Simula sa isang maikling buod na nagpapaliwanag ng kinalabasan ng kaso at nagbibigay ng konteksto para sa pag-aaral.
Idineklara ng Korte Suprema na balido ang ordinansa ng Lungsod ng Cagayan de Oro na nagpapataw ng Mayor’s Permit Fee sa mga poste ng kuryente at telekomunikasyon. Iginiit ng Korte na ang ordinansa ay may presumpsyon ng pagiging balido, at ang responsibilidad na patunayan na ito ay labag sa batas ay nasa naghahamon nito. Ang desisyong ito ay nagpapatibay sa kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magpataw ng mga regulatory fee, ngunit binibigyang-diin na ang mga pagpapataw na ito ay hindi dapat “hindi makatarungan, labis, mapaniil, o mapaminsala.” Ito ay nagbibigay ng gabay sa kung paano dapat balansehin ng mga lungsod ang kanilang awtonomiya sa pananalapi sa pangangailangan upang matiyak na ang mga bayarin at singil ay makatwiran at proporsyonal.
Singilin o Buwis? Ang Labanan sa Ordinansa ng Cagayan de Oro
Ipinasa ng Lungsod ng Cagayan de Oro ang Ordinansa Blg. 9527-2005, na nagpataw ng taunang Mayor’s Permit Fee na P500.00 sa bawat poste ng kuryente o telekomunikasyon na pag-aari ng mga kumpanya ng pampublikong utilidad na nagpapatakbo sa lungsod. Kinuwestiyon ng Cagayan Electric Power & Light Co., Inc. (CEPALCO) ang bisa ng ordinansa, na nangatwiran na ito ay labis at hindi makatwiran. Dahil dito, kinailangan harapin ng Korte ang mahalagang tanong kung ang pagpapataw ba ay isang singil sa pagkontrol, na lehitimo sa ilalim ng kapangyarihan ng pulisya, o isang buwis, na maaaring lumabag sa mga probisyon ng prangkisa sa lehislatura ng CEPALCO. Ang Korte Suprema ay sinuri ang mga batas at batas na nakapalibot sa kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magpataw ng mga singil at bayad.
Binibigyang-diin ng Korte na hindi tulad ng pambansang pamahalaan, ang mga lokal na yunit ng pamahalaan ay walang likas na kapangyarihang magpataw ng buwis, kundi nakuha lamang ang kapangyarihan mula sa Artikulo X, Seksyon 5 ng 1987 Konstitusyon. Ang batayang pagkakaiba na ito ay nagtatakda sa saklaw ng mga awtoridad ng lokal na pamahalaan.
Pinagtitibay ng Korte na ang layunin ng pagpapataw ay tumutukoy kung ito ay isang buwis o isang bayad. Ayon sa Korte:
Kung ang layunin ay pangunahing kita, o kung ang kita ay hindi bababa sa isa sa mga tunay at malaking layunin, kung gayon ang pagkuha ay maayos na inuri bilang isang ehersisyo ng kapangyarihang magpataw ng buwis. Sa kabilang banda, kung ang layunin ay pangunahing upang kontrolin, kung gayon ito ay itinuturing na isang ehersisyo ng kapangyarihan ng pulisya sa anyo ng isang bayad, kahit na ang kita ay insidente na nabuo.
Mahalaga, ang diin ay kung ang pagpapataw ay naglalayong pangunahin upang makabuo ng kita (isang buwis) o upang kontrolin ang isang aktibidad (isang bayad sa pagkontrol).
Sa pagsusuri sa ordinansa, kinilala ng Korte na ito ay pangunahing nilayon upang kontrolin ang pagtatayo at pagpapanatili ng mga poste ng kuryente at telekomunikasyon. Ang batayan para sa determinasyong ito ay nagmula sa mga sugnay ng ordinansa, na malinaw na nagsasaad ng pangangailangan na kontrolin ang paglaki ng mga poste na ito. Bukod pa rito, itinuro ng Korte na ang bayad ay ipinataw sa aktibidad (pag-install at pagtatayo ng mga poste ng utilidad) sa halip na sa istraktura mismo, na nagpapahiwatig pa ng isang layunin sa pagkontrol sa halip na layunin ng kita. Itinuro ng Korte na ang kapangyarihan ng lokal na pamahalaan upang mangolekta ng mga bayarin ay nalilimitahan sa mga halagang naaayon sa gastos ng regulasyon, inspeksyon, at paglilisensya. Mahalaga, ang kapangyarihang ito ay nagiging paglabag kung ang isang bayarin sa pagkontrol ay bumubuo ng labis na kita sa gastos ng mga aktibidad ng pagkontrol.
Bagaman ang pagpapatupad ng bayad ay maituturing na naaangkop na ehersisyo ng awtoridad ng lokal na pamahalaan, kinakailangan na manatili ito sa mga makatwirang limitasyon. Ang Korte Suprema ay binigyang-diin na walang rekord na sumusuporta sa pagtatasa ng Korte ng Apela na ang mga bayarin na sinisingil ng ordinansa ay labis o hindi makatwiran. Nabigo ang CEPALCO na magpakita ng katibayan upang patunayan na ang halaga ng taunang Mayor’s Permit Fee na P500.00 bawat poste ay hindi naaayon sa halaga ng regulasyon, inspeksyon, at paglilisensya, kaya’t hindi pinagtibay ang presumption of validity ng ordinansa.
