Tag: FTAA

  • Pagpapawalang-bisa ng FTAA: Limitasyon ng Kapangyarihan ng Office of the President

    Ipinawalang-bisa ng Korte Suprema ang desisyon ng Court of Appeals (CA) na nagpapatibay sa pagkansela ng Office of the President (OP) sa Financial or Technical Assistance Agreement (FTAA) sa pagitan ng gobyerno ng Pilipinas at Narra Nickel Mining and Development Corporation, Tesoro Mining and Development, Inc., at McArthur Mining, Inc. Dahil dito, ipinahayag ng Korte na walang hurisdiksyon ang CA sa usapin dahil ang pagkansela ng OP sa FTAA ay hindi isang gawaing quasi-judicial. Mahalaga ang desisyong ito sa mga kumpanya ng pagmimina at iba pang negosyo na nakikipag-ugnayan sa gobyerno, dahil nililinaw nito ang mga limitasyon ng kapangyarihan ng OP na kanselahin ang mga kontrata nang walang tamang proseso at pagdinig.

    FTAA sa Panganib: May Kapangyarihan Bang Kanselahin Ito ang Office of the President?

    Nagsimula ang usapin nang mag-apply ang Redmont Consolidated Mines Corporation (Redmont) para sa Exploration Permit (EP) sa Palawan, kung saan natuklasan nilang sakop na ito ng mga umiiral na Mineral Production Sharing Agreements (MPSA) at isang EP na unang in-apply ng mga predecessors-in-interest ng Narra Nickel, Tesoro Mining, at McArthur Mining. Kalaunan, inaprubahan ang FTAA ng mga nabanggit na kumpanya, ngunit kinontra ito ng Redmont, na nagpetisyon sa Office of the President (OP) na ipawalang-bisa ang FTAA dahil umano sa mga paglabag sa Konstitusyon at iba pang mga batas. Pinaboran ng OP ang Redmont, na nag-utos ng pagkansela ng FTAA. Dinala ang usapin sa Court of Appeals (CA), na kinatigan ang desisyon ng OP. Kaya naman, umakyat ang kaso sa Korte Suprema.

    Ang pangunahing isyu na hinarap ng Korte Suprema ay kung tama ba ang ginawang pagpapatibay ng CA sa pagkansela ng OP sa FTAA. Upang masagot ito, kinailangan munang tukuyin ng Korte kung ang OP ay mayroong hurisdiksyon na magpasya sa pagkansela ng FTAA. Dito lumabas ang sentral na argumento ng Korte na ang aksyon ng OP ay hindi isang quasi-judicial function na saklaw ng hurisdiksyon ng CA. Ang quasi-judicial power ay ang kapangyarihan ng isang administrative agency na dinggin at pagdesisyunan ang mga karapatan ng mga taong humaharap dito. Ayon sa Korte, ang pagkansela ng OP sa FTAA ay hindi isang ganitong uri ng pagdedesisyon.

    Binigyang-diin ng Korte Suprema na ang FTAA ay isang kontrata na pinapasok ng Estado sa pamamagitan ng Pangulo. Dahil dito, napapailalim ito sa parehong mga batas at regulasyon na sumasaklaw sa mga kontrata sa pagitan ng mga pribadong indibidwal. Bilang isang kontrata, mayroong mga tuntunin, kondisyon, at garantiya na dapat sundin ng mga partido. Ang paglabag sa mga ito ay maaaring magdulot ng pagkansela. Ganito ang nais mangyari ng OP.

    “Ang isang government contract ay karaniwang napapailalim sa mga batas at regulasyon na sumasaklaw sa pagiging balido at sapat ng mga kontrata sa pagitan ng mga pribadong indibidwal. Subalit, ang isang government contract ay perpekto lamang kapag inaprubahan ng isang may kakayahang awtoridad, kung saan ang nasabing pag-apruba ay kinakailangan.”, pahayag ng Korte.

