ASG Law

Tag: Karapatang Maglakbay

  • Ang Limitasyon ng Pangulo: Pagsusuri sa Pagsuspinde ng mga Karapatan sa Boracay

    Sa kasong ito, pinagtibay ng Korte Suprema ang kapangyarihan ng estado na pangalagaan ang kalikasan at kalusugan ng publiko, ngunit binigyang-diin na hindi nito binabaliwala ang mga batayang karapatan. Ipinasiya ng korte na ang pansamantalang pagsasara ng Boracay ay naaayon sa Saligang Batas dahil sa matinding pangangailangan na maisaayos ang isla. Bagama’t kinilala ang epekto nito sa kabuhayan ng mga residente, ang desisyon ay nagbigay-diin sa pangingibabaw ng kapakanan ng publiko. Nilinaw ng hatol na kahit may kapangyarihan ang gobyerno, hindi ito dapat lumampas sa limitasyon na itinakda ng batas at Saligang Batas pagdating sa pagpigil sa mga karapatan.

    Kapag Nakasalubong ng Rehabilitasyon ang mga Karapatan: Nararapat ba ang Pagpapasara ng Boracay?

    Ang kasong Zabal vs. Duterte ay nauukol sa Proclamation No. 475 na nagdeklara ng state of calamity sa Boracay at nag-utos ng pansamantalang pagsasara nito sa publiko. Kinuwestiyon ng mga petisyuner, na mga residente at manggagawa sa isla, ang legalidad ng Proclamation No. 475 dahil umano sa paglabag nito sa kanilang karapatang maglakbay at karapatang mabuhay. Ang pangunahing tanong ay kung ang Pangulo ba, sa pamamagitan ng proklamasyon, ay lumampas sa kaniyang kapangyarihan at nilabag ang mga karapatang konstitusyonal.

    Sinalungguhitan ng Korte Suprema ang kapangyarihan ng gobyerno na isulong ang kapakanan ng publiko, ngunit binigyang-diin na hindi ito dapat maging dahilan upang isantabi ang mga batayang karapatan. Ipinaliwanag na ang pagsasara ng Boracay ay isang valid na exercise ng police power ng estado, na isinagawa upang tugunan ang malubhang problema sa kalikasan na sumisira sa isla. Binigyang diin ang kalagayan ng Boracay noon na nagresulta sa mga panganib sa kalusugan at nagbabanta sa kalikasan.

    Sa usapin ng karapatang maglakbay, sinabi ng Korte Suprema na ang pagsasara ay hindi direktang paglabag dito, kundi isang kinakailangang hakbang upang isagawa ang rehabilitasyon ng isla. Ang pansamantalang pagbabawal sa mga turista at hindi residente ay bunga lamang ng pagsisikap na maayos at mapangalagaan ang Boracay. Itinuro ng Korte na ang karapatang maglakbay ay hindi absoluto at maaaring limitahan sa kapakanan ng pambansang seguridad, kaligtasan ng publiko, o kalusugan ng publiko.

    Kaugnay naman sa karapatang mabuhay, iginiit ng Korte na bagaman ito ay protektado, hindi ito dapat maging hadlang sa kapangyarihan ng estado na magpatupad ng mga hakbang para sa kapakanan ng nakararami. Sa madaling sabi, kinilala na ang karapatang magtrabaho ay mahalaga, subalit dapat itong magpaubaya sa mga regulasyon ng estado para sa ikabubuti ng lahat. Iginiit pa rin ng Korte na ang ginawang pagsasara ay hindi nagtanggal sa mga petisyuner ng kanilang karapatang maghanapbuhay, at malaya silang makahanap ng ibang mapapasukan.

    <nAgdag dito, sinabi ng Korte Suprema na walang paglabag sa prinsipyo ng local autonomy. Ang pamahalaang nasyonal, sa pagsasara nito, ay nakipag-ugnayan sa mga lokal na pamahalaan upang magpatupad ng mga hakbang sa rehabilitasyon.

