Tag: Pondo Publiko

  • Pananagutan ng Opisyal ng Gobyerno sa Paggastos ng Pondo: Pag-iwas sa Disallowance Mula sa COA

    Tungkulin ng Opisyal ng Gobyerno: Pangangalaga sa Pondo at Pag-iwas sa Pananagutan

    G.R. No. 198457, August 13, 2013

    INTRODUKSYON

    Isipin ang isang ospital na pinondohan ng gobyerno, naglilingkod sa libu-libong mahihirap. Taon-taon, milyun-milyong pondo ang dumadaan dito para sa mga programa ng tulong medikal. Ngunit paano kung ang ilan sa mga pondong ito ay napupunta sa maling kamay dahil sa kapabayaan at kakulangan sa mahigpit na proseso? Ito ang realidad na kinaharap sa kaso ng Delos Santos v. Commission on Audit, kung saan pinanagot ng Korte Suprema ang ilang opisyal ng ospital dahil sa kapabayaan sa paghawak ng pondo publiko.

    Sa kasong ito, ang Commission on Audit (COA) ay nag-isyu ng Notice of Disallowance (ND) para sa P3,386,697.10 na pondo na ginamit para sa isang programang medikal dahil sa mga kahina-hinalang transaksyon at pekeng reseta. Ang pangunahing tanong dito ay: Tama ba ang COA sa pagpapanagot sa mga opisyal ng ospital na sangkot sa pag-apruba at pagproseso ng mga bayarin?

    LEGAL NA KONTEKSTO: ANG KAPANGYARIHAN NG COA AT PANANAGUTAN NG OPISYAL NG GOBYERNO

    Ang Commission on Audit (COA) ay isang constitutional body na may malawak na kapangyarihan sa pag-audit ng lahat ng ahensya ng gobyerno, kabilang ang mga ospital at iba pang institusyon na tumatanggap ng pondo publiko. Ayon sa Konstitusyon at sa Government Auditing Code of the Philippines (Presidential Decree No. 1445), may mandato ang COA na tiyakin na ang lahat ng pondo ng gobyerno ay ginagamit nang wasto, legal, at epektibo.

    Ang kapangyarihan ng COA ay hindi lamang limitado sa pagtukoy kung may iregularidad sa paggastos. Kasama rin dito ang kapangyarihang mag-isyu ng “disallowance” kung mapatunayang may ilegal o hindi nararapat na paggastos ng pondo publiko. Kapag nag-isyu ang COA ng disallowance, ang mga opisyal na responsable o may partisipasyon sa transaksyong ito ay maaaring panagutin na personal na magbayad muli sa gobyerno ng halagang dinisallow.

    Mahalagang tandaan ang Section 104 ng Government Auditing Code na nagsasaad:

    “Section 104. Records and reports required by primarily responsible officers. The head of any agency or instrumentality of the national government or any government-owned or controlled corporation and any other self-governing board or commission of the government shall exercise the diligence of a good father of a family in supervising accountable officers under his control to prevent the incurrence of loss of government funds or property, otherwise he shall be jointly and solidarily liable with the person primarily accountable therefore. x x x.”

    Ito ay nagpapahiwatig na ang mga pinuno ng ahensya ng gobyerno ay may tungkuling maging mapagbantay at masiguro na ang mga pondo ay pinangangalagaan at ginagamit nang tama. Kung hindi nila magagawa ito dahil sa kapabayaan, maaari silang personal na panagutin sa mga pagkalugi.

    Bukod pa rito, ang Section 16 ng 2009 Rules and Regulations on Settlement of Accounts, na nakapaloob sa COA Circular No. 2009-006, ay naglilinaw kung paano tinutukoy ang pananagutan ng mga opisyal:

    “Section 16. Determination of Persons Responsible/Liable.

