Sa desisyon ng Korte Suprema sa kasong Kilusang Magbubukid ng Pilipinas (KMP), et al. v. Aurora Pacific Economic Zone and Freeport Authority, pinagtibay na ang pagtatatag ng Aurora Pacific Economic Zone and Freeport Authority (APECO) ay hindi otomatikong nangangahulugan ng paglabag sa mga karapatan ng mga magsasaka, mangingisda, at mga katutubo. Ang Korte Suprema ay nagpasiya na ang mga petisyon ay dapat munang dumaan sa mas mababang mga korte upang matukoy ang mga katotohanan, tulad ng kung mayroong konsultasyon at paglilipat ng mga lupain. Kaya, ang mga petisyon ay ibinasura dahil ang mga ito ay nangangailangan ng paglilinaw ng mga pinagtatalunang katotohanan na hindi kayang tugunan ng Korte Suprema sa unang pagkakataon. Ang desisyong ito ay nagpapakita ng balanse sa pagitan ng pagpapaunlad ng ekonomiya at proteksyon ng mga karapatan ng mga sektor na nangangailangan ng proteksyon.
APECO: Pag-asa ng Pag-unlad o Banta sa Kabuhayan ng mga Taga-Aurora?
Ang kaso ay nagsimula nang ang Kilusang Magbubukid ng Pilipinas at iba pang mga grupo ay naghain ng petisyon sa Korte Suprema, na nagtatanong sa konstitusyonalidad ng Republic Act No. 9490, na sinusugan ng Republic Act No. 10083, na lumikha ng Aurora Pacific Economic Zone and Freeport Authority (APECO). Sinasabi ng mga petisyoner na ang APECO ay lumalabag sa mga karapatan sa agraryo, karapatan ng mga katutubo, at awtonomiya ng mga lokal na pamahalaan. Ito ay dahil umano sa sapilitang pagkuha ng mga lupain at ancestral domain, at hindi pagkonsulta sa mga apektadong komunidad.
Ang pangunahing isyu sa kasong ito ay kung ang paglikha ng APECO ay lumalabag sa mga probisyon ng Saligang Batas at iba pang batas na nagpoprotekta sa mga karapatan ng mga magsasaka, mangingisda, katutubo, at lokal na pamahalaan. Sinasabi ng mga petisyuner na ang APECO ay kumukuha ng mga lupain nang walang tamang kompensasyon at konsultasyon, nagiging sanhi ng pagkawala ng kabuhayan at paglabag sa kanilang mga karapatan. Ang mga ito raw ay paglabag sa Section 21, Article II; Section 1 and 4, Article XIII ng Saligang Batas. Sa kabilang banda, iginigiit ng mga respondente na ang APECO ay naglalayong itaguyod ang kaunlaran sa Aurora at walang direktang paglabag sa mga karapatan ng mga petisyuner.
Sa pagdedesisyon, binigyang-diin ng Korte Suprema na hindi nito kayang tumanggap at tumimbang ng ebidensya sa unang pagkakataon. Hindi rin nito basta-basta babalewalain ang hierarchy of courts. Kung kaya, ibinasura ng Korte Suprema ang mga petisyon dahil ang mga ito ay nagtataas ng mga isyu na nangangailangan ng malalimang pagsisiyasat ng mga katotohanan sa mas mababang mga korte. Upang magkaroon ng aksyon ang Korte Suprema sa isang kaso, dapat itong mayroong aktuwal na kontrobersiya, legal na paninindigan, at ang isyu ng konstitusyonalidad ay dapat na napapanahon at mahalaga sa kaso.
Sinabi ng Korte Suprema na hindi nakapagpakita ang mga petisyuner ng sapat na katibayan na ang APECO ay nagdulot ng direktang pinsala sa kanila. Marami sa mga alegasyon ay haka-haka lamang, at ang pag-atras ng ilang mga lider ng katutubo bilang petisyuner ay nagpahina sa kanilang posisyon. Idinagdag pa ng Korte Suprema na may mga kaso na nakabinbin sa Department of Agrarian Reform (DAR) at National Commission on Indigenous Peoples (NCIP) tungkol sa mga isyu ng land conversion at CADT applications. Bilang karagdagan, ipinaliwanag ng korte na ang bisa ng kagustuhang pagtrato sa buwis sa loob ng mga lugar na sakop ng isang espesyal na pang-ekonomiyang sona ay pinagtibay.
