Tag: Administrative Issuances

Bayad sa Overtime ng mga Empleyado ng Customs: Sino ang Dapat Sumagot?

Sa kasong ito, pinawalang-bisa ng Korte Suprema ang ilang administrative issuances na nagbabawal sa mga empleyado ng Bureau of Customs (BOC) na maningil ng overtime pay sa mga pribadong airline at iba pang pribadong entidad bago ang Hunyo 16, 2016. Simula Hunyo 16, 2016, ang overtime pay ay dapat bayaran ng mismong Bureau of Customs, alinsunod sa Republic Act No. 10863. Bago ang petsang ito, ang mga pribadong airline at iba pang mga pribadong entidad na nakikinabang sa serbisyo ng BOC ay dapat magbayad para sa overtime na nagawa ng mga empleyado ng Customs, sa halagang hindi mas mababa sa ibinabayad sa mga empleyado ng pribadong sektor.

Sino ang Magbabayad? Pagsusuri sa Overtime Pay ng BOC at ang Taripa

Ang kasong ito ay nag-ugat sa petisyon ng Bureau of Customs Employees Association (BOCEA) na kumukuwestiyon sa legalidad ng ilang administrative issuances na nagbabago sa patakaran sa pagbabayad ng overtime pay sa mga empleyado ng BOC. Dati, ang mga pribadong airline at iba pang pribadong entidad ang nagbabayad ng overtime pay sa mga empleyado ng Customs. Sa bagong patakaran, ang gobyerno na ang magbabayad ng overtime, na nagdulot ng pagtutol mula sa BOCEA dahil umano’y nakakaapekto ito sa kanilang kita. Ang pangunahing tanong sa kasong ito ay kung may grave abuse of discretion ba ang mga opisyal ng gobyerno sa pagpapatupad ng mga bagong patakaran na ito, at kung naaayon ba ito sa batas.

Sa pagdinig ng kaso, tinalakay ng Korte Suprema ang saklaw ng kanilang expanded certiorari jurisdiction, na nagbibigay-kapangyarihan sa kanila na suriin kung may grave abuse of discretion ang anumang sangay o instrumentalidad ng gobyerno. Kinilala ng Korte na bagamat ang mga respondent ay gumamit ng kanilang quasi-legislative powers sa paggawa ng mga administrative order, ang petisyon para sa certiorari, prohibition, at injunction ay tamang remedyo upang kuwestiyunin ang mga ito sa ilalim ng expanded certiorari jurisdiction ng Korte. Gayunpaman, binigyang-diin din ng Korte ang prinsipyo ng hierarchy of courts, na nagsasaad na ang petisyon ay dapat unang isampa sa mababang hukuman na may concurrent jurisdiction, maliban kung may sapat na dahilan para dumiretso sa Korte Suprema.

Bukod pa rito, ipinaliwanag din ng Korte na dapat munang maubos ang administrative remedies bago dumulog sa hukuman, upang bigyan ng pagkakataon ang ahensya ng gobyerno na iwasto ang anumang pagkakamali. Sa kasong ito, dapat sana’y unang humiling ang mga petisyoner ng reconsideration o review mula sa Commissioner of Customs, bago umapela sa Secretary of Finance, at kung kinakailangan, sa Office of the President. Sa kabila nito, dahil sa matagal nang isyu ng pagbabayad ng overtime pay sa mga empleyado ng Customs at paulit-ulit na paglilitis, nagpasiya ang Korte na talikuran ang mga technical na patakaran at pagdesisyunan ang kaso batay sa merito.

Napagpasiyahan ng Korte na ang bahagi ng administrative issuances na naglilimita sa overtime work sa pamamagitan ng pagpapatupad ng shifting schedule (CAO No. 7-2011) ay validong paggamit ng ordinance-making power ng Executive. Ayon sa Korte, ang Pangulo ay may kapangyarihan na magpatupad ng mga panuntunan at regulasyon sa ilalim ng kanyang executive control sa mga opisyal ng sangay ng ehekutibo, at maaaring i-delegate ang kapangyarihang ito sa mga nakabababang opisyal. Subalit, ang bahagi ng administrative issuances na nag-eexempt sa mga airline company at pribadong entidad sa pagbabayad ng overtime pay ay taliwas sa Section 3506 ng Tariff and Customs Code of the Philippines (TCCP) na umiiral noon.

