to act on the application within the period prescribed above, the taxpayer affected may, within thirty (30) days from the receipt of the decision denying the claim or after the expiration of the one hundred twenty day-period, appeal the decision or the unacted claim with the Court of Tax Appeals.”

    Ang ibig sabihin nito, may 120 araw ang Commissioner of Internal Revenue (CIR) para aksyunan ang administrative claim para sa VAT refund. Kapag lumipas ang 120 araw at walang aksyon ang CIR, o kaya naman ay dinedeny ang claim, mayroon lamang 30 araw ang taxpayer para iapela ito sa CTA. Ang 120 araw na ito ay binibilang mula sa petsa ng pagsumite ng kumpletong dokumento para sa claim.

    Bago ang kasong Dash Engineering, nagkaroon ng kalituhan kung ang 30-araw na palugit para mag-file ng judicial claim ay mandatory o directory lamang. Nilinaw ng Korte Suprema sa kasong ito, kasama na ang naunang kaso ng Commissioner of Internal Revenue v. Aichi Forging Company of Asia, Inc., na ang 120+30 araw na panuntunan ay mandatory at jurisdictional. Ibig sabihin, kapag hindi nasunod ang mga panahong ito, mawawalan ng hurisdiksyon ang CTA na dinggin ang apela.

    Ang Kwento ng Kaso ng Dash Engineering

    Ang Dash Engineering Philippines, Inc. (DEPI) ay isang ecozone IT export enterprise na VAT-registered. Nag-file sila ng claim para sa VAT refund para sa unutilized input VAT mula Enero hanggang Hunyo 2003. Noong Agosto 9, 2004, nag-file sila ng administrative claim sa BIR. Dahil hindi umaksyon ang CIR, nag-file ang DEPI ng petisyon sa CTA noong Mayo 5, 2005.

    Sa CTA Second Division, pinaboran ang DEPI at pinagbigyan ang bahagi ng kanilang claim. Napag-alaman ng CTA na ang judicial claim ng DEPI ay na-file sa loob ng dalawang taong prescriptive period na binibilang mula sa pag-file ng return at pagbabayad ng buwis. Ngunit, umapela ang CIR sa CTA En Banc.

    Sa CTA En Banc, kinatigan ang desisyon ng CTA Second Division. Binigyang-diin ng CTA En Banc na ang paggamit ng salitang “may” sa Section 112(D) ay nagpapahiwatig na ang judicial recourse sa loob ng 30 araw pagkatapos ng 120-araw na palugit ay directory lamang, basta’t ang petisyon ay na-file sa loob ng dalawang taong prescriptive period.

    Hindi sumang-ayon ang CIR at umakyat ang kaso sa Korte Suprema. Ang pangunahing argumento ng CIR ay huli na ang pag-file ng judicial claim ng DEPI dahil hindi nasunod ang 30-araw na palugit pagkatapos ng 120-araw na panahon para aksyunan ng CIR ang administrative claim.

    Sinuri ng Korte Suprema ang kaso at sinabi:

    “Petitioner is entirely correct in its assertion that compliance with the periods provided for in the abovequoted provision is indeed mandatory and jurisdictional, as affirmed in this Court’s ruling in San Roque, where the Court En Banc settled the controversy surrounding the application of the 120+30-day period provided for in Section 112 of the NIRC and reiterated the Aichi doctrine that the 120+30-day period is mandatory and jurisdictional.”

    Ayon sa Korte Suprema, bagama’t nag-file ang DEPI ng administrative claim sa loob ng dalawang taong prescriptive period, nabigo silang sumunod sa 120+30 araw na panuntunan. Ang 120 araw na ibinigay sa CIR para aksyunan ang claim ay nagtapos noong December 7, 2004. Kaya, mayroon lamang hanggang January 6, 2005 ang DEPI para mag-file ng judicial claim sa CTA. Ngunit, na-file lamang ito noong May 5, 2005, halos apat na buwan ang lampas sa takdang panahon.

    Dahil dito, ibinasura ng Korte Suprema ang claim ng DEPI. Pinagtibay ng Korte Suprema na mahalaga ang pagsunod sa batas, lalo na sa usapin ng buwis na siyang “lifeblood of the government.”

    Ano ang Praktikal na Aral Mula sa Kaso?

    Ang kaso ng Dash Engineering ay nagbibigay ng malinaw na aral para sa mga negosyo na naghahabol ng VAT refund: mahalaga ang oras at mahigpit ang panuntunan sa 120+30 araw. Hindi sapat na mag-file ng administrative claim sa loob ng dalawang taong prescriptive period. Kailangan ding tiyakin na kapag hindi umaksyon ang CIR sa loob ng 120 araw, o kaya naman ay dinedeny ang claim, mag-file agad ng judicial appeal sa CTA sa loob ng 30 araw pagkatapos ng 120 araw o pagkatanggap ng denial.

    Narito ang ilang mahahalagang puntos na dapat tandaan:

    • Sundin ang 120+30 araw na panuntunan: Ito ay mandatory at jurisdictional. Ang hindi pagsunod dito ay magiging sanhi ng pagbasura ng inyong judicial claim.
    • Bilangin nang tama ang mga araw: Magsimulang bilangin ang 120 araw mula sa petsa ng pagsumite ng kumpletong dokumento sa administrative claim. Ang 30 araw naman ay binibilang mula sa pagkatapos ng 120 araw o pagkatanggap ng denial.
    • Kumpletuhin ang dokumentasyon: Siguraduhing kumpleto at tama ang lahat ng dokumento na isusumite para sa administrative claim upang hindi maantala ang proseso.
    • Magkonsulta sa abogado: Kung hindi sigurado sa proseso o may komplikasyon sa inyong claim, kumonsulta agad sa abogado na eksperto sa buwis.

    Mahahalagang Aral

    • Ang 120+30 araw na panuntunan sa Section 112 ng NIRC para sa VAT refund judicial claims ay mandatory at jurisdictional.
    • Ang hindi pagsunod sa 120+30 araw na palugit ay magiging dahilan para mawalan ng hurisdiksyon ang CTA at ibasura ang judicial claim.
    • Mahalaga ang pagiging maagap at masinop sa paghahain ng VAT refund claims.

    Mga Madalas Itanong (FAQs)

    Tanong 1: Ano ang ibig sabihin ng input VAT at zero-rated sales?

    Sagot: Ang input VAT ay ang VAT na binabayaran ng negosyo sa pagbili ng mga goods at services na ginagamit sa kanilang operasyon. Ang zero-rated sales naman ay mga sales na taxable pero may VAT rate na 0%, tulad ng export sales. Kaya, ang mga negosyong may zero-rated sales ay maaaring mag-claim ng refund para sa input VAT na kanilang nabayaran na attributable sa zero-rated sales na ito.

    Tanong 2: Ano ang pagkakaiba ng administrative claim at judicial claim?

    Sagot: Ang administrative claim ay ang unang hakbang kung saan ang taxpayer ay naghahain ng claim para sa VAT refund sa BIR. Kung hindi satisfied ang taxpayer sa desisyon ng BIR o hindi umaksyon ang BIR sa loob ng 120 araw, maaaring mag-file ng judicial claim sa CTA para iapela ang desisyon o inaction ng BIR.

    Tanong 3: Maaari bang mag-file ng judicial claim sa CTA bago pa lumipas ang 120 araw?

    Sagot: Hindi. Ayon sa kaso ng San Roque Power Corporation at Aichi, kailangang hintayin munang lumipas ang 120 araw para bigyan ng pagkakataon ang CIR na aksyunan ang administrative claim. Ang pag-file ng judicial claim bago lumipas ang 120 araw ay premature at maaaring ibasura ng CTA.

    Tanong 4: Ano ang mangyayari kung lumagpas ako sa 30-araw na palugit para mag-file ng judicial claim?

    Sagot: Kung lumagpas ka sa 30-araw na palugit, mawawalan na ng hurisdiksyon ang CTA na dinggin ang iyong apela. Ang desisyon ng CIR (o ang “deemed denial” dahil sa inaction) ay magiging final at hindi na maaapela.

    Tanong 5: Mayroon bang ibang paraan para mabawi ang input VAT maliban sa refund?

    Sagot: Oo. Maliban sa refund, maaari ring mag-apply para sa tax credit certificate (TCC). Ang TCC ay maaaring gamitin para pambayad sa iba pang buwis sa hinaharap.

    Nalilito sa proseso ng VAT refund? Huwag mag-alala, eksperto ang ASG Law diyan! Kung kailangan mo ng tulong sa paghahanda at pag-file ng iyong VAT refund claim, o may iba pang katanungan tungkol sa buwis, kontakin kami ngayon para sa konsultasyon. Bisitahin din ang aming website o sumulat sa hello@asglawpartners.com. Handa kaming tumulong sa iyo!

  • Huwag Hayaan Lumipas ang Isang Taon: Ang Prescriptive Period sa Pagpapawalang-bisa ng Titulo ng Lupa sa Pilipinas

    Huwag Hayaan Lumipas ang Isang Taon: Ang Prescriptive Period sa Pagpapawalang-bisa ng Titulo ng Lupa sa Pilipinas

    G.R. No. 200265, December 02, 2013

    INTRODUKSYON

    Sa maraming pamilyang Pilipino, ang usapin sa lupa ay madalas na ugat ng hindi pagkakaunawaan at legal na labanan. Isipin na lamang ang hirap ng isang taong nagtrabaho at nag-alaga ng lupa ng kanilang mga ninuno, tapos bigla na lamang may ibang umangkin nito dahil sa isang titulo na mukhang kaduda-duda ang pinagmulan. Sa ganitong sitwasyon, mahalagang malaman kung hanggang kailan maaaring hamunin sa korte ang validity ng titulo ng lupa. Ang kasong Laura E. Paraguya vs. Spouses Alma Escurel-Crucillo ay nagbibigay linaw tungkol sa napakahalagang tanong na ito: Mayroon bang takdang panahon para kuwestyunin ang titulo ng lupa na nakuha umano sa pamamagitan ng panloloko?

    Sa kasong ito, si Laura Paraguya ay nagsampa ng kaso para mapawalang-bisa ang titulo ng lupa na hawak ng mag-asawang Crucillo, inaakusahan silang nakuha ito sa pamamagitan ng panloloko. Ang Korte Suprema, sa pagpabor sa mga Crucillo, ay muling nagpaliwanag sa kahalagahan ng ‘prescriptive period’ o takdang panahon kung kailan maaaring kuwestyunin ang isang titulo ng lupa. Ito ay isang aral na mahalaga para sa bawat Pilipino, lalo na sa mga may-ari ng lupa o nagbabalak magmay-ari.

    LEGAL NA KONTEKSTO: ANG TORRENS SYSTEM AT ANG KAHALAGAHAN NG PRECRIPTIVE PERIOD

    Sa Pilipinas, ang sistema ng pagpaparehistro ng lupa ay pinamamahalaan ng tinatawag na Torrens System. Sa ilalim ng sistemang ito, kapag naisyuhan ka ng Certificate of Title, ito ay nangangahulugang kinikilala ng estado na ikaw ang tunay na may-ari ng lupa. Ang titulo na ito ay may bisa laban sa buong mundo, at layunin nitong magbigay ng katiyakan at seguridad sa mga may-ari ng lupa. Ngunit, hindi nangangahulugan na ang Torrens Title ay absolute at hindi na maaaring kuwestyunin kailanman.

    Ayon sa Section 32 ng Presidential Decree No. (PD) 1529, o mas kilala bilang “Property Registration Decree,” mayroon lamang isang taon mula sa petsa ng pag-isyu ng decree of registration para hamunin ang validity ng titulo dahil sa panloloko. Matapos lumipas ang isang taon, ang titulo ay nagiging “incontrovertible and indefeasible,” ibig sabihin, hindi na ito maaaring baguhin o baliin pa. Narito ang eksaktong teksto ng Section 32 ng PD 1529:

    Sec. 32. Review of decree of registration; Innocent purchaser for value. The decree of registration shall not be reopened or revised by reason of absence, minority, or other disability of any person adversely affected thereby, nor by any proceeding in any court for reversing judgments, subject, however, to the right of any person, including the government and the branches thereof, deprived of land or of any estate or interest therein by such adjudication or confirmation of title obtained by actual fraud, to file in the proper Court of First Instance a petition for reopening and review of the decree of registration not later than one year from and after the date of the entry of such decree of registration, but in no case shall such petition be entertained by the court where an innocent purchaser for value has acquired the land or an interest therein, whose rights may be prejudiced. Whenever the phrase “innocent purchaser for value” or an equivalent phrase occurs in this Decree, it shall be deemed to include an innocent lessee, mortgagee, or other encumbrancer for value.

    Upon the expiration of said period of one year, the decree of registration and the certificate of title issued shall become incontrovertible. Any person aggrieved by such decree of registration in any case may pursue his remedy by action for damages against the applicant or any other persons responsible for the fraud. (Emphases and underscoring supplied)

    Ang layunin ng batas na ito ay magkaroon ng katapusan ang mga usapin sa lupa. Kung walang takdang panahon, maaaring habambuhay na lang na magdudulot ng kawalan ng seguridad sa mga may-ari ng lupa at makakapigil sa pag-unlad ng ekonomiya. Kaya naman, napakahalaga na kumilos agad kung mayroon kang duda sa validity ng titulo ng lupa ng iba.

