Sa kasong ito, ipinasiya ng Korte Suprema na ang pagiging final at executory ng isang desisyon ay hindi basta-basta binabali kahit may mga pagkakamali. Ang Pinewood Marine, bilang ship agent, ay hindi nakapag-apela sa takdang panahon kaya’t ang desisyon laban dito ay naging pinal. Ang aral dito, ang pagpapabaya sa sariling kaso ay may kaakibat na legal na konsekwensya.

Paano Nagkrus ang Landas ng Kapabayaan at Pananagutan sa Kasong Pinewood Marine?

Ang kasong ito ay nagsimula sa isang demanda ng EMCO Plywood Corporation laban sa Ever Commercial Co., Ltd., Dalian Ocean Shipping Co., at Pinewood Marine (Phils.), Inc. dahil sa hindi pagpapalaya ng kargamento ng mga troso. Ang EMCO ay nagbayad na ng kaukulang freight sa Ever para sa pagdadala ng mga troso, ngunit ang Shenzhen Guangda Shipping Co., ang disponent owner ng barkong Tao Hua Ling, ay humawak sa kargamento dahil sa umano’y hindi nabayarang demurrage, detention, at deviation. Ipinag-utos ng Regional Trial Court (RTC) sa Ever na magbayad ng danyos sa EMCO at pinanagot ang Shenzhen, Dalian, at Pinewood sa cross-claim ni Ever.

Ang mahalagang punto dito ay ang pagpapabaya ng Pinewood na maghain ng apela sa takdang panahon. Bagama’t naghain ng notice of appeal ang law office na V.E. Del Rosario & Partners para sa Shenzhen, Pinewood, at Dalian, kalaunan ay ipinahayag ng law office na ito na ang apela ay para lamang sa Dalian dahil walang natanggap na instruksyon mula sa Shenzhen at Pinewood. Dahil dito, idineklara ng Court of Appeals (CA) na abandoned na ang apela ng Shenzhen at Pinewood. Dahil sa kapabayaang ito, ang desisyon ng RTC laban sa Pinewood ay naging final and executory.

Iginiit ng Pinewood na hindi nito alam ang pag-abandona ng law office sa apela nito at hindi ito dapat managot dahil isa lamang itong ship agent. Gayunpaman, tinukoy ng Korte Suprema na ang Pinewood ay binigyan ng kopya ng mga pleading ng law office na nagsasabing para lamang sa Dalian ang apela. Sa kabila nito, hindi kumilos ang Pinewood upang ipagtanggol ang kanyang sarili. Dahil dito, hindi na maaaring baguhin pa ang desisyon ng RTC laban sa Pinewood, maliban na lamang kung mayroong malaking pagkakamali o paglabag sa karapatang pantao.

Pinagtibay ng Korte Suprema na hindi dapat bigyang pansin ang mga isyu at argumento na hindi unang inilahad sa trial court. Ayon sa korte, ang isyung hindi pagbayad ng filing fees sa cross-claim ni Ever, hindi pagsama sa Pinewood sa cross-claim, kawalan ng sapat na ebidensya, at ang award ng unliquidated damages ay mga isyung hindi unang inilahad sa RTC kaya’t hindi dapat ikonsidera sa apela.

Binago lamang ng Korte Suprema ang interest na ipinataw sa danyos na dapat bayaran sa EMCO at Ever. Base sa Nacar v. Gallery Frames, ang interest na 6% per annum ay dapat computed mula sa finality ng desisyon ng Korte Suprema hanggang sa ganap na mabayaran ang halaga.

Ang panuntunan ng finality of judgment ay may ilang eksepsyon kung saan maaaring balewalain ang pinal na desisyon upang bigyang daan ang hustisya. Ngunit kinakailangan na mapatunayan na ang isang partido ay hindi nagpabaya o nagpakita ng kapabayaan, iresponsable, o nagpabagal sa pag-usad ng kaso. Sa kasong ito, walang basehan upang balewalain ang panuntunan ng finality of judgment dahil nagpabaya ang Pinewood sa kanyang kaso.

Building on this principle, **Section 27, Rule 138 of the Rules of Court** states:

SEC. 27. Disbarment or suspension of attorneys by Supreme Court; grounds therefor. – A member of the bar may be disbarred or suspended from his office as attorney by the Supreme Court for any deceit, malpractice, or other gross misconduct in such office, grossly immoral conduct, or by reason of his conviction of a crime involving moral turpitude, or for any violation of the oath which he is required to take before admission to practice, or for a wilful disobedience appearing as an attorney for a party to a case without authority so to do. The practice of soliciting cases at law for the purpose of gain, either personally or through paid agents or brokers, constitutes malpractice. (Underscoring ours)

With regard to the rates of interests imposable upon different kinds of obligations, the Court states in Unknown Owner of the Vessel M/V China Joy, Samsun Shipping Ltd., and Inter-Asia Marine Transport, Inc. v. Asian Terminals, Inc. that:

To recapitulate and for future guidance, the guidelines laid down in the case of Eastern Shipping Lines are accordingly modified to embody BSP-MB Circular No. 799, as follows:

I. When an obligation, regardless of its source, i.e., law, contracts, qua’si-contracts, delicts or quasi-delicts is breached, the contravenor can be held liable for damages. The provisions under Title XVIII on “Damages” of the Civil Code govern in determining the measure of recoverable damages.

