ASG Law

Tag: double taxation

  • Paglilinaw sa Operatibong Katotohanan: Sino ang Dapat Tumanggap ng Buwis sa Libangan?

    Nilinaw ng Korte Suprema sa kasong ito ang tamang paggamit ng doktrina ng operatibong katotohanan matapos ipahayag na labag sa Saligang Batas ang ilang probisyon ng Republic Act No. 9167 (RA 9167). Sa madaling salita, ang mga buwis sa libangan na dapat sanang napunta sa mga lungsod ay pansamantalang inilipat sa Film Development Council of the Philippines (FDCP) dahil sa RA 9167. Nang ideklara ng Korte Suprema na hindi konstitusyonal ang paglilipat na ito, kinailangan nitong magpasya kung ano ang gagawin sa mga buwis na naibayad na. Nagpasya ang Korte na hindi na kailangang ibalik ang mga buwis na natanggap na ng FDCP at mga producer ng pelikula, ngunit ang mga sinehan na hindi pa nagbabayad ng buwis ay kailangang magbayad pa rin sa FDCP para sa panahong may bisa pa ang RA 9167. Dagdag pa, kung napatunayan ng mga sinehan na nagbayad na sila ng buwis sa mga lokal na pamahalaan, hindi na sila kailangang magbayad ulit sa FDCP.

    Kung Kailan Nagkabangga ang Kapangyarihan ng Kongreso at Awtonomiya ng Lokal

    Ang kaso ay nag-ugat nang ipasa ng Kongreso ang RA 9167, na lumikha sa FDCP. Ayon sa RA 9167, ang mga buwis sa libangan mula sa mga pelikulang may grado ay dapat sanang mapunta sa mga lungsod at munisipalidad sa Metro Manila at iba pang mga mataas na urbanisadong lungsod. Sa ilalim ng Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167, ang mga buwis na ito ay dapat ibawas at ipadala sa FDCP, na siyang magbibigay nito bilang insentibo sa mga producer ng pelikula. Ayon sa FDCP, lahat ng mga lungsod at munisipalidad, maliban sa Cebu City, ay sumunod sa batas na ito. Dahil dito, nagpadala ang FDCP ng mga demand letter sa mga sinehan sa Cebu City upang magbayad ng mga buwis sa libangan.

    Nagdulot ito ng paghain ng Cebu City at ilang mga operator ng sinehan ng mga petisyon sa korte upang ipahayag na labag sa Saligang Batas ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167. Nagtagumpay ang mga petisyoner sa Regional Trial Court (RTC), kaya’t umapela ang FDCP sa Korte Suprema. Ang pangunahing isyu sa Korte Suprema ay kung nagkamali ba ang RTC sa pagdedeklara na labag sa Saligang Batas ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167. Sa pagpapasya, kinilala ng Korte ang tension sa pagitan ng kapangyarihan ng pambansang pamahalaan na magpataw ng buwis at ang karapatan ng mga lokal na pamahalaan sa awtonomiya sa pananalapi.

    Pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng RTC, na nagdedeklara na ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167 ay labag sa Saligang Batas dahil nilalabag nito ang prinsipyo ng lokal na awtonomiya sa pananalapi. Sa madaling salita, hindi maaaring basta-basta kunin ng pambansang pamahalaan ang buwis na dapat sanang mapunta sa mga lokal na pamahalaan. Sinabi ng Korte na sa pamamagitan ng pag-earmark sa buwis sa libangan para sa FDCP, kinokonsentra ng pambansang pamahalaan ang kapangyarihan sa pananalapi at pinapahina ang kakayahan ng mga lokal na pamahalaan na magdesisyon kung paano nila gagamitin ang kanilang mga pondo. Dagdag pa, hindi ito maituturing na tax exemption dahil hindi naman nababago kung sino ang magbabayad ng buwis.

    Gayunpaman, kinilala ng Korte Suprema na may mga bagay na nagawa na sa ilalim ng RA 9167 bago ito ideklara na labag sa Saligang Batas. Kaya naman, ginamit ng Korte ang doktrina ng operatibong katotohanan. Ang doktrina ng operatibong katotohanan ay nagsasaad na ang isang batas na idineklarang labag sa Saligang Batas ay maaaring magkaroon ng mga epekto bago ito ideklara na hindi konstitusyonal. Sa kasong ito, nangangahulugan ito na kinikilala ng Korte na ang FDCP at mga producer ng pelikula ay nakatanggap ng mga buwis sa libangan sa ilalim ng RA 9167 bago ito ideklara na labag sa Saligang Batas.

    “Ang aktwal na pag-iral ng isang batas, bago ang pagpapasiya [ng pagiging labag sa Saligang Batas], ay isang operatibong katotohanan at maaaring magkaroon ng mga kahihinatnan na hindi maaaring balewalain. Ang nakaraan ay hindi palaging maaaring burahin ng isang bagong deklarasyon ng hudikatura. Ang epekto ng kasunod na pagpapasya tungkol sa kawalang-bisa ay maaaring kailangang isaalang-alang sa iba’t ibang aspeto, tungkol sa mga partikular na relasyon, indibidwal at korporasyon, at partikular na pag-uugali, pribado at opisyal.”

    Dahil dito, nagpasya ang Korte na hindi na kailangang ibalik ng FDCP at mga producer ng pelikula ang mga buwis na natanggap na nila. Sinabi ng Korte na ang pagpapabalik ng mga buwis ay magpapataw ng mabigat na pasanin sa mga tumalima sa batas bago ito ideklara na labag sa Saligang Batas. Bukod dito, inutusan ng Korte ang mga operator ng sinehan na hindi pa nagbabayad ng mga buwis sa libangan sa FDCP na magbayad pa rin para sa panahong may bisa pa ang RA 9167. Sinabi ng Korte na ang pagbabayad ng buwis ay isang “imperious need” para sa pamahalaan.