    Bukod pa rito, mahalaga ring banggitin ang aksyon para sa “reconveyance.” Ito ay isang legal na remedyo para maibalik sa iyo ang lupa kung naiparehistro ito sa pangalan ng iba sa pamamagitan ng panloloko o pagkakamali. Karaniwan, ang prescriptive period para sa action for reconveyance na nakabase sa fraud ay sampung (10) taon mula sa pag-isyu ng titulo. Ngunit, kung ang tunay na may-ari ay nasa aktwal na possession ng lupa, ang aksyon for reconveyance ay maaaring maging imprescriptible, ibig sabihin, walang takdang panahon.

    PAGBUKAS SA KASO: ANG LABANAN NI PARAGUYA LABAN SA MGA CRUCILLO

    Nagsimula ang kaso noong 1990 nang magsampa ng reklamo si Laura Paraguya laban sa mag-asawang Alma Escurel-Crucillo at Emeterio Crucillo, pati na rin sa Register of Deeds ng Sorsogon. Ayon kay Paraguya, siya ang tagapagmana ng mga lupa na dating pag-aari ng kanyang lolo, si Ildefonso Estabillo. Inakusahan niya si Alma Escurel-Crucillo na nakuha ang titulo (OCT No. P-17729) sa pamamagitan ng panloloko at pandaraya, dahil umano’y administrator lamang ito ng kanilang mga ari-arian.

    Sa kanilang depensa, sinabi ng mga Crucillo na lehitimong nakuha ni Alma Escurel-Crucillo ang titulo sa pamamagitan ng Free Patent, at ang reklamo ni Paraguya ay barred na dahil sa laches o prescription. Sa madaling salita, sinasabi nilang masyado nang matagal bago kumilos si Paraguya para kuwestyunin ang titulo.

    Sa pagdinig sa Regional Trial Court (RTC) ng Gubat, Sorsogon, naglabas ng desisyon ang korte na pabor kay Paraguya. Pinawalang-bisa ng RTC ang titulo ng mga Crucillo, at inutusan silang isuko ang pagmamay-ari at possession ng lupa kay Paraguya. Naniniwala ang RTC na nagkaroon ng panloloko sa pagkuha ng titulo dahil sa discrepancy sa area ng lupa at sa self-serving na affidavit of adjudication ni Escurel.

    Hindi sumang-ayon ang mga Crucillo sa desisyon ng RTC, kaya umapela sila sa Court of Appeals (CA). Binaliktad ng CA ang desisyon ng RTC. Ayon sa CA, lumipas na ang isang taon na prescriptive period para kuwestyunin ang titulo mula nang ito ay ma-isyu noong August 24, 1979. Nagsampa ng reklamo si Paraguya noong December 19, 1990, mahigit 11 taon na ang nakalipas. Dagdag pa ng CA, hindi rin napatunayan ni Paraguya na siya ang tunay na may-ari ng lupa, dahil ang titulo posesorio (Spanish title) na iprinisenta niya ay hindi na valid na ebidensya ng pagmamay-ari ayon sa Presidential Decree No. 892.

    Hindi rin nagpatinag si Paraguya at umakyat sa Korte Suprema. Ngunit, kinatigan ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals. Ayon sa Korte Suprema, tama ang CA na barred na ang kaso ni Paraguya dahil lumipas na ang isang taon na prescriptive period. Sinabi ng Korte na:

    “In view of the foregoing, the Court is impelled to sustain the CA’s dismissal of Paraguya’s complaint for annulment of OCT No. P-17729 since it was filed only on December 19, 1990, or more than eleven (11) years from the title’s date of entry on August 24, 1979. Based on Section 32 of PD 1529, said title had become incontrovertible and indefeasible after the lapse of one (1) year from the date of its entry, thus barring Paraguya’s action for annulment of title.”

    Binigyang-diin din ng Korte Suprema na kahit na ituring na action for reconveyance ang kaso ni Paraguya, dismissible pa rin ito dahil lumipas na rin ang sampung taong prescriptive period para dito, at hindi rin pasok si Paraguya sa exception dahil hindi siya ang nasa possession ng lupa.

    Panghuli, kinumpirma rin ng Korte Suprema na tama ang CA sa pagbasura sa titulo posesorio ni Paraguya bilang ebidensya ng pagmamay-ari. Ayon sa PD 892, pagkatapos ng August 16, 1976, ang Spanish titles ay hindi na maaaring gamitin bilang ebidensya ng pagmamay-ari sa mga paglilitis sa ilalim ng Torrens System.

    PRAKTICAL NA IMPLIKASYON: ANONG ARAL ANG MAAARI NATING MAPULOT?

    Ang kaso ng Paraguya vs. Crucillo ay nagpapaalala sa atin ng ilang mahahalagang aral pagdating sa usapin ng lupa:

    Key Lessons:

    • Kumilos Agad: Huwag magpatumpik-tumpik kung may duda ka sa validity ng titulo ng lupa ng iba. Mayroon lamang isang taon para magsampa ng kaso para mapawalang-bisa ang titulo dahil sa fraud. Ang pagpapaliban ay maaaring magresulta sa pagkawala ng iyong karapatan.
    • Alamin ang Torrens System: Magkaroon ng kaalaman tungkol sa Torrens System at kung paano ito gumagana. Ang pag-unawa sa sistema ay makakatulong sa iyo na protektahan ang iyong karapatan sa lupa.
    • Spanish Titles: Kung mayroon kang Spanish title (titulo posesorio), mahalagang malaman na hindi na ito sapat na ebidensya ng pagmamay-ari sa korte ngayon. Kinakailangan itong iparehistro sa ilalim ng Torrens System.
    • Konsultahin ang Abogado: Kung may problema ka sa lupa, huwag mag-atubiling kumonsulta sa abogado na eksperto sa usapin ng lupa. Ang legal na payo ay makakatulong sa iyo na malaman ang iyong mga karapatan at ang tamang hakbang na dapat gawin.

    Ang kasong ito ay nagpapakita kung gaano kahalaga ang time element sa legal na usapin. Ang pagiging maagap at pagkakaroon ng sapat na kaalaman sa batas ay mahalaga para maprotektahan ang ating mga karapatan sa lupa.

    MGA KARANIWANG TANONG (FREQUENTLY ASKED QUESTIONS)

    Tanong 1: Ano ang ibig sabihin ng “prescriptive period” sa usapin ng titulo ng lupa?

    Sagot: Ang “prescriptive period” ay ang takdang panahon na itinakda ng batas kung hanggang kailan ka maaaring magsampa ng kaso o mag-claim ng iyong karapatan. Sa kaso ng pagpapawalang-bisa ng titulo ng lupa dahil sa fraud, ang prescriptive period ay isang taon mula sa pag-isyu ng titulo.

    Tanong 2: Ano ang mangyayari kung lumipas na ang isang taon?

    Sagot: Kung lumipas na ang isang taon mula sa pag-isyu ng titulo, at hindi ka nakapagsampa ng kaso para mapawalang-bisa ito dahil sa fraud, ang titulo ay magiging “incontrovertible and indefeasible.” Ibig sabihin, hindi na ito maaaring kuwestyunin pa sa korte dahil sa fraud.

    Tanong 3: May iba pa bang paraan para mabawi ang lupa kahit lumipas na ang isang taon?

    Sagot: Maaaring mayroon, depende sa sitwasyon. Kung ikaw ay nasa aktwal na possession pa rin ng lupa, maaaring mayroon kang remedyo ng action for reconveyance na imprescriptible. Ngunit, kumplikado ang usaping ito at mahalagang kumonsulta sa abogado.

    Tanong 4: Ano ang pagkakaiba ng action for annulment at action for reconveyance?

    Sagot: Ang action for annulment ay direktang humahamon sa validity ng titulo mismo dahil sa fraud sa pagkuha nito. Ang action for reconveyance naman ay hindi direktang humahamon sa titulo, ngunit humihingi na ilipat sa iyo ang titulo dahil ikaw ang tunay na may-ari.

    Tanong 5: Valid pa ba ang Spanish title (titulo posesorio) ngayon?

    Sagot: Hindi na. Ayon sa PD 892, pagkatapos ng August 16, 1976, hindi na maaaring gamitin ang Spanish titles bilang ebidensya ng pagmamay-ari sa korte sa ilalim ng Torrens System. Kailangan itong iparehistro sa ilalim ng Torrens System para maging ganap na titulo.

    Tanong 6: Ano ang dapat kong gawin kung may duda ako sa titulo ng lupa ng kapitbahay ko?

    Sagot: Ang pinakamahusay na gawin ay kumonsulta agad sa abogado na eksperto sa usapin ng lupa. Sila ang makakapagbigay sa iyo ng tamang payo at makakatulong sa iyo na malaman ang iyong mga opsyon legal.

    May katanungan ka ba tungkol sa titulo ng lupa o usapin sa property? Ang ASG Law ay eksperto sa mga usapin na tulad nito. Huwag mag-atubiling lumapit sa amin para sa konsultasyon. Maaari kang mag-email sa amin sa hello@asglawpartners.com o makipag-ugnayan dito.

  • Mahalagang Leksyon sa VAT Refund: Huwag Palampasin ang Deadline!

    Huwag Palampasin ang Deadline sa Paghahabol ng VAT Refund: Ang Aral Mula sa Kaso ng Republic vs. GST Philippines

    G.R. No. 190872, October 17, 2013

    INTRODUKSYON

    Imagine mo na nagbayad ka ng labis sa buwis. Siyempre, gusto mong mabawi ang perang pinaghirapan mo, lalo na kung ito ay para sa Value Added Tax (VAT). Pero paano kung dahil sa hindi mo alam ang tamang proseso at deadline, mawala na lang ang pagkakataong ito? Ito ang realidad na binigyang-linaw ng kaso ng Republic of the Philippines vs. GST Philippines, Inc., kung saan pinagdesisyunan ng Korte Suprema ang kahalagahan ng mahigpit na pagsunod sa mga taning na panahon para sa paghahabol ng VAT refund. Ang kasong ito ay nagpapaalala sa ating lahat, negosyante man o ordinaryong mamamayan, na sa usapin ng buwis, ang kaalaman sa batas at ang pagiging maagap ay susi upang hindi masayang ang ating karapatan.

    LEGAL NA KONTEKSTO: ANG BATAS AT ANG MGA TUNTUNIN SA VAT REFUND

    Ang VAT refund ay isang mekanismo sa ating batas para maibalik sa taxpayer ang input tax na nabayaran niya ngunit hindi niya nagamit dahil sa kanyang zero-rated sales. Ibig sabihin, kung ang negosyo mo ay nagbebenta ng produkto o serbisyo sa mga export-oriented companies tulad ng PEZA-registered entities, ang sales mo ay maaaring i-classify bilang “zero-rated.” Sa ilalim ng zero-rated sales, bagamat hindi ka nagbabayad ng output VAT, may karapatan ka pa ring mag-claim ng refund para sa input VAT na nabayaran mo sa mga binili mong materyales o serbisyo na ginamit mo para sa zero-rated sales mo.

    Ang Section 112 ng National Internal Revenue Code (NIRC) of 1997, na sinusugan ng RA 8424, ang nagtatakda ng mga panuntunan dito. Ayon sa batas na ito:

    Section 112. Refunds or Tax Credits of Input Tax. –

    (A) Zero-rated or Effectively Zero-rated Sales. – Any VAT-registered person, whose sales are zero-rated or effectively zero-rated may, within two (2) years after the close of the taxable quarter when the sales were made, apply for the issuance of a tax credit certificate or refund of creditable input tax due or paid attributable to such sales, except transitional input tax, to the extent that such input tax has not been applied against output tax: x x x. (Emphasis supplied)

    x x x x

    (D) Period within which Refund or Tax Credit of Input Taxes shall be Made. – In proper cases, the Commissioner shall grant a refund or issue the tax credit certificate for creditable input taxes within one hundred twenty (120) days from the date of submission of complete documents in support of the application filed in accordance with Subsections (A) and (B)  hereof.

    In case of full or partial denial of the claim for tax refund or tax credit, or the failure on the part of the Commissioner to act on the application within the period prescribed above, the taxpayer affected may, within thirty (30) days from the receipt of the decision denying the claim or after the expiration of the one hundred twenty day-period, appeal the decision or the unacted claim with the Court of Tax Appeals. (Emphasis supplied)

    Mahalaga itong mga probisyon na ito. Una, mayroon kang dalawang taon mula sa katapusan ng taxable quarter kung kailan ginawa ang sales para mag-file ng administrative claim para sa refund. Pangalawa, may 120 araw ang Commissioner of Internal Revenue (CIR) para desisyunan ang iyong claim simula nang maisumite mo ang kumpletong dokumento. Pangatlo, kung hindi ka sang-ayon sa desisyon ng CIR o kaya naman ay hindi umaksyon ang CIR sa loob ng 120 araw, mayroon kang 30 araw para umapela sa Court of Tax Appeals (CTA).

    Ang tanong sa kaso ng GST Philippines ay kung kailan ba talaga dapat i-file ang judicial claim sa CTA—kailangan bang hintayin ang 120 araw at 30 araw na taning, o pwede nang dumiretso sa korte basta’t pasok pa sa 2-year prescriptive period?

