ASG Law

Tag: Kapakanan ng Publiko

  • Franchise ng Public Utility: Kailan Ito Maaaring Baguhin o Bawiin?

    Pagbabago sa Franchise ng Public Utility: Kailan Ito Pinapayagan?

    G.R. No. 264260, July 30, 2024

    Ang usapin ng mga prangkisa ng public utility ay laging napapanahon, lalo na sa konteksto ng pagbabago at pag-unlad ng ekonomiya. Kamakailan lamang, pinagdesisyunan ng Korte Suprema ang isang kaso na may kinalaman sa pagpapalawak ng prangkisa ng isang electric power corporation at kung paano ito nakaapekto sa mga naunang prangkisa ng mga electric cooperative. Ang kasong ito ay nagbibigay-linaw sa kapangyarihan ng Kongreso na baguhin o bawiin ang mga prangkisa kung kinakailangan para sa kapakanan ng publiko. Mahalaga ang desisyong ito para sa mga negosyo, mga kooperatiba, at mga indibidwal na interesado sa sektor ng public utility.

    Legal na Konteksto

    Ang prangkisa ay isang espesyal na karapatan na ipinagkakaloob ng estado sa isang indibidwal o korporasyon upang magsagawa ng isang partikular na negosyo o serbisyo sa ilalim ng mga kondisyon na itinakda ng batas. Sa Pilipinas, ang mga prangkisa para sa public utility ay regulated ng Konstitusyon at iba’t ibang batas. Ang mga public utility ay mga negosyo na nagbibigay ng mga pangunahing serbisyo sa publiko, tulad ng kuryente, tubig, transportasyon, at telekomunikasyon.

    Ayon sa Seksyon 11, Artikulo XII ng Konstitusyon ng Pilipinas:

    “Hindi dapat ipagkaloob ang anumang prangkisa, sertipiko, o anumang uri ng pahintulot para sa pagpapatakbo ng isang public utility maliban sa mga mamamayan ng Pilipinas o sa mga korporasyon o asosasyon na itinatag sa ilalim ng mga batas ng Pilipinas na ang hindi bababa sa animnapung porsyento ng kapital ay pag-aari ng naturang mga mamamayan; ni dapat ang naturang prangkisa, sertipiko, o pahintulot ay eksklusibo sa katangian o para sa isang mas mahabang panahon kaysa sa limampung taon. Hindi rin dapat ipagkaloob ang anumang naturang prangkisa o karapatan maliban sa kondisyon na ito ay sasailalim sa pagbabago, pagbabago, o pagpapawalang-bisa ng Kongreso kapag kinakailangan ng kapakanan ng publiko.”

    Ipinapakita ng probisyong ito na ang mga prangkisa ay hindi dapat eksklusibo at maaaring baguhin o bawiin ng Kongreso kapag kinakailangan ng kapakanan ng publiko. Halimbawa, kung ang isang kumpanya ng kuryente ay hindi nagbibigay ng sapat na serbisyo o naniningil ng labis na mataas na presyo, maaaring baguhin ng Kongreso ang prangkisa nito upang payagan ang ibang kumpanya na magbigay ng serbisyo sa parehong lugar.

    Pagkakabuo ng Kaso

    Ang kaso ay nagsimula nang ang MORE Electric and Power Corporation (MORE) ay binigyan ng prangkisa upang mag-operate ng electric power distribution system sa Iloilo City. Nang maglaon, binago ng Republic Act No. 11918 ang prangkisa ng MORE upang palawakin ang sakop nito sa 15 munisipalidad at isang lungsod na dating sakop ng mga prangkisa ng ILECO I, ILECO II, at ILECO III. Dahil dito, kinwestyon ng mga electric cooperative ang legalidad ng Seksyon 1 ng Republic Act No. 11918.

    Narito ang mga pangunahing isyu na tinalakay sa kaso:

    • Kung ang pagpapalawak ng prangkisa ng MORE ay labag sa Konstitusyon.
    • Kung nilabag ang karapatan ng mga electric cooperative sa due process.
    • Kung may paglabag sa non-impairment of contracts clause.