    Sa huli, nilinaw ng Korte na kung napatunayan ng isang sinehan na nagbayad na sila ng mga buwis sa libangan sa mga lokal na pamahalaan (tulad ng Cebu City), hindi na nila kailangang magbayad ulit sa FDCP. Upang mapatunayan ito, ibinalik ng Korte ang kaso sa RTC para sa pagpapatunay.

    Sa kabuuan, pinagtibay ng Korte Suprema ang prinsipyo ng lokal na awtonomiya sa pananalapi ngunit kinilala rin ang mga praktikal na implikasyon ng pagdedeklara ng isang batas na labag sa Saligang Batas. Sa paggamit ng doktrina ng operatibong katotohanan, sinikap ng Korte na balansehin ang interes ng pambansang pamahalaan at ng mga lokal na pamahalaan, pati na rin ang interes ng mga taong umasa sa RA 9167 bago ito ideklara na labag sa Saligang Batas.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung labag ba sa Saligang Batas ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167, na nag-uutos na ibawas at ipadala sa FDCP ang mga buwis sa libangan na dapat sanang mapunta sa mga lokal na pamahalaan.
    Ano ang desisyon ng Korte Suprema? Idineklara ng Korte Suprema na labag sa Saligang Batas ang Seksiyon 13 at 14 ng RA 9167 dahil nilalabag nito ang prinsipyo ng lokal na awtonomiya sa pananalapi.
    Ano ang doktrina ng operatibong katotohanan? Ang doktrina ng operatibong katotohanan ay nagsasaad na ang isang batas na idineklarang labag sa Saligang Batas ay maaaring magkaroon ng mga epekto bago ito ideklara na hindi konstitusyonal.
    Kailangan bang ibalik ng FDCP ang mga buwis na natanggap na nito? Hindi na kailangang ibalik ng FDCP ang mga buwis na natanggap na nito dahil sa doktrina ng operatibong katotohanan.
    Kailangan bang magbayad ng mga sinehan na hindi pa nagbabayad ng buwis sa FDCP? Oo, kailangan pa ring magbayad ng mga sinehan na hindi pa nagbabayad ng mga buwis sa libangan sa FDCP para sa panahong may bisa pa ang RA 9167.
    Paano kung nakapagbayad na ng buwis ang isang sinehan sa lokal na pamahalaan? Kung napatunayan ng isang sinehan na nagbayad na sila ng mga buwis sa libangan sa lokal na pamahalaan, hindi na nila kailangang magbayad ulit sa FDCP.
    Bakit kailangang magbayad ng buwis? Ang pagbabayad ng buwis ay mahalaga dahil ito ang “lifeblood” ng pamahalaan, na nagpapahintulot dito na magbigay ng mga serbisyo publiko.
    Ano ang magiging epekto nito sa awtonomiya ng lokal na pamahalaan? Ang desisyon ay nagpapatibay sa awtonomiya ng lokal na pamahalaan sa pamamagitan ng pagtiyak na hindi maaaring basta-basta kunin ng pambansang pamahalaan ang mga buwis na dapat mapunta sa mga lokal na pamahalaan.

    Sa kabuuan, ang kasong ito ay nagbibigay-linaw sa tamang aplikasyon ng doktrina ng operatibong katotohanan at nagpapatibay sa kahalagahan ng lokal na awtonomiya sa pananalapi.

    Para sa mga katanungan tungkol sa aplikasyon ng desisyong ito sa mga tiyak na sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o sa pamamagitan ng email sa frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: Ang pagsusuring ito ay ibinigay para sa mga layuning pang-impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na iniayon sa iyong sitwasyon, mangyaring kumunsulta sa isang kwalipikadong abogado.
    Source: FDCP vs. Colon Heritage Realty Corporation, G.R No. 203754 at G.R No. 204418, October 15, 2019

  • Pagbabayad ng Buwis: Kailan Hindi Kailangan ang Pagdaan sa Proseso ng Reklamo Bago Dumulog sa Hukuman?

    Sa desisyong ito, sinabi ng Korte Suprema na hindi kailangang dumaan sa proseso ng pagrereklamo sa lokal na treasurer bago dumulog sa korte kung ang paggawa nito ay walang saysay. Kung ang nagbayad ng buwis ay may sapat na dahilan para maniwala na hindi papaboran ang kanyang reklamo, maaari siyang dumiretso sa hukuman. Ang desisyong ito ay nagbibigay ng proteksyon sa mga negosyo laban sa hindi makatwirang pagpapataw ng buwis at nagpapagaan sa proseso ng pagkuha ng refund.

    Ang Kwento ng Buwis sa Maynila: Kailan Hindi Na Kailangan Dumaan sa Lokal na Treasurer?

    Ang International Container Terminal Services, Inc. (ICTSI) ay nagbayad ng buwis sa Lungsod ng Maynila. Ngunit, nalaman nilang doble ang kanilang binabayaran dahil sa isang ordinansa. Nagreklamo sila sa City Treasurer ngunit walang nangyari. Kaya, dumiretso sila sa korte para humingi ng refund. Ang tanong: Kailangan bang dumaan muna sa City Treasurer bago magkaso sa korte?

    Sinasaklaw ng Seksyon 195 at 196 ng Local Government Code ang mga paraan para sa pagbabayad ng buwis sa mga lokal na pamahalaan, maliban sa buwis sa lupa. Nakasaad sa Seksyon 195 na kapag nakita ng lokal na treasurer na hindi tama ang pagbabayad ng buwis, dapat siyang magbigay ng ‘notice of assessment’. Sa loob ng 60 araw, maaaring maghain ng protesta ang nagbabayad ng buwis. Kapag hindi umaksyon ang treasurer, mayroon pang 30 araw para umapela sa korte.

