Nilinaw ng Korte Suprema na hindi maaaring parusahan ang mga opisyal ng gobyerno kung nagpautang sila sa isang pribadong negosyo, basta’t mayroong malinaw na benepisyong publiko sa transaksyon. Sa madaling salita, hindi sapat na sabihing nagkamali ang opisyal; dapat patunayan na ang kontrata ay talagang nakakasama sa gobyerno at halata ito. Mahalaga ito dahil pinoprotektahan nito ang mga opisyal na gumagawa ng mga desisyon para sa ikabubuti ng publiko, kahit na may ilang pribadong partido na nakikinabang din.
Pautang na Nauwi sa Kontrata: Paglilitis sa Oriental Mindoro
Ang kaso ay nag-ugat sa Oriental Mindoro noong 1994 nang magpautang ang pamahalaang panlalawigan kay Alfredo Atienza, isang operator ng barko, para maipaayos ang kanyang M/V Ace. Layunin ng pautang na masolusyunan ang problema ng monopolyo sa paglalayag sa lalawigan. Kalaunan, kinasuhan si Gobernador Rodolfo Valencia, Provincial Administrator Alfonso Umali, Jr., at SP Member Romualdo Bawasanta dahil umano sa pagbibigay ng “unwarranted benefit” kay Atienza at pagpasok sa isang “grossly disadvantageous contract,” na labag sa Anti-Graft and Corrupt Practices Act.
Sa ilalim ng Section 3(e) ng Anti-Graft and Corrupt Practices Act, kailangang mapatunayan na ang akusado ay isang opisyal ng gobyerno, ang ginawa niya ay bahagi ng kanyang tungkulin, ginawa niya ito nang may “manifest partiality,” “evident bad faith,” o “gross inexcusable negligence,” at mayroong “undue injury” sa gobyerno. Ayon naman sa Section 3(g), kailangang mapatunayan na ang akusado ay opisyal ng gobyerno, pumasok sa isang kontrata o transaksyon para sa gobyerno, at ang kontrata ay “grossly and manifestly disadvantageous” dito.
Sinabi ng Sandiganbayan na ang pautang ay hindi para sa publiko, lumabag sa Local Government Code (LGC), at walang garantiya. Ayon sa kanila, nagbigay ng “unwarranted benefit” kay Atienza sina Valencia, Umali, at Bawasanta. Ang pangunahing tanong dito ay kung ang kontrata nga ba ay labis na nakakasama sa gobyerno.
Ayon sa Korte Suprema, ang “gross and manifest disadvantage” ay kailangang malinaw at madaling makita. Kailangang mayroong pamantayan kung saan ito ihahambing. Sa kasong ito, ang ginamit na pamantayan ng Sandiganbayan ay ang Section 305(b) ng LGC na nagsasabing dapat gamitin ang pondo ng gobyerno para lamang sa mga layuning publiko. Ngunit ayon sa Korte Suprema, hindi tinignan ng Sandiganbayan ang mga pahayag sa kontrata na nagpapakitang mayroong benepisyong publiko sa pautang. Idinagdag pa ng korte na ang pagpapatakbo ng barko ay isang “public service” kaya’t hindi maaaring sabihing pribadong negosyo lamang ang pinapaboran dito.
Nagpaliwanag ang Korte Suprema na mayroong basehan sa batas ang pagpapautang ng Oriental Mindoro kay Atienza. Sa ilalim ng Section 16 ng LGC, mayroong kapangyarihan ang mga lokal na pamahalaan na magsagawa ng mga hakbang para sa kapakanan ng kanilang mga nasasakupan. Para sa Korte, ang pagpapautang kay Atienza ay isang paraan para matugunan ang pangangailangan sa transportasyon ng mga residente ng Oriental Mindoro. Dagdag pa rito, ayon sa Section 297(a) ng LGC, maaaring magpautang ang mga lokal na pamahalaan para pondohan ang operasyon o pagmamantine ng mga “public facilities,” at kabilang dito ang mga barko.
Base sa desisyon, binaliktad ng Korte Suprema ang hatol ng Sandiganbayan. Napawalang-sala sina Bawasanta, Valencia, at Umali dahil hindi napatunayan na labis na nakakasama sa gobyerno ang kontrata. Dahil dito, ibinasura ang hold departure order at ibinalik ang kanilang piyansa.
FAQs
Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? | Kung ang pagpapautang ng pamahalaang panlalawigan sa isang pribadong negosyo ay maituturing na labis na nakakasama sa gobyerno. |
Ano ang Section 3(e) ng Anti-Graft and Corrupt Practices Act? | Ipinagbabawal nito ang paggawa ng aksyon nang may “manifest partiality,” “evident bad faith,” o “gross inexcusable negligence” na nagdudulot ng “undue injury” sa gobyerno. |
Ano ang Section 3(g) ng Anti-Graft and Corrupt Practices Act? | Ipinagbabawal nito ang pagpasok sa isang kontrata na “grossly and manifestly disadvantageous” sa gobyerno. |
Ano ang “gross and manifest disadvantage?” | Ito ay isang kalagayan kung saan malinaw at madaling makita na nakakasama ang isang kontrata sa gobyerno. |
Ano ang Section 305(b) ng LGC? | Sinasabi nito na dapat gamitin ang pondo ng gobyerno para lamang sa mga layuning publiko. |
Ano ang Section 16 ng LGC? | Nagbibigay ito ng kapangyarihan sa mga lokal na pamahalaan na magsagawa ng mga hakbang para sa kapakanan ng kanilang mga nasasakupan. |
Ano ang Section 297(a) ng LGC? | Pinapayagan nito ang mga lokal na pamahalaan na magpautang para pondohan ang operasyon o pagmamantine ng mga “public facilities.” |
Bakit napawalang-sala sina Bawasanta, Valencia, at Umali? | Dahil hindi napatunayan na labis na nakakasama sa gobyerno ang kontrata. |
Ang desisyong ito ay nagbibigay proteksyon sa mga opisyal ng gobyerno na gumagawa ng mga desisyon para sa ikabubuti ng publiko, kahit na may ilang pribadong partido na nakikinabang din. Gayunpaman, mahalagang tandaan na dapat mayroong malinaw na batayan at layuning publiko sa paggamit ng pondo ng bayan.
For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.
Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: Bawasanta vs. People, G.R No. 219300, November 17, 2021