Tag: Lokal na Awtonomiya

Paglilinaw sa Operatibong Katotohanan: Sino ang Dapat Tumanggap ng Buwis sa Libangan?

Nilinaw ng Korte Suprema sa kasong ito ang tamang paggamit ng doktrina ng operatibong katotohanan matapos ipahayag na labag sa Saligang Batas ang ilang probisyon ng Republic Act No. 9167 (RA 9167). Sa madaling salita, ang mga buwis sa libangan na dapat sanang napunta sa mga lungsod ay pansamantalang inilipat sa Film Development Council of the Philippines (FDCP) dahil sa RA 9167. Nang ideklara ng Korte Suprema na hindi konstitusyonal ang paglilipat na ito, kinailangan nitong magpasya kung ano ang gagawin sa mga buwis na naibayad na. Nagpasya ang Korte na hindi na kailangang ibalik ang mga buwis na natanggap na ng FDCP at mga producer ng pelikula, ngunit ang mga sinehan na hindi pa nagbabayad ng buwis ay kailangang magbayad pa rin sa FDCP para sa panahong may bisa pa ang RA 9167. Dagdag pa, kung napatunayan ng mga sinehan na nagbayad na sila ng buwis sa mga lokal na pamahalaan, hindi na sila kailangang magbayad ulit sa FDCP.

Kung Kailan Nagkabangga ang Kapangyarihan ng Kongreso at Awtonomiya ng Lokal

Ang kaso ay nag-ugat nang ipasa ng Kongreso ang RA 9167, na lumikha sa FDCP. Ayon sa RA 9167, ang mga buwis sa libangan mula sa mga pelikulang may grado ay dapat sanang mapunta sa mga lungsod at munisipalidad sa Metro Manila at iba pang mga mataas na urbanisadong lungsod. Sa ilalim ng Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167, ang mga buwis na ito ay dapat ibawas at ipadala sa FDCP, na siyang magbibigay nito bilang insentibo sa mga producer ng pelikula. Ayon sa FDCP, lahat ng mga lungsod at munisipalidad, maliban sa Cebu City, ay sumunod sa batas na ito. Dahil dito, nagpadala ang FDCP ng mga demand letter sa mga sinehan sa Cebu City upang magbayad ng mga buwis sa libangan.

Nagdulot ito ng paghain ng Cebu City at ilang mga operator ng sinehan ng mga petisyon sa korte upang ipahayag na labag sa Saligang Batas ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167. Nagtagumpay ang mga petisyoner sa Regional Trial Court (RTC), kaya’t umapela ang FDCP sa Korte Suprema. Ang pangunahing isyu sa Korte Suprema ay kung nagkamali ba ang RTC sa pagdedeklara na labag sa Saligang Batas ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167. Sa pagpapasya, kinilala ng Korte ang tension sa pagitan ng kapangyarihan ng pambansang pamahalaan na magpataw ng buwis at ang karapatan ng mga lokal na pamahalaan sa awtonomiya sa pananalapi.

Pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng RTC, na nagdedeklara na ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167 ay labag sa Saligang Batas dahil nilalabag nito ang prinsipyo ng lokal na awtonomiya sa pananalapi. Sa madaling salita, hindi maaaring basta-basta kunin ng pambansang pamahalaan ang buwis na dapat sanang mapunta sa mga lokal na pamahalaan. Sinabi ng Korte na sa pamamagitan ng pag-earmark sa buwis sa libangan para sa FDCP, kinokonsentra ng pambansang pamahalaan ang kapangyarihan sa pananalapi at pinapahina ang kakayahan ng mga lokal na pamahalaan na magdesisyon kung paano nila gagamitin ang kanilang mga pondo. Dagdag pa, hindi ito maituturing na tax exemption dahil hindi naman nababago kung sino ang magbabayad ng buwis.