    PAGSUSURI SA KASO: REPUBLIC VS. GST PHILIPPINES

    Ang GST Philippines, Inc. ay isang kumpanyang nagma-manufacture at nagbebenta ng bakal at iba pang metal. Karamihan sa kanilang benta ay sa mga kumpanyang BOI at PEZA-registered, kaya ang kanilang sales ay zero-rated. Sa taxable years 2004 at 2005, nag-file sila ng Quarterly VAT Returns na nagpapakita ng kanilang zero-rated sales. Dahil naniniwala silang mayroon silang unutilized excess input VAT na nagkakahalaga ng P32,722,109.68, nag-file sila ng administrative claims para sa refund sa BIR para sa iba’t ibang quarters ng 2004 at 2005.

    Dahil hindi kumilos ang CIR sa kanilang mga claims, nag-file ang GST ng petisyon for review sa CTA. Pinaboran ng CTA First Division ang GST, ngunit binawasan ang refund amount sa P27,369,114.36. Umapela ang CIR sa CTA En Banc, ngunit kinatigan pa rin nito ang desisyon ng First Division.

    Umakyat ang kaso sa Korte Suprema. Ang pangunahing argumento ng CIR ay huli na ang judicial claim ng GST sa CTA at premature naman ang ilan dahil hindi sinunod ang 120-day at 30-day periods na nakasaad sa Section 112 ng Tax Code.

    Sa madaling salita, sinabi ng CIR na dapat munang hintayin ng taxpayer ang 120 araw para desisyunan ng CIR ang administrative claim, at kung hindi sang-ayon sa desisyon o walang desisyon, saka lang magkakaroon ng 30 araw para umapela sa CTA. Dahil hindi sinunod ng GST ang mga taning na ito, dapat daw ibasura ang kanilang petisyon.

    Sumang-ayon ang Korte Suprema sa argumento ng CIR. Binigyang-diin ng Korte Suprema ang naunang desisyon sa kasong CIR v. Aichi Forging Company of Asia, Inc., kung saan nilinaw na ang 120-day at 30-day periods ay mandatory at jurisdictional. Ibig sabihin, kailangan talagang sundin ang mga taning na ito para magkaroon ng hurisdiksyon ang CTA sa kaso.

    Sinabi ng Korte Suprema:

    The second paragraph of Section 112(D) [now Section 112 (C)] of the NIRC envisions two scenarios: (1) when a decision is issued by the CIR before the lapse of the 120-day period; and (2) when no decision is made after the 120-day period. In both instances, the taxpayer has 30 days within which to file an appeal with the CTA. As we see it then, the 120-day period is crucial in filing an appeal with the CTA.

    Gayunpaman, kinilala rin ng Korte Suprema ang exception sa panuntunang ito base sa kaso ng CIR v. San Roque Power Corporation. Sa San Roque case, sinabi ng Korte Suprema na kung may BIR Ruling na nagliligaw sa taxpayer at nag-udyok sa kanya na mag-file ng judicial claim nang premature, maaaring magkaroon ng equitable estoppel. Ang BIR Ruling No. DA-489-03 ay nagpahayag na hindi kailangang hintayin ang 120-day period bago mag-file ng judicial claim sa CTA.

    Dahil ang GST ay nag-file ng judicial claim para sa 2nd at 3rd quarters ng 2005 noong Marso 17, 2006, bago pa man lumipas ang 120-day period (Marso 18, 2006 ang 120th day), nakinabang sila sa BIR Ruling No. DA-489-03. Kaya para sa mga claims na ito, pinayagan ng Korte Suprema ang refund.

    Ngunit para sa claims ng GST para sa 2004 at 1st quarter ng 2005, ibinasura ng Korte Suprema ang refund dahil huli na ang pag-file ng judicial claim sa CTA. Kahit na nakapag-file sila ng administrative claim sa loob ng 2-year prescriptive period, lumagpas naman sila sa 30-day period para mag-file ng judicial claim matapos lumipas ang 120-day period nang walang aksyon ang CIR.

    PRAKTIKAL NA IMPLIKASYON: ANO ANG DAPAT MONG GAWIN?

    Ang kasong ito ay nagtuturo ng napakahalagang aral: mahigpit ang batas pagdating sa deadlines sa paghahabol ng VAT refund. Hindi sapat na mag-file ka lang ng administrative claim sa loob ng dalawang taon. Kailangan mo ring tiyakin na kung kinakailangan mong umapela sa CTA, magawa mo ito sa loob ng 30 araw matapos lumipas ang 120-day period mula sa pagsumite ng kumpletong dokumento sa BIR.

    Key Lessons:

    • Alamin ang deadlines: Laging tandaan ang 2-year period para sa administrative claim, 120-day period para sa BIR, at 30-day period para sa judicial appeal sa CTA.
    • Kumpletuhin ang dokumento: Siguraduhing kumpleto ang lahat ng dokumento na isusumite sa BIR para sa administrative claim. Ang 120-day period ay magsisimula lamang kapag kumpleto na ang dokumento.
    • Subaybayan ang 120-day period: I-monitor ang 120 araw mula sa pagsumite ng kumpletong dokumento. Kung walang aksyon ang BIR pagkatapos ng 120 araw, huwag maghintay pa.
    • Umaksyon agad sa loob ng 30 araw: Kung hindi ka sang-ayon sa desisyon ng BIR o walang desisyon pagkatapos ng 120 araw, mag-file agad ng judicial appeal sa CTA sa loob ng 30 araw. Huwag palampasin ang deadline!
    • Kumonsulta sa abogado: Kung hindi ka sigurado sa proseso o may komplikasyon ang iyong kaso, kumonsulta agad sa abogado na eksperto sa buwis. Mas mabuti nang maging proactive kaysa magsisi sa huli.

    FREQUENTLY ASKED QUESTIONS (FAQs)

    Tanong 1: Ano ang input VAT at output VAT?
    Sagot: Ang input VAT ay ang VAT na binabayaran mo kapag bumibili ka ng goods o services para sa iyong negosyo. Ang output VAT naman ay ang VAT na kinokolekta mo sa iyong mga benta.

    Tanong 2: Ano ang zero-rated sales?
    Sagot: Ito ay mga benta na taxable ngunit may VAT rate na 0%. Kasama dito ang export sales at sales sa ilang special economic zones tulad ng PEZA.

    Tanong 3: Kailan nagsisimula ang 2-year prescriptive period para sa administrative claim?
    Sagot: Nagsisimula ito sa close ng taxable quarter kung kailan ginawa ang zero-rated sales.

    Tanong 4: Kailan naman ang 120-day period para sa BIR?
    Sagot: Magsisimula ito sa araw ng pagsumite ng kumpletong dokumento para sa administrative claim.

    Tanong 5: Mandatory ba talaga ang 120-day at 30-day periods?
    Sagot: Oo, ayon sa Korte Suprema sa kasong ito at sa Aichi case, mandatory at jurisdictional ang mga periods na ito. Maliban na lang kung may equitable estoppel katulad ng sa San Roque case.

    Tanong 6: Paano kung hindi kumpleto ang dokumento ko sa pag-file ng administrative claim?
    Sagot: Hindi pa magsisimula ang 120-day period hangga’t hindi kumpleto ang dokumento. Kaya siguraduhing kumpleto na ang lahat bago mag-file.

    Tanong 7: Kung lumagpas ako sa deadline, wala na ba talagang pag-asa?
    Sagot: Mahirap na. Mahigpit ang Korte Suprema sa pagpapatupad ng deadlines. Kaya mahalaga talaga ang pagiging maagap at ang pagsunod sa tamang proseso.

    Tanong 8: Ano ang equitable estoppel?
    Sagot: Ito ay isang exception kung saan hindi na maaaring kwestyunin ng gobyerno ang isang aksyon ng taxpayer kung ang taxpayer ay nalinlang o nailigaw ng isang opisyal na pahayag o ruling ng gobyerno at umasa dito nang may good faith.

    May katanungan ka pa ba tungkol sa VAT refund o iba pang usaping buwis? Huwag mag-atubiling kumonsulta sa ASG Law! Kami ay eksperto sa usapin ng buwis at handang tumulong sa iyo. Para sa konsultasyon, maaari kang mag-email sa amin sa hello@asglawpartners.com o mag-contact dito.


    Source: Supreme Court E-Library
    This page was dynamically generated
    by the E-Library Content Management System (E-LibCMS)

  • Huwag Hayaang Mag-Expire ang Iyong Karapatan: Pag-unawa sa Prescriptive Period sa mga Kaso ng Securities Fraud sa Pilipinas

    Ang Oras ay Ginto: Bakit Mahalaga ang Prescriptive Period sa Securities Fraud Cases

    G.R. No. 198444, September 04, 2013
    CITIBANK N.A. AND THE CITIGROUP PRIVATE BANK, PETITIONERS, VS. ESTER H. TANCO-GABALDON, ARSENIO TANCO & THE HEIRS OF KU TIONG LAM, RESPONDENTS.
    [G.R. No. 198469-70]
    CAROL LIM, PETITIONER, VS. ESTER H. TANCO-GABALDON, ARSENIO TANCO & THE HEIRS OF KU TIONG LAM, RESPONDENTS.

    INTRODUKSYON

    Sa mundo ng pamumuhunan, ang panloloko ay isang banta na laging nakabitin. Maraming Pilipino ang nabibiktima ng mga investment scams, kung saan ang kanilang pinaghirapang pera ay biglang nawawala dahil sa mga maling pangako at ilegal na aktibidad. Ngunit ano ang mangyayari kung ikaw ay biktima ng ganitong panloloko? Mayroon bang limitasyon sa oras kung kailan ka maaaring magsampa ng kaso para mabawi ang iyong nawala? Ang kasong Citibank N.A. vs. Tanco-Gabaldon ay nagbibigay linaw sa mahalagang konsepto ng prescriptive period o taning na panahon para magsampa ng kaso sa ilalim ng Securities Regulation Code (SRC) sa Pilipinas. Sa madaling sabi, kung ikaw ay naloko sa iyong investment, hindi ka maaaring maghintay ng walang hanggan para magsampa ng kaso. May takdang oras na itinakda ang batas para dito.

    Sa kasong ito, sinampa ng mga respondents na sina Ester H. Tanco-Gabaldon at iba pa ang kaso laban sa Citibank at mga opisyal nito dahil umano sa pagbebenta ng unregistered securities. Ang pangunahing tanong dito ay: lumagpas na ba sa taning na panahon para magsampa ng kaso ang mga biktima kaya hindi na ito dapat dinggin?

    LEGAL NA KONTEKSTO: ANG PRECRIPTIVE PERIOD AT ANG BATAS

    Ang prescriptive period ay ang takdang panahon na ibinibigay ng batas para magsampa ng kaso. Pagkatapos lumipas ang panahong ito, hindi na maaaring dinggin pa ang kaso. Ito ay mahalaga upang magkaroon ng katiyakan sa batas at hindi maging pabigat sa mga akusado ang mga kaso na matagal nang nangyari. Sa madaling salita, kung hindi ka kikilos sa loob ng takdang panahon, maituturing na binalewala mo na ang iyong karapatan na magsampa ng kaso.

    Sa konteksto ng Securities Regulation Code (SRC), na siyang batas na nangangalaga sa mga transaksyon ng securities sa Pilipinas, mahalagang malaman kung ano ang prescriptive period para sa mga paglabag dito. Ayon sa Section 62 ng SRC, mayroong itinakdang prescriptive period para sa mga civil liabilities na nalikha sa ilalim ng batas na ito. Ang Section 62.2 ng SRC ay nagsasaad:

    “No action shall be maintained to enforce any liability created under any other provision of this Code unless brought within two (2) years after the discovery of the facts constituting the cause of action and within five (5) years after such cause of action accrued.”

    Ibig sabihin, para sa mga civil cases sa ilalim ng SRC, dapat itong isampa sa loob ng dalawang taon mula nang madiskubre ang panloloko, at hindi lalampas ng limang taon mula nang mangyari ang panloloko. Ngunit ang tanong, paano naman ang mga criminal cases sa ilalim ng SRC? Mayroon bang sariling prescriptive period ang SRC para sa mga ito? Kung wala, anong batas ang dapat sundin?

    Dito pumapasok ang Act No. 3326, isang batas na nagtatakda ng prescriptive period para sa mga paglabag sa mga special laws, maliban kung may sariling prescriptive period ang mga batas na ito. Ayon sa Section 1 ng Act No. 3326:

    “Violations penalized by special acts shall, unless otherwise provided in such acts, prescribe in accordance with the following rules: (d) after twelve years for any other offense punished by imprisonment for six years or more…”

    Dahil ang paglabag sa SRC ay may parusang pagkakakulong na higit sa anim na taon, ang prescriptive period para sa criminal cases sa ilalim ng SRC, ayon sa Act No. 3326, ay labindalawang (12) taon. Mahalaga ring malaman kung kailan magsisimula ang pagbilang ng prescriptive period. Ayon sa Section 2 ng Act No. 3326, ito ay magsisimula:

    “…from the day of the commission of the violation of the law, and if the same be not known at the time, from the discovery thereof…”

    Kaya naman, sa mga kaso ng securities fraud, ang prescriptive period ay maaaring magsimula sa araw mismo ng panloloko kung ito ay agad na natuklasan, o mula sa araw na madiskubre ang panloloko kung hindi ito agad nabisto.