    Ayon sa Korte Suprema, ang pagpapalawak ng prangkisa ng MORE ay naaayon sa Konstitusyon dahil:

    “Franchises granted by the government cannot be exclusive in character. In the Court’s En Banc ruling in Tawang Multi-Purpose Cooperative v. La Trinidad Water District, We had occasion to exhaustively explain said provision of the Constitution. The 1935, 1973 and 1987 Constitutions all expressly prohibit exclusivity of franchise…”

    Dagdag pa ng Korte, hindi nilabag ang karapatan ng mga electric cooperative sa due process dahil nagkaroon ng mga deliberasyon sa Kongreso tungkol sa pagpapalawak ng prangkisa ng MORE. Ang Kongreso ay nagpasya na ang pagpapalawak ay para sa kapakanan ng publiko dahil ang MORE ay nag-aalok ng mas mababang presyo ng kuryente.

    “A perusal of the deliberations reveals that Congress exhaustively discussed the issues relevant to their determination of common good. Our legislators weighed in on the possible consequences to the remaining consumers of petitioners who will bear the brunt of the capital expenditures, as well as possible solutions to these perceived problems. In the final analysis, however, MORE was awarded a franchise in the areas that overlap with the coverage of petitioners’ to promote a healthy competitive environment in the Province of Iloilo…”

    Praktikal na Implikasyon

    Ang desisyong ito ay nagpapakita na ang Kongreso ay may malawak na kapangyarihan na baguhin o bawiin ang mga prangkisa ng public utility kung kinakailangan para sa kapakanan ng publiko. Ang mga negosyo at kooperatiba na may mga prangkisa ay dapat maging handa sa posibilidad na ang kanilang mga prangkisa ay maaaring baguhin o bawiin kung hindi sila nagbibigay ng sapat na serbisyo o naniningil ng labis na mataas na presyo.

    Key Lessons:

    • Ang mga prangkisa ay hindi eksklusibo at maaaring baguhin o bawiin ng Kongreso.
    • Ang Kongreso ay may malawak na kapangyarihan na magpasya kung ano ang para sa kapakanan ng publiko.
    • Ang mga negosyo at kooperatiba na may mga prangkisa ay dapat maging handa sa posibilidad na ang kanilang mga prangkisa ay maaaring baguhin o bawiin.

    Mga Madalas Itanong (FAQ)

    1. Ano ang prangkisa?

    Ang prangkisa ay isang espesyal na karapatan na ipinagkakaloob ng estado sa isang indibidwal o korporasyon upang magsagawa ng isang partikular na negosyo o serbisyo sa ilalim ng mga kondisyon na itinakda ng batas.

    2. Ano ang public utility?

    Ang mga public utility ay mga negosyo na nagbibigay ng mga pangunahing serbisyo sa publiko, tulad ng kuryente, tubig, transportasyon, at telekomunikasyon.

    3. Maaari bang baguhin o bawiin ng Kongreso ang isang prangkisa?

    Oo, ayon sa Konstitusyon, ang mga prangkisa ay hindi dapat eksklusibo at maaaring baguhin o bawiin ng Kongreso kapag kinakailangan ng kapakanan ng publiko.

    4. Ano ang due process?

    Ang due process ay ang karapatan ng isang tao na marinig at magkaroon ng pagkakataon na ipagtanggol ang kanyang sarili bago bawiin ang kanyang karapatan.

    5. Ano ang non-impairment of contracts clause?

    Ang non-impairment of contracts clause ay isang probisyon sa Konstitusyon na nagbabawal sa pagpasa ng mga batas na sumisira sa mga kontrata.

    6. Ano ang epekto ng desisyong ito sa mga electric cooperative?

    Ang desisyong ito ay nagpapakita na ang mga electric cooperative ay hindi dapat umasa sa eksklusibong karapatan sa kanilang mga prangkisa at dapat maging handa sa posibilidad na ang kanilang mga prangkisa ay maaaring baguhin o bawiin.

    Ang ASG Law ay may malawak na karanasan sa mga usapin tungkol sa prangkisa at public utility. Kung mayroon kang mga katanungan o nangangailangan ng legal na payo, huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin. Ikinalulugod naming kayong tulungan!

