ASG Law

Tag: National Internal Revenue Code

  • Huling Apela: Ang Pagkabigong Maghain sa Takdang Panahon ay Nangangahulugan ng Pagkawala ng Pagkakataong Makipagtalo sa Korte

    Sa desisyon na ito, idiniin ng Korte Suprema na ang pagkabigong maghain ng mosyon para sa rekonsiderasyon sa loob ng itinakdang panahon ay nagreresulta sa pagiging pinal at hindi na mababago ang desisyon ng korte. Nangangahulugan ito na kung hindi ka nakapagsumite ng iyong apela sa loob ng 15 araw mula nang matanggap mo ang desisyon, wala ka nang pagkakataong kuwestiyunin ito sa mas mataas na korte. Responsibilidad ng bawat partido na maging maingat at sumunod sa mga tuntunin ng pamamaraan upang hindi mawala ang kanilang karapatang makapagapela.

    Pinahintulutan Ba ang Direktor ng Rehiyon na Aprubahan ang Pagkakaso? Isang Kuwento ng mga Tuntunin at mga Awtoridad

    Ang kasong ito ay nagsimula sa reklamong kriminal na inihain laban kina Benedicta Mallari at Chi Wei-Neng dahil sa umano’y paglabag sa National Internal Revenue Code (NIRC) kaugnay ng hindi pagbabayad ng Value Added Tax (VAT). Ipinunto ng Korte Suprema ang kahalagahan ng pagsunod sa mga tuntunin ng pamamaraan, partikular na ang paghahain ng mosyon para sa rekonsiderasyon sa loob ng itinakdang 15-araw na panahon. Ang pagkabigong gawin ito ay nagresulta sa pagiging pinal ng desisyon ng Court of Tax Appeals (CTA), na nagtatakda ng mahalagang prinsipyo sa batas.

    Pinagtibay ng Korte na ang napapanahong paghahain ng mosyon para sa rekonsiderasyon ay kinakailangan upang mapanatili ang karapatang mag-apela. Ang hindi pagsunod sa panuntunang ito ay nagreresulta sa pagkawala ng pagkakataong kuwestiyunin ang naunang desisyon. Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang kapabayaan ng abogado ay nagbubuklod sa kliyente. Responsibilidad ng mga partido na subaybayan ang kanilang mga kaso at tiyaking kumilos ang kanilang mga abogado sa loob ng itinakdang panahon.

    Tinukoy sa kaso ang pagkakabuklod ng kliyente sa pagkakamali ng kanyang abogado. Ayon sa Korte, dapat maging aktibo ang mga partido sa pagsubaybay sa progreso ng kanilang kaso. Idinagdag pa ng Korte na ang di-umano’y kapabayaan ni ACP Mendoza ay nagbubuklod sa petisyoner. Dahil dito, kinakailangan ang aktibong pagsubaybay sa estado ng kaso at agad na pagtutuwid ng mga posibleng pagkakamali.

    Ang pagiging pinal ng isang desisyon ay nangangahulugang hindi na ito maaaring baguhin, kahit na may pagkakamali sa interpretasyon ng batas. Idinagdag ng Korte:

    “Ang pagiging pinal ng isang paghuhukom ay nagiging isang katotohanan sa paglipas ng panahon ng pag-apela kung walang pag-apela na perpekto o walang mosyon para sa muling pagsasaalang-alang o bagong paglilitis na isinampa. Hindi na kailangan pang ipahayag ng korte ang pagiging pinal ng kautusan dahil ang pareho ay nagiging pinal sa pamamagitan ng operasyon ng batas.”

    Sa ilalim ng binagong mga panloob na tuntunin ng CTA, mayroong mahigpit na limitasyon sa panahon upang maghain ng mosyon para sa rekonsiderasyon. Ang sinumang mabigong kumilos sa loob ng panahong ito ay mawawalan ng kanilang pagkakataong humiling ng pagbabago sa isang desisyon. Bukod pa dito, pinanindigan ng Korte Suprema na ang pabatid sa abogado ng isang partido ay pormal na pabatid sa partido mismo.

    Sa huli, dahil sa hindi napapanahong paghahain ng mosyon para sa rekonsiderasyon, ang desisyon ng CTA ay naging pinal at hindi na maaaring kuwestiyunin pa. Kahit na maaaring may mga argumento na maaaring suportahan ang kaso ng petisyoner, ang mga teknikalidad ng pamamaraan ay nanaig sa pagkakataong malutas ang mga isyu sa merito.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung naging pinal na ba ang desisyon ng CTA dahil sa hindi napapanahong paghahain ng mosyon para sa rekonsiderasyon.
    Gaano katagal ang itinakdang panahon para maghain ng mosyon para sa rekonsiderasyon sa CTA? Ang itinakdang panahon para maghain ng mosyon para sa rekonsiderasyon sa CTA ay 15 araw mula nang matanggap ang pabatid ng desisyon.
    Ano ang mangyayari kung hindi ako makapagsumite ng mosyon para sa rekonsiderasyon sa loob ng itinakdang panahon? Kung hindi ka makapagsumite ng mosyon para sa rekonsiderasyon sa loob ng itinakdang panahon, magiging pinal at hindi na mababago ang desisyon ng korte.
    Sino ang dapat padalhan ng pabatid ng desisyon ng CTA? Ang pabatid ng desisyon ng CTA ay dapat ipadala sa abogado ng partido.
    May pananagutan ba ako sa mga pagkakamali ng aking abogado? Oo, sa pangkalahatan, may pananagutan ka sa mga pagkakamali ng iyong abogado. Responsibilidad mong subaybayan ang progreso ng iyong kaso.
    Maaari pa bang baguhin ang isang pinal na desisyon? Sa pangkalahatan, hindi na maaaring baguhin ang isang pinal na desisyon. Gayunpaman, may ilang mga eksepsiyon dito.
    Ano ang Revenue Delegation Authority Order (RDAO) No. 2-2007? Ang RDAO No. 2-2007 ay isang kautusan na nagpapahintulot sa mga Regional Director ng BIR na aprubahan at lumagda sa mga sulat ng pag-apruba at pagpapasa upang pahintulutan ang pagsasampa ng mga kasong kriminal.
    Sapat na ba ang RDAO No. 2-2007 upang pahintulutan ang Regional Director na magsampa ng kasong kriminal? Hindi, ayon sa Korte Suprema, ang RDAO No. 2-2007 ay hindi sapat. Kinakailangan pa rin ang written approval ng Commissioner of Internal Revenue (CIR) upang pahintulutan ang pagsasampa ng kasong kriminal.

    Ang kasong ito ay nagpapaalala sa kahalagahan ng pagsunod sa mga tuntunin ng pamamaraan at ang mga kahihinatnan ng hindi pagsunod sa mga ito. Mahalaga na kumilos kaagad at kumonsulta sa isang abogado kung mayroon kang anumang pagdududa o katanungan tungkol sa iyong kaso.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: People of the Philippines vs. Benedicta Mallari and Chi Wei-Neng, G.R. No. 197164, December 04, 2019

  • Pagpapawalang-bisa ng Pag-aakala sa Jurisdiction ng CTA sa Paghahabol ng Refund sa Buwis

    Nilalayon ng kasong ito na linawin ang proseso at mga kinakailangan sa paghahabol ng refund o tax credit para sa labis na nabayarang buwis. Pinagtibay ng Korte Suprema na hindi hadlang ang pag-akyat sa Court of Tax Appeals (CTA) para sa judicial claim ng refund kahit hindi pa nagdedesisyon ang Commissioner of Internal Revenue (CIR) sa administrative claim. Binibigyang-diin nito na ang mahalaga ay ang pagsampa ng parehong administrative at judicial claim sa loob ng dalawang taong palugit mula sa pagbabayad ng buwis. Nilalayon ng desisyong ito na protektahan ang mga taxpayer mula sa pagkawala ng kanilang karapatang makapaghabol dahil sa pagkaantala ng aksyon ng CIR. Sa madaling salita, may karapatan ang mga taxpayer na protektahan ang kanilang interes sa pamamagitan ng paghahain ng judicial claim sa CTA upang maiwasan ang pag-expire ng takdang panahon kahit hindi pa nagbibigay ng pinal na desisyon ang CIR.

    Karapatan sa Refund: Kailan Puwedeng Dumulog sa CTA Kahit Walang Aksyon ang BIR?

    Pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Tax Appeals (CTA) na nag-uutos sa Commissioner of Internal Revenue (CIR) na mag-isyu ng Tax Credit Certificate (TCC) sa Univation Motor Philippines, Inc. (dating Nissan Motor Philippines, Inc.) para sa kanilang labis na creditable withholding tax para sa taong 2010. Ang pangunahing isyu sa kasong ito ay kung premature o maaga ang pag-akyat ng respondent sa CTA para sa judicial claim ng refund nang hindi pa nagdedesisyon ang CIR sa kanilang administrative claim. Nilinaw ng korte na hindi ito paglabag sa exhaustion of administrative remedies dahil ang mahalaga ay ang paghahain ng parehong claim sa loob ng takdang panahon.

    Sa ilalim ng National Internal Revenue Code (NIRC), partikular sa Seksyon 204 at 229, may karapatan ang taxpayer na humiling ng refund para sa mga buwis na nailiquidate nang mali o labag sa batas. Ang Seksyon 204 ay tumutukoy sa administrative claims, habang ang Seksyon 229 ay tumutukoy naman sa judicial claims. Ang dalawang-taong palugit para sa paghahain ng claim ay mahalaga at nagsisimula sa petsa ng pagbabayad ng buwis. Gayunpaman, ayon sa jurisprudence, ang palugit ay nagsisimula sa paghain ng adjusted final tax return. Ito ay dahil sa return na ito makikita ang audited at adjusted figures na sumasalamin sa resulta ng operasyon ng negosyo.

    SEC. 204. Authority of the Commissioner to Compromise, Abate and Refund or Credit Taxes. — The Commissioner may —

    x x x x

    (c) Credit or refund taxes erroneously or illegally received or penalties imposed without authority, refund the value of internal revenue stamps when they are returned in good condition by the purchaser, and, in his discretion, redeem or change unused stamps that have been rendered unfit for use and refund their value upon proof of destruction. No credit or refund of taxes or penalties shall be allowed unless the taxpayer files in writing with the Commissioner a claim for credit or refund within two (2) years after the payment of the tax or penalty: Provided, however, That a return filed showing an overpayment shall be considered as a written claim for credit or refund.