    PAGHIMAY SA KASO: CITIBANK N.A. VS. TANCO-GABALDON

    Balikan natin ang kaso ng Citibank N.A. vs. Tanco-Gabaldon. Ayon sa mga respondents, sila ay naengganyo ni Carol Lim, opisyal ng Citigroup, na mag-invest sa unregistered securities noong taong 2000. Nang maglaon, napagtanto nila na ang kanilang investments ay walang halaga at hindi rehistrado sa Securities and Exchange Commission (SEC).

    Nagsampa sila ng reklamo sa SEC-Enforcement and Prosecution Department (EPD) noong September 21, 2007, para sa paglabag sa Revised Securities Act (RSA) at SRC. Depensa ng Citibank at Citigroup, lumagpas na raw sa prescriptive period ang kaso dahil matagal na raw nangyari ang transaksyon at matagal na rin daw nadiskubre ng mga respondents ang panloloko.

    Ang Procedural Journey: Mula SEC-EPD hanggang Korte Suprema

    Narito ang mga mahahalagang pangyayari sa kaso:

    1. September 21, 2007: Nagsampa ng reklamo ang mga respondents sa SEC-EPD.
    2. December 8, 2008: Ibinasura ng SEC-EPD ang reklamo dahil umano lumagpas na sa prescriptive period. Ayon sa SEC-EPD, pitong taon na raw ang lumipas mula nang mangyari ang panloloko.
    3. 2009: Umapela ang mga respondents sa SEC en banc.
    4. October 15, 2009: Binaliktad ng SEC en banc ang desisyon ng SEC-EPD at inutusan ang agarang imbestigasyon ng kaso.
    5. Court of Appeals (CA): Umapela ang mga petitioners sa CA. Kinatigan ng CA ang SEC en banc at inutusan ang SEC-EPD na ituloy ang imbestigasyon.
    6. Korte Suprema: Umapela ang mga petitioners sa Korte Suprema.

    Ang Desisyon ng Korte Suprema

    Pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals at SEC en banc. Ayon sa Korte Suprema, hindi pa lumalagpas sa prescriptive period ang kaso ng mga respondents. Ipinaliwanag ng Korte Suprema na:

    “Given the absence of a prescriptive period for the enforcement of the criminal liability in violations of the SRC, Act No. 3326 now comes into play. Panaguiton, Jr. v. Department of Justice expressly ruled that Act No. 3326 is the law applicable to offenses under special laws which do not provide their own prescriptive periods.”

    Dahil walang sariling prescriptive period ang SRC para sa criminal liability, ang Act No. 3326 ang dapat sundin. At dahil ang paglabag sa SRC ay may parusang pagkakakulong na higit sa anim na taon, ang prescriptive period ay 12 taon.

    Dagdag pa ng Korte Suprema, ang prescriptive period ay magsisimula lamang bilang:

    “…from its discovery, if not then known, and the institution of judicial proceedings for its investigation and punishment.”

    Sa kasong ito, bagamat nangyari ang investment noong taong 2000, nadiskubre lamang ng mga respondents ang panloloko noong November 2004. Nagsampa sila ng reklamo sa prosecutor’s office noong October 23, 2005, at sa SEC noong September 21, 2007. Kaya naman, hindi pa lumalagpas ang 12-taong prescriptive period nang magsampa sila ng kaso sa SEC.

    Tinanggihan din ng Korte Suprema ang depensa ng mga petitioners na laches. Ang laches ay ang pagpapabaya o pagkaantala sa pag-assert ng karapatan na maaaring maging sanhi ng pagkawala ng karapatan na ito. Ayon sa Korte Suprema, hindi maaaring gamitin ang laches dahil mayroon namang batas na nagtatakda ng prescriptive period (Act No. 3326). Bukod dito, ipinakita ng mga respondents na hindi sila nagpabaya sa kanilang karapatan dahil agad silang kumilos matapos madiskubre ang panloloko.

    PRAKTIKAL NA IMPLIKASYON: ANO ANG MAAARI MONG MATUTUNAN?

    Ang kasong Citibank N.A. vs. Tanco-Gabaldon ay nagbibigay ng mahahalagang aral, lalo na sa mga investors at maging sa mga negosyo na nasa industriya ng securities.

    Para sa mga Investors:

    • Oras ay Mahalaga: Huwag magpatumpik-tumpik kung ikaw ay nabiktima ng investment scam. Kumilos agad at magsampa ng reklamo sa lalong madaling panahon. Mayroon kang 12 taon mula nang madiskubre ang panloloko para magsampa ng criminal case, ngunit mas maaga mas mabuti.
    • Dokumentasyon ay Kailangan: Panatilihin ang lahat ng dokumento na may kaugnayan sa iyong investments. Ito ay magiging mahalaga sa pagsasampa ng reklamo.
    • Mag-ingat sa Unregistered Securities: Bago mag-invest, siguraduhing rehistrado ang securities at ang nagbebenta nito sa SEC. Maaari kang mag-verify sa SEC website o tumawag sa kanila.

    Para sa mga Negosyo sa Securities Industry:

    • Sumunod sa Batas: Siguraduhing rehistrado ang lahat ng securities na ibinebenta ninyo at rehistrado rin ang inyong kumpanya at mga ahente sa SEC.
    • Maging Transparent: Ipaalam sa mga investors ang lahat ng impormasyon tungkol sa investments, kabilang na ang mga risks.
    • Iwasan ang Panloloko: Maging tapat at etikal sa inyong negosyo. Ang panloloko ay hindi lamang labag sa batas, kundi nakasisira rin sa reputasyon ng buong industriya.

    SUSING ARAL:

    Ang kasong ito ay nagpapakita na ang prescriptive period para sa criminal violations ng Securities Regulation Code ay 12 taon, at ito ay nagsisimula sa araw ng pagdiskubre ng panloloko. Mahalaga ang kaalaman na ito para sa mga investors upang maprotektahan ang kanilang karapatan at para sa mga negosyo upang masigurong sumusunod sila sa batas.

    MGA KARANIWANG TANONG (FAQs)

    Tanong 1: Ano ang ibig sabihin ng “unregistered securities”?
    Sagot: Ito ay mga securities (tulad ng stocks, bonds, investment contracts) na hindi rehistrado sa SEC. Ilegal na ibenta ang unregistered securities sa publiko.

    Tanong 2: Paano ko malalaman kung rehistrado ang isang security?
    Sagot: Maaari kang mag-verify sa SEC website (www.sec.gov.ph) o tumawag sa SEC para magtanong.

    Tanong 3: Ano ang mangyayari kung lumagpas na sa prescriptive period ang kaso ko?
    Sagot: Kung lumagpas na sa prescriptive period, hindi na maaaring dinggin pa ang iyong kaso sa korte o sa SEC para sa criminal case. Maaaring iba ang sitwasyon sa civil case, na may ibang prescriptive period.

    Tanong 4: Ano ang pagkakaiba ng criminal at administrative case sa securities fraud?
    Sagot: Ang criminal case ay may layuning parusahan ang lumabag sa batas ng pagkabilanggo o multa. Ang administrative case naman, na dinidinig sa SEC, ay may layuning magpataw ng administrative sanctions tulad ng multa, suspensyon o revocation ng lisensya.

    Tanong 5: Kailangan ko bang kumuha ng abogado para magsampa ng kaso?
    Sagot: Hindi mandatory ang abogado, ngunit makakatulong ng malaki ang abogado para gabayan ka sa proseso at masigurong maayos ang iyong kaso.

    Tanong 6: Maaari pa bang magsampa ng civil case kahit lumagpas na sa prescriptive period ng criminal case?
    Sagot: Posible. Ang prescriptive period para sa civil case sa ilalim ng SRC ay iba at maaaring mas maikli o mas mahaba depende sa uri ng paglabag. Kumonsulta sa abogado para sa iyong specific na sitwasyon.

    Tanong 7: Ano ang Act No. 3326?
    Sagot: Ito ay isang batas na nagtatakda ng prescriptive period para sa mga paglabag sa mga special laws kung saan walang sariling prescriptive period na itinakda.

    Tanong 8: Ano ang laches?
    Sagot: Ito ay isang prinsipyo sa equity na nagsasabi na kung ikaw ay nagpabaya o nagkaantala sa pag-assert ng iyong karapatan, maaari kang mawalan ng karapatan na ito.

    Mayroon ka bang katanungan tungkol sa securities law o investment fraud? Ang ASG Law ay eksperto sa mga usaping legal na may kinalaman sa securities regulations at investment scams. Huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin para sa konsultasyon. Magpadala ng email sa hello@asglawpartners.com o mag-contact dito.

  • Huliin ang Aksyong Umuupa: Kailan Mag-e-expire ang Isang Taong Palugit para sa Unlawful Detainer?

    Huwag Maghintay ng Higit sa Isang Taon: Paghahabol ng Unlawful Detainer Mula sa Huling Demand

    G.R. No. 197725, July 31, 2013

    INTRODUKSYON

    Naranasan mo na bang magpaupa ng iyong ari-arian at hindi na nagbayad ang umuupa, at ayaw pa ring umalis? Ito ang karaniwang problema na kinakaharap ng maraming nagpapaupa. Ang desisyon ng Korte Suprema sa kasong Esteban v. Marcelo ay nagbibigay linaw sa kung paano dapat umaksyon sa ganitong sitwasyon, partikular na sa loob ng takdang panahon para sa paghahain ng kasong unlawful detainer. Ang kasong ito ay nagpapakita na ang pagkaantala sa pagdedemanda ay maaaring magdulot ng pagkawala ng hurisdiksyon ng Metropolitan Trial Court (MeTC) at magpahaba sa proseso ng pagpapalayas.

    Sa kasong ito, ang pamilya Esteban ay nagmamay-ari ng lupa sa Mandaluyong City kung saan pinatira nila ang mga Marcelo bilang umuupa noong dekada 70 sa halagang P50 kada buwan. Ngunit mula Marso 2001, hindi na nagbayad ang mga Marcelo ng upa. Makalipas ang mahigit apat na taon, noong Oktubre 31, 2005, nagpadala ng demand letter ang mga Esteban para magbayad ng utang sa upa at umalis sa ari-arian. Dahil hindi sumunod ang mga Marcelo, nagsampa ng kasong unlawful detainer ang mga Esteban noong Disyembre 6, 2005.

    Ang pangunahing tanong sa kasong ito ay kung nasampa ba sa tamang korte at sa loob ng tamang panahon ang kasong unlawful detainer.

    LEGAL NA KONTEKSTO

    Ang unlawful detainer ay isang uri ng kasong ejectment o pagpapalayas na isinasampa kapag ang isang tao ay ilegal na nagpapatuloy sa pag-okupa ng ari-arian matapos mapaso ang kanilang karapatang umupa o matapos ang demand na lisanin ito. Mahalaga ang konsepto ng prescription period o takdang panahon sa unlawful detainer. Ayon sa Rules of Court, ang kasong unlawful detainer ay dapat isampa sa loob ng isang taon mula sa araw ng unlawful deprivation o pagiging ilegal ng pag-okupa.

    Ang Rule 70, Section 1 ng Rules of Court ay nagtatakda:

    “Who may institute action, and when. – Subject to the provisions of the next succeeding section, a person deprived of the possession of any land or building by force, intimidation, threat, strategy, or stealth, or a landlord, vendor, vendee, or other person against whom the possession of any land or building is unlawfully withheld after the expiration or termination of the right to hold possession, by virtue of any contract, express or implied, or the persons claiming under them, may, at any time within one (1) year after such unlawful deprivation or withholding of possession, bring an action in the proper Municipal Trial Court against the person or persons unlawfully withholding or depriving of possession, or any person or persons claiming under them, for the restitution of such possession, together with damages and costs.”

    Kaugnay nito, ang Artikulo 1673 ng New Civil Code ay nagpapaliwanag sa mga batayan para sa pagpapalayas ng umuupa:

    “The lessor may judicially eject the lessee for any of the following causes:
    (1) When the period agreed upon, or that which is fixed for the duration of leases under articles 1682 and 1687, has expired;
    (2) Lack of payment of the price stipulated[.]”

    Sa madaling salita, may dalawang mahalagang elemento sa unlawful detainer: (1) unlawful withholding of possession, at (2) ang kaso ay dapat isampa sa loob ng isang taon mula nang maging unlawful ang pagpigil sa ari-arian. Ang hindi pagbabayad ng upa ay hindi agad nagiging ilegal ang pag-okupa. Ang pagiging ilegal ay nagsisimula lamang kapag may demand na magbayad at lisanin ang ari-arian, at hindi sumunod ang umuupa.