    Sa kabilang banda, ang Seksyon 196 ay para sa mga kaso kung saan ‘erroneously or illegally collected’ ang buwis. Dito, kailangan munang maghain ng ‘written claim for refund’ sa lokal na treasurer bago maghain ng kaso sa korte. Ang kaso sa korte ay dapat isampa sa loob ng dalawang taon mula nang bayaran ang buwis. Sa madaling salita, may dalawang magkaibang remedyo depende sa sitwasyon.

    Ayon sa Korte Suprema, kapag nakatanggap ka ng assessment at hindi ka nagbayad, ang remedyo mo ay nasa Seksyon 195. Kailangan mong magprotesta sa treasurer sa loob ng 60 araw. Pero kapag binayaran mo ang buwis, maaari mo pa ring iprotesta ang assessment at humingi ng refund. Sa Seksyon 196 naman, kung walang assessment, pero naniniwala kang mali ang pagkakakolekta ng buwis, dito ka papasok.

    Sa kaso ng ICTSI, walang notice of assessment na ipinadala para sa mga buwis na kinolekta pagkatapos ng unang tatlong quarter ng 1999. Ang mga natanggap lang nila ay Municipal License Receipts at Mayor’s Permit. Ayon sa korte, hindi ito sapat para masabing may assessment. Kaya, ang dapat na ginawa ng ICTSI ay sumunod sa Seksyon 196 at humingi ng refund. Hindi na kailangan dumaan pa sa Seksyon 195 dahil wala namang assessment.

    Ang isa pang mahalagang punto ay ang ‘exhaustion of administrative remedies’. Ito ay ang pagdaan sa lahat ng posibleng remedyo sa ahensya ng gobyerno bago dumulog sa korte. Pero may mga eksepsyon dito. Isa na rito kung malinaw na walang saysay ang pagdaan sa ahensya. Kung alam mong hindi ka papaboran, maaari ka nang dumiretso sa korte. Ayon sa Korte Suprema, sa kaso ng ICTSI, maliwanag na hindi na kailangan dumaan sa City Treasurer dahil alam nilang hindi rin sila papaboran.

    Sa huli, sinabi ng Korte Suprema na dapat ding bigyang-pansin kung ang isyu ay tungkol sa batas o hindi. Kung ang tanong ay purong legal at walang pagtatalo sa halaga ng buwis, hindi na kailangan dumaan sa proseso ng reklamo sa ahensya ng gobyerno. Dahil dito, ibinalik ng Korte Suprema ang kaso sa Court of Tax Appeals para desisyunan ito ayon sa mga nabanggit na prinsipyo.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Kung kailangan pa bang dumaan sa lokal na treasurer bago maghain ng kaso sa korte para sa refund ng buwis. Ito ay kung ang nagbabayad ng buwis ay naniniwalang ilegal ang pagkakakolekta nito.
    Ano ang sinabi ng Korte Suprema tungkol dito? Hindi na kailangang dumaan sa lokal na treasurer kung malinaw na walang saysay ang paggawa nito. Maaari nang dumiretso sa korte kung alam mong hindi ka papaboran.
    Ano ang exhaustion of administrative remedies? Ito ay ang pagdaan sa lahat ng posibleng remedyo sa ahensya ng gobyerno bago dumulog sa korte. May mga eksepsyon dito, tulad ng kung malinaw na walang saysay ang paggawa nito.
    Ano ang pagkakaiba ng Section 195 at 196 ng Local Government Code? Ang Section 195 ay para sa mga kaso kung saan may notice of assessment. Ang Section 196 ay para sa mga kaso kung saan walang assessment, pero naniniwala kang mali ang pagkakakolekta ng buwis.
    Kailangan bang magbayad ng docket fees para madinig ang kaso? Oo, mahalaga ang pagbabayad ng docket fees para magkaroon ng hurisdiksyon ang korte. Pero kung hindi sapat ang naunang bayad, maaaring payagan ang pagbabayad ng kulang sa loob ng makatwirang panahon.
    Ano ang ibig sabihin ng “notice of assessment”? Ito ay isang abiso mula sa lokal na treasurer na nagsasaad na hindi tama ang pagbabayad ng buwis. Dapat itong maglaman ng uri ng buwis, halaga ng kulang, surcharges, interests, at penalties.
    Ano ang dapat gawin kung naniniwala akong mali ang buwis na kinokolekta sa akin? Depende sa sitwasyon, maaaring maghain ng protesta sa lokal na treasurer o humingi ng refund. Mahalaga na sumunod sa mga tamang proseso at deadlines para hindi mawala ang iyong karapatan.
    May epekto ba ang desisyong ito sa ibang mga negosyo? Oo, ang desisyong ito ay nagbibigay ng proteksyon sa mga negosyo laban sa hindi makatwirang pagpapataw ng buwis. Nagpapagaan din ito sa proseso ng pagkuha ng refund.

    Ang desisyong ito ng Korte Suprema ay nagbibigay linaw sa proseso ng pagkuha ng refund ng buwis sa mga lokal na pamahalaan. Nagpapakita rin ito na may mga pagkakataon na hindi na kailangang dumaan sa lahat ng proseso kung malinaw na walang saysay ito.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: International Container Terminal Services, Inc. v. The City of Manila, G.R. No. 185622, October 17, 2018

  • Pagbabayad ng Buwis sa Lokal at ang Reklamo Para sa Refund: Kailan Dapat Gawin?