    Samakatuwid, ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon at kinatigan ang Proclamation 475. Itinindig ng korte na ang muling pagbangon ng Boracay, bagama’t nangangailangan ng limitasyon sa ilang mga karapatan, ay isang mahalagang hakbang tungo sa pagpapanatili ng likas na yaman ng bansa para sa mga susunod na henerasyon.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung labag ba sa Saligang Batas ang Proclamation No. 475 na nag-utos sa pansamantalang pagsasara ng Boracay dahil sa umano’y paglabag nito sa karapatang maglakbay, due process, at local autonomy.
    Anong mga karapatan ang sinasabing nilabag ng pagsasara ng Boracay? Ayon sa mga petisyuner, nilabag ng pagsasara ang kanilang karapatang maglakbay, due process (lalo na ang karapatang maghanapbuhay), at ang prinsipyo ng local autonomy.
    Ano ang ginawang basehan ng Korte Suprema sa pagbasura ng petisyon? Ibinasura ng Korte Suprema ang petisyon, na sinasabing hindi nagkaroon ng paglabag sa karapatang maglakbay, due process, at local autonomy dahil ang Proclamation No. 475 ay isang valid na exercise ng police power ng estado.
    Pinahihintulutan ba ng Saligang Batas ang paglilimita sa karapatang maglakbay? Oo, pinahihintulutan ng Saligang Batas ang paglilimita sa karapatang maglakbay kung ito ay kinakailangan para sa national security, public safety, o public health, at kung mayroong batas na nagpapahintulot dito.
    Mayroon bang ibang opsyon ang gobyerno bukod sa pagsasara ng Boracay? Iginigiit ng ilang mga petisyuner na mayroong mas mabigat at malalim na dahilan ang gubyerno bago magsara ng isang isla. Kabilang na rito, mga sanhi ng maruming tubig.
    Ano ang posisyon ng Korte Suprema ukol sa paglabag sa due process ng mga manggagawa? Ipinunto ng Korte na ang kanilang karapatang maghanapbuhay ay hindi nilabag dahil malaya silang makahanap ng trabaho sa ibang lugar, kahit hindi sa Boracay.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa local autonomy? Iginiit ng Korte Suprema na hindi nilabag ang local autonomy dahil nakipag-ugnayan ang pamahalaang nasyonal sa mga lokal na pamahalaan sa pagpapatupad ng rehabilitasyon.
    Anong aral ang makukuha sa kasong ito? Ang kasong ito ay nagpapaalala sa balanse sa pagitan ng kapangyarihan ng estado na pangalagaan ang kapakanan ng publiko at ang pangangalaga sa mga batayang karapatan ng mga mamamayan.

    Ang kasong Zabal vs. Duterte ay nagpapakita na maaaring magtakda ng limitasyon ang estado sa ilang mga karapatan kung ito ay kinakailangan para sa kapakanan ng publiko, ngunit dapat itong gawin nang naaayon sa batas at hindi lumalabag sa Saligang Batas. Para sa mga katanungan hinggil sa aplikasyon ng hatol na ito sa iba pang mga sitwasyon, maaaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa email frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuring ito ay para sa layuning impormasyon lamang at hindi dapat ituring na legal advice. Para sa tiyak na legal na gabay na angkop sa iyong sitwasyon, kumunsulta sa isang abogadong kwalipikado.
    Pinagmulan: Zabal vs. Duterte, G.R No. 238467, February 12, 2019

  • Kapangyarihan ng Sandiganbayan na Mag-isyu ng Hold Departure Order (HDO) para Pigilan ang Pag-alis ng Bansa

    Pinagtibay ng Korte Suprema na may kapangyarihan ang Sandiganbayan na mag-isyu ng Hold Departure Order (HDO) para pigilan ang akusado sa kasong kriminal na umalis ng bansa. Ito ay upang masiguro na mananatili ang nasasakupan ng hukuman sa taong nasasakdal at upang hindi nito matakasan ang paglilitis. Ipinapaliwanag ng desisyon na ang kapangyarihang ito ay likas sa lahat ng hukuman para magampanan ang kanilang tungkulin at hindi nangangailangan ng hiwalay na batas upang magkabisa.

    Pagbili ng Balili Estate: Maaari Bang Pigilan ang Pag-alis ng Bansa?