    Section 16.1 The Liability of public officers and other persons for audit disallowances/charges shall be determined on the basis of (a) the nature of the disallowance/charge; (b) the duties and responsibilities or obligations of officers/employees concerned; (c) the extent of their participation in the disallowed/charged transaction; and (d) the amount of damage or loss to the government, thus:

    16.1.1 Public officers who are custodians of government funds shall be liable for their failure to ensure that such funds are safely guarded loss or damage; that they are expended, utilized, disposed of or transferred in accordance with law and regulations, and on the basis of prescribed documents and necessary records.

    16.1.2 Public officers who certify as to the necessity, legality and availability of funds or adequacy of documents shall be liable according to their respective certifications.

    16.1.3 Public officers who approve or authorize expenditures shall be held liable for losses arising out of their negligence or failure to exercise the diligence of a good father of a family.”

    Ang mga probisyong ito ay nagtatakda ng malinaw na pamantayan para sa pananagutan ng mga opisyal ng gobyerno sa paghawak ng pondo publiko. Hindi sapat ang sabihing “wala akong alam” o “nagtiwala lang ako.” Ang tungkulin ng isang opisyal ay ang maging aktibo at masiguro na sinusunod ang mga regulasyon at ang pondo ay ginagamit para sa tamang layunin.

    PAGBUKAS NG KASO: DELOS SANTOS VS. COA

    Ang kaso ay nagsimula nang magkaroon ng Memorandum of Agreement (MOA) sa pagitan ni Congressman Antonio Cuenco at ng Vicente Sotto Memorial Medical Center (VSMMC) para sa isang programang medikal na tinawag na Tony N’ Tommy (TNT) Health Program. Mula sa Priority Development Assistance Fund (PDAF) ni Congressman Cuenco, P1,500,000.00 ang inilaan para sa programa, na naglalayong magbigay ng tulong medikal sa mga indigent patient.

    Sa ilalim ng MOA, ang VSMMC ang magiging custodian ng pondo at magbabayad para sa mga gamot at serbisyong medikal ng mga pasyenteng irerekomenda ni Congressman Cuenco. Ngunit dito na nagsimula ang problema. Lumabas sa audit na maraming pekeng reseta at referral slip ang ginamit para makakuha ng gamot mula sa programa. Ang Special Audit Team (SAT) ng COA ay natuklasan ang mga sumusunod:

    • 133 pekeng reseta para sa anti-rabies vaccines na nagkakahalaga ng P3,345,515.75.
    • 46 pekeng reseta para sa iba pang gamot na nagkakahalaga ng P695,410.10.
    • 25 reseta na hindi pa bayad na nagkakahalaga ng P602,063.50.

    Ang imbestigasyon ay nagpapakita na maraming pasyente ay hindi naman talaga umiiral o hindi tumanggap ng gamot. Peke rin ang mga pirma ng mga doktor sa reseta. Ang proseso ng pag-apruba ng mga bayarin ay hindi rin sumusunod sa mga regulasyon.

    Dahil dito, nag-isyu ang COA ng Notice of Disallowance (ND) No. 2008-09-01 na nagdidisallow sa P3,386,697.10 na pondo at pinapanagot ang ilang opisyal ng VSMMC, kabilang sina Filomena G. Delos Santos (Medical Center Chief), Josefa A. Bacaltos (Chief Administrative Officer), Nelanie A. Antoni (Chief Pharmacist), at Maureen A. Bien (Hospital Accountant).

    Umapela ang mga opisyal sa COA Commission Proper, ngunit ibinasura ito at kinumpirma ang kanilang solidary liability. Kaya naman, umakyat sila sa Korte Suprema sa pamamagitan ng Petition for Certiorari, na sinasabing nagkamali ang COA ng grave abuse of discretion.

    ANG DESISYON NG KORTE SUPREMA: KAPABAYAAN, HINDI KAWALAN NG MALISYA, ANG PUNTOS

    Ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon ng mga opisyal ng VSMMC at kinatigan ang COA. Ayon sa Korte, walang grave abuse of discretion na ginawa ang COA sa pagpapanagot sa mga petisyoner. Binigyang-diin ng Korte Suprema ang tungkulin ng VSMMC, bilang partido sa MOA, na pangalagaan ang pondo at tiyakin na ang programa ay ipinapatupad nang naaayon sa batas at regulasyon.