    Ipinahayag ng Korte Suprema na ang paghahain ng motion for reconsideration o new trial sa desisyon ng dibisyon ng Court of Tax Appeals (CTA) ay mandatoryo. Ang direktang pag-apela sa CTA En Banc ay dapat ibasura dahil sa kawalan ng hurisdiksyon. Sa pagbubuwis sa lokal, ang isang pagtatasa para sa kakulangan sa buwis na ginawa ng lokal na pamahalaan ay maaaring iprotesta sa harap ng lokal na ingat-yaman nang hindi kinakailangan ang pagbabayad sa ilalim ng protesta. Ngunit kung ang pagbabayad ay ginawa kasabay o pagkatapos ng isang protesta laban sa isang pagtatasa, ang nagbabayad ng buwis ay maaaring magpanatili ng isang aksyon sa korte, maging ito ay isang apela mula sa pagtatasa o isang paghahabol para sa refund, basta’t ito ay pinasimulan sa loob ng tatlumpung (30) araw mula sa alinmang desisyon o hindi pagkilos ng lokal na ingat-yaman sa protesta.

    Mula Protesta Hanggang Refund: Saan Nagtatagpo ang Landas ng Buwis sa Manila?

    Ang kasong ito ay nag-ugat sa hindi pagkakasundo sa pagitan ng City of Manila at Cosmos Bottling Corporation tungkol sa pagbabayad ng local business tax. Inireklamo ng Cosmos ang pagtatasa ng City of Manila, na nagtatalo na ang mga ordinansa sa buwis na ipinataw ay labag sa batas. Matapos magbayad sa ilalim ng protesta, naghain ang Cosmos ng reklamo para sa refund, na humantong sa legal na labanan sa RTC, CTA Division, at CTA En Banc, bago tuluyang umakyat sa Korte Suprema. Ang pangunahing legal na tanong ay kung maaaring ilipat ng isang nagbabayad ng buwis ang kanyang remedyo mula sa protesta patungo sa refund, at kung sinusunod ba ang tamang proseso sa paggawa nito.

    Sa pagpapatuloy ng kaso, kinilala ng Korte Suprema ang kahalagahan ng pagsunod sa mga panuntunan ng CTA. Ayon sa Section 18 ng RA No. 1125, na binago ng RA 9282 at RA No. 9503, mahalaga ang pagsasampa ng motion for reconsideration o new trial sa CTA Division bago maghain ng apela sa CTA En Banc. Ang pagkabigong gawin ito ay maaaring maging sanhi ng pagbasura ng apela. Ito ay upang matiyak na ang CTA En Banc ay may pagkakataong unang pag-aralan ang isyu bago ito dalhin sa mas mataas na korte. Ang mahigpit na pagsunod sa mga panuntunan ay kinakailangan para sa maayos na pangangasiwa ng hustisya.

    Ngunit, hindi lamang basta pagsunod sa mga panuntunan ang mahalaga. Sa kasong ito, binigyang-diin din ng Korte Suprema na maaaring maghain ng aksyon para sa refund ang isang nagbayad ng buwis na nagprotesta at nagbayad ng assessment. Ito ay nakabatay sa Sections 195 at 196 ng Local Government Code (LGC). Ang Section 195 ay tumutukoy sa proseso ng pagprotesta sa assessment, habang ang Section 196 ay tumutukoy sa proseso ng pagkuha ng refund para sa maling pagbabayad ng buwis. Parehong seksyon ay nangangailangan ng pagdaan sa administratibong proseso bago maghain ng aksyon sa korte. Ang dalawang remedyong ito ay hindi eksklusibo sa isa’t isa. Maaaring gamitin ang isa o pareho, depende sa sitwasyon ng nagbabayad ng buwis.

    Higit pa rito, nilinaw ng Korte Suprema ang proseso para sa paghahabol ng refund matapos magprotesta. Ayon sa desisyon, kung ang isang nagbabayad ng buwis ay nagprotesta at nagbayad ng buwis, dapat siyang maghain ng aksyon sa korte sa loob ng 30 araw mula sa pagtanggi o hindi pagkilos ng lokal na ingat-yaman sa protesta. Sa gayon, pinagtibay ng Korte Suprema ang desisyon ng CTA Division na nag-uutos sa City of Manila na mag-refund sa Cosmos. Dahil dito, ang paghahabol sa pagiging labag sa batas ng ordinansa na batayan ng pagbubuwis ay pinagtibay din. Kaya, maaaring asahan na ang buwis ay dapat kalkulahin batay sa mga taripa ng dating Ordinance No. 7794.

    Kaugnay nito, mahalagang tandaan na ang basehan ng pagkalkula ng buwis sa negosyo ay dapat nakabatay sa gross sales o kita ng nakaraang taon. Sa kaso ng Cosmos, ang pagtatasa ng City of Manila ay batay sa gross sales noong 2005, hindi sa 2006. Sa kabuuan, nagbigay linaw ang desisyong ito sa mga karapatan at obligasyon ng mga nagbabayad ng buwis sa ilalim ng LGC. Pinagtibay nito ang kahalagahan ng pagsunod sa proseso ng protesta at refund, at binigyang diin ang karapatan ng mga nagbabayad ng buwis na mabawi ang labis na binayad na buwis.

