ASG Law

Tag: Lokal na Autonomiya

  • Pagpapasiya sa Kapangyarihan ng Pangulo: Balanse sa Lokal na Autonomiya at Kontrol sa Likas na Yaman

    Ipinasiya ng Korte Suprema na ang Executive Order No. 224 ay naaayon sa Saligang Batas. Ito ay nagbibigay ng kapangyarihan sa Task Force, na binubuo ng Department of Environment and Natural Resources (DENR) at ng Provincial Governor, na pangasiwaan ang pagkuha ng buwis at iba pang bayarin mula sa pagmimina ng buhangin at graba sa Pampanga, Tarlac, at Zambales. Ang pasyang ito ay nagpapakita ng balanse sa pagitan ng lokal na autonomiya at ng kapangyarihan ng Pangulo na pangasiwaan ang pagpapatupad ng mga batas, lalo na sa usapin ng likas na yaman. Pinagtibay ng Korte Suprema ang kapangyarihan ng Pangulo na mag-isyu ng mga executive order upang maipatupad ang mga batas, at sinigurado na ang paggawa nito ay hindi lalabag sa mga karapatan ng lokal na pamahalaan.

    Lahar: Kapangyarihan ng Pangulo Kontra sa Autonomiya ng Lokal na Pamahalaan?

    Ang kaso ay nag-ugat sa Executive Order No. 224 na nagtatakda ng mga panuntunan sa pagkuha at paggamit ng buhangin at graba sa mga lalawigan ng Pampanga, Tarlac, at Zambales, mga lugar na labis na naapektuhan ng pagputok ng Mt. Pinatubo. Binuo ang isang Task Force upang pangasiwaan ang pagproseso ng mga permit at pangongolekta ng buwis. Kinuwestiyon ng Pamahalaang Panlalawigan ng Pampanga ang legalidad ng EO, sa paniniwalang nilalabag nito ang kanilang awtonomiya bilang isang lokal na pamahalaan. Ang pangunahing tanong sa kaso ay kung ang EO 224 ay lumalabag sa prinsipyo ng lokal na awtonomiya, lalo na sa kapangyarihan ng lokal na pamahalaan na magpataw at mangolekta ng buwis.

    Upang suriin ang legalidad ng Executive Order, sinuri ng Korte Suprema kung ito ay naaayon sa mga sumusunod na pamantayan: (1) awtorisasyon mula sa lehislatura; (2) pagsunod sa tamang proseso ng paggawa; (3) hindi paglampas sa sakop ng awtoridad na ibinigay ng lehislatura; at (4) pagiging makatwiran. Napag-alaman ng Korte Suprema na ang EO ay may legal na basehan sa Philippine Mining Act at sa kapangyarihan ng Pangulo na pangasiwaan ang mga lokal na pamahalaan. Higit pa dito, nakita nila na hindi sinasaklawan ng EO ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magpataw ng buwis ngunit sinusubaybayan lamang nito ang koleksyon upang matiyak ang pagsunod at pagiging accountable.

    Ayon sa Korte, mayroong pagkakaiba sa pagitan ng general supervision at executive control. Ang general supervision ay ang kapangyarihan ng isang nakatataas na opisyal na tiyakin na ang mga nasasakupan ay tumutupad sa kanilang mga tungkulin alinsunod sa batas. Sa kabilang banda, ang executive control ay ang kapangyarihan upang baguhin o ipawalang-bisa ang ginawa ng isang nasasakupan. Dahil ang EO ay nagtatakda lamang ng pangangasiwa, hindi ito lumalabag sa awtonomiya ng mga lokal na pamahalaan.

    Ipinaliwanag pa ng Korte na ang fiscal autonomy ng mga lokal na pamahalaan ay hindi nangangahulugan ng ganap na kalayaan. Ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na lumikha ng sariling mapagkukunan ng kita at magpataw ng buwis ay napapailalim sa mga alituntunin at limitasyon na itinakda ng Kongreso. Sa kasong ito, kinilala ng Korte Suprema ang balanse sa pagitan ng kapangyarihan ng Pangulo na magpatupad ng mga batas at ang awtonomiya ng mga lokal na pamahalaan. Ang Executive Order No. 224 ay isang validong ehersisyo ng kapangyarihan ng Pangulo na pangasiwaan ang pagpapatupad ng mga batas, lalo na sa konteksto ng likas na yaman.