    Sec. 229. Recovery of Tax Erroneously or Illegally Collected. — No suit or proceeding shall be maintained in any court for the recovery of any national internal revenue tax hereafter alleged to have been erroneously or illegally assessed or collected, or of any penalty claimed to have been collected without authority, of any sum alleged to have been excessively or in any manner wrongfully collected without authority, or of any sum alleged to have been excessively or in any manner wrongfully collected, until a claim for refund or credit has been duly filed with the Commissioner; but such suit or proceeding may be maintained, whether or not such tax, penalty, or sum has been paid under protest or duress.

    In any case, no such suit or proceeding shall be filed after the expiration of two (2) years from the date of payment of the tax or penalty regardless of any supervening cause that may arise after payment. Provided, however, That the Commissioner may, even without a written claim therefor, refund or credit any tax, where on the face of the return upon which payment was made, such payment appears clearly to have been erroneously paid.

    Sa kasong ito, sinabi ng Korte na hindi lumabag ang respondent sa prinsipyo ng exhaustion of administrative remedies. Ang batas ay nag-rerequire lamang na mag-file muna ng administrative claim upang bigyan ang BIR ng pagkakataon na aksyunan ito. Hindi kailangang hintayin ng taxpayer ang aksyon ng CIR bago maghain ng judicial claim. Sa ilalim ng Section 7 ng Republic Act No. 9282, may exclusive appellate jurisdiction ang CTA sa mga tax refund claim kung hindi ito aksyunan ng Commissioner. Ang inaction ng CIR ay maituturing na denial ng refund, at ang CTA lamang ang may kapangyarihang mag-review nito. Ang pag-akyat sa CTA ay justified upang hindi ma-expire ang takdang panahon ng paghahabol.

    Sinabi ng petitioner na hindi nagsumite ang respondent ng kumpletong dokumento sa administrative level, kaya walang jurisdiction ang CTA. Gayunpaman, ipinaliwanag ng Korte na iba ang kaso kung ang judicial claim ay resulta ng inaction ng CIR kaysa sa kaso kung saan dinismiss ang administrative claim dahil sa incomplete documents. Kung hindi kumilos ang CIR at walang written notice na ipinadala sa respondent, maaaring maghain ng karagdagang ebidensya sa CTA na hindi isinumite sa BIR. Ang mga kaso sa CTA ay nililitis de novo, kaya kailangang patunayan ng respondent ang bawat aspeto ng kanyang kaso sa pamamagitan ng pagsumite ng lahat ng kinakailangang ebidensya.

    Upang makapag-claim ng tax credit o refund, kailangang ipakita ng taxpayer na: (1) Ang claim ay naisampa sa loob ng dalawang taon mula sa pagbabayad ng buwis; (2) Napatunayan ang withholding sa pamamagitan ng withholding tax statement mula sa nagbayad; at (3) Ipinakita sa return ng recipient na ang income ay idineklara bilang bahagi ng gross income. Ayon sa Section 2.58.3(B) ng Revenue Regulation No. 2-98, dapat ipakita na ang income payments ay idineklara bilang gross income at napatunayan ang withholding sa pamamagitan ng withholding tax statement.

    Section 2.58.3. Claim for tax credit or refund. — (B) Claims for tax credit or refund of any creditable income tax which was deducted and withheld on income payment shall be given due course only when it is shown that the income payments has been declared as part of the gross income and the fact of withholding is established by a copy of the withholding tax statement duly issued by the payor to the payee showing the amount paid and the amount of tax withheld therefrom.

    Sa kasong ito, napatunayan ng respondent na sumunod sila sa mga kinakailangang ito sa pamamagitan ng dokumentaryong ebidensya. Bagamat ang income payments ay nagmula sa iba’t ibang taon (2006, 2008, 2009, at 2010), hindi ito naging problema dahil ang mahalaga ay ang income na pinagbayaran ng buwis ay naisama sa returns ng respondent. Ipinakita ng independent CPA (ICPA) na may mga pagkaantala sa pagkolekta ng ilang income payments, kaya’t may timing difference sa pagitan ng pag-report ng income at pag-withhold ng buwis. Ang importante ay ang mga creditable withholding taxes na hindi pa na-claim bilang income tax credits sa mga nakaraang taon ay isinama sa tax credit para sa 2010.

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na hindi nila basta-basta babawiin ang konklusyon ng CTA, dahil sa kanilang eksperto sa larangan ng pagbubuwis. Hindi nakitaan ng pang-aabuso o maling paggamit ng awtoridad ang CTA, kaya pinagtibay ang kanilang desisyon. Dahil dito, kailangang sundin ang mga proseso sa pag-claim ng tax credit o refund nang naaayon sa mga regulasyon upang maprotektahan ang karapatan ng mga taxpayer.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung maaaring maghain ng judicial claim para sa tax refund sa CTA kahit hindi pa nagdedesisyon ang CIR sa administrative claim. Pinagtibay ng Korte Suprema na hindi ito premature kung ang parehong claim ay naisampa sa loob ng takdang panahon.
    Kailan nagsisimula ang dalawang-taong palugit para maghain ng refund claim? Bagamat ang batas ay nagsasabing nagsisimula ang palugit sa petsa ng pagbabayad ng buwis, nilinaw ng jurisprudence na ito ay nagsisimula sa petsa ng paghain ng adjusted final tax return. Ito ay dahil sa return na ito makikita ang adjusted figures na basehan ng refund.
    Ano ang kailangan upang makapag-claim ng tax credit o refund? Kailangan na ang claim ay naisampa sa loob ng dalawang taon, napatunayan ang withholding sa pamamagitan ng withholding tax statement, at naipakita na ang income ay idineklara bilang bahagi ng gross income.
    Ano ang epekto kung hindi kumilos ang CIR sa administrative claim? Kung hindi kumilos ang CIR, maituturing ito na denial ng refund, at ang CTA lamang ang may kapangyarihang mag-review nito. Hindi kailangang hintayin ang desisyon ng CIR bago maghain ng judicial claim.
    Maaari bang magsumite ng karagdagang ebidensya sa CTA na hindi isinumite sa BIR? Oo, dahil ang mga kaso sa CTA ay nililitis de novo. Maaaring magsumite ng bagong ebidensya upang patunayan ang claim para sa refund.
    Ano ang papel ng exhaustion of administrative remedies sa kasong ito? Hindi nilabag ng respondent ang prinsipyo ng exhaustion of administrative remedies dahil ang mahalaga ay ang paghahain ng administrative claim bago maghain ng judicial claim sa loob ng takdang panahon.
    Paano kung may pagkaantala sa pagkolekta ng income payments? Ang pagkaantala sa pagkolekta ay maaaring magdulot ng timing difference sa pagitan ng pag-report ng income at pag-withhold ng buwis. Ang importante ay ang hindi pa na-claim na withholding taxes ay maaaring isama sa tax credit para sa kasalukuyang taon.
    Ano ang basehan ng Korte Suprema sa pagpabor sa desisyon ng CTA? Binigyang-diin ng Korte Suprema ang eksperto ng CTA sa larangan ng pagbubuwis at ang kawalan ng pang-aabuso o maling paggamit ng awtoridad. Hindi basta-basta babawiin ang konklusyon ng CTA.

    Sa kabuuan, nagbibigay linaw ang desisyong ito sa karapatan ng mga taxpayer na maghain ng judicial claim sa CTA upang protektahan ang kanilang interes, lalo na kung hindi kumikilos ang BIR sa kanilang administrative claim. Mahalagang sundin ang mga proseso at magsumite ng kumpletong dokumentasyon upang mapatunayan ang karapatan sa tax credit o refund.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Commissioner of Internal Revenue vs. Univation Motor Philippines, Inc. (Formerly Nissan Motor Philippines, Inc.), G.R. No. 231581, April 10, 2019

  • Pagbabalik ng VAT Refund: Kailangan ba ng Sertipiko ng Pagsunod para sa mga Zero-Rated Sales sa NPC?

    Ipinahayag ng Korte Suprema na ang isang kumpanya ng enerhiya ay hindi kinakailangang magpakita ng Sertipiko ng Pagsunod (Certificate of Compliance o COC) mula sa Energy Regulatory Commission (ERC) upang makakuha ng VAT refund para sa mga benta nito sa National Power Corporation (NPC). Ang desisyon ay nagpapatibay na ang basehan ng zero-rating ay ang pagiging tax-exempt ng NPC, hindi ang kwalipikasyon ng supplier bilang isang ‘generation company’ sa ilalim ng EPIRA. Dahil dito, ang hindi pagpapakita ng COC ay hindi nangangahulugang hindi maaaring mag-claim ng VAT refund ang isang kumpanya kung ang kanilang benta ng kuryente sa NPC ay zero-rated.

    Kuryente sa NPC: Kailangan ba ng COC para sa VAT Refund?

    Ang kasong ito ay tungkol sa petisyon ng Commissioner of Internal Revenue (CIR) laban sa Team Energy Corporation, na dating Mirant Pagbilao Corporation, kaugnay ng VAT refund. Ang Team Energy ay nag-claim ng refund para sa kanilang unutilized input VAT na nagmula sa zero-rated na benta ng kuryente sa NPC. Ang isyu ay kung kinakailangan ba ang isang Certificate of Compliance (COC) mula sa Energy Regulatory Commission (ERC) para maaprubahan ang VAT refund, kahit na ang claim ay nakabatay sa Section 108(B)(3) ng National Internal Revenue Code (NIRC) at hindi sa Electric Power Industry Reform Act (EPIRA). Narito ang naging pagtatalo sa kaso at ang naging batayan ng Korte Suprema.

    Ayon sa CIR, kailangan ng COC upang mapatunayang kwalipikado ang isang kumpanya bilang ‘generation company’ sa ilalim ng EPIRA. Kung walang COC, hindi maaaring ituring na zero-rated ang kanilang mga benta sa NPC. Iginigiit ng CIR na ang COC ay mahalaga upang matiyak na ang kumpanya ay awtorisado at kwalipikado sa ilalim ng batas upang magbigay ng serbisyo sa NPC. Iginiit din ng CIR na hindi nakapagsumite ang Team Energy ng kumpletong dokumento, kaya’t premature ang kanilang paghahain ng judicial claim para sa refund. Samantala, iginiit naman ng Team Energy na ang kanilang claim ay nakabatay sa Section 108(B)(3) ng Tax Code at sa exemption ng NPC mula sa buwis, at hindi sa EPIRA. Ayon sa kanila, hindi kailangang maging kwalipikado bilang ‘generation company’ sa ilalim ng EPIRA para maging zero-rated ang kanilang mga benta sa NPC.