    Ang pagpapawalang-bisa ng OP sa FTAA ay paggamit lamang ng karapatan nito bilang isang partido sa kontrata. Ito ay isang administratibong aksyon, hindi isang quasi-judicial proceeding. Hindi maaaring magdesisyon ang OP sa isang bagay kung saan ito mismo ay interesado. Sinabi rin ng Korte na hindi maaaring maging quasi-judicial ang isang aksyon dahil lamang sa paglahok ng isang third party tulad ng Redmont. Dahil dito, walang hurisdiksyon ang CA na dinggin ang apela mula sa desisyon ng OP.

    Nilinaw din ng Korte ang tamang proseso sa pag-apply para sa FTAA conversion at pagkansela. Ayon sa Section 55 ng DENR Administrative Order No. 2010-21, kailangan ang publikasyon ng FTAA application. Subalit, hindi ito kailangan sa conversion ng MPSA sa FTAA kung naisagawa na ang publikasyon sa orihinal na MPSA. Sa kabilang banda, ang pagkansela ng FTAA ay dapat dumaan sa Panel of Arbitrators (POA), maliban kung ang isyu ay may kinalaman sa validity ng kontrata, na saklaw ng ordinaryong korte.

    Sa kabuuan, ang desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito ay nagpapakita ng limitasyon ng kapangyarihan ng OP na kanselahin ang mga kontrata. Ang pagkansela ng FTAA ay dapat nakabatay sa kontrata mismo at sa batas, at dapat dumaan sa tamang proseso. Hindi maaaring gamitin ang kapangyarihan ng OP upang basta na lamang kanselahin ang isang kontrata nang walang sapat na basehan at pagdinig.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung may hurisdiksyon ba ang Court of Appeals na dinggin ang apela sa desisyon ng Office of the President na kanselahin ang isang Financial or Technical Assistance Agreement (FTAA).
    Ano ang Financial or Technical Assistance Agreement (FTAA)? Ito ay isang kontrata sa pagitan ng gobyerno at isang kumpanya para sa malawakang paggalugad, pagpapaunlad, at paggamit ng mga mineral resources.
    Bakit kinansela ng Office of the President ang FTAA sa kasong ito? Dahil sa paratang na nagkaroon ng misrepresentation ang mga kumpanya ng pagmimina na sila ay mga Pilipinong korporasyon na kwalipikadong magsagawa ng pagmimina.
    Sino ang Panel of Arbitrators (POA) at ano ang kanilang papel sa mga kaso ng pagmimina? Ang POA ay may eksklusibong hurisdiksyon na dinggin ang mga mining disputes, ngunit limitado lamang sa mga isyu na nangangailangan ng teknikal na kaalaman at karanasan.
    Bakit sinabi ng Korte Suprema na walang hurisdiksyon ang Court of Appeals sa kasong ito? Dahil ang pagpapawalang-bisa ng OP sa FTAA ay hindi isang gawaing quasi-judicial, kundi isang administratibong aksyon na hindi saklaw ng hurisdiksyon ng CA.
    Ano ang pagkakaiba ng administrative function at quasi-judicial function? Ang administrative function ay ang pagpapatupad ng mga batas at regulasyon, samantalang ang quasi-judicial function ay ang pagdinig at pagpapasya sa mga kaso na parang korte.
    Ano ang implikasyon ng desisyong ito sa mga kontrata ng gobyerno? Nililinaw nito ang mga limitasyon ng kapangyarihan ng OP na kanselahin ang mga kontrata at nagpapakita na kailangan sundin ang tamang proseso at batas.
    Ano ang basehan ng Korte Suprema sa paggamit ng prinsipyo ng “mutuality of contracts”? Alinsunod sa Artikulo 1308 ng Civil Code na nagsasabing, “The contracts must bind both contracting parties; its validity or compliance cannot be left to the will of one of them.”.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: Narra Nickel Mining and Development Corporation, Tesoro Mining and Development, Inc., and McArthur Mining, Inc., Petitioners, vs. Redmont Consolidated Mines Corporation, Respondent, G.R. No. 202877, December 09, 2015