    SECTION 138. Tax on Sand, Gravel and Other Quarry Resources. — The province may levy and collect not more than ten percent (10%) of fair market value in the locality per cubic meter of ordinary stones, sand, gravel earth, and other quarry resources, as defined under the National Internal Revenue Code, as amended, extracted from public lands or from the beds of seas, lakes, rivers, streams, creeks, and other public waters within its territorial jurisdiction.

    Bagaman ang lokal na pamahalaan ay may kapangyarihang magpataw ng buwis, ito ay dapat naaayon sa mga limitasyong itinakda ng Kongreso, alinsunod sa Seksyon 5, Artikulo X ng Konstitusyon. Ayon din sa Doktrina ng Delegasyon ng Kapangyarihan (Doctrine of Delegation of Powers), hindi maaaring basta basta na ilipat ng Kongreso ang kapangyarihang gumawa ng batas, ngunit maaari itong magbigay sa Pangulo ng kapangyarihang magpatupad ng mga batas. Ang awtoridad na ito ay dapat mayroong sapat na pamantayan para maiwasan ang Pangulo na gumawa ng sariling patakaran.

    Ang Korte Suprema rin ay nagbigay diin sa kahalagahan ng paggalang sa interpretasyon ng mga ahensya ng gobyerno sa mga batas na kanilang ipinatutupad, maliban kung maliwanag na mali ang mga ito. Ito ay dahil ang mga ahensya ay may espesyal na kaalaman at karanasan sa kanilang mga saklaw. Idinagdag din nila na ito ay isang supervisory mechanism, at ang pagganap nito ay napapakinabangan pa rin para sa mga nasasakupang yunit ng lokal na pamahalaan. Bukod dito, hindi labag sa Saligang Batas ang pagbibigay ng kapangyarihan sa Pangulo na pangasiwaan ang mga lokal na pamahalaan.

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung ang Executive Order No. 224 ay labag sa prinsipyo ng lokal na autonomiya, lalo na sa kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magpataw at mangolekta ng buwis sa mga likas na yaman.
    Ano ang naging desisyon ng Korte Suprema? Pinagtibay ng Korte Suprema na ang Executive Order No. 224 ay naaayon sa Saligang Batas, dahil ito ay isang validong ehersisyo ng kapangyarihan ng Pangulo na pangasiwaan ang pagpapatupad ng mga batas.
    Ano ang basehan ng Korte Suprema sa kanilang desisyon? Base sa Philippine Mining Act at kapangyarihan ng Pangulo na pangasiwaan ang mga lokal na pamahalaan, sinusubaybayan lamang ang koleksyon upang matiyak ang pagsunod at pagiging accountable.
    Ano ang pagkakaiba ng general supervision at executive control? Ang general supervision ay tiyakin na ang mga nasasakupan ay tumutupad sa kanilang mga tungkulin alinsunod sa batas, habang ang executive control ay upang baguhin o ipawalang-bisa ang ginawa ng isang nasasakupan.
    Ano ang ibig sabihin ng fiscal autonomy? Ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na lumikha ng sariling mapagkukunan ng kita at magpataw ng buwis, napapailalim sa mga alituntunin at limitasyon na itinakda ng Kongreso.
    Ano ang Doctrine of Delegation of Powers? Hindi maaaring basta basta na ilipat ng Kongreso ang kapangyarihang gumawa ng batas, ngunit maaari itong magbigay sa Pangulo ng kapangyarihang magpatupad ng mga batas na may sapat na pamantayan para maiwasan ang Pangulo na gumawa ng sariling patakaran.
    Bakit mahalaga ang interpretasyon ng mga ahensya ng gobyerno sa mga batas? Dahil ang mga ahensya ay may espesyal na kaalaman at karanasan sa kanilang mga saklaw, kaya ang kanilang interpretasyon ay may malaking bigat.
    Mayroon bang limitasyon sa fiscal autonomy ng mga lokal na pamahalaan? Oo, ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na lumikha ng sariling mapagkukunan ng kita at magpataw ng buwis ay napapailalim sa mga alituntunin at limitasyon na itinakda ng Kongreso.