    Ang kaso ay nag-ugat sa petisyon ni Gwendolyn F. Garcia na kumukuwestiyon sa Resolution ng Sandiganbayan at sa Hold Departure Orders (HDOs) na inisyu laban sa kanya. Si Garcia, noon ay gobernador ng Cebu, ay kinasuhan dahil sa umano’y iregularidad sa pagbili ng Balili Estate. Ang isyu ay kung may kapangyarihan ba ang Sandiganbayan na mag-isyu ng HDO upang pigilan ang isang akusado na umalis ng bansa, lalo na kung may nakabinbing mosyon pa para sa rekonsiderasyon.

    Idinagdag ni Garcia na ang pag-isyu ng HDO ay paglabag sa kanyang karapatang maglakbay, na maaari lamang limitahan sa interes ng seguridad ng bansa, kaligtasan ng publiko, o kalusugan ng publiko, at mayroong naaangkop na batas. Binigyang diin niya na walang batas na nagbibigay sa Sandiganbayan ng kapangyarihang mag-isyu ng HDO, at ang pagpigil sa kanyang kalayaan sa paggalaw ay isang paglabag sa kanyang karapatang konstitusyonal.

    Iginiit din ni Garcia na ang HDO ay ipinag-utos nang wala pang pinal na pagpapasya ng probable cause laban sa kanya ng Ombudsman, dahil mayroon siyang nakabinbing mosyon para sa rekonsiderasyon sa tanggapan na iyon. Sa kabila nito, nanindigan ang Sandiganbayan na mayroon itong legal na batayan para sa pag-isyu ng HDOs. Tinukoy nito ang kapangyarihan ng korte na ipatupad ang mga utos nito, at pangalagaan ang pagiging epektibo ng saklaw nito sa kaso at sa taong akusado. Kaya, nanindigan ito na ang pag-isyu ng HDO ay hindi hadlang sa kapangyarihan nito sa hurisdiksyon ng mga kaso na isinampa laban kay Garcia.

    Ngunit ang Korte Suprema ay nagbigay-diin sa kapangyarihan ng Sandiganbayan na mag-isyu ng HDO. Binigyang-diin nito na ang kapangyarihang ito ay likas sa lahat ng hukuman upang mapanatili ang pagiging epektibo ng kanilang hurisdiksyon at tiyakin ang paglitaw ng akusado sa paglilitis. Ayon sa Korte, kasama sa likas na kapangyarihan ng mga korte ang kakayahang mag-isyu ng mga auxiliary writ, proseso, at iba pang paraan na kinakailangan upang maipatupad ang kanilang hurisdiksyon. Ang mga kapangyarihang ito ay hindi kailangang ispesipikong ibigay ng batas dahil kailangan ang mga ito para sa ordinario at mahusay na paggamit ng hurisdiksyon at para sa marangal na pagpapatakbo ng hukuman.

    Bagama’t ang karapatang maglakbay ay protektado, hindi ito lubos. Ang karapatang ito ay maaaring limitahan sa interes ng seguridad ng bansa, kaligtasan ng publiko, o kalusugan ng publiko, at alinsunod sa batas. Sa kasong ito, kinilala ng Korte Suprema na ang pag-isyu ng HDO ay naaayon sa pangangailangan na pangalagaan ang sistema ng hustisya. Sa pamamagitan ng pag-isyu ng HDO, masisiguro na ang akusado ay hindi makakatakas sa paglilitis at mananatili sa hurisdiksyon ng Sandiganbayan. Dahil dito, nanindigan ang Korte Suprema na ang kapangyarihang mag-isyu ng hold departure order ay wastong nakapaloob sa ilalim ng likas na kapangyarihan ng mga korte sapagkat ito ay isang instrumento kung saan pinananatili ang hurisdiksyon ng hukuman.

    Bukod pa rito, binigyang-diin ng Korte na ang mga opisyal at empleyado ng gobyerno ay may natatanging uri ng responsibilidad at integridad. Sa pamamagitan ng konstitusyon, ipinag-uutos na dapat silang maglingkod nang may pinakamataas na antas ng responsibilidad at mananagot sa taumbayan sa lahat ng oras. Ang Sandiganbayan, bilang isang espesyal na hukuman na may tungkuling marinig at pagpasyahan ang mga kaso laban sa mga opisyal ng publiko, ay may malawak na saklaw ng pagpapasya sa paggamit ng mga kapangyarihan nito upang matiyak ang pananagutan para sa mga pagkakamali. Bukod pa rito, ang isang taong nahaharap sa isang kriminal na sakdal at pansamantalang pinalaya sa piyansa ay walang walang paghihigpit na karapatang maglakbay, ang dahilan ay ang karapatan ng isang tao na maglakbay ay napapailalim sa karaniwang mga hadlang na ipinapataw ng mismong pangangailangan na pangalagaan ang sistema ng hustisya.