  • Pagmimina at Karapatan sa Lupa: Pagpapaliwanag sa Balanse ng Kapangyarihan ng Estado at Pribadong Interes sa Mining Act

    Ang kasong ito ay nagbibigay linaw sa balanse sa pagitan ng kapangyarihan ng estado at mga karapatan ng mga indibidwal pagdating sa pagmimina sa Pilipinas. Ipinasiya ng Korte Suprema na hindi labag sa Saligang Batas ang Republic Act No. 7942, o ang Philippine Mining Act of 1995, pati na rin ang Financial and Technical Assistance Agreement (FTAA) na ibinigay sa Climax-Arimco Mining Corporation (CAMC). Nilinaw ng korte na ang pagpasok sa mga pribadong lupa para sa pagmimina, sa ilalim ng Mining Act, ay isang paggamit ng kapangyarihan ng estado (eminent domain) para sa kapakinabangan ng publiko, ngunit dapat itong may kaukulang bayad-pinsala.

    Kung Paano Nagkabangga ang Pagmimina at mga Karapatan ng mga Katutubo: Ang Legal na Laban sa Didipio

    Ang kaso ng Didipio Earth-Savers Multi-Purpose Association, Incorporated (DESAMA) vs. Elisea Gozun ay nag-ugat sa pagtutol ng mga residente at mga katutubo ng Didipio, Nueva Vizcaya sa operasyon ng CAMC, isang kompanya ng pagmimina na may FTAA mula sa gobyerno. Ang mga petisyoner ay naghain ng kaso upang ipawalang-bisa ang Mining Act at ang FTAA ng CAMC, dahil umano sa paglabag sa kanilang karapatan sa property at sa hindi sapat na kontrol ng estado sa mga dayuhang kompanya ng pagmimina.

    Isa sa mga pangunahing isyu na tinalakay ay kung ang Section 76 ng Mining Act, na nagpapahintulot sa mga kompanya ng pagmimina na pumasok sa mga pribadong lupa, ay isang uri ng pagkuha ng property nang walang sapat na kabayaran. Ayon sa DESAMA, ito ay paglabag sa Section 9, Article III ng Saligang Batas, na nagsasaad na hindi dapat kunin ang pribadong property maliban sa paggamit publiko at may tamang kabayaran. Ngunit ayon sa korte, ang pagmimina ay may kaakibat na public interest.

    Para maunawaan ang Section 76 ng RA 7942, mahalagang balikan ang kasaysayan ng mga batas sa pagmimina sa Pilipinas. Ayon sa RA 7942:

    Seksyon 76. Pagpasok sa pribadong mga lupa at mga lugar ng konsesyon – Batay sa naunang pagpapabatid, ang mga may hawak ng mga karapatan sa pagmimina ay hindi dapat hadlangan mula sa pagpasok sa pribadong mga lupa at mga lugar ng konsesyon ng mga may-ari, mga umuukupa, o mga may konsesyon kapag nagsasagawa ng mga operasyon ng pagmimina doon.

    Nauna rito, mayroon nang mga batas na nagbibigay daan sa paggamit ng eminent domain para sa pagmimina, tulad ng Presidential Decree No. 512. Ngunit sa ilalim ng RA 7942, hindi na kailangang isa-isahin ang kapangyarihang ito, dahil ito ay itinuturing na bahagi na ng karapatan sa pagmimina. Ito ang naging basehan upang ideklara ng korte na ang Section 76 ng RA 7942 ay maituturing na taking provision.