Dagdag pa, kinumpirma ng Korte Suprema na ang isang partidong naghahamon sa pagiging wasto ng isang ordinansa ay nagdadala ng burden of proof upang pagbigyang-sala ang kanyang pagiging ilegal nang higit pa sa makatwirang pag-aalinlangan. Dahil sa pagkukulang ng CEPALCO sa pag-aalok ng kongkretong ebidensiya upang ilarawan ang di-proporsyon ng bayad, ipinahayag ng Korte Suprema na hindi nito masang-ayunan ang hatol ng CA na i-void ang ordinansa.
Mga FAQ
Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? | Ang pangunahing isyu ay kung ang Mayor’s Permit Fee na ipinataw ng Lungsod ng Cagayan de Oro sa mga poste ng kuryente at telekomunikasyon ay isang regulatory fee o isang buwis, at kung ang halaga ng bayad ay makatwiran. Ang kaso ay nangangailangan ng isang malinaw na linya upang iguhit sa pagitan ng mga awtoridad ng lokal na pamahalaan para sa kita at kontrol. |
Ano ang presumption of validity ng isang ordinansa? | Ang presumption of validity ay nangangahulugan na ipinapalagay ng mga korte na ang mga ordinansa ay wasto maliban kung mapatunayan na lumalabag ang mga ito sa konstitusyon, batas, o nakatatag na patakaran ng publiko. Ang taong naghahamon sa bisa ng ordinansa ay may tungkuling patunayan na ito ay labag sa batas. |
Paano malalaman kung ang isang ordinansa ay nagpapataw ng tax o fee? | Ang pangunahing layunin ng pagpapataw ay nagtatakda kung ito ay isang tax o isang fee. Kung ang pangunahing layunin ay upang magkaroon ng kita, ito ay isang tax. Kung ang pangunahing layunin ay upang pangasiwaan, ito ay isang fee, kahit na ito ay nagkakaroon ng kita nang hindi sinasadya. |
Kailangan bang humingi ng tulong sa Kalihim ng Katarungan ang CEPALCO bago magsampa ng kaso sa korte? | Hindi, ipinasiya ng Korte na hindi kailangang sumangguni ang CEPALCO sa Kalihim ng Katarungan bago magsampa ng kaso sa korte dahil ito ay kaso na may kinalaman sa regulatory fee at hindi isang panukalang buwis. |
Ano ang sinasabi ng Seksyon 147 ng Kodigo sa Pamahalaang Lokal? | Nalalapat lamang ang seksyon 187 kapag may kinukuwestiyon na isang buwis o panukalang kita. Kapag nagpapataw ang ordinansa ng isang fee, maaaring idulog ang mga korte nang walang kinakailangang protesta sa kalihim ng hustisya. |
Ano ang kailangang patunayan ng CEPALCO para mapawalang-bisa ang ordinansa? | Upang mapawalang-bisa ang ordinansa, kailangang patunayan ng CEPALCO na ang fee ay labis at hindi naaayon sa gastos ng regulasyon, inspeksyon, at paglilisensya. Dapat na patunayan nila na ang halaga ay hindi makatarungan, labis, mapaniil, o mapaminsala. |
Bakit nabigo ang argumento ng CEPALCO sa kasong ito? | Nabigo ang argumento ng CEPALCO dahil hindi nila nakapagpakita ng ebidensiya na nagpapatunay na ang fee ay labis. Hindi nila pinawalang-bisa ang presumpsyon ng pagiging balido ng ordinansa, at hindi nila napatunayan na ang halaga ng fee ay hindi naaayon sa halaga ng regulasyon, inspeksyon, at paglilisensya. |
Ano ang ginagawa ng desisyon na ito para sa mga lokal na pamahalaan? | Ang desisyong ito ay nagbibigay-diin na ang lokal na pamahalaan ay pinahintulutan ng malawak na diskresyon sa pagtatakda ng mga singil, binibigyang-diin din nito ang limitasyon na ang isang panukala sa kita na nakuha sa pagsingil ay dapat na kapantay ng aktwal na halaga ng regulasyon at inspeksyon. |
Sa konklusyon, kinukumpirma ng Korte Suprema ang kakayahan ng mga pamahalaang lokal na kontrolin sa pamamagitan ng pagpapataw ng mga bayarin sa pananalapi ngunit hindi nagmamaliw sa kanilang pasanin upang mapanatili ang pangangatuwiran. Upang pag-ugnayin sa mahahalagang batayang panghukuman na inilatag sa usaping ito at tulungan ang iyong sitwasyon, huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin.
Para sa mga katanungan tungkol sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga partikular na pangyayari, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.
Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay ibinigay para sa mga layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa partikular na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
Source: City of Cagayan de Oro v. Cagayan Electric Power & Light Co., Inc., G.R. No. 224825, October 17, 2018