    PAGSUSURI NG KASO

    Sa kasong Esteban v. Marcelo, ang MeTC at RTC ay nagpabor sa mga Esteban, na nagpapasya na may basehan para sa pagpapalayas dahil sa hindi pagbabayad ng upa at paglabag sa kontrata ng upa. Gayunpaman, binaliktad ito ng Court of Appeals (CA). Ayon sa CA, dahil humigit na sa isang taon ang lumipas mula nang tumigil magbayad ng upa ang mga Marcelo noong 2001 hanggang sa pagsampa ng kaso noong 2005, ang kaso ay hindi na accion interdictal (unlawful detainer) kundi accion publiciana (rekuperasyon ng karapatang magmay-ari), na dapat sana ay isinampa sa RTC. Dagdag pa ng CA, protektado raw ang mga Marcelo ng Presidential Decree No. (P.D.) 1517 at Republic Act No. (RA) 7279 bilang mga beneficiary ng urban land reform at socialized housing.

    Hindi sumang-ayon ang Korte Suprema sa CA. Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang isang taong palugit ay dapat bilangin mula sa huling demand na magbayad at lisanin ang ari-arian, hindi mula sa unang araw ng hindi pagbabayad ng upa. Sa kasong ito, ang demand letter ay ipinadala noong Oktubre 31, 2005, at ang kaso ay isinampa noong Disyembre 6, 2005, kaya malinaw na nasa loob pa ng isang taong palugit.

    Sabi ng Korte Suprema:

    “As correctly pointed out by the petitioner, there should first be a demand to pay or to comply with the terms of the lease and a demand to vacate before unlawful detainer arises. The Revised Rules of Court clearly so state.”

    Idinagdag pa ng Korte Suprema na mali ang CA sa pag-apply ng P.D. 1517 at RA 7279. Walang ebidensya na ang lupa ay idineklara bilang Area for Priority Development o Urban Land Reform Zone para maprotektahan ang mga Marcelo sa ilalim ng P.D. 1517. Bukod dito, hindi rin isyu sa kaso ang RA 7279 dahil hindi ito inilahad ng mga Marcelo sa mga mas mababang korte.

    Sa huli, pinaboran ng Korte Suprema ang mga Esteban at ibinalik ang desisyon ng RTC, na nag-uutos sa mga Marcelo na lisanin ang ari-arian at magbayad ng mga upa.

    PRAKTIKAL NA IMPLIKASYON

    Ang kasong Esteban v. Marcelo ay nagbibigay ng mahalagang aral para sa mga nagpapaupa. Huwag magtagal sa pagdedemanda kapag hindi nagbabayad ang umuupa. Ang isang taong palugit para sa unlawful detainer ay maikli lamang, at nagsisimula lamang ito sa huling demand. Kung maghintay ng masyadong matagal, maaaring mawala ang hurisdiksyon ng MeTC at mapunta sa mas mahabang proseso sa RTC bilang accion publiciana.

    Mahalaga rin na tandaan na hindi lahat ng umuupa ay awtomatikong protektado ng mga batas tulad ng P.D. 1517 at RA 7279. Kailangan patunayan na sakop sila ng mga batas na ito, at hindi sapat na basta na lamang sabihin na sila ay beneficiary.

    SUSING ARAL

    • Magpadala agad ng demand letter: Kapag hindi nagbabayad ang umuupa, agad magpadala ng demand letter na nag-uutos na magbayad at lisanin ang ari-arian.
    • Bilangin ang isang taon mula sa huling demand: Tandaan na ang isang taong palugit para sa unlawful detainer ay binibilang mula sa huling demand.
    • Magsampa ng kaso sa MeTC sa loob ng isang taon: Siguraduhing maisampa ang kaso sa MeTC sa loob ng isang taon para mapanatili ang hurisdiksyon nito.
    • Huwag umasa sa proteksyon ng P.D. 1517 at RA 7279 nang walang basehan: Kung inaasahan ang proteksyon ng mga batas na ito, kailangang patunayan na sakop nito ang sitwasyon.

    MGA KARANIWANG TANONG (FAQ)

    Tanong 1: Kailan masasabing unlawful detainer ang isang sitwasyon?
    Sagot: Ang unlawful detainer ay nangyayari kapag ang isang tao ay orihinal na legal na pumapasok sa ari-arian (halimbawa, bilang umuupa), ngunit nagiging ilegal ang pagpigil nito matapos mapaso ang karapatan o matapos ang demand na lisanin ito.

    Tanong 2: Ano ang pagkakaiba ng unlawful detainer sa forcible entry?
    Sagot: Ang forcible entry ay nangyayari kapag ang pagpasok sa ari-arian ay ilegal sa simula pa lamang, ginamitan ng pwersa, pananakot, o palihim. Sa unlawful detainer, legal ang simula ng pagpasok, ngunit nagiging ilegal ang pagpigil.

    Tanong 3: Saan dapat isampa ang kasong unlawful detainer?
    Sagot: Ang kasong unlawful detainer ay dapat isampa sa Metropolitan Trial Court (MeTC), Municipal Trial Court in Cities (MTCC), o Municipal Trial Court (MTC) kung nasa labas ng Metro Manila.

    Tanong 4: Ano ang mangyayari kung lumipas ang isang taon mula sa demand bago magsampa ng kaso?
    Sagot: Kung lumipas ang isang taon, mawawala ang hurisdiksyon ng MeTC para sa unlawful detainer. Ang kaso ay maaari pa ring isampa sa Regional Trial Court (RTC) bilang accion publiciana, ngunit ito ay mas mahaba at mas magastos.

    Tanong 5: Protektado ba ako agad ng P.D. 1517 at RA 7279 kung ako ay umuupa sa isang urban area?
    Sagot: Hindi awtomatiko ang proteksyon. Kailangan patunayan na ang ari-arian ay nasa loob ng Area for Priority Development o Urban Land Reform Zone para sa P.D. 1517, at kailangan ding mag-qualify bilang beneficiary sa ilalim ng RA 7279.

    Tanong 6: Pwede bang isang co-owner lang ang magsampa ng unlawful detainer?
    Sagot: Oo, ayon sa Korte Suprema sa kasong ito at sa Artikulo 487 ng Civil Code, kahit isang co-owner lang ay maaaring magsampa ng aksyon para sa ejectment.

    Kung kayo ay nahaharap sa problema ng unlawful detainer, huwag mag-atubiling kumonsulta sa eksperto. Ang ASG Law ay may mga abogado na dalubhasa sa mga kaso ng ejectment at handang tumulong sa inyo. Para sa konsultasyon, maaari kayong mag-email sa hello@asglawpartners.com o makipag-ugnayan dito.


    Source: Supreme Court E-Library
    This page was dynamically generated
    by the E-Library Content Management System (E-LibCMS)

  • Pagbabayad ng Attorney’s Fees Base sa Quantum Meruit: Ano ang Ibig Sabihin Nito?

    Kung Walang Kasunduan sa Attorney’s Fees, Hukuman ang Magtatakda: Ang Prinsipyo ng Quantum Meruit

    G.R. No. 191247, July 10, 2013

    INTRODUKSYON

    Madalas mauwi sa hindi pagkakaunawaan ang usapin ng bayad sa abogado, lalo na kung walang malinaw na kasunduan. Paano kung natapos na ang kaso at nanalo ka pa, pero hindi kayo nagkasundo ng abogado mo sa magiging bayad niya? Dito pumapasok ang prinsipyo ng quantum meruit. Sa kasong Francisco L. Rosario, Jr. v. Lellani De Guzman, nilinaw ng Korte Suprema kung paano at kailan maaaring maghain ng mosyon para sa attorney’s fees, lalo na kung walang pormal na kontrata at kung tapos na ang pangunahing kaso. Sumasagot ang kasong ito sa tanong kung maaari pa bang maghabol ang abogado para sa kanyang professional fees kahit tapos na ang kaso at wala silang pinirmahang kontrata sa kliyente.

    Ang kasong ito ay nagmula sa mosyon na inihain ni Atty. Rosario para matukoy ang kanyang attorney’s fees matapos niyang ipanalong lahat ang kaso para sa mga De Guzman. Sila ang orihinal na kliyente ni Atty. Rosario na pumanaw na at sinundan ng kanilang mga anak. Ang RTC ay nag-deny sa mosyon dahil daw huli na itong naihain. Dito na nagdesisyon ang Korte Suprema at nagbigay linaw tungkol sa usapin ng attorney’s fees.

    LEGAL NA KONTEKSTO: ANG ATTORNEY’S FEES AT QUANTUM MERUIT

    May dalawang uri ng attorney’s fees: ordinaryo at ekstraordinaryo. Ang ordinaryong attorney’s fees ay ang bayad ng kliyente sa kanyang abogado para sa serbisyong legal. Ito ang pinag-uusapan sa kasong ito. Sa kabilang banda, ang ekstraordinaryong attorney’s fees ay ang ibinabayad ng natalong partido sa nanalo bilang danyos. Ito ay bahagi ng award ng korte at hindi direktang napupunta sa abogado, maliban kung may kasunduan ang kliyente at abogado.

    Mahalaga ring maunawaan ang quantum meruit. Ito ay Latin na nangangahulugang “kung ano ang nararapat.” Sa legal na konteksto, ginagamit ito para tukuyin ang makatarungang bayad sa abogado kung walang napagkasunduang kontrata o kung hindi malinaw ang kasunduan. Ayon sa Korte Suprema, ang quantum meruit ay para maiwasan ang pang-aabuso ng kliyente na nakinabang na sa serbisyo ng abogado pero ayaw magbayad, at para din maiwasan ang labis na paniningil ng abogado.

    Ang Artikulo 1145 ng Civil Code ay nagtatakda ng limitasyon sa panahon para maghain ng aksyon para sa attorney’s fees base sa oral na kontrata o quasi-kontrata: “The following actions must be commenced within six years: (1) Upon an oral contract (2) Upon a quasi-contract.” Ibig sabihin, mayroon lamang anim na taon ang abogado para magsampa ng kaso para sa kanyang bayad mula nang magsimula ang cause of action. Kailan nga ba nagsisimula ang cause of action sa ganitong sitwasyon?

    PAGSUSURI SA KASO: ROSARIO v. DE GUZMAN

    Nagsimula ang lahat noong 1990 nang kinuha ng mag-asawang De Guzman si Atty. Rosario para depensahan sila sa kasong sibil na isinampa ni Loreta Chong. Verbal na napagkasunduan daw nila na 25% ng market value ng lupa ang magiging bayad ni Atty. Rosario kung mananalo sila. Mula RTC hanggang Korte Suprema, ipinagtanggol ni Atty. Rosario ang mga De Guzman at nanalo sila. Nang pumanaw ang mag-asawa, ang kanilang mga anak, ang mga respondents sa kasong ito, ang pumalit sa kanila.

    Pagkatapos manalo sa Korte Suprema noong 2007, naghain si Atty. Rosario ng Motion to Determine Attorney’s Fees sa RTC noong 2009. Dito na nagkaproblema. Sinabi ng RTC na huli na ang mosyon dahil final at executory na ang desisyon. Ayon sa RTC, wala na silang hurisdiksyon at hindi na raw maaaring baguhin pa ang desisyon maliban sa clerical errors.

    Umapela si Atty. Rosario sa Korte Suprema. Ang pangunahing argumento niya ay hindi pa huli ang paghahain ng mosyon para sa attorney’s fees kahit final na ang desisyon. Sabi niya, may verbal agreement sila ng mga De Guzman at maaaring ituring itong quasi-contract na may 6 na taong prescriptive period.

    Sumagot naman ang mga respondents na huli na ang mosyon. Dagdag pa nila, nag-award na raw ang RTC ng P10,000.00 na attorney’s fees noon pa. Binanggit din nila na dapat daw ay nakasulat ang kasunduan sa attorney’s fees ayon sa Article 2208 ng Civil Code. Hindi rin daw nila alam ang tungkol sa verbal agreement.

    Sa desisyon ng Korte Suprema, sinabi nilang mali ang RTC. Una, sinabi nilang dapat certiorari sa Court of Appeals ang inihain ni Atty. Rosario, hindi Rule 45 petition sa Korte Suprema. Pero para sa mas mabilis na hustisya, tinanggap na nila ang kaso. Pangalawa, nilinaw ng Korte Suprema na hindi pa huli ang paghahain ng mosyon para sa attorney’s fees.

    Sabi ng Korte Suprema:

    “While a claim for attorney’s fees may be filed before the judgment is rendered, the determination as to the propriety of the fees or as to the amount thereof will have to be held in abeyance until the main case from which the lawyer’s claim for attorney’s fees may arise has become final. Otherwise, the determination to be made by the courts will be premature. Of course, a petition for attorney’s fees may be filed before the judgment in favor of the client is satisfied or the proceeds thereof delivered to the client.”

    Ibig sabihin, maaaring ihain ang claim para sa attorney’s fees bago pa man maging final ang desisyon, o pagkatapos. Hindi daw dapat madenay ang abogado sa kanyang karapatan na maningil ng attorney’s fees dahil lamang naghintay siya na maging pinal ang desisyon sa pangunahing kaso.

    Tungkol naman sa prescriptive period, sinabi ng Korte Suprema na hindi pa paso ang 6 na taon. Nagsimula raw ang cause of action ni Atty. Rosario nang tumanggi ang mga respondents na bayaran siya, hindi noong final na ang desisyon. Kaya tama lang daw na naghain siya ng mosyon noong 2009 dahil pasok pa ito sa 6 na taong limitasyon mula 2007.