Ayon sa Section 3506 ng TCCP:

Section 3506. Assignment of Customs Employees to Overtime Work. – Custom employees may be assigned by a Collector to do overtime work at rates fixed by the Commissioner of Customs when the service rendered is to be paid for by importers, shippers or other persons served. The rates to be fixed shall not be less than that prescribed by law to be paid to employees of private enterprise.

Binigyang-diin ng Korte na ang airline company ay kabilang sa mga “other persons served” na dapat magbayad ng overtime pay. Subalit, natuklasan din ng Korte na noong May 30, 2016, pinagtibay ang RA 10863, na nag-aampon ng parehong patakaran sa overtime pay na nakasaad sa mga administrative issuances na kinuwestiyon sa kaso. Inamyendahan ng RA 10863 ang TCCP, kabilang ang Section 3506, at nagkabisa noong Hunyo 16, 2016.

Ang Section 1508 ng RA 10863 ay nagsasaad ngayon na:

SEC. 1508. Customs Service Fees. – Customs personnel may be assigned by a District Collector to render overtime work and other customs services and shall be paid for such services by the Bureau, according to service fees fixed by the Commissioner and approved by the Secretary of Finance. The Bureau may charge additional customs service fees when applicable, subject to the rates prescribed under existing rules and regulations.

Dahil dito, napagpasiyahan ng Korte na bagamat may grave abuse of discretion ang mga respondent sa pagbabawal sa mga empleyado ng Customs na maningil ng overtime pay sa mga pribadong airline at iba pang pribadong entidad bago ang Hunyo 16, 2016, ang pagpapatibay ng RA 10863 ay nagpawalang-saysay sa isyung ito simula noong petsang nabanggit. Kung kaya, ang responsibilidad sa pagbabayad ng overtime ng mga empleyado ng BOC ay pormal nang nakasalalay sa gobyerno simula Hunyo 16, 2016, sa bisa ng batas na ito.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung mayroon bang grave abuse of discretion ang mga respondent sa pagpapatupad ng mga administrative order at memoranda tungkol sa pagbabayad ng overtime pay sa mga empleyado ng Bureau of Customs (BOC).
Sino ang dapat magbayad ng overtime pay bago ang Hunyo 16, 2016?	Bago ang Hunyo 16, 2016, ang overtime pay ay dapat bayaran ng mga importers, shippers, o iba pang mga entidad na nakikinabang sa serbisyo ng BOC, kabilang ang mga pribadong airline.
Sino ang nagbabayad ng overtime pay pagkatapos ng Hunyo 16, 2016?	Simula Hunyo 16, 2016, ang Bureau of Customs (BOC) na ang nagbabayad ng overtime pay sa kanilang mga empleyado, alinsunod sa Republic Act No. 10863.
Ano ang CAO No. 7-2011?	Ang CAO No. 7-2011 ay nagtatakda ng opisyal na oras ng trabaho sa Ninoy Aquino International Airport (NAIA) at iba pang international airports, na nagpapatupad ng shifting schedule ng tatlong 8-oras na shift para sa tuloy-tuloy na 24-oras na serbisyo.
Ano ang RA 10863?	Ang RA 10863, o ang Customs Modernization and Tariff Act (CMTA), ay isang batas na nag-aamyenda sa Tariff and Customs Code of the Philippines (TCCP) at nagtatakda ng mga bagong patakaran sa customs administration.
Ano ang Section 3506 ng TCCP?	Ang Section 3506 ng TCCP ay nagpapahintulot sa pag-assign ng mga empleyado ng Customs sa overtime work, kung saan ang bayad ay sasagutin ng mga importers, shippers, o iba pang mga taong nakikinabang sa serbisyo.
Ano ang Section 1508 ng RA 10863?	Ang Section 1508 ng RA 10863 ay nagsasaad na ang overtime work ng mga empleyado ng Customs ay dapat bayaran ng Bureau of Customs (BOC), ayon sa mga service fees na itinakda ng Commissioner at inaprubahan ng Secretary of Finance.
Ano ang ibig sabihin ng expanded certiorari jurisdiction?	Ito ay ang kapangyarihan ng Korte Suprema na suriin kung may grave abuse of discretion ang anumang sangay o instrumentalidad ng gobyerno.