    Sa kabuuan, ang desisyon ng Korte Suprema ay nagpapatibay sa kapangyarihan ng Pangulo na magpatupad ng mga batas at pangasiwaan ang mga lokal na pamahalaan, lalo na sa paggamit ng likas na yaman. Mahalaga ang pagbalanse sa lokal na autonomiya at responsibilidad ng Pangulo upang itaguyod ang pambansang interes.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: PROVINCE OF PAMPANGA VS. EXECUTIVE SECRETARY ALBERTO ROMULO AND DEPARTMENT OF ENVIRONMENT AND NATURAL RESOURCES (DENR), G.R. No. 195987, January 12, 2021

  • Pagtatakda ng Limitasyon sa Kapangyarihang Lokal na Magpataw ng Buwis: Ang FDCP at ang Lokal na Autonomiya

    Ipinasiya ng Korte Suprema na ang mga seksyon 13 at 14 ng Republic Act No. 9167 (RA 9167), na nag-aatas na ang mga lungsod at munisipalidad sa Metro Manila at iba pang mataas na urbanisado at independiyenteng mga lungsod ay ilipat ang kanilang buwis sa mga sinehan (amusement tax) sa Film Development Council of the Philippines (FDCP), ay labag sa Saligang Batas. Ang desisyong ito ay nagpapatibay sa karapatan ng mga lokal na pamahalaan na makinabang nang eksklusibo sa mga buwis na kanilang ipinapataw. Para sa mga lokal na pamahalaan, ito ay nagbibigay-diin sa proteksyon ng kanilang kapangyarihang magpasya sa paggamit ng kanilang kita sa buwis, at para sa mga lokal na sinehan, naglilinaw ito kung kanino dapat bayaran ang mga buwis na ito.

    Kapangyarihan sa Buwis: Sino ang Tunay na Dapat Makinabang?

    Ang kaso ay nagsimula nang ipasa ng Kongreso ang RA 9167, na lumikha sa FDCP. Ayon sa RA 9167, ang mga buwis na nakukuha ng mga lokal na pamahalaan mula sa mga sinehan ay dapat ilipat sa FDCP, na gagamitin naman ang pera upang magbigay ng insentibo sa mga producer ng mga pelikulang may gradong “A” o “B”. Tinutulan ito ng Lungsod ng Cebu at ng Colon Heritage Realty Corporation, na nagpapatakbo ng Oriente theater, sa pamamagitan ng paghahain ng kaso sa korte. Ang pangunahing tanong dito ay kung ang Kongreso, sa pamamagitan ng RA 9167, ay may kapangyarihang ilipat ang kita mula sa buwis na ipinapataw ng mga lokal na pamahalaan sa isang ahensya ng pambansang pamahalaan tulad ng FDCP.

    Iginiit ng FDCP na ang RA 9167 ay para sa kapakanan ng publiko dahil layunin nitong suportahan ang pag-unlad ng lokal na industriya ng pelikula. Ayon sa kanila, hindi lumalabag ang batas sa paggamit ng pondo ng publiko dahil ang layunin nito ay mapabuti ang pagkakakilanlan ng mga Pilipino sa pamamagitan ng pelikula. Dagdag pa ng FDCP, hindi naman daw nagdaramdam ang mga lokal na pamahalaan sa pagkawala ng kita dahil mas malaki ang benepisyong makukuha ng buong bansa mula sa pagsuporta sa industriya ng pelikula. Subalit, hindi sumang-ayon ang Korte Suprema sa posisyon ng FDCP.

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang kapangyarihang magpataw ng buwis ay likas sa soberanya ng isang bansa. Bagama’t maaaring ipaubaya ng Kongreso ang kapangyarihang ito sa mga lokal na pamahalaan, ang Saligang Batas ay nagtatakda ng mga limitasyon dito. Ayon sa Seksyon 5, Artikulo X ng Saligang Batas, ang mga buwis na ipinapataw ng mga lokal na pamahalaan ay dapat mapunta lamang sa kanila. Ang layunin nito ay upang palakasin ang lokal na autonomiya at matiyak na may sapat na pondo ang mga lokal na pamahalaan upang maisagawa ang kanilang mga tungkulin.