    Sinabi ng Korte:

    “The CoA correctly pointed out that VSMMC, through its officials, should have been deeply involved in the implementation of the TNT Program as the hospital is a party to the MOA and, as such, has acted as custodian and disbursing agency of Cuenco’s PDAF.”

    Dagdag pa rito, binigyang-diin ng Korte na hindi sapat na depensa ang pag-aangkin ng good faith o kawalan ng malisya. Kahit walang intensyong magnakaw o gumawa ng masama, kung nagpabaya ang isang opisyal sa kanyang tungkulin at nagresulta ito sa pagkalugi ng pondo publiko, mananagot pa rin siya.

    “Jurisprudence holds that, absent any showing of bad faith and malice, there is a presumption of regularity in the performance of official duties. However, this presumption must fail in the presence of an explicit rule that was violated.”

    Sa kasong ito, napatunayan na nagpabaya ang mga opisyal ng VSMMC sa pagpapatupad ng TNT Program. Hindi nila sinigurado na may sapat na internal control system para maiwasan ang pandaraya. Pinabayaan nilang mangyari ang mga iregularidad dahil sa kakulangan ng monitoring at pagbabantay. Kaya naman, tama lamang na panagutin sila sa disallowed amount.

    PRAKTIKAL NA IMPLIKASYON: ARAL PARA SA MGA OPISYAL NG GOBYERNO

    Ang kasong Delos Santos v. COA ay isang malinaw na paalala sa lahat ng opisyal ng gobyerno tungkol sa kanilang pananagutan sa paghawak ng pondo publiko. Hindi sapat ang maging maayos lamang; kailangan ding maging mapagbantay, masipag, at sumunod sa lahat ng regulasyon.

    Mga Pangunahing Aral:

    • Mahigpit na Internal Control: Kailangan ng matibay na sistema ng internal control sa lahat ng ahensya ng gobyerno para maiwasan ang iregularidad at pandaraya. Kabilang dito ang maayos na proseso ng pag-apruba, dokumentasyon, at monitoring.
    • Due Diligence: Ang mga opisyal ay dapat magpakita ng “diligence of a good father of a family” sa pagbabantay ng pondo publiko. Hindi sapat ang magtiwala lang; kailangang mag-verify, mag-imbestiga, at maging aktibo sa pagtitiyak na tama ang lahat ng transaksyon.
    • Pananagutan Kahit Walang Malisya: Hindi depensa ang good faith o kawalan ng malisya. Kung nagpabaya sa tungkulin at nagresulta ito sa pagkalugi ng pondo publiko, mananagot pa rin ang opisyal.
    • Pagsunod sa Regulasyon: Mahalagang sundin ang lahat ng batas, regulasyon, at circular ng COA tungkol sa paggastos ng pondo publiko. Ang hindi pagsunod dito ay maaaring magresulta sa disallowance at personal na pananagutan.

    Para sa mga negosyo at indibidwal na nakikipagtransaksyon sa gobyerno, mahalaga ring masiguro na ang lahat ng proseso ay legal at sumusunod sa regulasyon. Ang pakikipagtulungan sa mga ahensya ng gobyerno na may mahinang sistema ay maaaring magdulot ng problema sa hinaharap.

    MGA KARANIWANG TANONG (FAQ)

    Tanong 1: Ano ang COA Disallowance?
    Sagot: Ang COA Disallowance ay isang notice mula sa Commission on Audit na nagsasaad na may iregular o ilegal na paggastos ng pondo publiko. Ito ay nangangahulugan na ang halagang dinisallow ay dapat ibalik sa gobyerno.