Sa kabuuan, bagamat pinawalang-bisa ng Korte Suprema ang ilang administrative issuances, kinilala rin nito na ang pagpapatibay ng RA 10863 ay nagpabago sa patakaran sa pagbabayad ng overtime pay sa mga empleyado ng Customs simula noong Hunyo 16, 2016. Samakatuwid, ang desisyon na ito ay naglilinaw sa mga pananagutan sa pagbabayad ng overtime pay sa iba’t ibang panahon.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: BUREAU OF CUSTOMS EMPLOYEES ASSOCIATION (BOCEA) vs. BIAZON, G.R. No. 205836, July 12, 2022

Hulyo 12, 2022

Pinagtibay ng Korte Suprema ang Karapatan sa Tamang Pagkalkula ng Benepisyo sa Pagreretiro

Pinagtibay ng Korte Suprema na ang pagkakalkula ng benepisyo sa pagreretiro ay dapat ibatay sa orihinal na petsa ng pagkakatalaga sa serbisyo publiko, at hindi sa petsa ng pagbabayad ng kontribusyon. Ito ay upang matiyak na ang mga nagretiro sa gobyerno ay makakatanggap ng benepisyong naaayon sa kanilang aktwal na panahon ng serbisyo. Ang desisyon ay nagbibigay proteksyon sa karapatan ng mga empleyado sa gobyerno laban sa mga patakaran na maaaring magpababa sa kanilang benepisyo sa pagreretiro.

Balanse ng Patakaran: Kailan Dapat Magkabisa ang Panahon ng Serbisyo sa Pagreretiro?

Nagsimula ang kaso nang magretiro si Apolinario Daymiel mula sa gobyerno at nag-apply para sa kanyang retirement benefits sa GSIS. Sa unang kalkulasyon, kinilala ng GSIS ang halos 34 na taon ng kanyang serbisyo, ngunit binago ito sa halos 24 na taon lamang dahil sa isang bagong polisiya, ang PPG No. 171-03. Dahil dito, bumaba ang kanyang matatanggap na benepisyo. Dahil dito, kinwestyon ni Daymiel ang legalidad ng bagong polisiya, dahil ang RA 8291 o ang Government Service Insurance System Act of 1997 ay nagsasaad na ang simula ng pagkakalkula ng serbisyo ay ang petsa ng orihinal na pagkakatalaga, hindi ang petsa ng pagbabayad ng kontribusyon. Ang pangunahing tanong dito ay kung may kapangyarihan ba ang GSIS na baguhin ang paraan ng pagkakalkula ng benepisyo sa pagreretiro sa pamamagitan lamang ng isang polisiya.

Ang jurisdiction ay nakabatay sa batas. Sa kasong ito, binigyang diin ng Korte Suprema na ang kanilang pagdedesisyon ay nakabase sa kung anong korte ang may karapatang humawak ng kaso. Nakasaad sa Republic Act No. 8291 na ang GSIS ang may orihinal at eksklusibong hurisdiksyon para resolbahin ang mga hindi pagkakaunawaan kaugnay ng batas na ito. Ngunit, sinabi ng Korte na dahil ang pangunahing isyu ay ang legalidad ng polisiya ng GSIS, at hindi lamang ang pagtatalo sa aktuwal na computation, ang Regional Trial Court (RTC) ang may hurisdiksyon na humawak sa kaso.

Mahalaga ring isaalang-alang ang prinsipyo ng primary jurisdiction. Ayon sa doktrinang ito, ang mga kaso na may espesyalisadong isyu ay dapat unang idulog sa ahensya ng gobyerno na may espesyal na kaalaman dito. Ngunit, sa kasong ito, ginawang malinaw ng Korte na ang RTC pa rin ang may hurisdiksyon dahil ang isyu ay nakasentro sa legalidad ng polisiya, hindi lamang sa tamang pagkakalkula ng benepisyo. Ang legalidad ng mga polisiya o regulasyon na ginawa ng isang ahensya ng gobyerno ay tungkulin ng mga regular na korte.