    Magpadala ng email sa hello@asglawpartners.com o bisitahin ang aming contact para sa konsultasyon.

  • Pagpapatupad ng Number Coding: Kapangyarihan ng MMDA na Magtakda ng Panuntunan para sa Trapiko

    Ipinahayag ng Korte Suprema na may kapangyarihan ang Metro Manila Development Authority (MMDA) na magpatupad ng mga panuntunan para sa pamamahala ng trapiko sa Metro Manila. Ito ay upang masiguro ang kaayusan at kaligtasan ng mga motorista at publiko. Ang desisyong ito ay nagpapatibay sa tungkulin ng MMDA na ayusin ang daloy ng trapiko sa pamamagitan ng mga regulasyon tulad ng number coding scheme, na naglalayong bawasan ang dami ng sasakyan sa mga pangunahing lansangan. Ang kapangyarihang ito ay naaayon sa Republic Act No. 7924, na nagbibigay sa MMDA ng awtoridad na magtakda ng mga patakaran para sa epektibong paghahatid ng mga serbisyong pang-metro, kabilang ang pamamahala ng transportasyon at trapiko. Mahalaga ang desisyong ito dahil nagbibigay linaw ito sa sakop ng kapangyarihan ng MMDA, na nagpapahintulot dito na gampanan ang kanyang mandato nang mas epektibo, lalo na sa pagtugon sa problema ng trapiko sa Metro Manila. Kaya naman, ang pagpapatupad ng mga regulasyon sa trapiko tulad ng number coding ay lehitimong paraan upang maabot ang layuning ito.

    Kung Paano Nakakaapekto ang Number Coding sa Kabuhayan: Pagsusuri sa Kapangyarihan ng MMDA

    Ang kasong ito ay nag-ugat sa pagtutol ng mga bus driver sa muling pagpapatupad ng MMDA ng number coding scheme para sa mga public utility bus (PUBs). Ayon sa mga petisyoner, ang MMDA Resolution No. 10-16 at Memorandum Circular No. 08, Series of 2010 ay lumalabag sa Republic Act No. 7924, dahil umano sa pag-angkin ng MMDA ng kapangyarihang lehislatibo at kapangyarihan ng pulisya, na hindi naman ipinagkaloob sa kanila. Iginiit din nila na ang nasabing mga regulasyon ay nakakaapekto sa kanilang kabuhayan dahil nababawasan ang kanilang oras ng pagtatrabaho at kita.

    Sa paglilitis, kinailangan ding suriin ng Korte kung ang MMDA ba ay sumasaklaw sa kapangyarihan ng Land Transportation Franchising and Regulatory Board (LTFRB), na may tungkuling magbigay at magbawi ng mga prangkisa. Dito lumabas ang usapin kung ang MMDA ay nagpapatupad lamang ng mga panuntunan o lumilikha ng mga bagong regulasyon na labag sa itinakda ng LTFRB.

    Sinabi ng Korte Suprema na kahit ang mga administrative issuance ay may presumption of validity katulad ng mga batas. Ang Republic Act No. 7924 ay nagbigay sa MMDA, sa pamamagitan ng Metro Manila Council, ng kapangyarihang mag-isyu ng mga regulasyon upang ayusin ang trapiko. Ayon sa batas, ang MMDA ay may tungkuling magplano, magmonitor, at mag-coordinate, at sa proseso nito ay may kapangyarihang pangasiwaan ang paghahatid ng mga serbisyong pang-metro.

    SECTION 2. The Metropolitan Manila Development Authority shall perform planning, monitoring and coordinative functions, and in the process exercise regulatory and supervisory authority over the delivery of metro-wide services within Metro Manila without diminution of the autonomy of the local government units concerning purely local matters.

    Ang nasabing kapangyarihan ay kinakailangan upang tumugon sa mga problema sa trapiko at matiyak ang kaligtasan ng publiko. Samakatuwid, ang pagpapatupad ng number coding scheme ay isang lehitimong ehersisyo ng kapangyarihan ng MMDA na magtakda ng mga panuntunan para sa trapiko, hindi isang paglabag sa kanilang mandato.