    Ipinaliwanag ng Korte Suprema na sa pamamagitan ng RA 9167, hindi naman tinanggal ng Kongreso ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magpataw ng buwis sa mga sinehan. Subalit, inutusan nito ang mga sinehan na ilipat ang kanilang buwis sa FDCP, sa halip na sa lokal na pamahalaan. Ito, ayon sa Korte Suprema, ay isang paglabag sa lokal na autonomiya dahil ang kita mula sa buwis ay hindi na mapupunta sa lokal na pamahalaan, bagkus sa FDCP at sa mga producer ng pelikula. Para bang kinamkam ng Kongreso ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na gamitin ang kanilang sariling pondo.

    Nilinaw rin ng Korte Suprema na hindi maituturing na tax exemption ang insentibong ibinibigay sa mga producer ng pelikula. Ang exemption sa buwis ay nangangahulugang hindi na kailangang magbayad ng buwis. Sa kasong ito, ang mga sinehan pa rin ang nagbabayad ng buwis; ang pondo lamang na dapat mapunta sa lokal na pamahalaan ay inililipat sa ibang partido. Kaya naman, ang RA 9167 ay hindi isang exemption, kundi isang pagtatangka na ilipat ang kita ng lokal na pamahalaan sa ibang entidad.

    Sa huli, ipinasiya ng Korte Suprema na labag sa Saligang Batas ang mga seksyon 13 at 14 ng RA 9167 dahil nilalabag nito ang prinsipyo ng lokal na autonomiya. Gayunpaman, pinahintulutan ng Korte Suprema na manatiling balido ang mga buwis na naibigay na sa FDCP bago ang pinal na desisyon, batay sa doktrina ng “operative fact.” Ang doktrinang ito ay nagsasaad na ang isang batas na napatunayang labag sa Saligang Batas ay maaaring magkaroon pa rin ng epekto sa mga aksyon na isinagawa bago ito ideklarang unconstitutional.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung labag ba sa Saligang Batas ang pag-uutos ng RA 9167 sa mga lokal na pamahalaan na ilipat ang kanilang buwis sa sinehan sa FDCP.
    Ano ang pinagdesisyunan ng Korte Suprema? Ipinasiya ng Korte Suprema na labag sa Saligang Batas ang mga seksyon 13 at 14 ng RA 9167.
    Bakit labag sa Saligang Batas ang RA 9167? Dahil nilalabag nito ang prinsipyo ng lokal na autonomiya at ang karapatan ng mga lokal na pamahalaan na makinabang nang eksklusibo sa mga buwis na kanilang ipinapataw.
    Ano ang lokal na autonomiya? Ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magsarili at magpasya sa kanilang sariling kapakanan, kabilang na ang paggamit ng kanilang pondo.
    Ano ang FDCP? Ang Film Development Council of the Philippines, isang ahensya ng gobyerno na naglalayong suportahan ang pag-unlad ng industriya ng pelikula sa Pilipinas.
    Ano ang amusement tax? Ang buwis na ipinapataw sa mga lugar ng libangan, tulad ng mga sinehan.
    Ano ang doktrina ng operative fact? Ang doktrina na nagsasaad na ang isang batas na napatunayang labag sa Saligang Batas ay maaaring magkaroon pa rin ng epekto sa mga aksyon na isinagawa bago ito ideklarang unconstitutional.
    Ano ang epekto ng desisyon ng Korte Suprema? Maaaring gamitin ng mga lokal na pamahalaan ang kanilang mga amusement tax para sa sarili nilang mga proyekto.

    Sa kabuuan, ang desisyong ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagprotekta sa lokal na autonomiya at ang kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magpasya sa kanilang sariling kapakanan. Bagama’t mahalaga ang suporta sa industriya ng pelikula, hindi ito dapat gawin sa kapinsalaan ng mga karapatan ng mga lokal na pamahalaan.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: FILM DEVELOPMENT COUNCIL OF THE PHILIPPINES VS. COLON HERITAGE REALTY CORPORATION, G.R. No. 203754, June 16, 2015

  • Lokal na Autonomiya at Kapangyarihan ng DILG: Ano ang Limitasyon?