    Bagama’t idineklara ng Korte Suprema na ang nasabing probisyon ay isang taking provision, hindi nito nangangahulugan na ito ay labag sa Saligang Batas. Ayon sa korte, ang pagmimina ay may malaking papel sa pag-unlad ng ekonomiya ng bansa. Hindi rin totoo na ang estado ay kumukuha ng pribadong property para lamang sa kapakinabangan ng mga pribadong kompanya. Sa kasong ito, ang pagpapahintulot sa CAMC na magsagawa ng pagmimina ay may kaakibat na responsibilidad para sa kumpanya, kabilang ang pagsunod sa mga regulasyon sa kalikasan at pagbabayad ng tamang buwis at royalty sa gobyerno.

    Tungkol naman sa pagtukoy ng tamang kabayaran, nilinaw ng Korte Suprema na ang mga korte pa rin ang may panghuling desisyon dito. Bagama’t ang Panel of Arbitrators ng Mines and Geosciences Bureau (MGB) ay may awtoridad na magdesisyon sa mga unang usapin tungkol sa kabayaran, hindi nito inaalis ang kapangyarihan ng mga korte na magpasya sa mga kaso ng expropriation.

    Sinagot din ng Korte Suprema ang argumento na hindi sapat ang kontrol ng estado sa mga operasyon ng pagmimina. Binigyang-diin ng korte na maraming probisyon sa Mining Act at sa mga implementing rules nito na nagbibigay sa gobyerno ng kapangyarihan na pangasiwaan at kontrolin ang mga aktibidad ng pagmimina.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung labag ba sa Saligang Batas ang Philippine Mining Act of 1995 at ang Financial and Technical Assistance Agreement (FTAA) na ibinigay sa Climax-Arimco Mining Corporation (CAMC).
    Ano ang taking provision sa batas ng pagmimina? Ito ay ang kapangyarihan ng estado na pumasok sa mga pribadong lupa para sa pagmimina, na may kaakibat na responsibilidad na magbayad ng tamang kabayaran sa may-ari ng lupa.
    Sino ang may panghuling desisyon sa pagtukoy ng tamang kabayaran? Ang mga korte pa rin ang may panghuling desisyon sa pagtukoy ng tamang kabayaran sa mga kaso ng expropriation.
    Sapat ba ang kontrol ng estado sa mga dayuhang kompanya ng pagmimina? Ayon sa Korte Suprema, sapat ang kontrol ng estado dahil sa maraming probisyon sa batas na nagbibigay sa gobyerno ng kapangyarihan na pangasiwaan at kontrolin ang mga aktibidad ng pagmimina.
    Ano ang eminent domain? Ito ang karapatan ng estado na kunin ang pribadong ari-arian para sa paggamit ng publiko pagkatapos magbayad ng makatarungang kabayaran.
    Anong seksyon ng RA 7942 ang itinuturing na taking provision? Ang Section 76 ng Republic Act No. 7942, kung saan pinapayagan ang mga may hawak ng karapatan sa pagmimina na makapasok sa mga pribadong lupa para sa operasyon ng pagmimina.
    Ano ang FTAA? Ito ay Financial and Technical Assistance Agreement, na isang kontrata sa pagitan ng gobyerno at ng isang kompanya ng pagmimina, madalas isang dayuhang kompanya, na nagbibigay karapatan dito upang magmina sa isang tiyak na lugar.
    Ano ang papel ng Panel of Arbitrators ng MGB? May kapangyarihan ang Panel of Arbitrators na magpasya sa mga unang usapin tungkol sa kabayaran kapag may hindi pagkakasundo, ngunit hindi nito inaalis ang kapangyarihan ng mga korte na magpasya sa mga kaso ng expropriation.

    Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagpapakita ng patuloy na pagbabalanse ng mga interes ng estado, mga kompanya ng pagmimina, at mga komunidad na apektado ng pagmimina. Ang desisyon ng Korte Suprema ay nagbibigay linaw sa mga legal na parameter ng pagmimina sa Pilipinas, habang pinoprotektahan din ang mga karapatan ng mga indibidwal at komunidad na apektado ng mga aktibidad na ito.