Ang aksyon na inihain ni Daymiel ay isang declaratory relief, kung saan hinihiling sa korte na linawin ang mga karapatan at obligasyon ng mga partido sa ilalim ng isang batas o regulasyon. Ang mga rekisitos para sa ganitong uri ng aksyon ay (1) mayroong isang napapanahong kontrobersya; (2) ang kontrobersya ay nasa pagitan ng mga taong may magkasalungat na interes; (3) ang partido na humihiling ng deklarasyon ay may legal na interes sa kontrobersya; at (4) ang isyu ay handa na para sa desisyon ng korte. Natukoy ng Korte Suprema na natugunan ni Daymiel ang lahat ng mga kinakailangang ito, kaya naaangkop na dininig ng RTC ang kanyang petisyon.

Ang policy and procedural guideline (PPG) No. 171-03 ay isang legislative rule na nagdadagdag sa mga rekisitos para makuha ang benepisyo sa pagreretiro. Ang legislative rule ay nagpapatupad ng mga detalye ng isang pangunahing batas. Dahil dito, kailangan itong mailathala upang magkabisa. Hindi maaaring magpatupad ng mga panuntunan na nagpapabigat sa mga mamamayan nang hindi ito nailalathala. Sa madaling salita, dapat magkaroon ng transparency sa mga panuntunan upang malaman ng publiko ang kanilang mga karapatan at obligasyon.

Dahil ang PPG No. 171-03 at ang Resolusyon Blg. 90 ay hindi nailathala, sinabi ng Korte Suprema na hindi sila maaaring magkabisa. Kinakailangan ang publikasyon upang matiyak na alam ng publiko ang mga batas at regulasyon na dapat nilang sundin. Ang kawalan ng publikasyon ay lumalabag sa karapatan ng mga mamamayan sa due process. Samakatuwid, ang GSIS ay inutusan na muling kalkulahin ang retirement benefits ni Daymiel batay sa kanyang orihinal na petsa ng appointment sa serbisyo publiko, mula 1969 hanggang sa kanyang pagreretiro noong 2003.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Ang pangunahing isyu ay kung ang GSIS ay may karapatan na baguhin ang paraan ng pagkalkula ng retirement benefits sa pamamagitan ng isang polisiya na hindi nai-publish. Kasama rin dito kung aling korte ang may jurisdiction sa kaso.
Ano ang Declaratory Relief?	Ang Declaratory Relief ay isang aksyon kung saan hinihiling sa korte na bigyang kahulugan o linawin ang isang batas, kontrata, o iba pang dokumento upang malaman ang mga karapatan at obligasyon ng mga partido. Ito ay ginagawa upang maiwasan ang mga paglabag sa hinaharap.
Ano ang Legislative Rule?	Ang Legislative Rule ay isang uri ng administrative issuance na nagpapatupad o nagbibigay ng detalye sa isang pangunahing batas. Dahil dito, kailangan itong i-publish upang magkaroon ng bisa.
Bakit mahalaga ang publikasyon ng mga batas at regulasyon?	Mahalaga ang publikasyon upang matiyak na alam ng publiko ang mga batas at regulasyon na dapat nilang sundin. Ito ay bahagi ng due process at transparency sa pamamahala.
Ano ang epekto ng desisyon ng Korte Suprema sa kasong ito?	Ang epekto ng desisyon ay ang pagpapawalang-bisa sa polisiya ng GSIS na nagpababa sa retirement benefits ni Daymiel. Inutusan din ang GSIS na muling kalkulahin ang kanyang benepisyo batay sa kanyang orihinal na petsa ng appointment.
Sino ang mga apektado ng desisyong ito?	Ang desisyong ito ay nakakaapekto sa lahat ng mga nagretiro sa gobyerno na ang retirement benefits ay kinakalkula batay sa polisiya ng GSIS na pinawalang-bisa ng Korte Suprema. Ito rin ay makakaapekto sa mga aktibong empleyado sa gobyerno na maaaring magretiro sa hinaharap.
Ano ang implikasyon ng desisyong ito sa mga ahensya ng gobyerno?	Ang implikasyon ng desisyong ito sa mga ahensya ng gobyerno ay dapat silang tiyakin na ang lahat ng kanilang mga polisiya at regulasyon ay naaayon sa batas at naipapublish nang maayos upang malaman ng publiko.
Ano ang dapat gawin ng mga empleyado kung sa tingin nila ay hindi tama ang pagkalkula ng kanilang retirement benefits?	Kung sa tingin ng mga empleyado na hindi tama ang pagkalkula ng kanilang retirement benefits, dapat silang kumonsulta sa isang abogado upang malaman ang kanilang mga karapatan at ang mga hakbang na maaari nilang gawin. Maaari rin silang idulog ito sa GSIS o sa korte kung kinakailangan.