    Sa kasong Commissioner of Internal Revenue v. Toledo Power Company, binigyang-diin ng Korte Suprema na kung ang claim para sa refund ay nakabatay sa Section 108(B)(3) ng Tax Code, hindi kailangang sumunod sa mga requirements ng EPIRA. Ayon sa Section 108(B)(3) ng Tax Code, ang mga serbisyong ibinibigay sa mga entity na tax-exempt sa ilalim ng special laws ay maaaring maging subject sa zero percent (0%) rate. Ipinahayag din ng Korte Suprema na hindi premature ang paghahain ng judicial claim ng Team Energy, dahil walang ipinadalang abiso ang CIR na nag-uutos sa kanila na magsumite ng karagdagang dokumento. Ito ay base sa kasong Pilipinas Total Gas, Inc. v. Commissioner of Internal Revenue, na nagsasaad na mayroong proseso para sa pag-aatas ng karagdagang dokumento at ang epekto ng hindi pagpapabatid sa taxpayer.

    Section 108(B)(3) of the Tax Code:
    Sec. 108. Value-added Tax on Sale of Services and Use or Lease of Properties. – x x x x (B) Transactions Subject to Zero Percent (0%) Rate. – The following services performed in the Philippines by VAT-registered persons shall be subject to zero percent (0%) rate: x x x x (3) Services rendered to persons or entities whose exemption under special laws or international agreements to which the Philippines is a signatory effectively subjects the supply of such services to zero percent (0%) rate.

    Pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Tax Appeals (CTA) En Banc na pabor sa Team Energy. Ayon sa Korte, ang basehan ng VAT zero-rating treatment ng supplier ay ang tax exemption ng bumibili ng serbisyo (sa kasong ito, ang NPC), at hindi ang kwalipikasyon ng supplier mismo. Ang layunin ng effective zero-rating ay para maibsan ang pasanin ng indirect tax sa mga exempt entity tulad ng NPC. Dahil dito, hindi kailangang magpakita ng COC ang Team Energy para maaprubahan ang kanilang claim para sa VAT refund. Sa madaling salita, pinagtibay ng Korte Suprema na ang hindi pagsunod sa EPIRA ay hindi nangangahulugang hindi maaaring mag-claim ng VAT refund kung ang benta ng kuryente ay zero-rated sa ilalim ng Tax Code at ng charter ng NPC.

    Base sa Section 13 ng NPC Charter, na sinusugan ng Section 10 ng P.D. No. 938, ang NPC ay exempt sa lahat ng uri ng buwis, tungkulin, bayarin, at iba pang singilin ng gobyerno at mga instrumentalities nito. Kaya naman, dahil sa exemption na ito, ang pagbebenta ng kuryente sa NPC ay epektibong zero-rated para sa VAT purposes. Ang mahalagang punto ay ang pagiging VAT-registered ng Team Energy at pagsunod nito sa invoicing requirements sa ilalim ng Section 108(B)(3) ng Tax Code at Section 4,.108-1 ng Revenue Regulations No. 7-95 ang kailangan para ma-qualify ang benta ng kuryente sa NPC bilang zero-rated.

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung kailangan ba ang Certificate of Compliance (COC) mula sa ERC para sa VAT refund, kahit na ang claim ay nakabatay sa Section 108(B)(3) ng National Internal Revenue Code (NIRC).
    Ano ang Section 108(B)(3) ng Tax Code? Ito ay tumutukoy sa mga serbisyong zero-rated, kung saan ang mga serbisyong ibinibigay sa mga entity na tax-exempt sa ilalim ng special laws ay maaaring maging subject sa zero percent (0%) rate.
    Bakit mahalaga ang exemption ng NPC sa kasong ito? Dahil sa Section 13 ng NPC Charter, exempt ang NPC sa lahat ng uri ng buwis, kaya ang pagbebenta ng kuryente sa kanila ay epektibong zero-rated.
    Kailangan bang maging kwalipikado bilang ‘generation company’ sa ilalim ng EPIRA para sa VAT zero-rating? Hindi. Ang basehan para sa VAT zero-rating ay ang tax exemption ng NPC, hindi ang kwalipikasyon ng supplier.
    Bakit kailangan ang effective zero-rating? Upang maibsan ang pasanin ng indirect tax sa mga exempt entity tulad ng NPC, na nagpapababa sa kanilang gastos sa pagpapatakbo.
    Anong mga dokumento ang kailangan para ma-qualify ang benta ng kuryente sa NPC bilang zero-rated? Kailangan lang na VAT-registered ang kumpanya at sumusunod sa invoicing requirements sa ilalim ng Section 108(B)(3) ng Tax Code at Section 4,.108-1 ng Revenue Regulations No. 7-95.
    Ano ang naging basehan ng Korte Suprema sa pagpabor sa Team Energy? Pinagtibay ng Korte Suprema na hindi kinakailangang magsumite ng COC dahil ang batayan ng VAT zero-rating ay ang tax exemption ng NPC at ang pagsunod ng Team Energy sa mga kinakailangang dokumento sa ilalim ng Tax Code.
    Ano ang aral na makukuha sa kasong ito? Hindi kailangang magpakita ng Sertipiko ng Pagsunod (COC) para maaprubahan ang VAT refund sa mga benta ng kuryente sa NPC kung ang claim ay nakabatay sa Tax Code at exemption ng NPC.

    Ang desisyong ito ay nagbibigay linaw sa mga power generation companies na nagbebenta ng kuryente sa NPC na hindi kailangang magpakita ng Certificate of Compliance mula sa ERC para sa pag-claim ng VAT refund. Ang mahalaga ay ang pagsunod sa mga kinakailangan ng Tax Code at ang tax exemption ng NPC. Ito ay nagpapadali sa proseso ng pagkuha ng VAT refund para sa mga kumpanya na nagbibigay ng serbisyo sa mga government entities.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: COMMISSIONER OF INTERNAL REVENUE VS. TEAM ENERGY CORPORATION, G.R. No. 230412, March 27, 2019

  • Kailangang Patunayan ang Karapatan sa Refund ng Buwis: Pagtatanghal ng Quarterly Income Tax Returns (ITRs)

    Nilinaw ng kasong ito na ang paghahain ng Quarterly Income Tax Returns (ITRs) ay hindi kailangang ipakita upang patunayan ang karapatan sa refund ng labis na buwis. Ayon sa desisyon, ang kailangan lamang ay maipakita ang Annual ITR, na naglalaman ng kabuuang kita para sa buong taon, mga ibinawas, at mga tax credits. Mahalaga ito sa mga naghahabol ng refund dahil pinapadali nito ang proseso at binabawasan ang mga dokumentong kailangan.

    Kailangan Bang Isa-isahin? Paglilinaw sa ITR Para sa Refund

    Sa usaping ito, kinuwestiyon ng Commissioner of Internal Revenue (CIR) ang desisyon ng Court of Tax Appeals (CTA) na nag-utos sa CIR na i-refund sa Philippine National Bank (PNB) ang labis nitong creditable withholding taxes (CWT) para sa taong 2005. Pangunahing argumento ng CIR ay kailangan umanong ipakita ng PNB ang Quarterly ITRs nito para sa taong 2006 upang patunayan na hindi nito ginamit ang labis na CWT bilang tax credit sa mga sumunod na quarter. Binigyang-diin ng CIR na ang pagpili na i-carry over ang labis na CWT ay hindi na maaaring bawiin, kaya mahalaga ang Quarterly ITRs upang malaman kung nangyari nga ang carry over.

    Ngunit hindi sumang-ayon ang Korte Suprema sa argumento ng CIR. Binigyang-diin ng Korte na walang probisyon sa National Internal Revenue Code (NIRC) na nag-uutos na kailangang isumite ang Quarterly ITRs para sa refund ng CWT. Sa katunayan, ang kailangan lamang ay (1) maghain ng claim sa CIR sa loob ng dalawang taon mula sa pagbabayad ng buwis, (2) ipakita sa return na ang kinita ay idineklarang bahagi ng gross income, at (3) patunayan ang pag-withhold sa pamamagitan ng statement mula sa nagbayad. Kapag naipakita na ito, maituturing na napatunayan na ng naghahabol ang kanyang karapatan sa refund.

    SEC. 76. Final Adjustment Return. – Every corporation liable to tax under Section 27 shall file a final adjustment return covering the total taxable income for the preceding calendar or fiscal year.

    If the sum of the quarterly tax payments made during the said taxable year is not equal to the total tax due on the entire taxable income of that year, the corporation shall either:

    (A) Pay the balance of tax still due; or

    (B) Carry-over the excess credit; or

    (C) Be credited or refunded with the excess amount paid, as the case may be.

    In case the corporation is entitled to a tax credit or refund of the excess estimated quarterly income taxes paid, the excess amount shown on its final adjustment return may be carried over and credited against the estimated quarterly income tax liabilities for the taxable quarters of the succeeding taxable years.

    Once the option to carry-over and apply the excess quarterly income tax against income tax due for the taxable quarters of the succeeding taxable years has been made, such option shall be considered irrevocable for that taxable period and no application for cash refund or issuance of a tax credit certificate shall be allowed therefor.

    Sa ilalim ng Section 76 ng NIRC, malinaw na nakasaad ang mga opsyon ng isang korporasyon kapag may labis na quarterly tax payments: bayaran ang balanse ng buwis na kulang, i-carry over ang labis na credit, o maging credited o refunded sa labis na binayad. Kapag pinili ang carry-over, hindi na ito maaaring bawiin. Gayunpaman, ang pagpapatunay na ito ay hindi nangangailangan ng pagpapakita ng Quarterly ITRs.

    Ayon sa Korte, kung inaakusa ng BIR na hindi entitled ang naghahabol sa refund dahil ginamit na ang CWT sa mga sumunod na quarter, tungkulin ng BIR na patunayan ito. Dahil mayroon namang kopya ang BIR ng quarterly returns, dapat ay madali nilang mapabulaanan ang claim kung talagang may carry over. Binigyang-diin pa ng Korte na ang pagkabigong ipakita ng BIR ang mga dokumentong ito ay mas nakakasama sa kanilang kaso kaysa sa naghahabol.

    Sa kasong ito, nagpakita ang PNB ng Annual ITR para sa taong 2006 upang patunayang hindi nito ginamit ang labis na CWT noong 2005. Sinabi ng Korte na sapat na ito upang malaman kung may carry over. Ayon sa Korte, ang Annual ITR ay naglalaman ng kabuuang taxable income para sa apat na quarter, mga deductions, at tax credits. Kung mayroong excess tax credits mula sa nakaraang taon na ginamit, lalabas ito sa Annual ITR sa ilalim ng “Prior Year’s Excess Credits.” Kaya kahit hindi nagpakita ng Quarterly ITRs ang PNB, sapat na ang Annual ITR upang ipakita na walang CWT carry over na nangyari noong 2006.