Gayunpaman, kinilala ng Korte Suprema na may mga bagay na nagawa na sa ilalim ng RA 9167 bago ito ideklara na labag sa Saligang Batas. Kaya naman, ginamit ng Korte ang doktrina ng operatibong katotohanan. Ang doktrina ng operatibong katotohanan ay nagsasaad na ang isang batas na idineklarang labag sa Saligang Batas ay maaaring magkaroon ng mga epekto bago ito ideklara na hindi konstitusyonal. Sa kasong ito, nangangahulugan ito na kinikilala ng Korte na ang FDCP at mga producer ng pelikula ay nakatanggap ng mga buwis sa libangan sa ilalim ng RA 9167 bago ito ideklara na labag sa Saligang Batas.

“Ang aktwal na pag-iral ng isang batas, bago ang pagpapasiya [ng pagiging labag sa Saligang Batas], ay isang operatibong katotohanan at maaaring magkaroon ng mga kahihinatnan na hindi maaaring balewalain. Ang nakaraan ay hindi palaging maaaring burahin ng isang bagong deklarasyon ng hudikatura. Ang epekto ng kasunod na pagpapasya tungkol sa kawalang-bisa ay maaaring kailangang isaalang-alang sa iba’t ibang aspeto, tungkol sa mga partikular na relasyon, indibidwal at korporasyon, at partikular na pag-uugali, pribado at opisyal.”

Dahil dito, nagpasya ang Korte na hindi na kailangang ibalik ng FDCP at mga producer ng pelikula ang mga buwis na natanggap na nila. Sinabi ng Korte na ang pagpapabalik ng mga buwis ay magpapataw ng mabigat na pasanin sa mga tumalima sa batas bago ito ideklara na labag sa Saligang Batas. Bukod dito, inutusan ng Korte ang mga operator ng sinehan na hindi pa nagbabayad ng mga buwis sa libangan sa FDCP na magbayad pa rin para sa panahong may bisa pa ang RA 9167. Sinabi ng Korte na ang pagbabayad ng buwis ay isang “imperious need” para sa pamahalaan.

Sa huli, nilinaw ng Korte na kung napatunayan ng isang sinehan na nagbayad na sila ng mga buwis sa libangan sa mga lokal na pamahalaan (tulad ng Cebu City), hindi na nila kailangang magbayad ulit sa FDCP. Upang mapatunayan ito, ibinalik ng Korte ang kaso sa RTC para sa pagpapatunay.

Sa kabuuan, pinagtibay ng Korte Suprema ang prinsipyo ng lokal na awtonomiya sa pananalapi ngunit kinilala rin ang mga praktikal na implikasyon ng pagdedeklara ng isang batas na labag sa Saligang Batas. Sa paggamit ng doktrina ng operatibong katotohanan, sinikap ng Korte na balansehin ang interes ng pambansang pamahalaan at ng mga lokal na pamahalaan, pati na rin ang interes ng mga taong umasa sa RA 9167 bago ito ideklara na labag sa Saligang Batas.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Ang pangunahing isyu ay kung labag ba sa Saligang Batas ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167, na nag-uutos na ibawas at ipadala sa FDCP ang mga buwis sa libangan na dapat sanang mapunta sa mga lokal na pamahalaan.
Ano ang desisyon ng Korte Suprema?	Idineklara ng Korte Suprema na labag sa Saligang Batas ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167 dahil nilalabag nito ang prinsipyo ng lokal na awtonomiya sa pananalapi.
Ano ang doktrina ng operatibong katotohanan?	Ang doktrina ng operatibong katotohanan ay nagsasaad na ang isang batas na idineklarang labag sa Saligang Batas ay maaaring magkaroon ng mga epekto bago ito ideklara na hindi konstitusyonal.
Kailangan bang ibalik ng FDCP ang mga buwis na natanggap na nito?	Hindi na kailangang ibalik ng FDCP ang mga buwis na natanggap na nito dahil sa doktrina ng operatibong katotohanan.
Kailangan bang magbayad ng mga sinehan na hindi pa nagbabayad ng buwis sa FDCP?	Oo, kailangan pa ring magbayad ng mga sinehan na hindi pa nagbabayad ng mga buwis sa libangan sa FDCP para sa panahong may bisa pa ang RA 9167.
Paano kung nakapagbayad na ng buwis ang isang sinehan sa lokal na pamahalaan?	Kung napatunayan ng isang sinehan na nagbayad na sila ng mga buwis sa libangan sa lokal na pamahalaan, hindi na nila kailangang magbayad ulit sa FDCP.
Bakit kailangang magbayad ng buwis?	Ang pagbabayad ng buwis ay mahalaga dahil ito ang “lifeblood” ng pamahalaan, na nagpapahintulot dito na magbigay ng mga serbisyo publiko.
Ano ang magiging epekto nito sa awtonomiya ng lokal na pamahalaan?	Ang desisyon ay nagpapatibay sa awtonomiya ng lokal na pamahalaan sa pamamagitan ng pagtiyak na hindi maaaring basta-basta kunin ng pambansang pamahalaan ang mga buwis na dapat mapunta sa mga lokal na pamahalaan.

Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagbibigay-linaw sa tamang aplikasyon ng doktrina ng operatibong katotohanan at nagpapatibay sa kahalagahan ng lokal na awtonomiya sa pananalapi.

Para sa mga katanungan tungkol sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga tiyak na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: Ang pagsusuring ito ay ibinigay para sa mga layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
Source: FDCP vs. Colon Heritage Realty Corporation, G.R No. 203754 at G.R No. 204418, October 15, 2019

Oktubre 15, 2019

Kapangyarihan ng Estado sa Lupaing Pampubliko: Paglilinaw sa Lokal na Awtonomiya

Pinagtibay ng Korte Suprema na ang mga lupain na pag-aari ng pamahalaan, kahit nasa pangalan ng lokal na pamahalaan, ay nananatiling saklaw ng kapangyarihan ng Estado. Ipinapaliwanag ng desisyong ito na hindi binabago ng lokal na awtonomiya ang pamamahala ng Estado sa mga lupaing pampubliko, na tinitiyak ang pangangalaga ng mga lupaing ito para sa kapakinabangan ng bansa. Ang paglilinaw na ito ay mahalaga para sa pagpapanatili ng kontrol ng Estado sa mga likas na yaman at pagtiyak na ang mga ito ay ginagamit para sa pambansang kapakanan.

Lupain ng Bayan o Lupaing Pribado: Sino ang May Karapatan sa Bataan?

Ang kasong ito ay nag-ugat sa Republic Act (R.A.) No. 8562, na naglilipat ng mga lupaing okupado ng Medina Lacson de Leon School of Arts and Trades (MLLSAT) at Bataan Community Colleges (BCC) sa Bataan Polytechnic State College (BPSC). Ang isyu ay kung maaaring ipag-utos ng korte sa Sangguniang Panlalawigan ng Bataan na ilipat ang titulo ng mga lupain na ito sa BPSC. Ang Sangguniang Panlalawigan ay nangatwiran na ang mga lupaing ito ay patrimonial properties o pribadong pag-aari ng probinsya, at hindi maaaring kunin ng pamahalaan nang walang due process at just compensation. Ang Korte Suprema ang nagbigay linaw sa ugnayan ng lokal na awtonomiya at ang kapangyarihan ng estado sa mga lupaing pampubliko.

Sa ilalim ng Regalian Doctrine, ang lahat ng lupain ng pampublikong dominyo ay pag-aari ng Estado. Binigyang-diin ng Korte Suprema na kahit na ang isang lupain ay nakarehistro sa pangalan ng isang lokal na pamahalaan, ito ay ipinagkakatiwala pa rin sa Estado, maliban na lamang kung napatunayan na binili ito gamit ang sariling pondo ng lokal na pamahalaan. Kung ang lupain ay ginagamit para sa layuning pampubliko, tulad ng edukasyon, ito ay itinuturing na public domain o pag-aari ng Estado.

Ayon sa Korte Suprema, sa kasong ito, hindi napatunayan ng Sangguniang Panlalawigan na ang mga lupain ay binili gamit ang pondo ng probinsya. Kaya naman, ipinagpalagay na ang mga lupain ay bahagi ng pampublikong dominyo at hawak ng probinsya bilang trustee para sa Estado. Ang kapangyarihan ng Kongreso na magdesisyon kung paano gagamitin ang mga lupaing ito ay hindi nalalabag ng lokal na awtonomiya.