    Ang Limitasyon ng Kapangyarihan ng DILG sa Lokal na Pamahalaan

    G.R. No. 195390, December 10, 2014

    INTRODUKSYON

    Isipin na ang inyong barangay ay may planong magtayo ng bagong health center, ngunit biglang may direktiba mula sa national government na nagsasabing hindi pwede gamitin ang pondo para sa proyektong iyon. Ito ang sentro ng usapin sa kasong ito: hanggang saan ba ang kapangyarihan ng national government, partikular ng Department of the Interior and Local Government (DILG), sa mga lokal na pamahalaan?

    Sa kasong ito, kinuwestiyon ni dating Gobernador Luis Raymund F. Villafuerte, Jr. ng Camarines Sur ang mga memorandum circular na ipinalabas ng DILG, sa pangunguna ni yumaong Secretary Jesse M. Robredo. Iginiit ng mga petisyuner na lumalabag ang mga circular na ito sa prinsipyo ng lokal na autonomiya na nakasaad sa Saligang Batas at sa Local Government Code.

    Ang pangunahing tanong: labag ba sa Konstitusyon at sa Local Government Code ang mga memorandum circular ng DILG, at nag-aabuso ba ito sa kapangyarihan nito sa panghihimasok sa lokal na pamahalaan?

    LEGAL NA KONTEKSTO

    Ang lokal na autonomiya ay isang mahalagang prinsipyo sa ating Saligang Batas. Layunin nito na bigyan ng mas malawak na kapangyarihan at responsibilidad ang mga lokal na pamahalaan upang sila ay maging mas epektibo sa pagtugon sa pangangailangan ng kanilang mga nasasakupan.

    Ayon sa Seksyon 2, Artikulo X ng Konstitusyon, “Dapat tiyakin ng Estado ang autonomiya ng mga lokal na yunit ng pamahalaan.” Ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagbibigay ng kalayaan sa mga lokal na pamahalaan upang magdesisyon at magpatupad ng mga programa na naaayon sa kanilang lokal na konteksto.

    Ang Local Government Code ng 1991 (Republic Act No. 7160) ay naglalaman ng mga probisyon na naglalayong palakasin ang lokal na autonomiya. Kabilang dito ang:

    • Fiscal Autonomy: Kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na maglikom ng sariling kita at gamitin ang kanilang pondo ayon sa kanilang mga prayoridad.
    • Administrative Autonomy: Kapangyarihan ng mga lokal na pamahalaan na magdesisyon sa mga usaping administratibo nang walang labis na pakikialam mula sa national government.

    Ngunit, hindi nangangahulugan na ang lokal na autonomiya ay absolute. Ayon sa Seksyon 4, Artikulo X ng Konstitusyon, ang Pangulo ng Pilipinas ay may kapangyarihan ng general supervision sa mga lokal na pamahalaan. Ito ay upang tiyakin na ang mga lokal na pamahalaan ay sumusunod sa batas.

    Mahalaga ring banggitin ang Seksyon 287 ng Local Government Code, na nagsasaad na hindi bababa sa 20% ng Internal Revenue Allotment (IRA) ng mga lokal na pamahalaan ay dapat ilaan para sa mga development projects.

    CASE BREAKDOWN

    Nagsimula ang kaso nang magpalabas ang DILG ng ilang memorandum circular na naglalayong magbigay-linaw at gabay sa mga lokal na pamahalaan tungkol sa paggamit ng kanilang IRA, partikular ang 20% development fund. Kabilang sa mga circular na ito ang:

    • MC No. 2010-83: Full Disclosure ng Local Budget at Finances
    • MC No. 2010-138: Paggamit ng 20% Component ng IRA
    • MC No. 2011-08: Mahigpit na Pagsunod sa Seksyon 90 ng General Appropriations Act

    Iginiit ni Gobernador Villafuerte na ang mga circular na ito ay lumalabag sa lokal na autonomiya dahil:

    • Nagdidikta ang DILG kung paano dapat gamitin ang 20% development fund.
    • Nagkakaroon ng kontrol ang DILG sa pagpapasya ng mga lokal na pamahalaan.