    Para sa authenticity at due execution ng Certificates of Creditable Taxes Withheld, huli na para kwestyunin ito dahil tinanggap na ang mga dokumento sa simula ng proceedings sa CTA Third Division at walang objection na ginawa. Ang Certificates of Final Tax Withheld ay dineklara rin sa ilalim ng penalty of perjury, kaya maaaring tanggapin ang mga ito bilang totoo. Hindi na rin kailangan pang suriin muli ang mga ebidensya dahil hindi ito sakop ng review sa ilalim ng Rule 45 ng Rules of Court. Ang factual findings ng CTA, kapag suportado ng substantial evidence, ay hindi na dapat pang pakialaman.

    Sa madaling salita, kailangan lamang sumunod sa mga minimum statutory requirements.

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung kailangan bang magpakita ng Quarterly Income Tax Returns (ITRs) upang patunayan ang karapatan sa refund ng labis na creditable withholding taxes (CWT).
    Ano ang desisyon ng Korte Suprema? Nagdesisyon ang Korte Suprema na hindi kailangang magpakita ng Quarterly ITRs. Sapat na ang Annual ITR upang patunayang hindi ginamit ang labis na CWT bilang tax credit sa mga sumunod na quarter.
    Anong mga dokumento ang kailangan para makapag-file ng claim para sa refund? Kailangan maghain ng claim sa CIR sa loob ng dalawang taon, ipakita sa return na ang kinita ay idineklarang bahagi ng gross income, at patunayan ang pag-withhold sa pamamagitan ng statement mula sa nagbayad.
    Kung inaakusa ng BIR na nagamit na ang CWT, sino ang dapat magpatunay nito? Tungkulin ng BIR na patunayan kung nagamit na ang CWT sa mga sumunod na quarter, dahil mayroon silang kopya ng quarterly returns.
    Ano ang nilalaman ng Annual ITR na sapat upang ipakita ang carry over? Ang Annual ITR ay naglalaman ng kabuuang taxable income para sa apat na quarter, mga deductions, at tax credits. Kung mayroong excess tax credits mula sa nakaraang taon na ginamit, lalabas ito sa Annual ITR sa ilalim ng “Prior Year’s Excess Credits.”
    Paano ang pag-question sa authenticity ng Certificates of Creditable Taxes Withheld? Huli na para kwestyunin ang authenticity ng certificates kung tinanggap na ang mga ito sa simula ng proceedings at walang objection na ginawa.
    Ano ang tungkulin ng Court of Tax Appeals (CTA)? Ang CTA ay may tungkuling pag-aralan at isaalang-alang ang mga problema sa buwis at nagkakaroon ng expertise dito. Ang factual findings nito ay dapat igalang.
    Ano ang epekto ng desisyon na ito sa mga taxpayer? Pinapadali nito ang proseso ng paghahabol ng refund dahil hindi na kailangang isumite ang Quarterly ITRs.

    Sa kabuuan, nagbigay linaw ang kasong ito sa mga requirements para sa paghahabol ng refund ng labis na CWT. Sa pamamagitan ng pagpapakita ng Annual ITR at pagsunod sa iba pang minimum requirements, mas mapapadali na ang proseso ng pagkuha ng refund.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Commissioner of Internal Revenue vs. Philippine National Bank, G.R. No. 212699, March 13, 2019

  • Mahigpit na Pagtalima sa mga Taning na Itinakda: Pagpapawalang-bisa ng Paghahabol ng VAT Refund Dahil sa Huling Paghain

    Sa isang pagpapasya, ipinagtibay ng Korte Suprema na ang mahigpit na pagsunod sa mga taning na itinakda sa Seksyon 112 ng National Internal Revenue Code, na may kinalaman sa paghahain ng judicial claim para sa VAT (Value-Added Tax) refund, ay mahalaga. Ang hindi pagtalima sa 120+30 araw na itinakda ay magdudulot ng pagkawala ng hurisdiksyon ng Court of Tax Appeals (CTA), na nagreresulta sa pagpapawalang-bisa ng petisyon. Nilinaw ng desisyong ito ang kahalagahan ng pagsunod sa mga legal na proseso at taning upang maprotektahan ang karapatan sa isang VAT refund.

    Pagsusuri sa Panahon ng Paghahain: Kailan Dapat Maghain ng Refund upang Hindi Mawalang-Bisa?

    Ang kaso ay nag-ugat sa paghahabol ng Steag State Power, Inc. (Steag State Power) para sa refund ng kanilang diumano’y hindi nagamit na input value-added tax payments sa mga capital goods. Ang kanilang mga paghahabol ay umabot sa kabuuang halaga na P670,950,937.97. Dahil sa hindi pagkilos ng Commissioner of Internal Revenue (Commissioner) sa kanilang administrative claims, naghain ang Steag State Power ng Petition for Review sa Court of Tax Appeals. Ito ay naglalayong iakyat ang kanilang paghahabol para sa refund para sa taxable year 2004. Ang pangunahing legal na tanong sa kasong ito ay kung napapanahon ang paghahain ng Steag State Power ng kanilang judicial claim para sa VAT refund.

    Sa pagtatasa ng Korte Suprema, binigyang-diin nito ang kahalagahan ng mga taning na itinakda sa Seksyon 112 ng Tax Code. Ang seksyon na ito ay malinaw na nagsasaad ng mga taning para sa pag-apela sa pagtanggi o hindi pagkilos ng Commissioner. Ayon sa batas, ang taxpayer ay mayroon lamang 30 araw upang iapela ang desisyon ng Commissioner o ang hindi pagkilos nito pagkatapos ng 120 araw. Malinaw na nakasaad sa batas na ito ang kahalagahan ng mahigpit na pagsunod sa mga taning na ito upang mabigyang-daan ang apela sa Court of Tax Appeals.

    Binigyang-diin din ng Korte Suprema na ang mga paghahabol para sa refund o tax credit ng excess input tax ay pinamamahalaan ng Seksyon 112, at hindi ng Seksyon 229 ng Tax Code. Ito ay batay sa naunang desisyon sa kasong Commissioner of Internal Revenue v. Mirant Pagbilao Corporation. Dagdag pa rito, binigyang-diin sa kasong San Roque Power Corporation na ang mga taning na 120+30 araw ay dapat sundin nang eksakto dahil ang batas ay malinaw, simple, at hindi nag-aalinlangan.

    Hindi rin tinanggap ng Korte Suprema ang argumento ng Steag State Power na ang kanilang mga judicial claims ay naifile alinsunod sa Revenue Regulation No. 7-95, na nagpapahintulot umano sa paghahain ng refund pagkatapos ng 120 araw ngunit bago ang dalawang taon. Sa panahon ng paghahain ng Steag State Power ng kanilang judicial claims, ang umiiral na panuntunan ay ang Revenue Regulation No. 16-2005, na sumasalamin sa Seksyon 112 ng Tax Code.

    Higit pa rito, ayon sa Korte Suprema, ang karapatang mag-apela sa Court of Tax Appeals ay isang karapatan na ayon sa batas, at maaari lamang itong gamitin sa ilalim ng mga kinakailangan na itinakda ng batas. Ang hindi pagsunod sa mga taning na 120+30 araw ay nagresulta sa pagkawala ng hurisdiksyon ng Court of Tax Appeals sa petisyon ng Steag State Power.

    Nilinaw ng Korte Suprema na ang BIR Ruling No. DA-489-03, na pinagbasehan ng Steag State Power, ay hindi maaaring gamitin sa kanilang kaso dahil ito ay tumutukoy lamang sa mga kaso kung saan ang taxpayer ay hindi naghintay sa paglipas ng 120 araw. Ito ay hindi sumasaklaw sa mga kaso kung saan ang paghahain ng judicial claims ay huli na.

    Samakatuwid, ang Korte Suprema ay nagpasya na ang paghahain ng Steag State Power ng kanilang judicial claims ay hindi napapanahon. Ito ay nagresulta sa pagkawala ng hurisdiksyon ng Court of Tax Appeals at sa pagpapawalang-bisa ng kanilang petisyon para sa VAT refund. Ang desisyong ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng mahigpit na pagsunod sa mga taning na itinakda sa batas at mga regulasyon na may kinalaman sa paghahain ng mga paghahabol sa buwis.

    Sa madaling salita, kinakailangan na sundin ang itinakdang proseso at taning sa paghahain ng judicial claim para sa VAT refund. Ang pagkabigong sumunod dito ay magreresulta sa pagkawala ng pagkakataong mabawi ang diumano’y labis na nabayaran na buwis. Ito ay nagpapakita na hindi lamang ang halaga ng binabayarang buwis ang mahalaga, kundi pati na rin ang tamang pagtalima sa mga legal na proseso.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung napapanahon ang paghahain ng Steag State Power ng kanilang judicial claim para sa VAT refund, batay sa Seksyon 112 ng National Internal Revenue Code.
    Ano ang kahalagahan ng 120+30 araw na itinakda sa batas? Ito ay ang taning para sa pagkilos ng Commissioner of Internal Revenue sa administrative claim at para sa paghahain ng taxpayer ng judicial claim sa Court of Tax Appeals. Ang hindi pagsunod dito ay maaaring magresulta sa pagkawala ng hurisdiksyon ng CTA.
    Ano ang pinagkaiba ng administrative claim at judicial claim? Ang administrative claim ay ang paghahabol na isinampa sa Commissioner of Internal Revenue, habang ang judicial claim ay ang pag-apela sa Court of Tax Appeals.
    Ano ang Revenue Regulation No. 7-95 at paano ito naiiba sa Revenue Regulation No. 16-2005? Ang RR No. 7-95 ay nagpapahintulot umano sa paghahain ng refund pagkatapos ng 120 araw ngunit bago ang dalawang taon, habang ang RR No. 16-2005 ay sumasalamin sa Seksyon 112 ng Tax Code, na nagtatakda ng 120+30 araw na taning. RR No. 16-2005 ang umiiral nang maghain ng judicial claim ang Steag.
    Paano nakaapekto ang BIR Ruling No. DA-489-03 sa kaso? Hindi ito nakaapekto dahil ito ay tumutukoy lamang sa mga kaso kung saan ang taxpayer ay hindi naghintay sa paglipas ng 120 araw, at hindi sumasaklaw sa mga kaso kung saan ang paghahain ng judicial claims ay huli na.
    Bakit hindi maaaring balewalain ang pagkawala ng hurisdiksyon ng Court of Tax Appeals? Dahil ang hurisdiksyon sa paksa ay mahalaga upang ang korte ay kumilos sa isang naibigay na kontrobersya, at hindi ito maaaring isantabi o i-waive.
    Ano ang epekto ng hindi napapanahong paghahain ng judicial claim? Ang hindi napapanahong paghahain ay nagreresulta sa pagkawala ng karapatan ng taxpayer na mabawi ang diumano’y labis na nabayarang buwis.
    Ano ang kahalagahan ng kasong ito sa mga taxpayer na naghahabol ng VAT refund? Binibigyang-diin nito ang kahalagahan ng mahigpit na pagsunod sa mga taning na itinakda sa batas at mga regulasyon na may kinalaman sa paghahain ng mga paghahabol sa buwis.

    Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagpapaalala sa mga taxpayer na maging maingat at mapanuri sa pagsunod sa mga legal na proseso at taning. Ang pagpapabaya sa mga ito ay maaaring magresulta sa pagkawala ng kanilang karapatang mabawi ang kanilang binayaran. Malinaw na, ang kahalagahan ng pagsunod sa batas ay hindi lamang sa pagbabayad ng buwis, kundi pati na rin sa paghahabol ng refund kung nararapat.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: STEAG STATE POWER, INC. VS. COMMISSIONER OF INTERNAL REVENUE, G.R. No. 205282, January 14, 2019

  • Resibo ba o Invoice? Tamang Dokumento para sa VAT Refund sa Zero-Rated Sales ng Serbisyo

    Sa pag-aplay ng VAT refund para sa mga transaksyong zero-rated sales ng serbisyo, mahalagang malaman kung ano ang tamang dokumento na dapat gamitin. Ayon sa desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito, hindi sapat ang sales invoice lamang para mapatunayan ang mga zero-rated sales ng serbisyo. Kinakailangan ang VAT official receipt para mapatunayan ang mga serbisyong ibinenta na napapailalim sa zero rate. Ito ay mahalaga dahil ang hindi pagsunod sa tamang dokumentasyon ay maaaring magresulta sa pagtanggi ng iyong VAT refund claim.

    Nippon Express: Resibo o Invoice, Ano’ng Katanggap-tanggap para sa VAT Refund?

    Nagsampa ng petisyon ang Nippon Express (Philippines) Corporation upang kuwestiyunin ang desisyon ng Court of Tax Appeals (CTA) En Banc na nagpawalang-bisa sa kanilang claim para sa refund ng excess input tax na nauugnay sa kanilang zero-rated sales. Ang pangunahing isyu ay kung sapat ba ang mga sales invoice at iba pang dokumento, maliban sa official receipt, upang patunayan ang zero-rated sales ng serbisyo. Ang CTA, sa una, ay ibinasura ang petisyon dahil sa hindi pagsusumite ng VAT official receipts bilang patunay ng zero-rated sales. Ang Korte Suprema ay nagbigay linaw hinggil sa kahalagahan ng VAT official receipt sa pagpapatunay ng zero-rated sales ng serbisyo, at kung paano nakaaapekto ang hindi pagsunod sa mga kinakailangan sa dokumentasyon sa pag-apruba ng VAT refund claim.

    Para makakuha ng refund o tax credit sa ilalim ng Seksyon 112 ng National Internal Revenue Code (NIRC), kailangang mapatunayan ng claimant na nakapagbayad sila ng input VAT sa kanilang mga suppliers at mayroon silang zero-rated sales sa kanilang mga purchasers. Bukod pa rito, dapat nilang ipakita na ang input VAT na binayaran ay konektado sa kanilang zero-rated sales. Sa ilalim ng VAT law, mayroong tatlong uri ng taxable transactions: ang pagbebenta ng mga produkto o ari-arian, ang pag-import, at ang pagbebenta ng mga serbisyo at pagpapaupa ng mga ari-arian.

    Para mapatunayan ang mga transaksyong ito, nagtakda ang batas ng mga kinakailangan sa invoicing at accounting. Ayon sa Seksyon 113 ng NIRC, ang isang VAT-registered person ay dapat mag-isyu ng invoice o receipt para sa bawat pagbebenta. Kailangan ding maglabas ng duly registered receipts o sales o commercial invoices para sa bawat pagbebenta o paglilipat ng kalakal o serbisyong nagkakahalaga ng P25.00 o higit pa, ayon naman sa Seksyon 237. Kaya, ang pagpili sa pagitan ng pag-isyu ng invoice o official receipt ay nakadepende sa uri ng transaksyon.

    Hindi maaaring palitan ang gamit ng invoice at official receipt para sa layunin ng pagpapatunay ng input VAT. Ayon sa Korte Suprema, dapat itong bigyang-diin. Sa kaso ng AT&T Communications Services Philippines, Inc. v. Commissioner, binigyang-kahulugan ng Korte ang mga Seksyon 106 at 108 kaugnay ng mga Seksyon 113 at 237 ng NIRC. Ito ay may kinalaman sa kahalagahan ng pagkakaiba sa pagitan ng sales invoice at official receipt bilang ebidensya para sa mga zero-rated transaction.

    Nilinaw ng Korte na ang Seksyon 108 ng NIRC ay tumutukoy sa Value-added Tax on Sale of Services, kung saan ang subparagraph (C) ay nagsasaad na ang buwis ay kinakailangang kalkulahin sa pamamagitan ng pagmultiply ng total amount na nakasaad sa official receipt sa one-eleventh (1/11). Kung ihahambing, ang Seksyon 106 naman ay tumutukoy sa Value-added Tax on Sale of Goods or Properties, kung saan ang subparagraph (D) ay nagsasaad na ang buwis ay kinakailangang kalkulahin sa pamamagitan ng pagmultiply ng total amount na nakasaad sa invoice sa one-eleventh (1/11).

    Dahil dito, mas lohikal na bigyang-kahulugan ang mga subsection sa ilalim ng parehong heading bilang may kaugnayan sa kanilang heading. Ang lehislatura ay hiwalay na ikinategorya ang VAT sa pagbebenta ng mga produkto mula sa VAT sa pagbebenta ng mga serbisyo, hindi lamang sa pagtrato nito sa buwis ngunit pati rin sa mga kinakailangan sa pagpapatunay. Sa kaso ng Nippon Express, ginamit nila ang sales invoices at iba pang secondary evidence para patunayan ang sales ng serbisyo, na hindi sapat ayon sa Korte. Dahil dito, hindi sila karapat-dapat sa inaasam nilang refund.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung sapat ba ang sales invoice at iba pang dokumento upang patunayan ang zero-rated sales ng serbisyo para sa VAT refund.
    Ano ang desisyon ng Korte Suprema? Kinakailangan ang VAT official receipt para mapatunayan ang zero-rated sales ng serbisyo at hindi sapat ang sales invoice lamang.
    Ano ang ibig sabihin ng “zero-rated sales”? Ito ay mga sales na napapailalim sa VAT ngunit may zero na rate, na nagbibigay-daan sa taxpayer na humiling ng refund o tax credit para sa input tax.
    Ano ang kaibahan ng sales invoice at official receipt? Ang sales invoice ay ginagamit para sa pagbebenta ng mga produkto, habang ang official receipt ay ginagamit para sa pagbebenta ng mga serbisyo.
    Ano ang mangyayari kung hindi tama ang dokumentong isinumite? Maaaring tanggihan ang iyong VAT refund claim kung hindi ka makapagsumite ng tamang dokumento, tulad ng VAT official receipt para sa serbisyo.
    Kailan dapat mag-aplay ng VAT refund? Dapat mag-aplay ng VAT refund sa loob ng dalawang taon mula sa pagtatapos ng taxable quarter kung kailan ginawa ang sales.
    Ano ang dapat gawin kung hindi umaksyon ang BIR sa aking claim? Maaari kang mag-apela sa Court of Tax Appeals sa loob ng 30 araw pagkatapos ng 120-araw na palugit para sa BIR na aksyunan ang iyong claim.
    Mayroon bang pagbabago sa batas tungkol dito? May mga susog sa Section 112 ng NIRC, kabilang ang mga pagbabago sa mga palugit.

    Ang desisyon na ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng tamang dokumentasyon sa pag-aplay ng VAT refund para sa mga zero-rated sales ng serbisyo. Tandaan na ang pagsunod sa mga patakaran at regulasyon ay mahalaga upang matiyak na maaprubahan ang iyong claim at maiwasan ang anumang hindi kinakailangang pagkaantala o pagtanggi.

    Para sa mga katanungan hinggil sa paglalapat ng ruling na ito sa mga partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para sa mga layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa partikular na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: NIPPON EXPRESS (PHILIPPINES) CORPORATION v. COMMISSIONER OF INTERNAL REVENUE, G.R. No. 191495, July 23, 2018

  • Pagbubuwis sa mga Empleyado ng Gobyerno: Ang Limitasyon ng Kapangyarihan ng BIR at ang Proteksyon ng mga Benepisyo

    Sa desisyong ito, pinagtibay ng Korte Suprema na ang lahat ng kompensasyon na natatanggap ng mga empleyado, kabilang ang mga nagtatrabaho sa gobyerno, ay karaniwang dapat buwisan maliban kung partikular na itinakda ng batas na hindi. Nilinaw ng Korte ang limitasyon sa kapangyarihan ng Bureau of Internal Revenue (BIR) na magtakda ng mga panuntunan, partikular na kung sino ang dapat managot sa pagbabayad ng buwis. Ipinagtanggol din nito ang karapatan ng mga empleyado sa gobyerno na protektahan ang kanilang mga benepisyo ayon sa batas.

    Kailan Lumalabag sa Batas ang Utos ng BIR? Paglilinaw sa Mga Pananagutan sa Pagbubuwis

    Ang kaso ay nag-ugat sa Revenue Memorandum Order (RMO) No. 23-2014 na inilabas ng BIR, na naglalayong linawin ang mga responsibilidad ng mga ahensya ng gobyerno sa pagbabayad ng buwis. Binatikos ng ilang unyon ng mga empleyado ng gobyerno ang RMO, na iginiit na nagpapataw ito ng mga bagong buwis sa mga benepisyo na dati nang hindi binubuwisan, na labag sa batas at nakakasagabal sa kanilang mga benepisyo. Dagdag pa rito, kinuwestyon nila ang awtoridad ng BIR na magtalaga ng mga opisyal na responsable sa pagbabayad ng buwis at iangat ang limitasyon sa halaga ng ika-13 buwang sahod na hindi binubuwisan. Ang pangunahing tanong sa kasong ito ay kung ang RMO No. 23-2014 ay lumampas sa sakop ng awtoridad ng BIR at nilabag ang mga karapatan ng mga empleyado sa gobyerno.