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang rule-making power na ipinagkaloob sa mga administrative agency ay isang praktikal na pangangailangan sa modernong pamamahala dahil sa lumalaking kumplikado ng mga tungkulin ng gobyerno. Ayon sa Korte, ang delegated rule-making power ng MMDA ay naaayon sa completeness test at sufficient standard test. Ang completeness test ay nangangailangan na ang batas ay kumpleto sa sarili nito, na nagtatakda ng patakaran na dapat ipatupad, isagawa, o ipatupad ng delegate. Samantala, ang sufficient standard test ay nangangailangan na ang batas ay nagtatakda ng isang pamantayan, na ang mga limitasyon ay sapat na tiyak at matutukoy, kung saan dapat sumunod ang delegate sa pagganap ng kanyang mga tungkulin.

    Ang Korte Suprema ay nagpaliwanag din na ang administrative regulations na sumusunod sa mga nabanggit na rekisito ay may puwersa at bisa ng batas, kaya dapat itong ipatupad.

    Bagamat kinikilala ng Korte Suprema ang posibleng negatibong epekto ng number coding scheme sa kabuhayan ng mga petisyoner, binigyang-diin na ang kapakanan ng publiko ang dapat manaig. Sinabi ng Korte na ang karapatan sa pagtatrabaho ay hindi absolute at maaaring regulahin upang masiguro ang kaligtasan at kaginhawahan ng lahat. Higit pa rito, ang prangkisa ay hindi isang absolute na karapatan at maaaring baguhin o bawiin ng estado.

    Sa kabuuan, ipinasiya ng Korte Suprema na ang MMDA ay may legal na awtoridad na magpatupad ng mga panuntunan sa trapiko, kabilang ang number coding scheme, at ang mga petisyoner ay hindi nagtagumpay na patunayang ang nasabing mga regulasyon ay labag sa batas o sa kanilang karapatan.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung may legal na awtoridad ba ang MMDA na magpatupad ng number coding scheme para sa mga pampublikong sasakyan, at kung lumalabag ba ito sa karapatan ng mga bus driver.
    Ano ang Republic Act No. 7924? Ito ang batas na lumikha sa MMDA at nagbibigay dito ng kapangyarihan upang mangasiwa sa mga serbisyong pang-metro sa Metro Manila, kabilang ang pamamahala ng trapiko.
    Ano ang number coding scheme? Ito ay isang programa na nagbabawal sa mga sasakyan na may partikular na ending number sa plaka na bumiyahe sa ilang mga araw upang mabawasan ang trapiko.
    Sino ang mga petisyoner sa kaso? Sila ay mga bus driver na tutol sa pagpapatupad ng MMDA ng number coding scheme dahil umano’y nababawasan ang kanilang kita.
    Ano ang desisyon ng Korte Suprema? Ipinasiya ng Korte Suprema na may legal na awtoridad ang MMDA na magpatupad ng number coding scheme at hindi ito lumalabag sa karapatan ng mga bus driver.
    Ano ang completeness test at sufficient standard test? Ito ay mga pagsusuri upang matiyak na ang pagkakaloob ng kapangyarihan sa mga administrative agency ay valid. Ang batas ay dapat kumpleto sa sarili nito at nagtatakda ng mga tiyak na pamantayan.
    Ano ang kapakanan ng publiko? Ito ay ang interes ng nakararami, na sa kasong ito ay ang maayos na daloy ng trapiko at kaligtasan ng publiko.
    Ano ang epekto ng desisyon sa mga bus driver? Bagamat maaaring mabawasan ang kanilang kita, kinikilala ng Korte Suprema na ang kapakanan ng publiko ang dapat manaig.
    Ipinakita ba sa kaso na nakapagpapabuti talaga ng traffic ang number coding? Hindi tinutulan ng petitioners ang validity ng number coding bilang konsepto. Ang focus ay kung may kapangyarihan ba ang MMDA na magpatupad nito at kung labag ba ito sa kanilang karapatan.

    Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagpapatibay sa kapangyarihan ng MMDA na magpatupad ng mga panuntunan para sa pamamahala ng trapiko sa Metro Manila. Ipinapakita nito na ang mga regulasyon tulad ng number coding scheme ay maaaring ipatupad upang masiguro ang kaayusan at kaligtasan ng mga motorista at publiko, bagamat maaaring may epekto ito sa kabuhayan ng ilang indibidwal.