    FAQs

    Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito? Ang pangunahing isyu ay kung maaaring ilipat ng isang nagbabayad ng buwis ang kanyang remedyo mula sa protesta patungo sa refund, at kung sinusunod ba ang tamang proseso sa paggawa nito sa ilalim ng Local Government Code.
    Kailangan bang magbayad muna bago magprotesta ng assessment? Hindi, ayon sa kasong ito, hindi kinakailangan ang pagbabayad bago magprotesta ng assessment. Ang isang nagbabayad ng buwis ay maaaring magprotesta sa assessment nang hindi muna nagbabayad, maliban sa buwis sa lupa.
    Ano ang dapat gawin kung tinanggihan ang protesta? Kung tinanggihan ang protesta, ang nagbabayad ng buwis ay may 30 araw mula sa pagkatanggap ng denial o pagkalipas ng 60 araw na panahon upang mag-apela sa korte.
    Kailan dapat maghain ng claim para sa refund? Ang claim para sa refund ay dapat isampa sa loob ng dalawang taon mula sa petsa ng pagbabayad ng buwis o mula sa petsa kung kailan karapat-dapat ang nagbabayad ng buwis sa refund o credit.
    Maaari bang sabay na maghain ng protesta at claim para sa refund? Oo, ang isang nagbabayad ng buwis ay maaaring sabay na maghain ng protesta at claim para sa refund. Sa katunayan, ito ay maaaring maging mas praktikal, lalo na kung kinakailangan ang refund bilang resulta ng protesta.
    Ano ang kahalagahan ng pagsunod sa mga panuntunan ng CTA? Ang pagsunod sa mga panuntunan ng CTA, tulad ng pagsasampa ng motion for reconsideration o new trial bago mag-apela sa CTA En Banc, ay mahalaga para sa maayos na pangangasiwa ng hustisya at pagpapatibay ng mga proseso ng pagbubuwis.
    Ano ang basehan ng pagkalkula ng buwis sa negosyo? Ang basehan ng pagkalkula ng buwis sa negosyo ay dapat nakabatay sa gross sales o kita ng nakaraang taon.
    Ano ang epekto ng desisyong ito sa mga lokal na pamahalaan? Ang desisyong ito ay nagpapaalala sa mga lokal na pamahalaan na sundin ang tamang proseso sa pagbubuwis at maging patas sa mga nagbabayad ng buwis. Ito rin ay nagbibigay diin sa karapatan ng mga nagbabayad ng buwis na mabawi ang labis na binayad na buwis.
    Ano ang epekto ng pagpapawalang-bisa ng ordinansa sa buwis? Kung ang isang ordinansa sa buwis ay napatunayang walang bisa, ang pagtatasa ng buwis na batay rito ay hindi rin wasto at dapat itama.

    Ang desisyon na ito ay nagbibigay linaw sa mga remedyo ng mga nagbabayad ng buwis sa ilalim ng Local Government Code, partikular na ang tungkol sa pagprotesta ng assessment at paghahabol ng refund. Pinagtibay nito ang kahalagahan ng pagsunod sa tamang proseso at binigyang diin ang karapatan ng mga nagbabayad ng buwis na mabawi ang labis na binayad na buwis.

    For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

    Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
    Source: City of Manila v. Cosmos Bottling Corp., G.R. No. 196681, June 27, 2018

  • Pag-avail ng Tax Treaty Relief: Kailangan ba ang ITAD Ruling Bago Mag-apply?

    Tax Treaty Relief: Hindi Kailangan ang ITAD Ruling Para Mag-avail ng Preferential Tax Rate

    CBK POWER COMPANY LIMITED, PETITIONER, VS. COMMISSIONER OF INTERNAL REVENUE, RESPONDENT. [G.R. NOS. 193407-08] COMMISSIONER OF INTERNAL REVENUE, PETITIONER, VS. CBK POWER COMPANY LIMITED, RESPONDENT.

    Isipin mo na ikaw ay isang negosyante na nagbabayad ng buwis. Mayroong kasunduan sa pagitan ng Pilipinas at ibang bansa na nagbibigay sa iyo ng mas mababang tax rate. Dapat bang kumuha ka pa ng permiso sa gobyerno bago mo ito magamit? Ito ang sentrong tanong sa kasong ito.

    Ang kaso ng CBK Power Company Limited laban sa Commissioner of Internal Revenue ay nagbigay linaw sa kung kailangan ba ang ruling mula sa International Tax Affairs Division (ITAD) ng Bureau of Internal Revenue (BIR) bago mag-avail ng preferential tax rate sa ilalim ng tax treaty. Sa madaling salita, nilinaw ng kasong ito na hindi kailangan ang ITAD ruling bago mag-avail ng tax treaty relief.

    Ang Legal na Basehan

    Ang tax treaty ay isang kasunduan sa pagitan ng dalawang bansa upang maiwasan ang double taxation. Layunin nito na hikayatin ang foreign investments at mapagaan ang pagbabayad ng buwis para sa mga negosyante. Ang Pilipinas ay mayroong tax treaties sa iba’t ibang bansa.

    Ayon sa prinsipyo ng pacta sunt servanda, ang mga kasunduan ay dapat tuparin ng mga partido. Sa Pilipinas, ang mga treaty ay may puwersa ng batas.

    Ang Revenue Memorandum Order (RMO) 1-2000 ay nagtatakda ng mga pamamaraan para sa pag-proseso ng tax treaty relief applications. Ayon dito, kailangan munang mag-apply sa ITAD bago mag-avail ng tax treaty relief. Ito ay upang maiwasan ang maling interpretasyon at pag-apply ng mga probisyon ng treaty.

    Ngunit, ayon sa Korte Suprema, ang obligasyon na sumunod sa tax treaty ay mas mahalaga kaysa sa layunin ng RMO 1-2000. Ang hindi pagkuha ng ITAD ruling ay hindi dapat maging hadlang sa pag-avail ng tax treaty relief.

    Sec. 229. Recovery of Tax Erroneously or Illegally Collected. – No suit or proceeding shall be maintained in any court for the recovery of any national internal revenue tax hereafter alleged to have been erroneously or illegally assessed or collected, or of any penalty claimed to have been collected without authority, or of any sum alleged to have been excessively or in any manner wrongfully collected without authority, or of any sum alleged to have been excessively or in any manner wrongfully collected, until a claim for refund or credit has been duly filed with the Commissioner; but such suit or proceeding may be maintained, whether or not such tax, penalty, or sum has been paid under protest or duress.

    Ang Kwento ng Kaso

    Ang CBK Power ay isang kumpanya na nagpapatakbo ng hydroelectric power plants. Upang mapondohan ang kanilang proyekto, umutang sila sa mga foreign banks. Nagbayad sila ng interest sa mga utang na ito, at nag-withhold ng final taxes mula sa mga bayad na ito.