    Pinagtibay ng Korte Suprema ang kapangyarihan ng BIR na magbigay ng interpretasyon sa mga batas sa buwis, ngunit nilinaw na ang mga interpretasyong ito ay hindi dapat sumasalungat sa batas mismo. Sinabi ng Korte na ang mga Revenue Memorandum Order (RMO) ay dapat lamang magpatupad at hindi dapat lumikha ng mga bagong panuntunan o parusa na hindi nakasaad sa National Internal Revenue Code (NIRC). Kaugnay nito, sinabi ng Korte na,

    SEC. 4. Power of the Commissioner to Interpret Tax Laws and to Decide Tax Cases. – The power to interpret the provisions of this Code and other tax laws shall be under the exclusive and original jurisdiction of the Commissioner, subject to review by the Secretary of Finance.

    Pinayagan lamang ang Korte na sa ilalim ng Seksyon VI ng RMO 23-2014, ang BIR ay lumabag sa hangganan ng kanilang kapangyarihan nang idagdag nila sa listahan ng mga responsibilidad sa pagbabayad ng buwis ang mga posisyon tulad ng Gobernador, Mayor, at Barangay Captain na wala naman sa orihinal na batas o alituntunin. Ang mga responsibilidad ayon sa Seksyon 82 ng NIRC:

    SEC. 82. Return and Payment of Taxes Withheld at Source. – x x x The return of the amount deducted and withheld upon any wage paid to any employee shall be made in duplicate on or before the fifteenth day of the following month to the City or Municipal Treasurer in which the employer has his principal place of business or where the withholding agent is a corporation, to the City or Municipal Treasurer of the place where the principal office is located.

    Ang Korte ay nakatuklas na ang obligasyon na ipatupad ang tama na pagbabayad ng buwis ay hindi naka-atas sa ilang posisyon ng mga ahensya ng gobyerno na nabanggit sa Seksyon VI. Kaya, ang Seksyon VI ay natuklasang labag sa batas. Bilang karagdagan, sinabi ng Korte na ang iba pang mga isyu gaya ng ang benepisyo ng empleyado ay fringe benefits o ang mga benepisyo ay katumbas sa paglabag sa pantay na proteksyon ng batas ay mga tanong ng katotohanan na nangangailangan pa ng imbestigasyon. Kaya, ang desisyong ito ay bahagyang sinang-ayunan.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung ang Revenue Memorandum Order (RMO) No. 23-2014 ng BIR ay lumampas sa sakop ng kanyang kapangyarihan, partikular na sa pagtukoy ng mga opisyal na responsable sa pagbabayad ng buwis. Sinuri rin kung nilabag nito ang mga karapatan ng mga empleyado sa gobyerno sa kanilang mga benepisyo.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa kapangyarihan ng BIR na magbigay ng interpretasyon sa batas? Kinilala ng Korte Suprema na may kapangyarihan ang BIR na bigyang-kahulugan ang mga batas sa buwis, ngunit ang mga interpretasyong ito ay hindi dapat sumasalungat sa batas mismo. Ang RMOs ay dapat lamang magbigay ng mga detalye at implementasyon ng mga batas ngunit hindi lumikha ng mga bagong panuntunan.
    Aling mga seksyon ng RMO No. 23-2014 ang pinawalang-bisa ng Korte Suprema? Pinawalang-bisa ng Korte Suprema ang Seksyon VI ng RMO No. 23-2014. Nasasaad dito ang mga posisyon tulad ng Gobernador, Mayor, at Barangay Captain bilang mga opisyal na may tungkuling magbayad ng buwis, kahit hindi ito nakasaad sa NIRC o sa mga implementing rules nito.
    Ano ang nangyari sa iba pang mga seksyon ng RMO No. 23-2014? Pinagtibay ng Korte Suprema ang mga Seksyon III, IV, at VII ng RMO No. 23-2014. Sinasalamin lamang ng mga seksyon na ito ang mga probisyon ng National Internal Revenue Code tungkol sa pagbubuwis sa kompensasyon at ang mga parusa sa pagkabigong magbayad ng buwis.
    Mayroon bang epekto ang desisyon na ito sa pagbubuwis ng ika-13 buwang sahod at iba pang benepisyo? Ang Korte ay hindi direktang tumugon sa puntong ito. Simula noon, ginawa itong batas at tumaas pa nga. Bago nito, hiniling ng mga petisyoner ang mandamus na pataasin ang income ceiling exemption. Gayunpaman, naging moot ito dahil mayroong nangyaring kaganapan pagkatapos ng batas na siyang R.A. No. 10653 na ginawang batas noong February 12, 2015 na nagpapataas ng exemption mula sa dating Php30,000.00 sa Php82,000.00. Ngunit, sa pamamagitan ng Tax Reform for Acceleration and Inclusion (TRAIN) Act, nadagdagan pa ito sa Php90,000.00
    Ano ang ibig sabihin ng prospective application ng desisyon ng Korte? Ang ibig sabihin ng prospective application ay ang pagpapatibay ng Korte sa Seksyon III at IV ng RMO ay magkakabisa lamang sa hinaharap. Hindi ito makakaapekto sa mga nakaraang transaksyon sa buwis, na nagbibigay proteksyon sa mga empleyado ng gobyerno at mga opisyal na umasa sa kanilang dating paniniwala tungkol sa pagbabayad ng buwis.
    Mayroon bang aksyon na maaaring gawin sa usaping ito upang makapagdesisyon hinggil sa posisyon ng exemption mula sa withholding tax sa compensations na benepisyo? Oo. Ang naghahabol ng tax exemption o withholding tax ay pwedeng isampa ang kanilang kaso para resolbahin ang usaping ito, kasama ng mga ebidensyang nagpapatunay na ang isinasampang kaso ay dapat makatanggap ng exemptions na sinasaad sa batas at rules and regulation

    Sa madaling salita, kinikilala ng desisyon na ito ang kapangyarihan ng BIR na bigyang-kahulugan ang mga batas sa buwis, ngunit nililimitahan ang kapangyarihan nilang lumikha ng bagong obligasyon sa pagbabayad ng buwis. Itinatanggol din nito ang proteksyon ng mga benepisyo ng mga empleyado sa gobyerno na naaayon sa batas. Bagama’t pinaninindigan ng Korte na ang buwis ay dapat i-withhold ayon sa orihinal na layunin at mensahe ng Code sa lahat ng compensations para sa mga empleyado sa gobyerno, binigyang diin din nito na ang batas na ito ay magkakabisa lamang sa hinaharap upang hindi maapektuhan ang mga indibidwal o grupo na dati nang umaasa sa orihinal na interpretasyon.

    Para sa mga katanungan tungkol sa pag-apply ng ruling na ito sa partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para lamang sa layuning impormasyon at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniakma sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: COURAGE v. CIR, G.R. Nos. 213446 & 213658, July 3, 2018

  • Pagbawi sa Labis na Bayad sa Buwis: Ang Pagiging Irrevocable ng Pagpili sa Carry-Over

    Sa desisyon na ito, nilinaw ng Korte Suprema na kapag ang isang korporasyon ay nagbayad ng labis sa kanilang obligasyon sa buwis sa kita, mayroon silang dalawang pagpipilian: (1) humiling ng refund o tax credit certificate, o (2) i-carry over ang labis na bayad sa mga susunod na taxable quarters upang gamitin bilang tax credit laban sa buwis sa kita. Ngunit, kapag pinili ng korporasyon ang carry-over option, ito ay nagiging irrevocable. Ibig sabihin, hindi na nila maaaring baguhin ang kanilang isip upang humiling ng cash refund o tax credit certificate para sa parehong halaga ng labis na bayad. Sa madaling salita, kailangan nilang ituloy ang carry-over kahit hindi ito ang kanilang unang pinili.

    Pagpili ng Daan: Ang Kwento ng UPSI-MI at ang Batas ng Irrevocability sa Buwis

    Ang kaso ay nagsimula sa petisyon ng University Physicians Services Inc.-Management, Inc. (UPSI-MI) na humihiling na baligtarin ang desisyon ng Court of Tax Appeals (CTA) En Banc. Tinanggihan ng CTA ang hiling ng UPSI-MI para sa tax refund o pagpapalabas ng Tax Credit Certificate (TCC) para sa kanilang labis na unutilized creditable income tax noong 2006.

    Ayon sa UPSI-MI, noong Abril 16, 2007, nag-file sila ng kanilang Annual Income Tax Return (ITR) para sa taong natapos noong Disyembre 31, 2006, na nagpapakita ng labis na bayad sa buwis sa kita na P5,159,341.00. Sa sumunod na taon, nag-file ang UPSI-MI ng Annual ITR para sa maikling panahon ng fiscal year na nagtatapos noong Marso 31, 2007, na nagpapakita ng labis na bayad sa buwis na P5,159,341 mula sa nakaraang panahon bilang “Prior Year’s Excess Credit.” Ngunit, kalaunan ay binago nila ang kanilang ITR para sa 2007, na inaalis ang halaga ng kanilang claim sa “Prior Year’s Excess Credit.”

    Dahil dito, nag-file ang UPSI-MI ng claim para sa refund o pagpapalabas ng TCC sa halagang P2,927,834.00, na kumakatawan sa kanilang diumano’y labis at hindi nagamit na creditable withholding taxes para sa 2006. Dahil hindi kumilos ang Commissioner of Internal Revenue sa kanilang hiling, nag-file ang UPSI-MI ng Petition for Review sa CTA.

    Tinanggihan ng CTA Division ang petisyon, na sinasabing ginamit ng UPSI-MI ang carry-over option sa ilalim ng Seksyon 76 ng National Internal Revenue Code (NIRC) ng 1997. Ang CTA En Banc ay sumang-ayon sa desisyon ng CTA Division, na sinasabing ang UPSI-MI ay pinagbawalan ng Seksyon 76 ng NIRC na humiling ng refund dahil dinala nila ang kanilang labis na tax credits sa mga susunod na quarters ng 2007. Kaya naman, umakyat ang kaso sa Korte Suprema.