Iginiit ng Sangguniang Panlalawigan na ang R.A. No. 8562 ay sumasalungat sa patakaran ng lokal na awtonomiya. Ito ay tinanggihan ng Korte Suprema. Ang layunin ng lokal na awtonomiya ay bigyan ng mas maraming kapangyarihan ang mga lokal na pamahalaan upang mapabuti ang serbisyo sa kanilang mga nasasakupan. Gayunpaman, hindi nito binabago ang kapangyarihan ng Estado sa mga lupaing pampubliko.

“Hindi nangangahulugan na maaaring gamitin o itapon ng mga lokal na pamahalaan ang mga lupaing ito ayon sa kanilang sariling mga plano at programa sa pag-unlad.”

Nilinaw ng Korte na ang mga lokal na pamahalaan ay hindi maaaring basta-basta gamitin ang kanilang awtonomiya upang hadlangan ang mga programa ng pambansang pamahalaan na naglalayong itaguyod ang kapakanan ng publiko. Ang Sangguniang Panlalawigan ay may tungkuling magbigay ng sapat na seguridad para sa kanilang mga utang sa Land Bank of the Philippines (LBP), nang hindi hinahadlangan ang karapatan ng BPSC na magkaroon ng titulo sa mga pinagtatalunang lupa.

Sa huli, pinagtibay ng Korte Suprema na ang BPSC ay may karapatan sa writ of mandamus, na nag-uutos sa Sangguniang Panlalawigan na ilipat ang titulo ng mga lupain sa BPSC. Bilang nag-iisang benepisyaryo ng Section 24 ng R.A. No. 8562, ang BPSC ay ang tunay na partido sa interes sa kasong ito.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung maaaring ipag-utos ng korte sa Sangguniang Panlalawigan ng Bataan na ilipat ang titulo ng mga lupain sa Bataan Polytechnic State College (BPSC), kahit na inaangkin ng probinsya na ito ay kanilang pribadong pag-aari.
Ano ang Regalian Doctrine?	Isang prinsipyo na nagsasaad na ang lahat ng lupain ng pampublikong dominyo ay pag-aari ng Estado.
Ano ang patrimonial property?	Ito ay pribadong pag-aari ng isang lokal na pamahalaan, hindi katulad ng mga lupain na ginagamit para sa pampublikong layunin.
Sino ang tunay na partido sa interes sa kasong ito?	Ang Bataan Polytechnic State College (BPSC), dahil sila ang benepisyaryo ng Section 24 ng R.A. No. 8562, na nag-uutos na ilipat ang titulo ng mga lupain sa kanila.
Ano ang writ of mandamus?	Isang utos ng korte na nag-uutos sa isang opisyal o ahensya ng pamahalaan na gawin ang isang tungkulin na ayon sa batas ay dapat nilang gampanan.
Bakit mahalaga ang desisyong ito?	Nililinaw nito ang ugnayan ng lokal na awtonomiya at ang kapangyarihan ng Estado sa mga lupaing pampubliko, tinitiyak na ang mga lupaing ito ay ginagamit para sa pambansang kapakanan.
Ano ang epekto ng desisyon sa mga lokal na pamahalaan?	Kahit na may awtonomiya ang mga lokal na pamahalaan, hindi nito binabago ang katotohanan na ang mga lupaing pampubliko ay ipinagkakatiwala sa kanila para sa kapakinabangan ng buong bansa.
Paano nakaapekto ang desisyon sa Land Bank of the Philippines (LBP)?	Inaatasan nito ang Sangguniang Panlalawigan na magbigay ng alternatibong seguridad para sa kanilang mga utang sa LBP, nang hindi hinahadlangan ang paglilipat ng titulo sa BPSC.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: Sangguniang Panlalawigan of Bataan v. Congressman Enrique T. Garcia, Jr., G.R. No. 174964, October 5, 2016