Ang desisyong ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagsunod sa batas at ang proteksyon ng mga karapatan ng mga empleyado sa gobyerno. Tinitiyak nito na ang kanilang mga taon ng serbisyo ay binibigyang halaga sa kanilang pagreretiro.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Marso 11, 2019

Paglilinaw sa Saklaw ng Tax Amnesty: Kung Kailan Hindi Maaring Magpataw ng Karagdagang Kondisyon ang BIR

Sa kasong ING Bank N.V. vs. Commissioner of Internal Revenue, nilinaw ng Korte Suprema na hindi maaaring magpataw ng karagdagang kondisyon ang Bureau of Internal Revenue (BIR) sa pamamagitan lamang ng administrative issuances, tulad ng revenue memorandum circulars, na nagbabawas sa saklaw ng tax amnesty na ipinagkaloob ng Republic Act No. 9480. Ang desisyon ay nagpapatibay na ang documentary stamp tax ay sakop ng tax amnesty program maliban kung ito ay tahasang ibinukod ng batas. Ang kasong ito ay mahalaga dahil pinoprotektahan nito ang mga taxpayer mula sa arbitraryong pagpapakahulugan ng mga batas sa buwis sa pamamagitan ng mga regulasyon.

Batas ba ay Batas? Paglilinaw sa Tax Amnesty at mga Regulasyon ng BIR

Ang kaso ay nagmula sa isang mosyon para sa partial reconsideration na isinampa ng Commissioner of Internal Revenue matapos ipagkaloob ng Korte Suprema ang bahagi ng petisyon ng ING Bank N.V. Manila Branch. Ang Korte ay nagpawalang-bisa sa mga assessment para sa deficiency documentary stamp taxes at deficiency tax sa onshore interest income dahil sa pag-avail ng bangko sa tax amnesty program sa ilalim ng Republic Act No. 9480. Gayunpaman, pinagtibay ng Korte ang desisyon ng Court of Tax Appeals En Banc na panagutin ang ING Bank para sa deficiency withholding tax sa kompensasyon.

Ang pangunahing isyu sa mosyon para sa partial reconsideration ay kung ang documentary stamp taxes ay ibinukod mula sa tax amnesty na ipinagkaloob ng Republic Act No. 9480. Ang argumento ng Commissioner of Internal Revenue ay ang documentary stamp taxes sa special savings accounts ng ING Bank para sa mga taxable years 1996 at 1997 ay hindi sakop ng Republic Act No. 9480, batay sa Q-l ng Revenue Memorandum Circular Nos. 69-2007 at 19-2008. Iginiit ng Commissioner na ang mga revenue memorandum circular ay nagbubukod sa documentary stamp taxes dahil ang mga ito ay “[t]axes passed-on and collected from customers for remittance to the [Bureau of Internal Revenue] [,]”.

Binigyang-diin ng Korte na ang Republic Act No. 9480 ay nagbibigay ng general grant ng tax amnesty na napapailalim lamang sa mga kasong tiyak na ibinukod nito. Ipinagbigay-alam ng Korte na kasama sa mga hindi saklaw ng tax amnesty ay ang mga kasong nakalista sa Section 8 nito: withholding agents, mga kaso sa ilalim ng hurisdiksyon ng PCGG, mga kasong may kaugnayan sa unlawfully acquired wealth, paglabag sa Anti-Money Laundering Law, mga kasong kriminal para sa tax evasion, at mga kaso sa buwis na may final and executory judgment. Binigyang-diin ng Korte na hindi kasama sa Section 8 ng batas ang taxes passed-on at collected from customers.

Iginiit ng Korte na hindi maaaring baguhin o palitan ng administrative issuances tulad ng revenue memorandum circulars ang batas. Tinukoy nito ang mga naunang kaso kung saan pinawalang-bisa ng Korte ang mga circular ng BIR na salungat sa batas. Ang Korte ay sumang-ayon sa katwiran ng ING Bank na ang revenue memorandum circulars ay nagpapataw ng karagdagang mga kinakailangan at kondisyon na nag-aalis sa mga taxpayer na kwalipikado sa tax amnesty.