    Ngunit, ayon sa CBK Power, ang interest income na natanggap ng mga bangko ay dapat lamang patawan ng 10% tax rate sa ilalim ng tax treaties sa pagitan ng Pilipinas at ng mga bansang kinaroroonan ng mga bangko. Kaya, nag-file sila ng claim para sa refund ng kanilang excess final withholding taxes.

    Hindi kumilos ang Commissioner of Internal Revenue sa kanilang claim, kaya nag-file ang CBK Power ng petisyon para sa review sa Court of Tax Appeals (CTA).

    Narito ang mga mahahalagang pangyayari sa kaso:

    • Nag-file ang CBK Power ng claim para sa refund ng excess final withholding taxes para sa mga taon 2001 hanggang 2003.
    • Hindi kumilos ang Commissioner of Internal Revenue sa kanilang claim.
    • Nag-file ang CBK Power ng petisyon para sa review sa CTA.
    • Ipinagkaloob ng CTA First Division ang petisyon ng CBK Power.
    • Binago ng CTA First Division ang kanilang desisyon at binawasan ang halaga ng refund dahil hindi nakakuha ng ITAD ruling ang CBK Power para sa ilang transaksyon.
    • Umakyat ang kaso sa CTA En Banc.
    • Kinatigan ng CTA En Banc ang desisyon ng CTA First Division.
    • Umakyat ang kaso sa Korte Suprema.

    Ayon sa Korte Suprema:

    The obligation to comply with a tax treaty must take precedence over the objective of RMO No. 1-2000. Logically, noncompliance with tax treaties has negative implications on international relations, and unduly discourages foreign investors.

    Dagdag pa ng Korte:

    The application for a tax treaty relief from the BIR should merely operate to confirm the entitlement of the taxpayer to the relief.

    Ano ang Ibig Sabihin Nito?

    Ang desisyon na ito ay nagbibigay linaw sa mga negosyante na nag-aavail ng tax treaty relief. Hindi na nila kailangang kumuha ng ITAD ruling bago mag-avail ng preferential tax rate. Sapat na na sumunod sila sa mga probisyon ng tax treaty.

    Ngunit, mahalaga pa rin na mag-file ng application sa ITAD upang kumpirmahin ang kanilang entitlement sa tax treaty relief. Ito ay upang maiwasan ang anumang problema sa BIR.

    Mga Mahahalagang Aral

    • Hindi kailangan ang ITAD ruling bago mag-avail ng tax treaty relief.
    • Ang obligasyon na sumunod sa tax treaty ay mas mahalaga kaysa sa layunin ng RMO 1-2000.
    • Mahalaga pa rin na mag-file ng application sa ITAD upang kumpirmahin ang entitlement sa tax treaty relief.

    Mga Madalas Itanong

    1. Ano ang tax treaty?

    Ang tax treaty ay isang kasunduan sa pagitan ng dalawang bansa upang maiwasan ang double taxation.

    2. Ano ang ITAD ruling?

    Ang ITAD ruling ay isang opinyon mula sa International Tax Affairs Division ng BIR tungkol sa pag-apply ng tax treaty.

    3. Kailangan ba ang ITAD ruling bago mag-avail ng tax treaty relief?

    Hindi na kailangan ang ITAD ruling bago mag-avail ng tax treaty relief.

    4. Ano ang RMO 1-2000?

    Ang RMO 1-2000 ay isang administrative issuance ng BIR na nagtatakda ng mga pamamaraan para sa pag-proseso ng tax treaty relief applications.

    5. Ano ang dapat gawin kung hindi sumasang-ayon ang BIR sa pag-avail ko ng tax treaty relief?

    Maaari kang mag-file ng petisyon para sa review sa Court of Tax Appeals (CTA).

    Dalubhasa ang ASG Law sa mga usaping may kinalaman sa buwis at tax treaties. Kung mayroon kang mga katanungan o nangangailangan ng konsultasyon, huwag mag-atubiling makipag-ugnayan sa amin. Para sa karagdagang impormasyon, maaari kang mag-email sa amin sa hello@asglawpartners.com o bisitahin ang aming website dito. Kaya naming tulungan ka sa iyong mga pangangailangan!

  • Tax Treaty Relief: Hindi Mahigpit na Panuntunan ang RMO 1-2000 Para sa Refund

    Hindi Mahigpit na Panuntunan ang RMO 1-2000 Para sa Tax Treaty Relief sa Usapin ng Refund

    G.R. No. 188550, August 19, 2013

    Ang usapin tungkol sa pagbubuwis ay madalas na kumplikado, lalo na kung sangkot ang mga dayuhang korporasyon at pandaigdigang kasunduan. Maraming negosyo ang nagtataka kung ano ang kanilang mga obligasyon at karapatan pagdating sa pagbabayad ng buwis sa Pilipinas, lalo na kung mayroong umiiral na kasunduan sa pagitan ng Pilipinas at ng kanilang bansang pinagmulan. Ang kaso ng Deutsche Bank AG Manila Branch vs. Commissioner of Internal Revenue ay nagbibigay linaw sa isang mahalagang aspeto ng batas sa buwis: ang kahalagahan ng tax treaty relief at ang limitasyon ng Revenue Memorandum Order No. 1-2000 (RMO 1-2000) pagdating sa pag-avail nito, partikular na sa mga kaso ng refund.

    nn

    Ang Legal na Konteksto: Tax Treaty at RMO 1-2000

    Upang lubos na maunawaan ang kasong ito, mahalagang alamin muna ang ilang pangunahing konsepto. Ang isa rito ay ang tinatawag na Branch Profit Remittance Tax (BPRT). Ayon sa National Internal Revenue Code (NIRC), partikular sa Seksyon 28(A)(5), ang anumang kita na ipinapadala ng isang sangay ng dayuhang korporasyon sa kanyang punong-tanggapan sa ibang bansa ay karaniwang pinapatawan ng 15% na buwis. Ito ang BPRT.