    Tanong 2: Sino ang mananagot sa COA Disallowance?
    Sagot: Ang mga opisyal na may partisipasyon sa transaksyong dinisallow ay maaaring panagutin. Kabilang dito ang mga nag-apruba, nag-certify, at mga custodian ng pondo. Ang pananagutan ay maaaring solidary, ibig sabihin, lahat ng sangkot ay maaaring panagutin para sa buong halaga ng disallowance.

    Tanong 3: Paano maiiwasan ang COA Disallowance?
    Sagot: Upang maiwasan ang disallowance, mahalagang sundin ang lahat ng batas, regulasyon, at circular ng COA tungkol sa paggastos ng pondo publiko. Kailangan ding magkaroon ng mahigpit na internal control system at magpakita ng due diligence sa lahat ng transaksyon.

    Tanong 4: Ano ang dapat gawin kung makatanggap ng Notice of Disallowance?
    Sagot: Kung makatanggap ng ND, mahalagang kumonsulta agad sa abogado na eksperto sa COA disallowance. Mayroon kang legal na karapatang umapela sa COA at sa Korte Suprema kung kinakailangan. Mahalagang maghain ng apela sa loob ng takdang panahon.

    Tanong 5: May depensa ba laban sa COA Disallowance?
    Sagot: Oo, may mga depensa laban sa disallowance. Kabilang dito ang pagpapakita na ang transaksyon ay legal at nararapat, o na walang kapabayaan sa panig ng opisyal. Ngunit kailangan itong patunayan sa pamamagitan ng ebidensya at legal na argumento.

    Eksperto ang ASG Law sa mga usapin ng pananagutan ng opisyal ng gobyerno at COA disallowances. Kung ikaw ay nahaharap sa ganitong problema, huwag mag-atubiling kumonsulta sa amin. Para sa konsultasyon, makipag-ugnayan dito o sumulat sa hello@asglawpartners.com.



    Source: Supreme Court E-Library
    This page was dynamically generated
    by the E-Library Content Management System (E-LibCMS)

  • Pananagutan ng Opisyal ng Gobyerno: Grave Misconduct at Pag-aaksaya ng Pondo Publiko – Aral mula sa Kaso Amit vs. COA

    Ang Aral: Mataas na Pamantayan ng Paglilingkod Publiko at Pananagutan sa Pondo ng Bayan

    G.R. No. 176172, November 20, 2012

    INTRODUKSYON

    Ang korapsyon sa gobyerno ay isang malalang sakit na patuloy na sumusubok sa tiwala ng publiko. Ang bawat sentimong ninanakaw o inaaksaya ay pondo na sana’y nakalaan para sa serbisyo publiko, imprastraktura, o tulong para sa mga nangangailangan. Sa kaso ng Amit vs. Commission on Audit, ating masisilayan ang malinaw na aral tungkol sa pananagutan ng mga opisyal ng gobyerno at ang bigat ng parusa para sa grave misconduct at dishonesty, lalo na pagdating sa paghawak ng pondo ng bayan.

    Si Efren G. Amit, isang Senior Agriculturist ng Department of Agriculture (DA), ay natagpuang nagkasala ng grave misconduct at gross dishonesty dahil sa kanyang papel sa maanomalyang proyekto ng Multi-Purpose Drying Pavement (MPDP). Ang sentro ng kaso ay kung tama ba ang naging desisyon ng Ombudsman at ng Court of Appeals (CA) na nagpapatibay sa kanyang pagkakasala at pagkatanggal sa serbisyo.

    LEGAL NA KONTEKSTO: Grave Misconduct at Dishonesty sa Serbisyo Publiko

    Ang grave misconduct at dishonesty ay mga seryosong paglabag sa tungkulin ng isang opisyal ng gobyerno. Ayon sa jurisprudence ng Korte Suprema, ang grave misconduct ay nangangahulugan ng paglabag sa itinakdang patakaran o batas, lalo na kung may kasamang korapsyon, malinaw na intensyon na labagin ang batas, o tahasang pagwawalang-bahala sa mga patakaran. Ang dishonesty naman ay tumutukoy sa kawalan ng integridad at katapatan, na nakakasira sa tiwala ng publiko sa serbisyo sibil.