    Para sa mga katanungan tungkol sa pag-aaplay ng ruling na ito sa mga specific circumstances, maaari kayong makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuri na ito ay ibinigay para sa mga layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa partikular na legal na gabay na iniakma sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: Didipio Earth-Savers Multi-Purpose Association, Incorporated (DESAMA), vs. Elisea Gozun, G.R No. 157882, March 30, 2006

  • Pagkontrol ng Estado sa Likas na Yaman: Pagsusuri sa Kasong La Bugal-B’Laan

    Pagpapanatili ng Kontrol ng Estado sa mga Kasunduan sa Pagmimina

    LA BUGAL-B’LAAN TRIBAL ASSOCIATION, INC. VS. VICTOR O. RAMOS, G.R. No. 127882, December 1, 2004

    Ang pagkontrol sa likas na yaman ay isang mahalagang isyu sa Pilipinas, lalo na sa konteksto ng pagmimina. Mahalagang malaman kung paano pinoprotektahan ng estado ang interes ng bansa habang pinapayagan ang pakikilahok ng mga dayuhang korporasyon. Ang kasong La Bugal-B’Laan ay nagbibigay linaw sa interpretasyon ng mga probisyon ng Saligang Batas tungkol sa mga kasunduan sa pagmimina.

    Ang kasong ito ay naglalayong hamunin ang legalidad ng ilang mga probisyon ng Philippine Mining Act of 1995 at ang Financial and Technical Assistance Agreement (FTAA) sa pagitan ng gobyerno at isang dayuhang korporasyon. Ang pangunahing tanong ay kung ang mga probisyong ito ay sumasalungat sa Saligang Batas, partikular na ang mga seksyon na nagtatakda ng kontrol ng estado sa likas na yaman.

    Ang Legal na Konteksto ng Pagkontrol ng Estado

    Ang Artikulo XII, Seksyon 2 ng Saligang Batas ng Pilipinas ay nagtatakda ng mga prinsipyo tungkol sa pagmamay-ari at pagkontrol ng estado sa likas na yaman. Ito ay naglalaman ng mga sumusunod na probisyon:

    • Ang lahat ng likas na yaman ay pag-aari ng estado.
    • Ang paggalugad, pagpapaunlad, at paggamit ng likas na yaman ay dapat nasa ilalim ng ganap na kontrol at superbisyon ng estado.
    • Maaaring direktang magsagawa ang estado ng mga aktibidad na ito, o pumasok sa mga kasunduan sa mga mamamayang Pilipino o mga korporasyon na may hindi bababa sa 60% na pagmamay-ari ng Pilipino.
    • Maaaring pumasok ang Pangulo sa mga kasunduan sa mga dayuhang korporasyon na may kinalaman sa teknikal o pinansyal na tulong para sa malakihang paggalugad, pagpapaunlad, at paggamit ng mineral, petrolyo, at iba pang langis mineral.

    Mahalaga ring maunawaan ang kahulugan ng ilang mga termino:

    • Regalian Doctrine: Ito ay ang prinsipyo na lahat ng likas na yaman ay pag-aari ng estado.
    • Financial and Technical Assistance Agreement (FTAA): Ito ay isang kasunduan sa pagitan ng gobyerno at isang dayuhang korporasyon para sa malakihang proyekto sa pagmimina.
    • Beneficial Ownership: Ito ay ang karapatan na makinabang sa isang ari-arian, kahit na hindi ikaw ang legal na nagmamay-ari nito.