    Sa huli, hindi sinang-ayunan ng Korte Suprema ang 25% na hinihingi ni Atty. Rosario dahil walang sapat na ebidensya ng verbal agreement. Pero kinilala nila ang karapatan ni Atty. Rosario na mabayaran base sa quantum meruit. Ipinag-utos ng Korte Suprema na bayaran siya ng 15% ng market value ng lupa noong panahon ng pagbabayad.

    PRAKTIKAL NA IMPLIKASYON: ANO ANG MAAARAL NATIN DITO?

    Ang kasong ito ay nagtuturo ng ilang mahahalagang aral, lalo na para sa mga abogado at kliyente:

    • Maging Malinaw sa Kasunduan: Pinakamahalaga na magkaroon ng nakasulat na kontrata tungkol sa attorney’s fees bago pa man magsimula ang serbisyong legal. Dapat malinaw ang halaga o paraan ng pagkalkula ng bayad.
    • Quantum Meruit Bilang Proteksyon: Kung walang kasunduan, hindi nangangahulugan na walang bayad ang abogado. May karapatan pa rin siyang maningil base sa quantum meruit, lalo na kung napatunayan niyang nagbigay siya ng serbisyo at nakinabang ang kliyente.
    • Tamang Panahon ng Paghahain: Maaaring maghain ng claim para sa attorney’s fees kahit tapos na ang pangunahing kaso. Hindi ito itinuturing na pagbabago sa final decision. Mayroon ding prescriptive period na 6 na taon para sa oral contracts o quasi-contracts.
    • Makatarungang Bayad: Hindi awtomatiko na makukuha ng abogado ang hinihingi niyang halaga. Ang korte ang magpapasya kung ano ang makatarungan at makatwirang bayad base sa quantum meruit, isinasaalang-alang ang iba’t ibang factors tulad ng tagal ng kaso, kahirapan nito, at halaga ng pinag-uusapan.

    MGA KARANIWANG TANONG (FAQs)

    1. Kailangan ba laging may kontrata para sa attorney’s fees?
    Hindi naman kailangan, pero mas mainam kung may nakasulat na kontrata para iwas-problema sa huli.

    2. Ano ang mangyayari kung walang kontrata?
    Maaaring maningil ang abogado base sa quantum meruit, ibig sabihin, makatarungang halaga para sa serbisyong ibinigay.

    3. Paano kinakalkula ang quantum meruit?
    Isinasaalang-alang ang iba’t ibang factors tulad ng oras na ginugol, kahirapan ng kaso, kahusayan ng abogado, at benepisyong nakuha ng kliyente.

    4. May limitasyon ba sa oras para maningil ng attorney’s fees?
    Oo, kung walang nakasulat na kontrata, may 6 na taong limitasyon para magsampa ng kaso mula nang magsimula ang cause of action.

    5. Pwede bang maghain ng motion for attorney’s fees kahit tapos na ang kaso?
    Oo, ayon sa kasong Rosario v. De Guzman, pwede pa ring maghain kahit tapos na ang pangunahing kaso.

    6. Ano ang pagkakaiba ng ordinaryo at ekstraordinaryong attorney’s fees?
    Ang ordinaryo ay bayad ng kliyente sa abogado. Ang ekstraordinaryo ay danyos na ibinabayad ng natalong partido sa nanalo.

    7. Kung nanalo ako sa kaso, automatic ba na makukuha ko ang attorney’s fees ko sa kalaban?
    Hindi automatic. Kailangan itong i-claim at depende sa desisyon ng korte kung magkano ang ia-award.

    8. Maaari bang mas mataas ang attorney’s fees ko kaysa sa nakuha kong award sa kaso?
    Hindi ito karaniwan, pero maaaring mangyari depende sa circumstances ng kaso at kasunduan ninyo ng abogado.

    Naranasan mo na ba ang ganitong sitwasyon? Kung may problema ka sa usapin ng attorney’s fees, huwag mag-atubiling kumonsulta sa eksperto. Ang ASG Law ay may mga abogado na bihasa sa ganitong uri ng kaso. Makipag-ugnayan sa amin ngayon o bisitahin ang aming contact page para sa konsultasyon. Handa kaming tumulong sa iyo.

    Ang ASG Law ay isang law firm sa Makati at BGC, Philippines na dalubhasa sa iba’t ibang usaping legal.

  • Pagpapawalang-bisa ng Donasyon dahil sa Panloloko: Kailangan Bang Ubos-ubusin Muna ang Ibang Legal na Paraan?

    Aksyon Pauliana: Hindi Maaaring Gamitin Hangga’t Hindi Nauubos ang Ibang Legal na Paraan para Maningil

    G.R. No. 191178, March 13, 2013

    INTRODUKSYON

    Sa mundo ng pagnenegosyo at pagpapautang, hindi maiiwasan ang mga pagkakataon kung saan ang isang umuutang ay nagtatangkang ilipat ang kanyang mga ari-arian sa iba upang takasan ang kanyang obligasyon. Ito ang madalas na nagiging sanhi ng pagkakabangga ng mga karapatan ng nagpautang at ng mga nakatanggap ng ari-arian. Sa kasong ito, tatalakayin natin ang isang mahalagang aral mula sa Korte Suprema tungkol sa kung kailan maaaring gamitin ang aksyong accion pauliana, isang legal na hakbang upang mapawalang-bisa ang mga donasyon o paglilipat ng ari-arian na ginawa para iwasan ang pagbabayad ng utang.

    Ang kasong Anchor Savings Bank vs. Furigay ay naglalahad ng sitwasyon kung saan ang isang banko (Anchor Savings Bank) ay nagsampa ng kaso upang mapawalang-bisa ang donasyon ng mag-asawang Furigay sa kanilang mga anak. Ang pangunahing tanong dito ay kung tama ba ang ginawang aksyon ng banko, lalo na’t hindi pa nito lubusang nagagamit ang iba pang legal na paraan upang maningil sa mag-asawa.

    LEGAL NA KONTEKSTO

    Ang accion pauliana ay isang uri ng aksyon na nakasaad sa ating Civil Code, partikular sa Artikulo 1383. Ayon dito, ang aksyon para sa rescission ay subsidiary lamang. Ibig sabihin, hindi ito maaaring gamitin maliban na lamang kung wala nang ibang legal na paraan ang partido na nagdurusa upang mabayaran ang kanyang pinsala. Mahalaga itong tandaan: “Ang aksyon para sa rescission ay subsidiary; hindi ito maaaring gamitin maliban na lamang kung wala nang ibang legal na paraan ang partido na nagdurusa upang mabayaran ang kanyang pinsala.”

    Nililinaw pa ito sa Artikulo 1177 ng Civil Code na nagsasaad na ang mga nagpautang, pagkatapos maubos ang mga ari-arian ng umutang upang mabayaran ang kanilang utang, ay maaari pang gamitin ang lahat ng karapatan at aksyon ng umutang para sa parehong layunin. Kabilang dito ang pagkuwestiyon sa mga aksyon ng umutang na ginawa upang dayain sila.

    Upang maging matagumpay ang isang accion pauliana, kailangang mapatunayan ang limang elemento. Una, dapat mayroon nang utang ang naghahabol bago pa man ginawa ang paglilipat, kahit pa hindi pa ito bayaran kaagad. Pangalawa, dapat may kasunod na kontrata kung saan inilipat ng umutang ang kanyang ari-arian sa ibang tao. Pangatlo, dapat wala nang ibang legal na paraan ang nagpautang upang mabayaran ang kanyang utang maliban sa pagpapawalang-bisa ng paglilipat. Pang-apat, dapat may panloloko sa ginawang paglilipat. At panglima, kung ang ikatlong partido na nakatanggap ng ari-arian ay nakakuha nito sa pamamagitan ng pagbili (onerous title), dapat kasabwat ito sa panloloko.

    Sa madaling salita, bago ka makapagsampa ng accion pauliana, dapat mo munang subukan ang lahat ng iba pang paraan para maningil. Halimbawa, dapat mo munang subukang ipa-execute ang judgment sa ibang ari-arian ng umutang. Kung wala nang ibang ari-arian o hindi sapat ang mga ito, saka pa lamang papasok ang accion pauliana bilang huling baraha.

    PAGBUBUOD NG KASO

    Nagsimula ang lahat noong 1999 nang pautangin ng Anchor Savings Bank (ASB) ang Ciudad Transport Services, Inc. (CTS) at ang mag-asawang Furigay. Hindi nakabayad ang mga umutang kaya nagsampa ng kaso ang ASB para maningil ng pera at humingi ng replevin (aksyon para mabawi ang pag-aari). Habang nakabinbin ang kaso, ginawa ng mag-asawang Furigay ang donasyon ng kanilang mga ari-arian sa kanilang mga anak.

    Noong 2003, nanalo ang ASB sa unang kaso at iniutos ng korte na bayaran ng CTS at mag-asawang Furigay ang mahigit P8.6 milyon, kasama ang interes, penalty, danyos, at attorney’s fees. Ngunit, dahil nga naidonasyon na ang mga ari-arian, walang ibang mapaningil ang ASB.

    Kaya naman, nagsampa ng ikalawang kaso ang ASB, ito na nga ang accion pauliana, sa Alaminos, Pangasinan kung saan nakarehistro ang mga ari-arian. Ang sabi ng ASB, ginawa ang donasyon para sila maloko at hindi makasingil. Humiling naman ang mga Furigay na ibasura ang kaso dahil daw hindi sila nasampahan ng summons nang tama at hindi rin daw tama ang binayad na docket fees.

    Ibinasura ng Regional Trial Court (RTC) ang unang motion to dismiss, pero nang mag-motion for reconsideration ang mga Furigay, binawi ng RTC ang desisyon nito at ibinasura na nga ang kaso. Ang dahilan ng RTC: hindi raw nagbayad ang ASB ng tamang docket fees at preskripsyon na raw ang kaso. Ayon sa RTC, apat na taon lang ang palugit para magsampa ng accion pauliana mula nang marehistro ang donasyon, at lampas na raw ang ASB dahil 2001 narehistro at 2005 lang nagsampa ng kaso.

    Umapela ang ASB sa Court of Appeals (CA). Sumang-ayon ang CA na mali ang RTC sa isyu ng docket fees, pero tama raw na ibinasura ang kaso. Pero hindi dahil sa preskripsyon. Ang sabi ng CA, premature pa ang accion pauliana dahil hindi pa raw napatunayan ng ASB na naubos na nito ang lahat ng legal na paraan para maningil. Hindi raw sapat na nag-skip tracing lang ang ASB para hanapin ang ari-arian ng mga Furigay. Kailangan daw sheriff ang mismong magpapatunay na walang nang ibang ari-arian.

    Hindi rin nagtagumpay ang motion for reconsideration ng ASB sa CA, kaya umakyat na sila sa Korte Suprema. Ang pangunahing argumento ng ASB: hindi raw dapat ibasura agad ang kaso dahil nasa preliminary stage pa lang at dapat daw sa trial pa patunayan kung naubos na ang ibang paraan ng paniningil.

    DESISYON NG KORTE SUPREMA

    Hindi pumanig ang Korte Suprema sa ASB. Kinatigan nito ang desisyon ng Court of Appeals. Ayon sa Korte Suprema, tama ang CA na premature pa ang accion pauliana. Binigyang-diin ng Korte Suprema ang subsidiary nature ng accion pauliana. Sabi ng Korte Suprema, “Hindi sapat na mayroon kang cause of action. Kailangan isama sa complaint ang sapat na alegasyon ng ultimate facts na bumubuo sa cause of action.” Sa kasong ito, hindi raw na-allege ng ASB sa complaint nito na naubos na nito ang ibang legal na paraan para maningil.

    Nagbanggit pa ang Korte Suprema ng kaso ng Khe Hong Cheng vs. Court of Appeals, kung saan sinabi na ang prescriptive period para sa accion pauliana ay nagsisimula hindi mula sa araw ng rehistro ng donasyon, kundi “mula sa araw na malinaw na wala nang ibang legal na paraan kung saan maaaring masiyahan ng nagpautang ang kanyang mga claim.”

    Dahil dito, ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon ng ASB at kinumpirma ang desisyon ng Court of Appeals.

    PRAKTIKAL NA IMPLIKASYON

    Ang kasong ito ay nagbibigay ng mahalagang leksyon, lalo na sa mga nagpapautang. Hindi sapat na basta may utang at may donasyon na ginawa ang umutang. Bago magsampa ng accion pauliana, kailangang siguraduhin na naubos na ang lahat ng ibang legal na paraan para maningil. Kailangan itong i-allege mismo sa complaint at patunayan sa korte.

    Para sa mga negosyo at banko, mahalagang magkaroon ng maayos na proseso sa paniningil. Kung may utang na hindi nababayaran, dapat munang subukan ang lahat ng paraan para maningil, tulad ng demand letters, negotiations, at pagpapa-execute ng judgment sa iba pang ari-arian. Ang accion pauliana ay dapat isipin lamang bilang huling opsyon.

    Para naman sa mga indibidwal, lalo na kung ikaw ay pinagkakautangan, mahalagang malaman ang mga legal na hakbang na maaari mong gawin. Kung sakaling madiskubre mo na naglipat ng ari-arian ang umutang para takasan ang kanyang obligasyon, kumonsulta agad sa abogado upang malaman kung ano ang mga tamang hakbang na dapat gawin.