    Ayon sa Korte Suprema, hindi sumasang-ayon sa argumento ng mga petisyuner. Sinabi ng Korte na ang mga memorandum circular ay:

    1. Paalala lamang sa mga lokal na pamahalaan na sumunod sa batas. Hindi ito naglalayong kontrolin ang kanilang pagpapasya.
    2. Nagbibigay-linaw sa konsepto ng “development projects.” Hindi ito nangangahulugan na limitado lamang sa mga nakasaad sa circular ang pwedeng paggamitan ng pondo.
    3. Alinsunod sa kapangyarihan ng Pangulo na mag-supervise sa mga lokal na pamahalaan. Ito ay upang tiyakin na sumusunod sila sa batas at sa mga alituntunin ng pamahalaan.

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang lokal na autonomiya ay hindi absolute. Ayon sa desisyon:

    “Autonomy does not make local governments sovereign within the state… Local governments, under the Constitution, are subject to regulation, however limited, and for no other purpose than precisely, albeit paradoxically, to enhance self-government.”

    Dagdag pa ng Korte:

    “The President’s power of general supervision means the power of a superior officer to see to it that subordinates perform their functions according to law.”

    PRAKTIKAL NA IMPLIKASYON

    Ang desisyong ito ay nagbibigay-linaw sa relasyon ng national government at ng mga lokal na pamahalaan. Hindi dapat ituring na paglabag sa lokal na autonomiya ang pagbibigay ng gabay at paalala ng DILG, basta’t ito ay naaayon sa batas at hindi naglalayong kontrolin ang pagpapasya ng mga lokal na pamahalaan.

    Mahahalagang Aral:

    • Ang lokal na autonomiya ay mahalaga, ngunit hindi absolute.
    • May kapangyarihan ang Pangulo na mag-supervise sa mga lokal na pamahalaan upang tiyakin na sumusunod sila sa batas.
    • Ang mga memorandum circular ng DILG ay dapat ituring na gabay at paalala, hindi dikta.

    FREQUENTLY ASKED QUESTIONS

    Tanong: Ano ang ibig sabihin ng lokal na autonomiya?

    Sagot: Ito ay ang pagbibigay ng mas malawak na kapangyarihan at responsibilidad sa mga lokal na pamahalaan upang sila ay maging mas epektibo sa pagtugon sa pangangailangan ng kanilang mga nasasakupan.

    Tanong: Ano ang kapangyarihan ng DILG sa mga lokal na pamahalaan?

    Sagot: Ang DILG, bilang kinatawan ng Pangulo, ay may kapangyarihan ng general supervision sa mga lokal na pamahalaan. Ito ay upang tiyakin na sumusunod sila sa batas.

    Tanong: Labag ba sa lokal na autonomiya ang pagpapalabas ng memorandum circular ng DILG?

    Sagot: Hindi, basta’t ang mga circular na ito ay naaayon sa batas at hindi naglalayong kontrolin ang pagpapasya ng mga lokal na pamahalaan.

    Tanong: Ano ang dapat gawin ng mga lokal na pamahalaan kung may pagdududa sila sa legalidad ng isang circular ng DILG?

    Sagot: Maaari silang kumonsulta sa mga abogado o maghain ng petisyon sa korte upang kuwestiyunin ang legalidad ng circular.

    Tanong: Ano ang kahalagahan ng pagiging transparent at accountable ng mga lokal na pamahalaan?

    Sagot: Ito ay upang tiyakin na ang mga pondo ng bayan ay ginagamit nang wasto at para sa kapakanan ng mga mamamayan.

    Eksperto ang ASG Law sa usaping lokal na pamahalaan at relasyon nito sa national government. Kung mayroon kayong katanungan o nangangailangan ng legal na payo, huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin sa pamamagitan ng email: hello@asglawpartners.com o bisitahin ang aming website dito para sa konsultasyon. Kami sa ASG Law ay handang tumulong sa inyo.