    Ang Pagkakabalangkas ng Kaso

    Narito ang mga pangyayari sa kasong La Bugal-B’Laan:

    • Ang La Bugal-B’Laan Tribal Association, Inc., kasama ang iba pang mga petitioner, ay naghain ng petisyon laban sa Philippine Mining Act of 1995, DAO 96-40, at ang FTAA sa pagitan ng gobyerno at WMC (Philippines), Inc.
    • Iginigiit ng mga petitioner na ang FTAA ay labag sa Saligang Batas dahil pinapayagan nito ang mga dayuhang korporasyon na kontrolin ang pagmimina.
    • Noong Enero 27, 2004, ipinahayag ng Korte Suprema na labag sa Saligang Batas ang ilang mga probisyon ng Mining Act, DAO 96-40, at ang buong FTAA.
    • Ang desisyon ay nakabatay sa pagkakapareho ng FTAA sa mga service contracts, na ipinagbabawal ng 1987 Constitution.
    • Nagmosyon para sa reconsideration ang mga respondent, at nagtakda ang Korte Suprema ng oral argument.

    Sa desisyon ng Korte Suprema, binigyang-diin ang mga sumusunod:

    “All mineral resources are owned by the State. Their exploration, development and utilization (EDU) must always be subject to the full control and supervision of the State…Full control is not anathematic to day-to-day management by the contractor, provided that the State retains the power to direct overall strategy; and to set aside, reverse or modify plans and actions of the contractor.”

    “The Constitution should be read in broad, life-giving strokes. It should not be used to strangulate economic growth or to serve narrow, parochial interests. Rather, it should be construed to grant the President and Congress sufficient discretion and reasonable leeway to enable them to attract foreign investments and expertise, as well as to secure for our people and our posterity the blessings of prosperity and peace.”

    Praktikal na Implikasyon

    Ang kasong La Bugal-B’Laan ay nagbigay ng malaking implikasyon sa industriya ng pagmimina sa Pilipinas. Sa pamamagitan ng pagpapahintulot sa mga dayuhang korporasyon na lumahok sa pagmimina, nabubuksan ang oportunidad para sa paglago ng ekonomiya. Gayunpaman, dapat tiyakin na ang mga kasunduan ay hindi labag sa Saligang Batas at pinoprotektahan ang interes ng Pilipino.

    Mga Mahalagang Aral:

    • Ang pagkontrol ng estado sa likas na yaman ay mahalaga.
    • Ang mga kasunduan sa mga dayuhang korporasyon ay dapat na naaayon sa Saligang Batas.
    • Dapat tiyakin na ang mga Pilipino ay makikinabang sa paggamit ng likas na yaman ng bansa.

    Mga Madalas Itanong

    1. Ano ang Regalian Doctrine?
    Ito ay ang prinsipyo na lahat ng likas na yaman ay pag-aari ng estado.

    2. Ano ang Financial and Technical Assistance Agreement (FTAA)?
    Ito ay isang kasunduan sa pagitan ng gobyerno at isang dayuhang korporasyon para sa malakihang proyekto sa pagmimina.

    3. Maaari bang magkaroon ng kontrol ang mga dayuhang korporasyon sa mga operasyon ng pagmimina?
    Hindi, dapat manatili sa estado ang ganap na kontrol at superbisyon.

    4. Ano ang papel ng Korte Suprema sa mga kasunduan sa pagmimina?
    Ang Korte Suprema ay may tungkuling suriin kung ang mga kasunduan ay naaayon sa Saligang Batas.

    5. Paano makikinabang ang mga Pilipino sa pagmimina?
    Makikinabang ang mga Pilipino sa pamamagitan ng paglago ng ekonomiya, paglikha ng trabaho, at pagpapabuti ng imprastraktura.

    6. Ano ang papel ng Department of Environment and Natural Resources (DENR)?
    Ang DENR ay may tungkuling pangalagaan ang kapaligiran at tiyakin na ang mga operasyon ng pagmimina ay sustainable.

    Alam namin sa ASG Law na komplikado ang mga isyung legal na ito. Kung kailangan ninyo ng tulong o konsultasyon, huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin sa pamamagitan ng email: hello@asglawpartners.com o bumisita sa aming website: dito. Ang ASG Law ay isang eksperto sa mga isyung ito at handang tumulong sa inyo upang masiguro ang inyong proteksyon at karapatan. Maari mo kaming kontakin dito para sa karagdagang impormasyon.