    Ang kapangyarihan na pigilan ang mga taong nahaharap sa mga kriminal na sakdal na pansamantalang pinakawalan sa piyansa mula sa pag-alis ng bansa ay bahagi ng pangangalaga ng hukuman sa systema ng hustisya, na kadalasang nakaugat sa inherent na awtoridad ng sistema ng paglilitis. Ang mga prinsipyong ito ay nagsisilbing haligi ng kapangyarihan ng Hukuman na unahin ang isang tao na mapailalim sa legal system sa pamamagitan ng pagpigil sa kanya sa loob ng bansa kapag siya ay nagbabayad para sa kanyang paglaya habang nakabinbin ang mga resulta ng isang criminal litigation.

    Sa ganitong kalagayan, nalaman ng Korte Suprema na ang Sandiganbayan ay hindi nakagawa ng pang-aabuso sa pagpapasya, lalo na sa grabe, sa pagtanggi sa mosyon para sa muling pagsasaalang-alang at sa kahilingan para sa pag-aalis ng mga HDO na ibinigay laban sa petisyoner. Ang HDO ay may bisa na inisyu alinsunod sa likas na kapangyarihan nito bilang isang korte ng hustisya.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung may kapangyarihan ba ang Sandiganbayan na mag-isyu ng Hold Departure Order (HDO) para pigilan ang isang akusado sa kasong kriminal na umalis ng bansa. Kinuwestiyon din kung ang pag-isyu ng HDO ay paglabag sa karapatang maglakbay.
    Ano ang Hold Departure Order (HDO)? Ang HDO ay isang kautusan na nag-uutos sa Bureau of Immigration na pigilan ang isang taong pinaghihinalaang nagkasala na umalis ng Pilipinas. Ito ay para masiguro na ang akusado ay mananatili sa hurisdiksyon ng korte.
    Bakit inisyu ang HDO laban kay Gwendolyn Garcia? Inisyu ang HDO laban kay Garcia dahil kinasuhan siya ng paglabag sa Anti-Graft and Corrupt Practices Act at Technical Malversation. Ito ay kaugnay sa pagbili ng Balili Estate noong siya ay gobernador pa ng Cebu.
    Nilabag ba ang karapatan ni Garcia na maglakbay? Hindi lubos na nilabag ang karapatan ni Garcia. Bagama’t pinigilan siyang umalis ng bansa, maaari pa rin siyang humingi ng permiso sa Sandiganbayan kung may mahalagang dahilan para maglakbay.
    Ano ang likas na kapangyarihan ng hukuman? Ito ay ang mga kapangyarihang taglay ng hukuman para magampanan ang kanilang tungkulin. Kasama dito ang pag-isyu ng mga utos at proseso para mapanatili ang kanilang hurisdiksyon at tiyakin na susunod ang mga partido sa kaso.
    Bakit mahalaga na may kapangyarihan ang Sandiganbayan na mag-isyu ng HDO? Mahalaga ito para matiyak na hindi matatakasan ng mga akusado sa mga kasong graft and corruption ang paglilitis. Ito ay upang mapanagot sila sa kanilang mga pagkakamali.
    May limitasyon ba ang kapangyarihan ng Sandiganbayan na mag-isyu ng HDO? Oo, ang kapangyarihang ito ay dapat gamitin nang naaayon sa batas at sa interes ng hustisya. Dapat ding isaalang-alang ang karapatan ng akusado.
    Ano ang epekto ng pag-isyu ng HDO sa akusado? Hindi makakaalis ng bansa ang akusado nang walang permiso ng Sandiganbayan. Dapat siyang sumunod sa mga kondisyon na itinakda ng korte.