    n

    Ngunit, mayroong tinatawag na Tax Treaty o kasunduan sa pagbubuwisan sa pagitan ng dalawang bansa. Ito ay isang kasunduan na naglalayong maiwasan ang double taxation o dobleng pagbubuwis, kung saan ang isang kita ay binubuwisan sa dalawang magkaibang bansa. Ang Pilipinas ay mayroong maraming tax treaty sa iba’t ibang bansa, kabilang na ang Germany, kung saan nakipagkasundo ang Pilipinas sa pamamagitan ng RP-Germany Tax Treaty.

    n

    Sa ilalim ng RP-Germany Tax Treaty, partikular sa Artikulo 10(6), nakasaad na ang BPRT na ipapataw sa sangay ng isang German company sa Pilipinas ay hindi dapat lumagpas sa 10% ng kabuuang kita na ipinapadala sa punong-tanggapan sa Germany. Ibig sabihin, sa halip na 15%, maaaring 10% lamang ang buwis kung naaayon sa kasunduan.

    n

    Para naman mapadali ang pagpapatupad ng mga tax treaty, inilabas ng Bureau of Internal Revenue (BIR) ang Revenue Memorandum Order No. 1-2000 (RMO 1-2000). Ayon sa RMO 1-2000, kailangan munang mag-apply para sa Tax Treaty Relief Application (TTRA) sa International Tax Affairs Division (ITAD) ng BIR at least 15 araw bago ang transaksyon. Layunin nito na maiwasan ang maling interpretasyon at aplikasyon ng mga tax treaty.

    n

    Ang tanong sa kasong ito: Mahigpit bang kailangan sundin ang 15-day period sa RMO 1-2000 para ma-avail ang tax treaty relief, lalo na kung ang usapin ay refund na?

    nn

    Ang Kwento ng Kaso: Deutsche Bank vs. CIR

    Ang Deutsche Bank AG Manila Branch (Deutsche Bank Manila), isang sangay ng Deutsche Bank Germany, ay nagbayad ng 15% BPRT noong October 21, 2003, na nagkakahalaga ng PHP 67,688,553.51. Ito ay para sa kita nila noong 2002 at mga nakaraang taon na ipapadala sana sa kanilang punong-tanggapan sa Germany.

    n

    Pagkatapos, nalaman ng Deutsche Bank Manila na maaari palang mas mababa ang buwis nila, 10% lamang, dahil sa RP-Germany Tax Treaty. Kaya noong October 4, 2005, nag-file sila ng administrative claim para sa refund sa BIR, na nagkakahalaga ng PHP 22,562,851.17. Sa parehong araw, humingi rin sila ng kumpirmasyon mula sa ITAD tungkol sa kanilang entitlement sa 10% preferential tax rate.

    n

    Dahil walang aksyon mula sa BIR, nag-file ang Deutsche Bank Manila ng Petition for Review sa Court of Tax Appeals (CTA) noong October 18, 2005. Dito, muli nilang iginiit ang kanilang claim para sa refund.

    nn

    Ang Desisyon ng CTA Second Division

    Pinanigan ng CTA Second Division na nagbayad nga ang Deutsche Bank Manila ng 15% BPRT. Gayunpaman, dinineg nila ang claim for refund dahil hindi raw nag-apply ang Deutsche Bank Manila para sa tax treaty relief sa ITAD 15 araw bago magbayad at magpadala ng kita, alinsunod sa RMO 1-2000. Binanggit pa nila ang kaso ng Mirant (Philippines) Operations Corporation kung saan sinabi ng CTA En Banc na kailangan munang mag-invoke ng tax treaty at patunayan na applicable ito bago ma-avail ang benepisyo.

    nn

    Ang Desisyon ng CTA En Banc

    Umapela ang Deutsche Bank Manila sa CTA En Banc, ngunit pinagtibay nito ang desisyon ng Second Division. Muli nilang binanggit ang Mirant case at sinabing kailangan talaga ang ruling mula sa ITAD bago ma-avail ang preferential tax rate. Sinabi rin nila na hindi raw pwedeng i-relax ang 15-day rule sa RMO 1-2000 para sa Deutsche Bank Manila, hindi tulad sa kaso ng CBK Power Company Limited v. Commissioner of Internal Revenue kung saan medyo naging maluwag ang korte.

    nn

    Ang Pasiya ng Korte Suprema

    Hindi sumuko ang Deutsche Bank Manila at umakyat sila sa Korte Suprema. Dito, binawi ng Korte Suprema ang desisyon ng CTA at pinanigan ang Deutsche Bank Manila. Ayon sa Korte Suprema, meritorious ang petisyon ng Deutsche Bank Manila.

    n

    Ilan sa mga mahahalagang punto ng Korte Suprema:

    n

      n

    • Hindi binding precedent ang minute resolution sa Mirant case. Ipinaliwanag ng Korte Suprema na ang minute resolution ay hindi katulad ng isang full decision na nagtatakda ng binding precedent para sa ibang kaso.

      • n

    • Mas mataas ang Tax Treaty kaysa sa RMO 1-2000. Binigyang diin ng Korte Suprema ang prinsipyo ng pacta sunt servanda, na nangangahulugang kailangang tuparin nang tapat ang mga kasunduang internasyonal. Ang tax treaty ay may puwersa ng batas, at ang RMO 1-2000 ay isang administrative issuance lamang na hindi dapat sumasalungat sa layunin ng tax treaty.

      • n

    • Hindi dapat maging hadlang ang RMO 1-2000 sa pag-avail ng tax treaty relief. Ayon sa Korte Suprema, ang 15-day rule sa RMO 1-2000 ay para lamang mapadali ang proseso. Hindi ito dapat gamitin para tanggalan ng karapatan ang isang taxpayer na ma-avail ang benepisyo ng tax treaty, lalo na sa kaso ng refund.