    Para sa mga katanungan tungkol sa pag-aaplay ng desisyong ito sa mga partikular na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para sa layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na patnubay na angkop sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Pinagmulan: Samson V. Pantaleon, G.R. No. 194335, November 17, 2020

  • Regulasyon ng mga Negosyong Nakakasama sa Kalusugan: Balanse sa Pagitan ng Karapatan at Kapakanan ng Publiko

    Pinagtibay ng Korte Suprema na hindi labag sa Saligang Batas ang ordinansa ng Biñan, Laguna na nagtatakda ng regulasyon sa mga urban control zones para sa agrikultura at unti-unting pag-alis ng mga malalaking babuyan, manukan, at iba pang livestock farms. Kinilala ng Korte ang karapatan ng lokal na pamahalaan na gumawa ng mga hakbang para protektahan ang kalusugan at kapakanan ng mga residente, kahit pa mayroon itong epekto sa mga pribadong negosyo. Ang desisyong ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagbabalanse sa pagitan ng karapatan sa negosyo at ng responsibilidad ng estado na pangalagaan ang kalusugan at kaligtasan ng publiko.

    Amoy ng Baboy, Sakit ng Ulo: Legal ba ang Pagpapasara ng mga Farm sa Biñan?

    Pinagdesisyunan ng Korte Suprema ang kaso sa pagitan ng Munisipalidad ng Biñan, Laguna at ng Holiday Hills Stock & Breeding Farm Corporation at Domino Farms, Inc. Matagal nang problema sa Biñan ang masangsang na amoy na nagmumula sa malalaking babuyan na malapit sa mga residential area. Dahil dito, nagpasa ang munisipalidad ng ordinansa (Municipal Ordinance No. 06) para unti-unting ipasara ang mga babuyan na nagdudulot ng perwisyo sa mga residente. Kinuwestiyon naman ng mga may-ari ng babuyan ang legalidad ng ordinansa, na sinasabing labag ito sa kanilang karapatan sa negosyo.

    Ang pangunahing tanong sa kasong ito ay kung legal ba ang ordinansa ng Biñan na naglilimita sa operasyon ng mga babuyan. Upang masagot ito, sinuri ng Korte Suprema kung natutugunan ng ordinansa ang mga pamantayan para sa isang valid na ordinansa. Ayon sa Korte, kailangan na ang ordinansa ay (1) naaayon sa kapangyarihan ng lokal na pamahalaan; (2) naipasa ayon sa tamang proseso; at (3) hindi labag sa Saligang Batas o anumang batas. Dagdag pa, kailangan ding ang ordinansa ay hindi unfair, oppressive, partial, o discriminatory, at hindi nagbabawal kundi nagre-regulate ng negosyo.

    Iginiit ng Munisipalidad ng Biñan na ang ordinansa ay valid dahil ito ay isang exercise ng police power. Ang police power ay ang kapangyarihan ng estado na magpataw ng mga regulasyon para protektahan ang kalusugan, kaligtasan, at moralidad ng publiko. Ayon sa Korte, upang maging valid ang paggamit ng police power, kailangan na mayroong interes ang publiko na nangangailangan ng paghihimasok sa mga pribadong karapatan, at ang mga hakbang na ginawa ay reasonably necessary para makamit ang layunin at hindi unduly oppressive sa mga indibidwal.

    Sinabi ng Korte na ang babuyan ng Holiday Hills at Domino Farms ay maituturing na nuisance per se dahil nagdudulot ito ng direktang panganib sa kalusugan at kaligtasan ng mga residente ng Biñan. Ang nuisance per se ay isang bagay na inherently dangerous at nagdudulot ng panganib kahit saan man ito ilagay. Dahil dito, maaari itong ipasara ng lokal na pamahalaan nang walang paunang pagdinig. Ito ay kaiba sa nuisance per accidens, na nagiging nuisance lamang dahil sa mga partikular na kondisyon at pangyayari.