Idinagdag pa ng Korte na ang documentary stamp taxes sa special savings accounts ay direktang pananagutan ng ING Bank at hindi lamang “[t]axes passed-on and collected from customers for remittance to the [Bureau of Internal Revenue]” gaya ng sinasabi ng Commissioner. Dahil dito, malinaw ang legal na pananagutan ng ING Bank, at hindi ito basta isang ahente na nangongolekta ng buwis mula sa iba.

Binigyang-diin ng Korte na ang documentary stamp tax ay isang buwis sa mga dokumento at instrumento, at ang pananagutan para sa buwis ay nasa taong gumagawa, lumalagda, naglalabas, tumatanggap, o naglilipat ng instrumento. Kahit na maaaring magkasundo ang mga partido kung sino ang mananagot sa buwis, ang ING Bank, bilang nag-isyu ng special savings accounts, ay pangunahing mananagot para sa documentary stamp tax.

Sa madaling salita, bagamat ang Republic Act No. 9480 ay nagbibigay ng amnesty sa mga taxes, hindi maaring basta na lamang magdagdag ng mga requirements o conditions ang BIR sa pamamagitan lamang ng circulars. Mahalagang panatilihin ang balanse sa pagitan ng pangongolekta ng buwis at proteksyon ng karapatan ng mga taxpayers. Ang interpretasyon ng Korte sa kasong ito ay nagbibigay proteksyon sa mga taxpayers upang hindi arbitraryong magdesisyon ang mga administrative agencies, katulad ng BIR.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung sakop ba ng tax amnesty ang documentary stamp tax, at kung maaari bang magdagdag ng limitasyon ang BIR sa pamamagitan ng revenue memorandum circulars.
Ano ang Republic Act No. 9480?	Ito ang batas na nagbibigay ng tax amnesty sa mga unpaid internal revenue taxes para sa taxable year 2005 at mga naunang taon.
Ano ang documentary stamp tax?	Ito ay buwis sa mga dokumento, instrumento, loan agreements, at iba pang papeles na nagpapatunay ng pagtanggap, paglilipat, o pagbebenta ng isang obligasyon, karapatan, o ari-arian.
Sino ang responsable sa pagbayad ng documentary stamp tax?	Karaniwan, ang taong gumagawa, lumalagda, naglalabas, tumatanggap, o naglilipat ng dokumento ang responsable sa pagbayad ng documentary stamp tax.
Maaari bang magdagdag ng mga exception sa tax amnesty sa pamamagitan ng revenue memorandum circular?	Hindi, hindi maaaring magdagdag ng mga exception sa tax amnesty sa pamamagitan lamang ng revenue memorandum circulars, dahil ang mga ito ay hindi maaaring palitan ang batas.
Ano ang epekto ng desisyon sa mga taxpayer?	Pinoprotektahan ng desisyon ang mga taxpayer mula sa arbitraryong pagpapakahulugan ng mga batas sa buwis sa pamamagitan ng mga regulasyon, at nagbibigay linaw sa saklaw ng tax amnesty.
Sino ang itinuturing na withholding agent?	Ang withholding agent ay isang ahente ng pamahalaan na nangongolekta ng buwis mula sa pinagmulan ng income payment upang matiyak ang pagbabayad nito.
Ano ang pagkakaiba ng withholding tax sa indirect tax?	Sa indirect tax, ang incidence ng buwis ay bumabagsak sa isang tao ngunit ang burden ay maaaring ilipat sa iba. Sa withholding tax, ang incidence at burden ng buwis ay bumabagsak sa parehong entity, ang statutory taxpayer.

Sa kabuuan, ang desisyon sa ING Bank N.V. vs. Commissioner of Internal Revenue ay nagtatakda ng malinaw na limitasyon sa kapangyarihan ng BIR na magpataw ng karagdagang kondisyon sa tax amnesty sa pamamagitan lamang ng administrative issuances. Ang batas ay batas at dapat itong sundin at protektahan.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: ING Bank N.V. vs. Commissioner of Internal Revenue, G.R. No. 167679, April 20, 2016

Abril 20, 2016