Hulyo 17, 2017

Lokal na Awtonomiya: Ang Pagtatakda ng Buwis sa Espesyal na Edukasyon

Ipinasiya ng Korte Suprema na ang mga lokal na pamahalaan, tulad ng mga munisipalidad, ay may kapangyarihang magtakda ng mas mababang buwis para sa Special Education Fund (SEF) kaysa sa isang porsyento (1%) na itinakda sa Local Government Code. Sa kasong ito, pinawalang-bisa ng Korte Suprema ang utos ng Commission on Audit (COA) na nagpapabayad kay Mayor Lucena Demaala dahil sa pangongolekta ng 0.5% na buwis sa SEF, na naaayon sa ordinansa ng Palawan. Ang desisyong ito ay nagpapatibay sa lokal na awtonomiya at nagbibigay sa mga lokal na pamahalaan ng kalayaan sa paglikha ng sarili nilang mapagkukunan ng kita na naaayon sa kanilang mga pangangailangan.

Kapangyarihan ng Lokal: Maaari Bang Magtakda ng Mas Mababang Buwis para sa Edukasyon?

Ang kasong ito ay nagmula sa isang audit observation na nagtatanong sa pangongolekta ng Municipality of Narra, Palawan ng 0.5% na buwis para sa Special Education Fund (SEF), sa halip na ang 1% na itinakda sa Local Government Code. Ipinag-utos ng Commission on Audit (COA) na bayaran ni Mayor Lucena Demaala ang kakulangan sa koleksyon. Ang pangunahing tanong dito ay kung may kapangyarihan ang mga lokal na pamahalaan na magtakda ng mas mababang buwis para sa SEF. Nakabatay ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na maningil ng buwis sa Artikulo X, Seksyon 5 ng 1987 Konstitusyon, na nagtatakda na ang bawat lokal na pamahalaan ay may kapangyarihang lumikha ng sarili nilang mapagkukunan ng kita at maningil ng buwis, mga bayarin at singilin, na napapailalim sa mga patnubay at limitasyon na maaaring itakda ng Kongreso. Mahalaga rin ang lokal na awtonomiya, na ginagarantiyahan ng Konstitusyon.

Ayon sa Korte Suprema, ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magtakda ng buwis ay dapat na bigyang-interpretasyon na pumapabor sa kanilang lokal na awtonomiya sa pananalapi. Ibig sabihin, may kapangyarihan silang magtakda ng buwis na naaayon sa kanilang mga pangangailangan at kapasidad. Sinabi ng Korte Suprema na ang paggamit ng salitang “maaari” (may) sa Seksyon 235 ng Local Government Code, na tumutukoy sa karagdagang buwis para sa SEF, ay nagpapahiwatig na hindi mandatoryo ang pagpapataw ng 1% na buwis. Binigyang-diin ng Korte na ang fiscal autonomy ay nangangahulugan ng kapangyarihang lumikha ng sariling mapagkukunan ng kita at dapat bigyan ang mga lokal na pamahalaan ng kapasidad na lumikha ng mapagkukunan ng kita na pinakaangkop at optimal para sa kanila. Idinagdag pa nila na ang Section 235 ay hindi tahasang nagsasabi na dapat lamang na ang 1% ang kinokolekta bilang SEF.

Binigyang-diin ng Korte Suprema na mali ang ginawang pagpapataw ng pananagutan kay Mayor Demaala dahil lamang sa kanyang posisyon bilang alkalde noong ipinatupad ang ordinansa. Sinabi ng Korte na ang mga opisyal ng munisipyo ay kumilos alinsunod sa presumption of validity ng mga ordinansa. Ibig sabihin, ipinagpapalagay na ang mga ordinansa ay may bisa hangga’t hindi ito pinapawalang-bisa ng mga korte. Dahil dito, hindi maaaring sisihin si Mayor Demaala sa pagpapatupad ng ordinansa na nagsasaad ng 0.5% na buwis para sa SEF. Ang pagpapatupad niya ng ordinansa, sa panahong hindi pa ito pinapawalang bisa, ay hindi nagpapakita ng kapabayaan o paglabag sa batas.