    Sa madaling sabi, kinilala ng Korte Suprema ang kapangyarihan ng Sandiganbayan na mag-isyu ng HDO bilang bahagi ng likas na kapangyarihan nito na pangalagaan ang hurisdiksyon nito at tiyakin ang paglitaw ng akusado sa paglilitis. Ang karapatang maglakbay ay hindi absolute at maaaring limitahan para sa interes ng hustisya.

    Para sa mga katanungan tungkol sa pag-aaplay ng ruling na ito sa mga partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para sa mga layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniakma sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: Garcia v. Sandiganbayan, G.R. Nos. 205904-06, October 17, 2018

  • Limitasyon sa Karapatang Maglakbay: Ang Pagbabalanse ng Kalayaan at Pananagutan sa Batas

    Sa desisyong Joseph C. Sy v. Sandiganbayan, nilinaw ng Korte Suprema na bagamat may karapatan ang isang akusado na maglakbay, hindi ito absolute. Maaaring limitahan ito ng Sandiganbayan kung may posibilidad na takasan ng akusado ang paglilitis. Ngunit, ang pagpigil sa paglalakbay ay dapat nakabatay sa konkretong ebidensya, hindi lamang sa haka-haka. Kailangang timbangin ang karapatan ng akusado at ang interes ng estado na matiyak ang kanyang pagharap sa korte.

    Paglalakbay sa Gitna ng Kaso: Balanse ba ang Pagpigil ng Sandiganbayan?

    Si Joseph C. Sy, nahaharap sa kaso sa Sandiganbayan, ay hiniling na payagang maglakbay sa ibang bansa para sa negosyo at personal na dahilan. Ito ay matapos maglabas ang Sandiganbayan ng Hold Departure Order (HDO) laban sa kanya. Ngunit, paulit-ulit na tinanggihan ng Sandiganbayan ang kanyang mga mosyon. Iginiit nito na hindi sapat ang kanyang mga dahilan at may posibilidad na hindi siya babalik sa Pilipinas. Ang legal na tanong dito: May labis bang pag-abuso ng Sandiganbayan sa kanyang diskresyon nang hindi nito pinayagan si Sy na maglakbay?

    Ang karapatang maglakbay ay bahagi ng kalayaan na protektado ng Konstitusyon. Ngunit, hindi ito absolute. Ayon sa Korte Suprema, isa sa mga limitasyon nito ay ang kapangyarihan ng mga korte na pigilan ang mga taong may kasong kriminal na umalis ng bansa. Ito ay upang matiyak na hindi matatakasan ng akusado ang paglilitis at mananatili siya sa hurisdiksyon ng korte. Dahil dito, ang isang taong nakapiyansa ay hindi malayang maglakbay kung saan niya gusto.

    Sa kasong People v. Uy Tuising, ipinaliwanag na hindi maaaring umalis ng bansa ang isang akusado dahil mawawalan ng saysay ang mga utos ng korte. Binigyang-diin din ito sa Silverio v. Court of Appeals, kung saan pinigilan ang akusadong lumabas ng bansa dahil lumabag siya sa kondisyon ng kanyang piyansa. Ang layunin ng pagpigil sa paglalakbay ay upang epektibong magamit ng korte ang kanyang hurisdiksyon. Sa madaling salita, kailangan munang humingi ng permiso sa korte bago maglakbay sa ibang bansa.

    Dapat tandaan na ang pagpigil sa paglalakbay ay hindi dapat arbitraryo. Dapat itong balansehin sa karapatan ng akusado na ituring na inosente hangga’t hindi napapatunayang nagkasala at ang interes ng Estado na tiyakin na mahaharap siya sa parusa kung mapatunayang nagkasala. Sinabi ng Korte Suprema na nagkaroon ng labis na pag-abuso ng diskresyon ang Sandiganbayan nang hindi nito pinayagan si Sy na maglakbay.

    Bagamat kailangan ipakita ng akusado ang pangangailangan sa kanyang paglalakbay, hindi ito dapat ipagkait kung hindi nito aalisin ang hurisdiksyon ng korte sa kanyang katauhan. Dapat ding isaalang-alang ang layunin ng paglalakbay, mga dating paglalakbay, ang kanyang koneksyon sa Pilipinas at sa bansang pupuntahan, ang posibilidad ng extradition, kanyang reputasyon, travel itinerary kasama ang ticket pabalik, posibilidad na mag-report sa embahada, at iba pang katulad na mga bagay. Bukod dito, binigyang-diin ng Korte na dapat laging tandaan na ang akusado ay may constitutional presumption of innocence at may karapatan maliban sa mga reasonable restrictions.