    Ang Artikulo XI, Seksyon 1 ng 1987 Konstitusyon ng Pilipinas ay malinaw na nagsasaad:

    “Ang panunungkulan saTanggapang pampubliko ay isang pagtitiwalang pampubliko. Dapat managot ang mga pinuno at kawaning pampubliko sa mga taumbayan, paglingkuran sila nang buong katapatan at kahusayan, kumilos nang buong patriyotismo at katarungan, at mamuhay nang marangal.”

    Ang probisyong ito ay nagtatakda ng mataas na pamantayan ng asal para sa lahat ng naglilingkod sa gobyerno. Hindi ito simpleng panawagan lamang; ito ay isang mandato na dapat sundin ng bawat opisyal at empleyado ng pamahalaan. Ang pagkabigo na sumunod sa pamantayang ito ay may kaakibat na pananagutan, kabilang na ang posibleng pagkatanggal sa serbisyo.

    Sa kaso ng grave misconduct, kinakailangan ang presensya ng korapsyon o malinaw na intensyon na labagin ang batas. Ang korapsyon dito ay hindi lamang tumutukoy sa pagtanggap ng suhol. Kasama rin dito ang “unlawful and wrongful use of his station or character [reputation] to procure some benefit for himself or for another person, contrary to duty and the rights of others.” Ibig sabihin, kahit walang personal na pakinabang, kung ginamit ng opisyal ang kanyang posisyon para mapadali ang isang ilegal na gawain na nakapagdulot ng pinsala sa gobyerno, maaari pa rin itong ituring na korapsyon sa konteksto ng grave misconduct.

    PAGLALAHAD NG KASO: Ang Ghost Projects at Papel ni Amit

    Nagsimula ang lahat sa isang espesyal na awdit ng Commission on Audit (COA) sa mga proyekto ng Multi-Purpose Drying Pavement (MPDP) sa ilalim ng Grains Production Enhancement Program ng Department of Agriculture Regional Field Unit No. 6 (DA RFU 6). Nakakagulat ang natuklasan ng COA:

    • Labing-siyam (19) na MPDP proyekto sa Iloilo ay hindi pala umiiral o ghost projects, na nagdulot ng pagkalugi ng gobyerno ng P1,130,000.00.
    • 101 MPDP proyekto sa Iloilo ay kulang sa sukat na 420 square meters, na nagresulta sa tinatayang pagkalugi ng P879,301.00.
    • Ang mga tsheke para sa reimbursement ay ibinayad sa mga taong hindi dapat tumanggap, nang walang pahintulot mula sa dapat bayaran.
    • Ang DA RFU 6 ang bumili ng mga materyales, labag sa Memorandum of Agreement (MOA).

    Dahil sa mga anomalya na ito, 11 empleyado ng gobyerno, kasama si Efren Amit, ang kinasuhan sa Ombudsman. Si Amit, bilang Senior Agriculturist at Chief ng Regional Agricultural Engineering Group, ay may mahalagang papel sa pag-apruba ng mga issue slips para sa materyales ng konstruksyon at pagpirma sa disbursement voucher para sa ilang proyekto.

    Ayon sa MOA, ang responsibilidad sa pagbili ng materyales ay nasa benepisyaryo (farmers’ organizations), hindi sa DA. Ang DA ay magre-reimburse lamang sa kanila pagkatapos nilang magsumite ng mga dokumento at patunay ng gastos. Ngunit sa kasong ito, lumalabas na ang DA mismo ang bumili ng materyales, at ang mga dokumentong isinumite para sa reimbursement ay puno ng anomalya.