      • n

    • Substantial compliance ang ginawa ng Deutsche Bank Manila. Sinabi ng Korte Suprema na kahit hindi nakapag-apply nang 15 araw bago ang transaksyon, nag-request naman ng confirmation ang Deutsche Bank Manila sa ITAD bago mag-file ng refund claim. Ito ay maituturing na substantial compliance sa RMO 1-2000.

      • n

    • May karapatan sa refund ang Deutsche Bank Manila. Dahil napatunayan na entitled sila sa 10% BPRT sa ilalim ng RP-Germany Tax Treaty, at nagbayad sila ng 15%, may karapatan silang mabawi ang labis na naibayad.

      • n

    n

    “Bearing in mind the rationale of tax treaties, the period of application for the availment of tax treaty relief as required by RMO No. 1-2000 should not operate to divest entitlement to the relief as it would constitute a violation of the duty required by good faith in complying with a tax treaty. The denial of the availment of tax relief for the failure of a taxpayer to apply within the prescribed period under the administrative issuance would impair the value of the tax treaty. At most, the application for a tax treaty relief from the BIR should merely operate to confirm the entitlement of the taxpayer to the relief.”

    n

    “The underlying principle of prior application with the BIR becomes moot in refund cases, such as the present case, where the very basis of the claim is erroneous or there is excessive payment arising from non-availment of a tax treaty relief at the first instance.”

    nn

    Praktikal na Implikasyon: Ano ang Ibig Sabihin Nito Para sa Negosyo?

    Ang desisyon sa kasong Deutsche Bank ay mahalaga dahil nagbibigay ito ng mas malinaw na pananaw tungkol sa relasyon ng tax treaty at RMO 1-2000. Narito ang ilang praktikal na implikasyon:

    n

      n

    • Hindi awtomatikong madidisqualify sa tax treaty relief kung hindi agad nakapag-apply sa RMO 1-2000. Lalo na sa mga kaso ng refund, hindi dapat maging hadlang ang hindi mahigpit na pagsunod sa 15-day rule ng RMO 1-2000. Ang mahalaga ay ang entitlement sa tax treaty relief mismo.

      • n

    • Mas binibigyang halaga ang Tax Treaty. Ang desisyong ito ay nagpapakita na ang Korte Suprema ay seryoso sa pagtupad sa mga kasunduang internasyonal, tulad ng tax treaty. Mas matimbang ang layunin ng tax treaty na maiwasan ang double taxation kaysa sa administrative convenience ng RMO 1-2000.

      • n

    • Importante pa rin ang pag-apply para sa TTRA. Bagama’t hindi mahigpit na panuntunan ang 15-day rule lalo na sa refund, mas mainam pa rin na mag-apply para sa TTRA upang maiwasan ang problema sa simula pa lang. Ang pag-apply ay makakatulong upang makumpirma ang entitlement sa tax treaty relief at maiwasan ang overpayment ng buwis.

      • n

    • Maaaring mag-claim ng refund kung nagkamali ng bayad. Kung nagbayad ng mas mataas na buwis kaysa sa dapat dahil hindi agad na-avail ang tax treaty relief, may karapatan pa rin ang taxpayer na mag-claim ng refund. Ang kasong ito ay nagpapakita na hindi hadlang ang RMO 1-2000 sa pagkuha ng refund kung napatunayan ang entitlement sa tax treaty relief.

      • n

    nn

    Key Lessons

      n

    1. Ang tax treaty ay mas mataas na batas kaysa sa RMO 1-2000. Kung may conflict, mas manaig ang tax treaty.

      2. n

    2. Hindi dapat gamitin ang RMO 1-2000 para tanggalan ng karapatan ang taxpayer sa tax treaty relief. Ito ay isang panuntunang administratibo lamang.

      3. n

    3. Sa kaso ng refund, hindi mahigpit na kailangan ang 15-day period sa RMO 1-2000. Ang substantial compliance ay maaaring sapat na.

      4. n

    4. Mahalaga pa rin ang pag-apply para sa TTRA para maiwasan ang problema sa simula pa lang.

      5. n

    nn

    Frequently Asked Questions (FAQ)

    nn

    Tanong 1: Ano ang Tax Treaty Relief?
    nSagot: Ito ay ang benepisyo na ibinibigay ng isang tax treaty kung saan maaaring mas mababa ang buwis na babayaran kumpara sa karaniwang rate ayon sa batas ng isang bansa. Layunin nito na maiwasan ang double taxation.

    nn

    Tanong 2: Ano ang RMO 1-2000 at ano ang layunin nito?
    nSagot: Ito ay Revenue Memorandum Order No. 1-2000 na inilabas ng BIR para mapadali ang proseso ng pag-avail ng tax treaty relief. Layunin nito na maiwasan ang maling interpretasyon at aplikasyon ng mga tax treaty at mapabilis ang proseso para sa taxpayers.

    nn

    Tanong 3: Kailangan bang mag-apply ng Tax Treaty Relief Application (TTRA) 15 araw bago ang transaksyon?
    nSagot: Ayon sa RMO 1-2000, oo. Ngunit ayon sa desisyon sa kasong Deutsche Bank, hindi ito mahigpit na panuntunan, lalo na sa kaso ng refund. Mas mainam pa rin na sumunod sa 15-day rule kung posible, ngunit hindi ito dapat maging hadlang sa pag-avail ng tax treaty relief kung hindi nasunod, lalo na kung may valid na dahilan at sa kaso ng refund.

    nn

    Tanong 4: Ano ang dapat gawin kung nakapagbayad na ng buwis na mas mataas kaysa sa dapat dahil sa tax treaty?
    nSagot: Maaaring mag-file ng administrative claim para sa refund sa BIR. Kung hindi umaksyon ang BIR, maaaring umakyat sa Court of Tax Appeals.

    nn

    Tanong 5: Ano ang ibig sabihin ng