    Ayon sa Seksyon 76 ng NIRC:

    SECTION 76. Final Adjustment Return. — Every corporation liable to tax under Section 27 shall file a final adjustment return covering the total taxable income for the preceding calendar or fiscal year. If the sum of the quarterly tax payments made during the said taxable year is not equal to the total tax due on the entire taxable income of that year, the corporation shall either:

    (A) Pay the balance of tax still due; or

    (B) Carry over the excess credit; or

    (C) Be credited or refunded with the excess amount paid, as the case may be.

    In case the corporation is entitled to a tax credit or refund of the excess estimated quarterly income taxes paid, the excess amount shown on its final adjustment return may be carried over and credited against the estimated quarterly income tax liabilities for the taxable quarters of the succeeding taxable years. Once the option to carry-over and apply the excess quarterly income tax against income tax due for the taxable quarters of the succeeding taxable years has been made, such option shall be considered irrevocable for that taxable period and no application for cash refund or issuance of a tax credit certificate shall be allowed therefor. (emphasis supplied)

    Nilinaw ng Korte Suprema na ang irrevocability rule ay limitado lamang sa opsyon ng carry-over. Ayon sa korte, walang probisyon sa batas na nagsasaad na ang opsyon ng cash refund o tax credit certificate ay irrevocable din. Sa ganitong sitwasyon, binigyang-diin ng Korte Suprema na malayang baguhin ng taxpayer ang pagpili nito mula sa refund patungo sa carry-over. Gayunpaman, sakaling piliin ng taxpayer na ilipat ang opsyon nito sa carry-over, hindi na ito maaaring bumalik sa orihinal na pinili nito dahil sa tuntunin ng irrevocability.

    Kahit na pinili ng UPSI-MI na mag-refund ng kanilang labis na creditable tax noong 2006, ipinahiwatig nila sa kanilang 2007 short-period FAR na dinala nila ang labis na creditable tax noong 2006 at inilapat ito laban sa kanilang 2007 income tax due. Samakatuwid, tama ang CTA sa pagkilala na pinili ng UPSI-MI ang opsyon ng carry-over, kaya hindi na nila maaaring baguhin ang kanilang unang pinili.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung maaari pa ring mabawi ng UPSI-MI ang kanilang labis na tax credits para sa 2006 sa pamamagitan ng refund o TCC, nang mag-file sila ng kanilang income tax return na nagpapahiwatig ng opsyon ng carry-over.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa irrevocability rule? Nilinaw ng Korte Suprema na ang irrevocability rule ay nalalapat lamang sa opsyon ng carry-over. Hindi kasama rito ang opsyon para sa refund o tax credit certificate.
    Ano ang ibig sabihin ng “carry-over” option? Ang “carry-over” option ay nangangahulugan na ang labis na bayad sa buwis ay maaaring magamit bilang tax credit laban sa mga susunod na income tax liabilities.
    Bakit hindi na maaaring mag-refund ang UPSI-MI? Dahil ipinahiwatig ng UPSI-MI sa kanilang 2007 FAR na dinala nila ang kanilang labis na tax credits, itinuring sila na pinili ang opsyon ng carry-over. Ito ay ginawang irrevocable dahil sa itinakda ng batas.
    Mayroon bang limitasyon sa kung kailan maaaring gamitin ang carry-over option? Hindi tulad ng refund o tax credit certificate, ang carry-over option ay walang takdang panahon. Maaari itong gamitin sa mga susunod na taon hanggang sa maubos ang buwis.
    Paano kung nagkamali lang ang UPSI-MI sa pagpili ng carry-over? Hindi ito mahalaga. Ayon sa Korte Suprema, walang qualifications o conditions na nakakabit sa tuntunin ng irrevocability.
    Maaari pa bang gamitin ng UPSI-MI ang kanilang labis na buwis? Oo. Sa kabila ng hindi pagkuha ng refund, maaari pa ring gamitin ng UPSI-MI ang labis na bayad na buwis para sa 2006 bilang tax credit sa mga susunod na taxable years.
    Anong seksyon ng National Internal Revenue Code ang may kinalaman sa kasong ito? Ang pangunahing seksyon ng National Internal Revenue Code na may kaugnayan sa kasong ito ay ang Seksyon 76.

    Sa kinalabasan ng kasong ito, pinagtibay ng Korte Suprema na bagamat ang pagpili ng refund o tax credit certificate ay maaaring baguhin, ang pagpili sa carry-over ay hindi na maaring bawiin. Ito ay isang mahalagang aral para sa mga korporasyon sa kanilang pagpapasya hinggil sa paggamit ng kanilang labis na bayad sa buwis.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: University Physicians Services Inc.-Management, Inc. v. Commissioner of Internal Revenue, G.R. No. 205955, March 07, 2018

  • Pagbawi ng Labis na VAT: Kailan Ito Maaari at Hindi Maaari Ayon sa Batas

    Ang kasong ito ay nagbibigay linaw sa kung paano at kailan maaaring bawiin ang Value-Added Tax (VAT) na binayaran. Ipinasiya ng Korte Suprema na hindi maaaring ibalik o i-credit ang input VAT na hindi naideklara sa VAT Return maliban kung ito ay dahil sa mga zero-rated sales. Hindi rin maaaring gamitin ang Section 229 ng National Internal Revenue Code (NIRC) para sa pagbawi ng unutilized input VAT dahil hindi ito itinuturing na labis na koleksyon ng buwis. Ang desisyong ito ay nagpapahiwatig na kailangang maging maingat ang mga negosyo sa pagdedeklara ng kanilang input VAT upang maiwasan ang pagkawala ng pagkakataong mabawi ito.

    Nakalimutang VAT: Maaari Pa Bang Mabawi?

    Sa kasong Coca-Cola Bottlers Philippines, Inc. v. Commissioner of Internal Revenue, tinalakay kung maaaring bawiin ang input VAT na hindi naideklara sa VAT Return. Noong 2008, nakalimutan ng Coca-Cola Bottlers Philippines, Inc. (CCBPI) na ideklara ang P123,459,674.70 na input VAT sa kanilang VAT Return. Nang mag-file sila ng claim para sa refund, ito ay tinanggihan ng Commissioner of Internal Revenue (CIR), ng Court of Tax Appeals (CTA) Division, at ng CTA En Banc. Ang pangunahing tanong sa kaso ay kung maaari bang bawiin ang nasabing input VAT sa kabila ng hindi ito naideklara sa VAT Return.

    Iginiit ng CCBPI na ang kanilang claim ay hindi nakabatay sa “excess” input tax, kundi sa kanilang pagkakamali na hindi na-credit ang input tax laban sa output VAT. Sinabi nilang mayroon silang ebidensya na nagpapatunay na hindi nila na-credit ang input tax dahil sa pagkakamali ng kanilang mga empleyado. Samakatuwid, batay sa Section 229 ng NIRC, dapat nilang makuha ang refund o tax credit para sa kanilang maling pagbabayad ng output VAT. Sa kabilang banda, sinabi ng CIR na ang Section 229 ay para lamang sa mga kaso ng maling pagbabayad o ilegal na koleksyon ng buwis, at hindi sa mga sitwasyon kung saan hindi naideklara ang input VAT.

    Ayon sa Korte Suprema, hindi maaaring umasa ang CCBPI sa Section 229 ng NIRC para mabawi ang kanilang hindi nagamit na input VAT. Sa kasong Commissioner of Internal Revenue v. San Roque Power Corporation, ipinaliwanag na ang input VAT ay hindi “labis” na nakolekta dahil tama ang halagang binayaran noong kinolekta ito. Kung ang input VAT ay talagang “labis” na nakolekta, ang taong may legal na pananagutan na magbayad nito ang maaaring mag-file ng judicial claim para sa refund o credit sa labas ng VAT System. Dagdag pa rito, ayon sa Section 110(B) at 112(A) ng NIRC, maaaring mag-refund o mag-credit ng input tax kung ang sales ay zero-rated o effectively zero-rated.

    SEC. 110. Tax Credits.-

    x x x x

    (B) Excess Output or Input Tax. – Kung sa dulo ng anumang taxable quarter, ang output tax ay mas malaki kaysa sa input tax, ang labis ay dapat bayaran ng VAT-registered person. Kung ang input tax ay mas malaki kaysa sa output tax, ang labis ay dapat dalhin sa susunod na quarter o quarters. Provided, however, na anumang input tax na nauugnay sa zero-rated sales ng isang VAT-registered person ay maaaring, sa kanyang opsyon, i-refund o i-credit laban sa iba pang internal revenue taxes, ayon sa mga probisyon ng Seksyon 112.

    Sa kasong ito, hindi zero-rated ang sales ng CCBPI, kaya hindi sila maaaring mag-apply para sa refund o tax credit batay sa Section 110(B) at 112(A). Binigyang-diin din ng Korte Suprema na kung malinaw ang batas, walang dapat ipaliwanag; ang batas ay dapat sundin. Hindi rin maaaring bigyan ng ibang kahulugan ang batas na salungat sa mga termino nito.

    Kahit na ipagpalagay na pinapayagan ang application para sa refund, nabigo pa rin ang CCBPI na patunayan ito. Natuklasan ng CTA na sa halagang P123,459,647.70, P48,509,474.01 lamang ang may suportang opisyal na resibo. Kahit na ideklara ang P48,509,474.01 na input taxes sa VAT Return, hindi pa rin ito sapat upang i-offset ang output taxes na dapat bayaran. Dahil dito, walang basehan para sa refund.