    Nalaman ng Ombudsman na maraming dokumento ang palsipikado. Ang mga pirma ng mga opisyal ng farmers’ cooperatives sa MOA ay iba sa mga pirma nila sa ibang dokumento. Ayon pa sa mga opisyal ng kooperatiba, blankong dokumento ang ibinigay sa kanila ng mga tauhan ng DA para pirmahan. Hindi rin umano sila nagsagawa ng canvass para sa mga supplier, ngunit may mga canvass papers na lumabas na tatlong supplier lamang ang kasali, pawang mula sa Iloilo City, at iisa lamang ang napili – ang AVV Marketing ni respondent Villaruz.

    Ang pinakamahalaga sa papel ni Amit ay ang kanyang pag-apruba sa limang issue slips ng materyales para sa konstruksyon ng MPDP. Ayon sa Ombudsman at CA, hindi ministerial ang tungkulin ni Amit sa pag-apruba ng mga issue slips. Mayroon siyang diskresyon na suriin kung tama at naaayon sa patakaran ang mga ito. Alam ni Amit na hindi dapat gumamit ng issue slips dahil ang DA ay hindi naman talaga bumibili ng materyales para sa MPDP. Ngunit sa kabila nito, pinirmahan niya ang mga issue slips, na nakatulong para mapadali ang paglabas ng pondo.

    Dahil dito, natagpuan ng Ombudsman si Amit at iba pang opisyal na nagkasala ng grave misconduct at dishonesty dahil sa sabwatan sa pagpalsipika ng mga dokumento para mapadali ang paglabas at paglustay ng pondo para sa MPDP projects. Ipinataw sa kanila ang parusang tanggal sa serbisyo, forfeiture ng benefits, at diskwalipikasyon na humawak ng pampublikong posisyon.

    Umapela si Amit sa CA, ngunit ibinasura ito. Umakyat siya sa Korte Suprema sa pamamagitan ng Petition for Review on Certiorari.

    DESISYON NG KORTE SUPREMA: Pagpapatibay sa Pagkakasala ni Amit

    Ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon ni Amit at pinagtibay ang desisyon ng CA at Ombudsman. Ayon sa Korte, walang merito ang argumento ni Amit.

    Una, hindi lamang kapabayaan ang ginawa ni Amit. Sinadya at kusang-loob niyang pinirmahan ang mga issue slips, kahit alam niyang hindi ito kailangan at may mali sa sistema. “Amit, for instance, inexplicably signed the issue slips despite his alleged knowledge that these documents were unnecessary. With Amit’s signing of the documents, however, the immediate release of the funds was facilitated.

    Pangalawa, ang papel ni Amit ay kritikal sa sabwatan. “Amit’s acts were one of the more, if not the most, indispensable, final, and operative acts that ultimately led to the consummation of the fraud. No disbursement or release of government funds could happen without Amit’s imprimatur.” Kahit walang direktang ebidensya ng kasunduan, ang kanyang mga aksyon ay nagpapakita ng pakikipagsabwatan sa ibang opisyal para maisakatuparan ang pandaraya.

    Pangatlo, hindi katanggap-tanggap ang depensa ni Amit na nagtiwala lamang siya sa kanyang mga subordinates. Bilang opisyal, may tungkulin siyang pangasiwaan ang kanyang mga tauhan at tiyakin na sumusunod sila sa batas. Lalo na pagdating sa pondo publiko, mataas ang inaasahang responsibilidad.

    Pang-apat, hindi lamang basta nagtiwala si Amit sa iba. Kusa siyang sumang-ayon sa sistema na ginawa ng Accounting Division na nagpapakita na para sa supplies and materials ang disbursement, kahit ang totoo ay reimbursement pala ito sa farmers’ organizations.

    Dahil dito, malinaw na nagkasala si Amit ng grave misconduct. “Misconduct is a transgression of some established and definite rule of action, more particularly, unlawful behavior or gross negligence by a public officer. As differentiated from simple misconduct, in grave misconduct[,] the elements of corruption, clear intent to violate the law or flagrant disregard of established rule, must be manifest.” Mayroon umanong “corrupt motive and flagrant disregard of the rules” sa kaso ni Amit.