Inihalintulad ng COA ang kasong ito sa Salalima v. Guingona, ngunit ipinaliwanag ng Korte na hindi magkatulad ang mga sitwasyon. Sa Salalima, ang mga opisyal ay nagkasala ng maling paggamit ng pondo. Dito, ang ginawa ni Mayor Demaala ay simpleng pagsunod sa isang ordinansa. Ang pasya ng Korte Suprema ay nagpapalakas sa prinsipyo ng lokal na awtonomiya sa pananalapi. Sa pagbibigay sa mga lokal na pamahalaan ng kalayaan na magtakda ng sarili nilang buwis para sa SEF, binibigyan sila ng mas malaking kontrol sa kanilang mga mapagkukunan at nagbibigay-daan sa kanila na tumugon nang mas epektibo sa mga pangangailangan ng kanilang mga komunidad.

Ang kahulugan ng pagpapasya sa kasong ito ay mahalaga sa mga lokal na pamahalaan. Binibigyan nito ang mga lokal na pamahalaan ng kalayaan sa pagtakda ng kanilang sariling buwis. Kung hindi mandatory na ang 1% dapat ikolekta, ito ay nagbibigay ng kapangyarihan sa mga local na pamahalaan upang magpasiya kung ano ang nararapat na buwis para sa kanila.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung may kapangyarihan ang mga lokal na pamahalaan na magtakda ng mas mababang buwis para sa Special Education Fund (SEF) kaysa sa 1% na itinakda sa Local Government Code.
Ano ang naging pasya ng Korte Suprema?	Ipinasiya ng Korte Suprema na may kapangyarihan ang mga lokal na pamahalaan na magtakda ng mas mababang buwis para sa SEF kaysa sa 1% na itinakda sa Local Government Code.
Ano ang basehan ng kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na maningil ng buwis?	Ang Artikulo X, Seksyon 5 ng 1987 Konstitusyon at ang prinsipyo ng lokal na awtonomiya ang nagbibigay kapangyarihan sa mga lokal na pamahalaan na maningil ng buwis.
Ano ang ibig sabihin ng fiscal autonomy?	Ang fiscal autonomy ay nangangahulugan na may kapangyarihan ang mga lokal na pamahalaan na lumikha ng sarili nilang mapagkukunan ng kita at magtakda ng buwis na naaayon sa kanilang mga pangangailangan at kapasidad.
Ano ang sinasabi ng Seksyon 235 ng Local Government Code tungkol sa buwis para sa SEF?	Sinasabi ng Seksyon 235 na ang mga lokal na pamahalaan ay “maaaring” maningil ng 1% na buwis para sa SEF. Ayon sa korte, hindi ito mandatoryo.
Bakit hindi sinisi ng Korte Suprema si Mayor Demaala sa pangongolekta ng 0.5% na buwis para sa SEF?	Dahil ipinatupad niya ang isang ordinansa na nagsasaad ng 0.5% na buwis, at ipinagpapalagay na ang mga ordinansa ay may bisa hangga’t hindi ito pinapawalang-bisa ng mga korte.
Paano nakakaapekto ang desisyon na ito sa lokal na awtonomiya?	Pinalalakas ng desisyon na ito ang prinsipyo ng lokal na awtonomiya sa pananalapi sa pamamagitan ng pagbibigay sa mga lokal na pamahalaan ng kalayaan na magtakda ng sarili nilang buwis para sa SEF.
Ano ang aral na makukuha sa kasong ito para sa mga lokal na opisyal?	Dapat silang kumilos nang may pag-iingat at konsultasyon sa pagpapatupad ng mga ordinansa, ngunit hindi sila dapat sisihin sa pagpapatupad ng mga ordinansa na hindi pa pinapawalang-bisa.

Sa kabuuan, ang desisyon na ito ay nagbibigay diin sa kahalagahan ng lokal na awtonomiya sa pagpapalakas ng mga lokal na pamahalaan at pagpapabuti ng serbisyo publiko. Nagbibigay ito ng kalayaan para sa mga mamamayan sa isang lugar upang sila na ang magpasiya kung ano ang nararapat para sa kanila.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Pebrero 17, 2015