    MGA MAHAHALAGANG ARAL

    • Ubosin muna ang ibang legal na paraan. Bago magsampa ng accion pauliana, siguraduhing naubos na ang lahat ng ibang remedyo para maningil sa umutang.
    • I-allege sa complaint. Sa complaint para sa accion pauliana, i-allege mismo na naubos na ang ibang legal na paraan para maningil.
    • Mula sa kapag walang ibang remedyo magsisimula ang preskripsyon. Ang apat na taong prescriptive period para sa accion pauliana ay magsisimula lamang kapag malinaw na wala nang ibang legal na paraan para maningil.

    FREQUENTLY ASKED QUESTIONS (FAQs)

    Tanong 1: Ano ba ang eksaktong ibig sabihin ng “accion pauliana”?
    Sagot: Ang accion pauliana ay isang legal na aksyon na isinasampa ng isang nagpautang upang mapawalang-bisa ang isang kontrata o paglilipat ng ari-arian na ginawa ng umutang para dayain ang nagpautang at hindi makasingil.

    Tanong 2: Kailan masasabing “premature” ang pagsasampa ng accion pauliana?
    Sagot: Premature ang accion pauliana kung isinampa ito bago pa man naubos ng nagpautang ang lahat ng iba pang legal na paraan para maningil sa umutang. Kailangan munang subukan ang lahat ng remedyo, tulad ng pagpapa-execute ng judgment sa ibang ari-arian, bago magsampa ng accion pauliana.

    Tanong 3: Ano ang mga dapat patunayan para manalo sa accion pauliana?
    Sagot: Kailangang patunayan ang limang elemento: (1) may utang na bago pa ang paglilipat, (2) may kasunod na kontrata ng paglilipat, (3) walang ibang remedyo maliban sa rescission, (4) may panloloko, at (5) kung onerous title, may sabwatan ang ikatlong partido.

    Tanong 4: Paano malalaman kung naubos na ang ibang legal na paraan para maningil?
    Sagot: Karaniwang nangangailangan ito ng writ of execution na ipinapatupad ng sheriff. Ang report ng sheriff na nagpapatunay na walang nang ibang ari-arian ang umutang na maaaring ipaningil ay mahalagang ebidensya.

    Tanong 5: Kung narehistro na ang donasyon, ibig bang sabihin ay alam na agad ng lahat ang tungkol dito at nagsisimula na ang preskripsyon?
    Sagot: Hindi. Kahit narehistro na ang donasyon, hindi pa agad magsisimula ang prescriptive period para sa accion pauliana. Magsisimula lamang ito kapag malinaw na wala nang ibang legal na paraan para maningil, hindi mula sa araw ng rehistro.

    Tanong 6: Ano ang mangyayari kung premature ang accion pauliana?
    Sagot: Ibabasura ng korte ang kaso dahil wala pang cause of action. Kailangan munang maghintay na maubos ang ibang legal na paraan para maningil bago muling magsampa ng accion pauliana.

    Eksperto ang ASG Law sa mga usaping tulad nito. Kung kayo ay may katanungan o nangangailangan ng legal na konsultasyon tungkol sa accion pauliana o iba pang usaping legal sa paniningil ng utang, huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin. Magpadala ng email sa hello@asglawpartners.com o mag-contact dito.

  • Mahalagang Aral sa VAT Refund: Pagtalakay sa Mahigpit na 120+30 Araw na Panuntunan sa Nippon Express vs. CIR

    Huwag Magpadalos-dalos sa Paghahabol ng VAT Refund: Ang Mahigpit na 120+30 Araw na Panuntunan

    G.R. No. 196907, March 13, 2013

    Paano kung ang iyong negosyo ay nagbayad ng labis na Value-Added Tax (VAT)? Karapatan mong mabawi ito sa pamamagitan ng VAT refund. Ngunit, mayroon bang takdang panahon para rito? Sa kaso ng Nippon Express (Philippines) Corporation vs. Commissioner of Internal Revenue, muling binigyang-diin ng Korte Suprema ang kahalagahan ng pagtalima sa mahigpit na panuntunan sa paghahabol ng VAT refund, partikular na ang 120+30 araw na prescriptive period. Ang hindi pagsunod dito ay maaaring magresulta sa pagkawala ng pagkakataong mabawi ang malaking halaga na dapat sana ay mapupunta sa kaban ng iyong negosyo.

    nn

    Introduksyon: Oras ay Ginto sa Usapin ng VAT Refund

    n

    Isipin na lamang ang isang negosyo na nag-eksport ng produkto. Sapagkat zero-rated ang kanilang benta, maaari silang magkaroon ng labis na input VAT. Nais nilang mabawi ang input tax na ito upang magamit muli sa operasyon ng negosyo. Ngunit, sa kanilang pagmamadali, nakaligtaan nila ang mahalagang proseso at takdang panahon na itinakda ng batas. Ito ang sentro ng usapin sa kasong Nippon Express. Ang pangunahing tanong: Tama ba ang ginawang pagdinig ng Court of Tax Appeals (CTA) sa petisyon ng Nippon Express kahit na hindi pa lumipas ang 120 araw mula nang isumite ang kanilang administrative claim sa Commissioner of Internal Revenue (CIR)?

    nn

    Legal na Konteksto: Ang Batas at ang 120+30 Araw na Taning

    n

    Ang usapin ng VAT refund ay nakabatay sa Section 112 ng National Internal Revenue Code (NIRC), partikular sa Subsection (D) nito na ngayon ay Subsection (C). Ayon sa batas na ito:

    nn

    “Sec. 112. Refunds or Tax Credits of Input Tax

    n

    x x x

    n

    (D) Period within which Refund or Tax Credit of Input Taxes shall be Made. – In proper cases, the Commissioner shall grant a refund or issue the tax credit certificate for creditable input taxes within one hundred twenty (120) days from the date of submission of complete documents in support of the application filed in accordance with Subsections (A) and (B) hereof.

    n

    In case of full or partial denial of the claim for tax refund or tax credit, or the failure on the part of the Commissioner to act on the application within the period prescribed above, the taxpayer affected may, within thirty (30) days from the receipt of the decision denying the claim or after the expiration of the one hundred twenty day-period, appeal the decision or the unacted claim with the Court of Tax Appeals.” (Binigyang-diin)

    nn

    Mula sa probisyong ito, malinaw na may dalawang yugto ang proseso. Una, ang CIR ay may 120 araw upang pagdesisyunan ang administrative claim para sa VAT refund. Ikalawa, kung hindi umaksyon ang CIR sa loob ng 120 araw, o kaya naman ay tinanggihan ang claim, ang taxpayer ay may 30 araw mula sa pagtanggap ng desisyon o pagkatapos ng 120 araw upang umapela sa CTA. Ito ang tinatawag na “120+30 day rule”. Mahalagang tandaan na ang mga araw na ito ay mahigpit na sinusunod at may malaking epekto sa jurisdiction ng CTA.

    nn

    Ang jurisdiction ay tumutukoy sa kapangyarihan ng korte na dinggin at desisyunan ang isang kaso. Kung walang jurisdiction ang korte, kahit gaano pa kaganda ang argumento mo, hindi ito mapapakinggan. Sa konteksto ng VAT refund, ang pagsunod sa 120+30 day rule ay itinuturing na jurisdictional requirement. Ibig sabihin, kung hindi ka sumunod dito, walang jurisdiction ang CTA na dinggin ang iyong apela.

    nn

    Pagbusisi sa Kaso: Kwento ng Nippon Express at ang Kanilang Paghahabol

    n

    Ang Nippon Express, isang korporasyon na rehistrado sa VAT, ay naghain ng administrative claim para sa refund ng kanilang excess input VAT para sa taong 2001. Ito ay nagkakahalaga ng P20,345,824.29, na nagmula umano sa kanilang zero-rated sales.

    nn

    Noong Abril 24, 2003, isinampa nila ang kanilang administrative claim sa BIR. Kinabukasan, Abril 25, 2003, naghain na rin sila ng petisyon for review sa CTA. Hindi nila hinintay ang 120 araw na ibinigay sa CIR upang aksyunan ang kanilang claim.

    nn

    Sa simula, tinanggihan ng CTA First Division ang petisyon dahil sa kakulangan ng ebidensya. Ngunit, sa motion for reconsideration, binawi nila ito at pinaboran ang Nippon Express, nag-uutos sa CIR na mag-isyu ng tax credit certificate na nagkakahalaga ng P10,928,607.31. Binigyang-diin ng CTA First Division na ang paghahain ng administrative claim ay nasa loob ng dalawang taong prescriptive period, ngunit ang pag-apela agad sa korte ay premature dahil hindi sinunod ang 120-araw na palugit sa CIR. Gayunpaman, sinabi nila na dahil hindi umano tumutol agad ang CIR, itinuturing na waived na ang objection dito.

    nn

    Umapela ang CIR sa CTA En Banc. Dito, binaliktad ang desisyon ng CTA First Division. Ayon sa CTA En Banc, hindi sapat ang sales invoices bilang patunay ng zero-rated sales. Kailangan daw ng official receipts. Ngunit, muling nagbago ang ihip ng hangin. Sa motion for reconsideration ng Nippon Express, binawi ng CTA En Banc ang kanilang naunang desisyon, at sinang-ayunan ang CTA First Division, base sa desisyon ng Korte Suprema sa kasong AT&T Communications Services Philippines, Inc. v. Commissioner of Internal Revenue na nagsasabing hindi dapat idinidistinggi ang sales invoice at official receipt.

    nn

    Muling umapela ang CIR, iginigiit na premature ang petisyon sa CTA dahil isinampa bago lumipas ang 120 araw. Dito na nagdesisyon ang CTA En Banc na pumanig sa CIR. Sa kanilang May 13, 2011 Resolution, sinabi ng CTA En Banc na jurisdictional ang 120-araw na palugit, at dahil hindi ito sinunod ng Nippon Express, premature ang kanilang petisyon at walang jurisdiction ang CTA na dinggin ito, base sa desisyon ng Korte Suprema sa Commissioner of Internal Revenue v. Aichi Forging Company of Asia, Inc.

    nn

    Umakyat ang kaso sa Korte Suprema. Ang Korte Suprema, sa pagpabor sa CIR, ay nagpahayag:

    nn

    “A simple reading of the abovequoted provision reveals that the taxpayer may appeal the denial or the inaction of the CIR only within thirty (30) days from receipt of the decision denying the claim or the expiration of the 120-day period given to the CIR to decide the claim. Because the law is categorical in its language, there is no need for further interpretation by the courts and non-compliance with the provision cannot be justified.”

    nn

    Idinagdag pa ng Korte Suprema na ang 120+30 day period ay mandatory at jurisdictional, base sa kanilang desisyon sa Commissioner of Internal Revenue v. San Roque Power Corporation. Dahil premature ang paghahain ng petisyon ng Nippon Express sa CTA, walang jurisdiction ang CTA na dinggin ang kaso.

    nn

    Praktikal na Implikasyon: Ano ang Dapat Mong Malaman?

    n

    Ang kasong Nippon Express ay isang paalala sa lahat ng negosyo na naghahabol ng VAT refund: mahalaga ang pagsunod sa tamang proseso at takdang panahon. Narito ang ilang praktikal na implikasyon:

    nn

      n

    • Mahigpit na Sundin ang 120+30 Day Rule: Huwag magmadali sa paghahain ng judicial claim sa CTA. Hintayin munang lumipas ang 120 araw mula nang isumite ang administrative claim sa CIR. Kung tinanggihan ang claim, o hindi umaksyon ang CIR sa loob ng 120 araw, saka lamang maghain ng apela sa CTA sa loob ng 30 araw.

      • n

    • Jurisdictional ang 120+30 Day Period: Hindi ito basta procedural requirement lamang. Kung hindi mo ito susundin, maaaring mawalan ng jurisdiction ang CTA na dinggin ang iyong kaso, kahit na may merito pa ang iyong claim.

      • n

    • Hindi Balewala ang Nakaraang Pagkakamali ng CTA: Hindi maaaring umasa sa mga nakaraang desisyon ng CTA na maaaring salungat sa panuntunang ito. Ang desisyon ng Korte Suprema sa San Roque at Nippon Express ang dapat sundin.

      • n

    • Konsultahin ang Eksperto: Kung hindi sigurado sa proseso, kumunsulta sa isang abogado o tax consultant na eksperto sa VAT refund upang maiwasan ang pagkakamali na maaaring magresulta sa pagkawala ng iyong claim.

      • n

    nn

    Susing Aral Mula sa Kaso ng Nippon Express:

    n

      n

    • Oras ay Mahalaga: Sa usapin ng VAT refund, ang oras ay hindi lamang ginto, ito ay jurisdictional.

      • n

    • Pagsunod sa Batas: Ang simpleng pagbasa at pagsunod sa batas ay makakaiwas sa problema.

      • n

    • Pagiging Maingat: Maging maingat sa bawat hakbang ng proseso ng VAT refund, mula sa administrative claim hanggang sa judicial appeal.