    Sa kaso ni Sy, ipinakita niya na madalas siyang maglakbay bago pa man ang kaso. Pinatunayan nito na ang kanyang paglalakbay ay hindi para takasan ang paglilitis. Dagdag pa, ang kanyang apelyido ay hindi dahilan para pagdudahan ang kanyang intensyon na bumalik sa Pilipinas. Mas binigyan din dapat ng Sandiganbayan ng mas malaking importansya ang kanyang birth certificate na nagsasabing Pilipino siya kaysa sa mga reklamong hindi pa napapatunayan.

    Bukod pa rito, bilang Chairman ng Global Ferronickel Holdings, Inc. (FNI), at sa iba pang importanteng posisyon sa industriya, mahalaga ang kanyang paglalakbay para sa kanyang trabaho. Nagbigay daan din noon ang Korte sa kaparehong sitwasyon sa kasong Cojuangco v. Sandiganbayan. Sa lahat ng ito, walang sapat na dahilan para hindi payagan si Sy na maglakbay. Binigyang-diin din ng Korte na dapat ding ituring ng Sandiganbayan ang birth certificate ni Sy na prima facie evidence ng kanyang pagiging Pilipino. Ibig sabihin, ito ay sapat na katibayan maliban na lamang kung may iba pang ebidensya na magpapatunay na hindi siya Pilipino.

    Sa huli, ang mosyon ni Sy na payagang maglakbay ay ibinasura ng Korte dahil dapat itong ihain sa Sandiganbayan. Ngunit, pinaalalahanan ang Sandiganbayan na dapat itong gumabay sa mga konsiderasyong tinalakay sa desisyon na ito. Kung mayroon pa ring pagdududa, maaring magbigay ng mga travel restrictions para matiyak ang kanyang pagbabalik.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung nagkaroon ba ng labis na pag-abuso ng diskresyon ang Sandiganbayan nang hindi nito pinayagan ang akusadong si Joseph C. Sy na maglakbay sa ibang bansa.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa karapatang maglakbay? Ang karapatang maglakbay ay hindi absolute at maaaring limitahan kung may posibilidad na takasan ng akusado ang paglilitis.
    Anong mga bagay ang dapat isaalang-alang ng korte sa pagpapasya kung papayagan ang paglalakbay? Dapat isaalang-alang ang layunin ng paglalakbay, record ng dating paglalakbay, koneksyon sa Pilipinas at sa bansang pupuntahan, posibilidad ng extradition, reputasyon, at travel itinerary.
    Ano ang ibig sabihin ng prima facie evidence? Ito ay sapat na katibayan maliban na lamang kung may iba pang ebidensya na magpapatunay ng kabaligtaran.
    May mga kondisyon ba na maaaring ipataw sa akusado para payagang maglakbay? Oo, maaaring magpataw ng travel bond, pagsusumite ng travel itinerary, pag-report sa konsulado, o pagtatalaga ng personal agent.
    Saang korte dapat ihain ang mosyon para payagang maglakbay? Dapat itong ihain sa korte na humahawak ng pangunahing kaso, sa kasong ito, sa Sandiganbayan.
    Ano ang epekto ng birth certificate sa usapin ng citizenship? Ito ay prima facie evidence ng pagiging Pilipino.
    Maari bang pigilan ang paglalakbay ng isang akusado dahil lamang sa kanyang apelyido? Hindi, ang apelyido ay hindi dapat maging basehan para pagdudahan ang kanyang intensyon na bumalik sa Pilipinas.

    Ang desisyong ito ay nagbibigay gabay sa mga korte sa pagbabalanse ng karapatan ng akusado na maglakbay at ang interes ng Estado na matiyak ang kanyang pagharap sa paglilitis. Ang mga restriksyon sa paglalakbay ay dapat makatwiran at nakabatay sa konkretong ebidensya.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Joseph C. Sy v. Sandiganbayan, G.R. No. 237703, October 03, 2018