    PRAKTIKAL NA IMPLIKASYON: Aral para sa mga Opisyal ng Gobyerno

    Ang kasong Amit vs. COA ay nagbibigay ng mahalagang aral para sa lahat ng opisyal at empleyado ng gobyerno. Hindi sapat na sabihing “sumusunod lang ako sa utos” o “nagtiwala lang ako sa iba.” Ang bawat opisyal ay may personal na responsibilidad na tiyakin na ang kanyang mga aksyon ay naaayon sa batas at patakaran, lalo na pagdating sa paghawak ng pondo publiko.

    Mahalagang Aral:

    • Mataas na Pamantayan ng Asal: Ang serbisyo publiko ay isang pagtitiwala. Dapat ipakita ng mga opisyal ang pinakamataas na antas ng integridad, katapatan, at responsibilidad.
    • Hindi Sapat ang Pagtiwala Lamang: Hindi maaaring basta magtiwala lamang sa subordinates. May tungkulin ang bawat opisyal na pangasiwaan at tiyakin ang legalidad ng mga transaksyon.
    • Diskresyon at Pananagutan: Kapag may diskresyon sa pagpapasya, mas mataas ang pananagutan. Dapat gamitin ang diskresyon nang may pag-iingat at pagsunod sa batas.
    • Epekto ng Sabwatan: Ang pakikipagsabwatan sa korapsyon, kahit maliit na papel lang ang ginampanan, ay may malaking kaparusahan.
    • Proteksyon ng Pondo Publiko: Ang pondo publiko ay para sa serbisyo publiko. Dapat itong pangalagaan at gamitin nang wasto at responsable.

    MGA KARANIWANG TANONG (FAQ)

    Tanong 1: Ano ang ibig sabihin ng Grave Misconduct?
    Sagot: Ang grave misconduct ay seryosong paglabag sa tungkulin ng isang opisyal ng gobyerno. Ito ay may kasamang korapsyon, malinaw na intensyon na labagin ang batas, o tahasang pagwawalang-bahala sa mga patakaran.

    Tanong 2: Ano ang kaibahan ng Grave Misconduct sa Simple Misconduct?
    Sagot: Ang grave misconduct ay mas malala dahil may elemento ng korapsyon o malinaw na intensyon na labagin ang batas. Ang simple misconduct ay mas magaang paglabag.

    Tanong 3: Ano ang parusa para sa Grave Misconduct at Dishonesty?
    Sagot: Ang parusa ay maaaring pagkatanggal sa serbisyo, forfeiture ng benefits, at diskwalipikasyon na humawak ng pampublikong posisyon.

    Tanong 4: Maaari bang madepensahan ang sarili sa kasong Grave Misconduct sa pamamagitan ng pagsasabing “sumusunod lang ako sa utos”?
    Sagot: Hindi sapat na depensa ang “sumusunod lang ako sa utos,” lalo na kung malinaw na ilegal ang utos o kung may sariling responsibilidad ang opisyal na suriin ang legalidad ng kanyang mga aksyon.

    Tanong 5: Ano ang papel ng Ombudsman sa mga kaso ng katiwalian sa gobyerno?
    Sagot: Ang Ombudsman ay ang ahensya ng gobyerno na may tungkuling magsiyasat at mag-usig sa mga kaso ng katiwalian, grave misconduct, at iba pang paglabag ng mga opisyal ng gobyerno.

    Naranasan mo ba ang kahalintulad na sitwasyon o nangangailangan ng legal na payo patungkol sa pananagutan ng mga opisyal ng gobyerno? Ang ASG Law ay may mga abogado na eksperto sa larangan na ito at handang tumulong. Makipag-ugnayan sa amin ngayon para sa konsultasyon. Magpadala ng email sa hello@asglawpartners.com o bisitahin ang aming contact page dito.





    Source: Supreme Court E-Library

    This page was dynamically generated

    by the E-Library Content Management System (E-LibCMS)