      • n

    nn

    Mga Madalas Itanong (FAQs) Tungkol sa VAT Refund at 120+30 Day Rule

    nn

    Tanong 1: Ano ang mangyayari kung hindi umaksyon ang BIR sa loob ng 120 araw?

    n

    Sagot: Kung hindi umaksyon ang BIR sa loob ng 120 araw mula nang isumite ang kumpletong dokumento, itinuturing ito bilang “inaction” o hindi pagkilos. Sa sitwasyon na ito, maaari nang umapela ang taxpayer sa CTA sa loob ng 30 araw pagkatapos ng 120-araw na period.

    nn

    Tanong 2: Maaari bang maghain ng judicial claim sa CTA bago matapos ang 120 araw?

    n

    Sagot: Hindi. Base sa desisyon ng Korte Suprema sa Nippon Express at San Roque, mahigpit na ipinagbabawal ang paghahain ng judicial claim bago matapos ang 120-araw na period. Ang paggawa nito ay premature at magiging sanhi ng kawalan ng jurisdiction ng CTA.

    nn

    Tanong 3: Paano kung na-file ko ang administrative claim at judicial claim sa loob ng 2-year prescriptive period, pero premature ang judicial claim dahil hindi ko hinintay ang 120 araw? Maaari pa ba akong mag-file ulit?

    n

    Sagot: Hindi na. Ang 2-year prescriptive period para sa paghahain ng administrative claim ay mahigpit ding sinusunod. Kung lumipas na ang 2 taon mula nang mag-file ng return at magbayad ng buwis, hindi ka na maaaring maghain muli ng claim, kahit na premature ang naunang judicial claim mo.

    nn

    Tanong 4: May exception ba sa 120+30 day rule?

    n

    Sagot: Mayroong limitadong exception. Mula December 10, 2003 hanggang October 6, 2010, dahil sa BIR Ruling No. DA-489-03, pinayagan ang paghahain ng judicial claim kahit hindi pa tapos ang 120 araw. Ngunit, pagkatapos ng October 6, 2010 (desisyon sa Aichi case), muling ibinalik ang mahigpit na pagsunod sa 120+30 day rule.

    nn

    Tanong 5: Ano ang kahalagahan ng sales invoice at official receipt sa VAT refund?

    n

    Sagot: Sa kaso ng Nippon Express, tinalakay din ang usapin ng sales invoice at official receipt. Bagama’t sa ibang kaso (AT&T), sinabi na hindi dapat idistinguish ang dalawa, sa kaso ng Kepco Philippines Corporation v. Commissioner of Internal Revenue, binigyang-diin na magkaiba ang VAT invoice at VAT receipt. Ang VAT invoice ay patunay ng benta ng produkto o serbisyo, samantalang ang VAT receipt ay patunay ng pagbabayad. Mahalagang magkaroon ng tamang dokumentasyon para sa iyong VAT refund claim.

    nn

    Nahihirapan sa pag-navigate sa proseso ng VAT refund? Eksperto ang ASG Law sa usapin ng buwis at handang tumulong sa iyong negosyo. Para sa konsultasyon, makipag-ugnayan dito o mag-email sa hello@asglawpartners.com. Kami sa ASG Law ay laging handang maglingkod sa inyo.

  • Mahalagang Petsa sa Paghahabol ng VAT Refund: Gabay Mula sa Kaso ng Mindanao Geothermal Partnership

    Mahalagang Petsa sa Paghahabol ng VAT Refund: Gabay Mula sa Kaso ng Mindanao Geothermal Partnership

    G.R. NO. 193301 & G.R. NO. 194637 – MINDANAO II GEOTHERMAL PARTNERSHIP, PETITIONER, VS. COMMISSIONER OF INTERNAL REVENUE, RESPONDENT. at MINDANAO I GEOTHERMAL PARTNERSHIP, PETITIONER, VS. COMMISSIONER OF INTERNAL REVENUE, RESPONDENT.

    Naranasan mo na bang mag-file ng VAT refund at hindi sigurado kung tama ba ang iyong proseso at kung napapanahon ka pa? Ang paghahabol ng VAT refund ay maaaring maging komplikado, lalo na pagdating sa mga deadline at tamang dokumentasyon. Ang kaso ng Mindanao Geothermal Partnership laban sa Commissioner of Internal Revenue ay nagbibigay linaw sa mga mahahalagang patakaran tungkol sa prescriptive period o taning na panahon para sa paghahabol ng VAT refund, at nagtuturo ng aral kung paano maiiwasan ang pagka-prescribe ng iyong claim.

    Ang Batas at ang Taning na Panahon: Ano ang Sabi ng Korte Suprema?

    Sa usapin ng VAT refund, mahalaga ang Section 112 ng National Internal Revenue Code (NIRC) ng 1997. Ito ang nagtatakda ng mga panuntunan para sa pag-refund o tax credit ng input tax, lalo na para sa mga VAT-registered person na may zero-rated o effectively zero-rated sales. Ayon sa batas na ito:

    “SEC. 112. Refunds or Tax Credits of Input Tax. – (A) Zero-rated or Effectively Zero-rated Sales. – Anumang VAT-registered person, na ang benta ay zero-rated o effectively zero-rated ay maaaring, sa loob ng dalawang (2) taon pagkatapos ng pagtatapos ng taxable quarter kung kailan ginawa ang benta, mag-apply para sa pag-isyu ng tax credit certificate o refund ng creditable input tax na dapat bayaran o binayaran na maiuugnay sa mga naturang benta…”

    Ang ibig sabihin nito, may dalawang taon lamang ang taxpayer mula sa katapusan ng quarter kung kailan ginawa ang bentang zero-rated para maghain ng administrative claim para sa VAT refund. Bukod pa rito, mayroon ding 120+30 day rule na itinakda ng Korte Suprema sa mga kaso tulad ng Commissioner of Internal Revenue v. Aichi Forging Company of Asia, Inc. at Commissioner of Internal Revenue v. San Roque Power Corporation. Ayon dito, ang Commissioner of Internal Revenue (CIR) ay may 120 araw para desisyunan ang administrative claim, at kung hindi pa rin desidido pagkatapos ng 120 araw, o kung denied ang claim, ang taxpayer ay may 30 araw para iapela ito sa Court of Tax Appeals (CTA).

    Ang Kuwento ng Kaso: Mindanao Geothermal Partnership vs. CIR

    Ang kasong ito ay kinasasangkutan ng dalawang magkapatid na partnership, ang Mindanao I at Mindanao II Geothermal Partnership, na parehong rehistrado bilang VAT taxpayers at generation companies sa ilalim ng Electric Power Industry Reform Act of 2000 (EPIRA). Dahil sa EPIRA, ang sales ng power generation companies ay zero-rated sa VAT. Kaya naman, nag-file ang Mindanao I at II ng claims para sa VAT refund para sa taxable year 2003.

    Ang Mga Detalye ng Claim:

    • Mindanao II (G.R. No. 193301): Nag-file ng claims para sa 1st, 2nd, 3rd, at 4th quarters ng 2003.
    • Mindanao I (G.R. No. 194637): Nag-file din ng claims para sa parehong quarters ng 2003.

    Ang parehong partnership ay nag-file ng kanilang administrative claims sa BIR noong Abril 2005 at judicial claims sa CTA noong parehong taon din. Ang isyu sa kaso ay kung napapanahon ba ang kanilang mga claims ayon sa Section 112 ng NIRC at sa mga desisyon ng Korte Suprema tungkol sa prescriptive period.

    Ang Labanan sa Korte:

    Dumaan ang kaso sa iba’t ibang antas ng korte. Sa CTA Division, pabor ang desisyon sa Mindanao II para sa 3rd at 4th quarters, ngunit denied ang 1st at 2nd quarters dahil sa prescriptive period. Para sa Mindanao I, partially granted ang claim sa CTA Division. Ngunit nang umakyat sa CTA En Banc, binaliktad ang mga desisyon at denied ang lahat ng claims ng Mindanao I at II.

    Umakyat ang kaso sa Korte Suprema. Dito, pinag-isa ang kaso ng Mindanao I at II dahil pareho ang isyu. Sinuri ng Korte Suprema ang Section 112 ng NIRC at ang mga naunang desisyon nito sa Atlas Consolidated Mining and Development Corporation v. Commissioner of Internal Revenue (Atlas) at Commissioner of Internal Revenue v. Mirant Pagbilao Corporation (Mirant). Nilinaw ng Korte Suprema na ang prescriptive period para sa administrative claim ay dalawang taon mula sa katapusan ng taxable quarter kung kailan ginawa ang benta.

    Sabi ng Korte Suprema:

    “Section 112(A) of the 1997 Tax Code is clear: ‘[A]ny VAT-registered person, whose sales are zero-rated or effectively zero-rated may, within two (2) years after the close of the taxable quarter when the sales were made, apply for the issuance of a tax credit certificate or refund of creditable input tax due or paid attributable to such sales x x x.’”

    Dagdag pa rito, binigyang diin ng Korte Suprema ang kahalagahan ng 120+30 day rule para sa judicial claim. Gayunpaman, kinilala rin ng Korte Suprema ang BIR Ruling No. DA-489-03, na nagsasabing hindi kailangang hintayin ng taxpayer ang 120-day period bago mag-file ng judicial claim sa CTA. Dahil ang Mindanao I at II ay nag-file ng kanilang judicial claims bago pa man ang Aichi case (kung saan naging mandatory ang 120+30 day rule), pinayagan ng Korte Suprema ang exception na ito para sa 2nd quarter claims ng parehong partnership.

    Ano ang Mahalagang Aral Mula sa Kaso?

    Ang kasong ito ay nagtuturo ng ilang mahahalagang aral para sa mga negosyo at taxpayers na naghahabol ng VAT refund:

    • Mahalaga ang Deadline: Ang dalawang taong prescriptive period para sa administrative claim ay mahigpit na sinusunod. Siguraduhing mag-file ng claim bago lumipas ang deadline na ito.
    • Sundin ang 120+30 Day Rule: Para sa judicial claims, sundin ang 120+30 day rule. Hintayin ang 120 araw para sa CIR na desisyunan ang administrative claim bago mag-file ng judicial claim sa CTA. Mayroon lamang 30 araw pagkatapos ng 120 araw o mula sa pagtanggap ng denial mula sa CIR para mag-file ng judicial claim.
    • Exception Dahil sa BIR Ruling: Mayroong exception sa 120+30 day rule dahil sa BIR Ruling No. DA-489-03 para sa mga claims na na-file bago ang Aichi case. Kung saklaw ka nito, maaaring mapaboran ka pa rin.
    • Dokumentasyon: Siguraduhing kumpleto at tama ang dokumentasyon para sa iyong claim. Ito ay mahalaga para mapatunayan ang iyong karapatan sa VAT refund.

    Mga Madalas Itanong (FAQs) Tungkol sa VAT Refund at Prescriptive Period

    Tanong 1: Ano ang ibig sabihin ng prescriptive period sa VAT refund?

    Sagot: Ito ang taning na panahon kung hanggang kailan ka lamang maaaring mag-file ng iyong claim para sa VAT refund. Kapag lumipas na ang prescriptive period, hindi na tatanggapin ang iyong claim.

    Tanong 2: Paano binibilang ang dalawang taong prescriptive period para sa administrative claim?

    Sagot: Ito ay binibilang mula sa katapusan ng taxable quarter kung kailan ginawa ang bentang zero-rated.

    Tanong 3: Ano ang 120+30 day rule?

    Sagot: Ito ang panuntunan na nagtatakda na ang CIR ay may 120 araw para desisyunan ang administrative claim, at ang taxpayer ay may 30 araw pagkatapos ng 120 araw o mula sa pagtanggap ng denial para mag-file ng judicial claim sa CTA.

    Tanong 4: Kailangan bang hintayin ang 120 araw bago mag-file ng judicial claim sa CTA?

    Sagot: Ayon sa Korte Suprema sa mga kasong Aichi at San Roque, oo, mandatory ang 120-day period. Ngunit may exception para sa mga claims na na-file bago ang Aichi case dahil sa BIR Ruling No. DA-489-03.

    Tanong 5: Ano ang mangyayari kung ma-file ko ang judicial claim bago matapos ang 120-day period?

    Sagot: Maaaring ituring na premature o maaga ang pag-file ng iyong judicial claim, at maaaring hindi ito tanggapin ng CTA, maliban na lamang kung saklaw ka ng exception dahil sa BIR Ruling No. DA-489-03.

    Tanong 6: Ano ang dapat kong gawin para masiguro na napapanahon ang aking VAT refund claim?

    Sagot: Magplano nang maaga at siguraduhing i-file ang administrative claim bago lumipas ang dalawang taon mula sa katapusan ng taxable quarter. Sundin ang 120+30 day rule para sa judicial claim, maliban kung saklaw ka ng exception dahil sa BIR Ruling No. DA-489-03. Kumonsulta sa eksperto sa buwis o abogado para sa tamang gabay.

    Nahihirapan ka ba sa paghahabol ng VAT refund? Eksperto ang ASG Law sa mga usapin ng buwis at handang tumulong sa iyo. Para sa konsultasyon, makipag-ugnayan dito o mag-email sa hello@asglawpartners.com.



    Source: Supreme Court E-Library
    This page was dynamically generated
    by the E-Library Content Management System (E-LibCMS)