    Ang Korte Suprema ay nagbibigay ng mataas na paggalang sa mga natuklasan ng CTA dahil ito ay isang espesyalisadong korte. Bilang karagdagan, ang mga aksyon para sa tax refund ay itinuturing na paghingi ng exemption. Ang batas ay dapat na mahigpit na ipatupad laban sa taxpayer, at ang mga ebidensya na nagpapahintulot sa taxpayer na makakuha ng exemption ay dapat ding suriin nang mahigpit at dapat na mapatunayan.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung maaaring bawiin ang input VAT na hindi naideklara sa VAT Return at kung naaangkop ang Section 229 ng NIRC para sa pagbawi ng unutilized input VAT.
    Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema? Ipinasiya ng Korte Suprema na hindi maaaring bawiin ang input VAT na hindi naideklara maliban kung ito ay dahil sa mga zero-rated sales, at hindi rin maaaring gamitin ang Section 229 para sa pagbawi ng unutilized input VAT.
    Ano ang Section 229 ng NIRC? Ang Section 229 ng NIRC ay tumutukoy sa pagbawi ng buwis na mali o ilegal na nakolekta. Ayon sa Korte Suprema, hindi ito angkop sa kaso ng unutilized input VAT.
    Ano ang Sections 110(B) at 112(A) ng NIRC? Ang Sections 110(B) at 112(A) ng NIRC ay tumutukoy sa tax credits at refunds ng input tax. Sa ilalim ng mga seksyon na ito, maaaring mag-refund o mag-credit ng input tax kung ang sales ay zero-rated o effectively zero-rated.
    Ano ang ibig sabihin ng “zero-rated sales”? Ang “zero-rated sales” ay mga benta na may VAT rate na 0%. Bagamat walang VAT na ipinapataw sa mga ganitong benta, ang negosyo ay may karapatang mabawi ang input VAT na binayaran sa mga gastos na nauugnay sa mga bentang ito.
    Bakit tinanggihan ang claim ng Coca-Cola Bottlers Philippines, Inc.? Tinanggihan ang claim ng CCBPI dahil hindi nila napatunayan na ang kanilang sales ay zero-rated o effectively zero-rated, at hindi rin sapat ang kanilang na-substantiate na input taxes upang i-offset ang kanilang output taxes.
    Anong aral ang makukuha sa kasong ito para sa mga negosyo? Ang mga negosyo ay dapat maging maingat sa pagdedeklara ng kanilang input VAT sa VAT Return upang maiwasan ang pagkawala ng pagkakataong mabawi ito. Dapat ding tiyakin na may sapat silang suportang dokumento para sa kanilang claim.
    Ano ang kahalagahan ng pagiging eksperto ng CTA sa mga usaping buwis? Dahil ang CTA ay isang espesyalisadong korte na nakatuon lamang sa paglutas ng mga problema sa buwis, mayroon itong kaukulang kaalaman tungkol sa pagbubuwis. Dahil dito, ang mga desisyon nito ay ipinapalagay na may bisa sa bawat aspeto at hindi babawiin sa apela, maliban kung natuklasan ng Korte na ang pinagtatalunang desisyon ay hindi suportado ng malaking ebidensya.

    Sa madaling salita, ang desisyong ito ay nagpapaalala sa mga negosyo na maging masigasig sa kanilang mga obligasyon sa VAT at tiyakin na naideklara ang lahat ng input taxes sa tamang panahon. Ang hindi paggawa nito ay maaaring magresulta sa hindi na mababawing buwis at pagkalugi sa panig ng negosyo.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Coca-Cola Bottlers Philippines, Inc. v. Commissioner of Internal Revenue, G.R. No. 222428, February 19, 2018

  • Mahigpit na Pagpapatupad ng mga Taning sa Paghahabol ng VAT Refund: Ang Desisyon sa Mindanao I Geothermal Partnership

    Sa isang desisyon na may malaking epekto sa mga negosyo sa Pilipinas, lalo na sa mga naghahabol ng VAT refund, pinagtibay ng Korte Suprema ang mahigpit na pagpapatupad ng mga taning na itinakda sa Section 112 ng National Internal Revenue Code (NIRC). Nilinaw ng korte na ang paghahabol para sa VAT refund ay dapat isampa sa loob ng takdang panahon, at ang hindi paggawa nito ay magreresulta sa pagkawala ng karapatan na makakuha ng refund.

    Pag-aagawan sa Oras: VAT Refund, Paano ang Tamang Paghabol?

    Ang kaso ay nagmula sa paghahabol ng Mindanao I Geothermal Partnership (M1) para sa refund ng kanilang unutilized input VAT para sa taong 2004. Ayon sa M1, naipasa nila ang kanilang aplikasyon para sa Tax Credit Certificate (TCC) sa BIR Large Taxpayers Service ngunit hindi ito naaksyunan. Kaya, nagsampa sila ng Petition for Review sa Court of Tax Appeals (CTA). Ang isyu ay nakasentro sa kung napasa ba ng M1 ang kanilang judicial claim sa loob ng taning na panahon.

    Sa pagsusuri, tinukoy ng Korte Suprema na ang Section 112 ng NIRC ay malinaw na nagtatakda ng mga taning para sa paghahabol ng VAT refunds. Ayon sa batas, ang administrative claim ay dapat isampa sa loob ng dalawang (2) taon mula sa pagtatapos ng taxable quarter kung kailan ginawa ang mga sales. Bukod pa rito, ang Commissioner of Internal Revenue (CIR) ay mayroon lamang isang daan at dalawampu (120) araw mula sa petsa ng pagpasa ng kumpletong dokumento para magdesisyon kung ipagkakaloob ang refund o mag-isyu ng tax credit certificate. Kapag hindi umaksyon ang CIR sa loob ng nasabing panahon, ang taxpayer ay mayroon lamang tatlumpu (30) araw para iapela ang desisyon o ang hindi inaksyunang claim sa CTA.

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang mga taning na ito ay mandatory at jurisdictional. Nangangahulugan ito na ang hindi pagsunod sa mga ito ay magiging sanhi ng pagkawala ng hurisdiksyon ng CTA upang dinggin ang kaso. Kung ang judicial claim ay naisampa bago pa man ang pagtanggi ng administrative claim ng taxpayer o pagkatapos lumipas ang 120-araw na palugit, ang judicial claim ay ituturing na premature. Sa kabilang banda, kung ang judicial claim ay naisampa pagkatapos ng 30-araw na palugit, ito ay ituturing na huli na.

    Gayunpaman, kinilala rin ng Korte Suprema ang mga eksepsiyon sa panuntunang ito. Sa kaso ng Commissioner of Internal Revenue v. San Roque Power Corporation, ipinaliwanag na ang isa sa mga eksepsiyon ay kung ang CIR, sa pamamagitan ng isang general interpretative rule, ay naglito sa mga taxpayer na maghain ng premature judicial claims sa CTA. Sa ganitong mga kaso, hindi pahihintulutang kuwestiyunin ng CIR ang hurisdiksyon ng CTA dahil sa equitable estoppel.

    There are, however, two exceptions to this rule. The first exception is if the Commissioner, through a specific ruling, misleads a particular taxpayer to prematurely file a judicial claim with the CTA. Such specific ruling is applicable only to such particular taxpayer. The second exception is where the Commissioner, through a general interpretative rule issued under Section 4 of the Tax Code, misleads all taxpayers into filing prematurely judicial claims with the CTA. In these cases, the Commissioner cannot be allowed to later on question the CTA’s assumption of jurisdiction over such claim since equitable estoppel has set in as expressly authorized under Section 246 of the Tax Code.

    Sa kaso ng M1, natuklasan ng Korte Suprema na ang kanilang judicial claim ay naisampa nang lampas sa itinakdang 30-araw na palugit. Ang 30 araw matapos ang pagtatapos ng aksyon ng CIR ay natapos noong November 19, 2005, kaya dahil Sabado ang petsang ito, nagkaroon ang M1 ng hanggang November 21, 2005, ang sumunod na araw ng trabaho, upang isampa ang kanilang judicial claim sa harap ng CTA. Dahil dito, bagama’t ang BIR Ruling No. DA-489-03, na nagpapahintulot sa mga taxpayer na maghain ng judicial claim bago pa man matapos ang 120 araw, ay umiiral pa noong panahong isinampa ng M1 ang kanilang claim, hindi pa rin ito sapat upang bigyang-katuwiran ang kanilang pagkahuli sa paghahain.

    Malinaw na ipinapakita ng kasong ito ang kahalagahan ng pagsunod sa mga taning na itinakda ng batas. Ang hindi paggawa nito ay maaaring magresulta sa pagkawala ng karapatan na makakuha ng VAT refund. Kaya, mahalaga na maging maingat at magplano nang mabuti ang mga negosyo kapag naghahabol ng VAT refund.

    Sa madaling salita, ang desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng paghahain ng VAT refund claims sa loob ng takdang panahon. Dapat tiyakin ng mga negosyo na alam nila ang mga taning at sinusunod ang mga ito upang maiwasan ang anumang problema.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung napasa ba ng M1 ang kanilang judicial claim sa loob ng itinakdang panahon na tinutukoy sa Section 112 ng National Internal Revenue Code (NIRC).
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa kahalagahan ng mga taning? Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang mga taning na itinakda sa Section 112 ng NIRC ay mandatory at jurisdictional, at ang hindi pagsunod sa mga ito ay magreresulta sa pagkawala ng hurisdiksyon ng CTA upang dinggin ang kaso.
    Mayroon bang eksepsiyon sa panuntunang ito? Oo, ang isa sa mga eksepsiyon ay kung ang CIR, sa pamamagitan ng isang general interpretative rule, ay naglito sa mga taxpayer na maghain ng premature judicial claims sa CTA.
    Paano nakatulong ang BIR Ruling No. DA-489-03 sa isyu ng equitable estoppel? Kinilala ito bilang eksepsiyon upang maitama ang mandatory at jurisdictional na 120+30 day periods na nakasaad sa ruling na Aichi sa ilalim ng Section 112 (c).
    Ano ang naging hatol ng korte sa kaso ng Mindanao I Geothermal Partnership? Ipinagbawal ang judicial claim dahil lampas sa 30-araw matapos ang araw na ipinagbawal nang permanente sa CIR para magpasya.
    Ano ang aral na makukuha sa desisyon ng korte? Ang hindi pagsunod sa taning ay maaaring magresulta sa pagkawala ng karapatan sa VAT refund, kaya mahalaga na magplano at sumunod sa mga regulasyon.
    Ano ang ginagampanan ng administrative claim sa loob ng 120 araw sa claim para sa VAT refund? Nagsisilbi itong aksyon na nagbibigay pahintulot sa Commissioner na ipagkaloob o mag-isyu ng tax credit certificate para sa maipapautang na input taxes sa loob ng isang daan at dalawampung araw mula sa araw na natanggap na ang kumpletong dokumento na susuporta sa isinampang aplikasyon sa ilalim ng Subsection (A).
    Ano ang kahalagahan ng administrative claim sa loob ng 2 taon? Ang kahalagahan nito ay dapat na isampa ito kasama ang CIR sa loob ng 2 taon pagkatapos ng pagsasara ng quarter kung kailan ibinenta ang zero-rate na paninda upang mairehistro ang karapatan sa kredito sa VAT.

    Ang desisyong ito ay nagbibigay-diin sa mahigpit na pagpapatupad ng mga regulasyon sa VAT refund. Mahalaga na ang mga negosyo ay maging maingat sa mga kinakailangan at taning na itinakda ng batas upang maiwasan ang anumang pagkaantala o pagkawala ng karapatan na makakuha ng refund.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Mindanao I Geothermal Partnership vs. Commissioner of Internal Revenue, G.R. No. 197519, November 08, 2017