Nilinaw ng Korte Suprema ang polisiya ng agraryo sa bansa sa pamamagitan ng pagbanggit sa Seksiyon 21, Artikulo II ng Saligang Batas, na nagdedeklara na patakaran ng Estado na itaguyod ang komprehensibong pag-unlad sa kanayunan at repormang agraryo. Ayon dito, malinaw na kailangang sundin ang proseso ng conversion at reclassification. Ang pag-apruba ng Department of Agrarian Reform ay kinakailangan upang matiyak na hindi nalalabag ang mga karapatan ng mga benepisyaryo ng repormang agraryo. Tungkol naman sa mga mangingisda, ayon sa Article XII, Section 2, ang paggamit sa yaman ng dagat ay dapat protektahan ng estado.
Sa kabilang banda, kahit kinikilala ng Estado ang karapatan ng mga katutubo sa kanilang mga ancestral domain ayon saRepublic Act No. 8371, kailangan pa ring patunayan ang paglabag sa karapatang ito, na hindi nagawa ng mga petisyuner sa kasong ito. Dagdag pa rito, binigyang-diin na hindi bababa ang non-impairment clause sa kapangyarihan ng estado na magpatupad ng mga batas para sa kapakanan ng publiko, tulad ng pagtatatag ng APECO para sa pag-unlad ng ekonomiya.
Kaya, malinaw sa desisyon ng Korte Suprema na bagaman kinikilala nito ang kahalagahan ng pagprotekta sa mga karapatan ng mga magsasaka, mangingisda, at katutubo, hindi nito maaaring balewalain ang pangangailangan na sundin ang tamang proseso sa paghahain ng mga kaso at ang paglalahad ng sapat na ebidensya upang patunayan ang mga alegasyon.
FAQs
Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? | Kung ang pagtatatag ng APECO ay lumalabag sa mga karapatan sa agraryo, karapatan ng mga katutubo, at awtonomiya ng mga lokal na pamahalaan. |
Bakit ibinasura ng Korte Suprema ang mga petisyon? | Dahil ang mga petisyon ay nagtataas ng mga isyu na nangangailangan ng mas malalim na pagsisiyasat ng mga katotohanan sa mas mababang mga korte at hindi nakapagpakita ng sapat na katibayan na ang APECO ay nagdulot ng direktang pinsala. |
Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol sa karapatan ng mga katutubo sa ancestral domain? | Kahit kinikilala ng Estado ang karapatan ng mga katutubo sa kanilang mga ancestral domain, kailangan pa ring patunayan ang paglabag sa karapatang ito. |
Nilabag ba ng APECO ang non-impairment clause ng Saligang Batas? | Hindi, dahil ang kapangyarihan ng estado na magpatupad ng mga batas para sa kapakanan ng publiko ay mas mataas kaysa sa non-impairment clause. |
Ano ang kahalagahan ng desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito? | Ang desisyon ay nagpapakita ng balanse sa pagitan ng pagpapaunlad ng ekonomiya at pagprotekta sa mga karapatan ng mga sektor na nangangailangan ng proteksyon. |
Mayroon bang direktang paglabag ang Section 21, Article II ng Saligang Batas? | Ang pagsasawalang-bisa ng mga katatagan ay pagbabayad. Ibinabalik ang mga paglilinaw para sa mga naganap na sitwasyon para matagal na nakikinabang para sa kapakanan ng bayan at pamayanan. |
Ano ang epekto ng conversion sa agrikultura sa Republic Act 6657? | Mababago ang kasalukuyang paggamit sa mga iba’t ibang gamit |
Ibig sabihin ba nito na wala nang proteksyon ang lupaing sakahan laban sa APECO? | Hindi, ang proseso at naapatunayan ang DAR para mapatibay. |
Sa kabuuan, ang desisyon ng Korte Suprema ay nagpapakita na ang pagtatatag ng mga economic zone tulad ng APECO ay hindi otomatikong paglabag sa mga karapatan ng iba’t ibang sektor. Kailangan sundin ang tamang proseso at magpakita ng sapat na ebidensya upang mapatunayan ang mga alegasyon ng paglabag sa karapatan.
Para sa mga katanungan ukol sa pag-apply ng ruling na ito sa mga espesipikong sitwasyon, maaaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa email na frontdesk@asglawpartners.com.
Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay para sa layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na patnubay na naaangkop sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
Pinagmulan: KILUSANG MAGBUBUKID NG PILIPINAS VS. AURORA PACIFIC ECONOMIC ZONE AND FREEPORT AUTHORITY, G.R. No. 198688, November 24, 2020