    SECTION 16. General Welfare. – Every local government unit shall exercise the powers expressly granted, those necessarily implied therefrom, as well as powers necessary, appropriate, or incidental for its efficient and effective governance, and those which are essential to the promotion of the general welfare. Within their respective territorial jurisdictions, local government units shall ensure and support, among other things, the preservation and enrichment of culture, promote health and safety, enhance the right of the people to a balanced ecology, encourage and support the development of appropriate and self-reliant scientific and technological capabilities, improve public morals, enhance economic prosperity and social justice, promote full employment among their residents, maintain peace and order, and preserve the comfort and convenience of their inhabitants.

    Binigyang-diin din ng Korte na hindi totally pinagbabawal ng ordinansa ang pagpapatakbo ng babuyan. Sa halip, naglalayon lamang itong i-regulate ang negosyo upang hindi ito makasama sa kalusugan at kapakanan ng mga residente. Nagbibigay pa nga ito ng tatlong taon sa mga existing na babuyan para unti-unting bawasan ang kanilang livestock. Kaya naman, hindi ito maituturing na unduly oppressive.

    Ang kasong ito ay nagpapakita ng balanse sa pagitan ng karapatan sa negosyo at ng responsibilidad ng estado na protektahan ang kalusugan at kapakanan ng publiko. Sa pagpapasya na valid ang ordinansa ng Biñan, kinilala ng Korte Suprema ang kapangyarihan ng lokal na pamahalaan na magpataw ng mga regulasyon para protektahan ang kanyang mga residente.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung valid ba ang ordinansa ng Biñan na nagre-regulate sa mga babuyan sa kanilang lugar. Kinuwestiyon ito ng mga may-ari ng babuyan na sinasabing labag ito sa kanilang karapatan sa negosyo.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema? Pinagtibay ng Korte Suprema na valid ang ordinansa ng Biñan. Ayon sa Korte, ito ay isang valid na exercise ng police power ng lokal na pamahalaan para protektahan ang kalusugan at kapakanan ng mga residente.
    Ano ang ibig sabihin ng “nuisance per se”? Ang nuisance per se ay isang bagay na inherently dangerous at nagdudulot ng panganib kahit saan man ito ilagay. Maaari itong ipasara nang walang paunang pagdinig.
    Bakit itinuring na nuisance per se ang babuyan sa kasong ito? Itinuring itong nuisance per se dahil sa masangsang na amoy na nagmumula dito na nagdudulot ng perwisyo sa kalusugan at kaligtasan ng mga residente.
    Nagbabawal ba ang ordinansa sa pagpapatakbo ng babuyan? Hindi. Naglalayon lamang itong i-regulate ang negosyo. Nagbibigay pa nga ito ng tatlong taon sa mga existing na babuyan para unti-unting bawasan ang kanilang livestock.
    Ano ang “police power”? Ang police power ay ang kapangyarihan ng estado na magpataw ng mga regulasyon para protektahan ang kalusugan, kaligtasan, at moralidad ng publiko.
    Ano ang mga kailangan para maging valid ang paggamit ng police power? Kailangan na mayroong interes ang publiko na nangangailangan ng paghihimasok sa mga pribadong karapatan, at ang mga hakbang na ginawa ay reasonably necessary para makamit ang layunin at hindi unduly oppressive sa mga indibidwal.
    Paano makakaapekto ang desisyong ito sa ibang lokal na pamahalaan? Ang desisyong ito ay nagbibigay-daan sa ibang lokal na pamahalaan na magpasa ng mga ordinansa para i-regulate ang mga negosyong nakakasama sa kalusugan at kapakanan ng mga residente.

    Ang desisyong ito ng Korte Suprema ay nagbibigay ng mahalagang gabay sa mga lokal na pamahalaan sa pagpapatupad ng mga ordinansa na naglalayong protektahan ang kalusugan at kapakanan ng kanilang mga nasasakupan. Bagama’t pinoprotektahan ng batas ang mga negosyo, hindi ito nangangahulugan na hindi maaaring i-regulate ang mga ito lalo na kung nagdudulot ang mga ito ng panganib sa publiko.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Municipality of Biñan, Laguna vs. Holiday Hills Stock & Breeding Farm Corporation and Domino Farms, Inc., G.R. No. 200403, October 10, 2022