II. With regard particularly to an award of interest in the concept of actual and compensatory damages, the rate of interest, as well as the accrual thereof, is imposed, as follows:

1. When the obligation is breached, and it consists in the payment of a sum of money, i.e., a loan or forbearance of money, the interest due should be that which may have been stipulated in writing. Furthermore, the interest due shall itself earn legal interest from the time it is judicially demanded. In the absence of stipulation, the rate of interest shall be 6% per annum to be computed from default, i.e., from judicial or extrajudicial demand under and subject to the provisions of Article 1169 of the Civil Code.
      
2. When an obligation, not constituting a loan or forbearance of money, is breached, an interest on the amount of damages awarded may be imposed at the discretion of the court at the rate of 6% per annum. No interest, however, shall be adjudged on unliquidated claims or damages, except when or until the demand can be established with reasonable certainty. Accordingly, where the demand is established with reasonable certainty, the interest shall begin to run from the time the claim is made judicially or extrajudicially (Art. 1169, Civil Code), but when such certainty cannot be so reasonably established at the time the demand is made, the interest shall begin to run only from the date the judgment of the court is made (at which time the quantification of damages may be deemed to have been reasonably ascertained). The actual base for the computation of legal interest shall, in any case, be on the amount finally adjudged.
      
3. When the judgment of the court awarding a sum of money becomes final and executory, the rate of legal interest, whether the case falls under paragraph 1 or paragraph 2, above, shall be 6% per annum from such finality until its satisfaction, this interim period being deemed to be by then an equivalent to a forbearance of credit. (Underscoring ours)

In this case, ang Korte Suprema ay nagbigay diin sa importansya ng pagiging responsible sa paghawak ng isang kaso at ang epekto ng kapabayaan sa kinalabasan nito. Idinagdag pa nito na kapag ang isang desisyon ay pinal na, ito ay hindi na mababago pa, maliban na lamang sa mga espesyal na sitwasyon kung saan may malinaw na paglabag sa hustisya.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Ang pangunahing isyu ay kung tama ba ang Court of Appeals sa hindi pagbawi sa desisyon nito na nagdedeklara sa apela ng Pinewood Marine na abandoned, at kung maaari pa bang kwestyunin ng Pinewood ang pananagutan nito bilang ship agent.
Ano ang naging basehan ng RTC para papanagutin ang Pinewood Marine?	Pinanagot ng RTC ang Pinewood Marine dahil sa pagiging solidarily liable nito sa Shenzhen bilang ship agent sa pagpigil sa pagpapalaya ng kargamento, na nagdulot ng danyos sa EMCO at Ever.
Bakit hindi nakapag-apela ang Pinewood Marine sa takdang panahon?	Ayon sa record, naghain ng notice of appeal ang law office para sa Pinewood Marine, ngunit kalaunan ay ipinahayag nito na para lamang sa Dalian ang apela dahil walang natanggap na instruksyon mula sa Pinewood. Hindi kumilos ang Pinewood upang ipagtanggol ang sarili, kaya’t idineklarang abandoned ang apela nito.
Ano ang epekto ng pagiging final and executory ng desisyon ng RTC laban sa Pinewood Marine?	Kapag naging final and executory ang isang desisyon, hindi na ito maaaring baguhin pa, maliban na lamang kung mayroong malaking pagkakamali o paglabag sa karapatang pantao. Dahil dito, hindi na maaaring kwestyunin ng Pinewood ang pananagutan nito.
Ano ang eksepsyon sa panuntunan ng finality of judgment?	May ilang eksepsyon kung saan maaaring balewalain ang pinal na desisyon upang bigyang daan ang hustisya. Ngunit kinakailangan na mapatunayan na ang isang partido ay hindi nagpabaya o nagpakita ng kapabayaan, iresponsable, o nagpabagal sa pag-usad ng kaso.
Ano ang papel ng ship agent sa kasong ito?	Ang ship agent (Pinewood) ay kinatawan ng may-ari ng barko (Shenzhen) sa Pilipinas. Sila ang responsable sa pag-asikaso sa mga pangangailangan ng barko sa pantalan.
Bakit binago ng Korte Suprema ang interes na ipinataw?	Binago ng Korte Suprema ang interes na ipinataw upang sumunod sa desisyon sa Nacar v. Gallery Frames, na nagtatakda na ang interes na 6% per annum ay dapat computed mula sa finality ng desisyon hanggang sa ganap na mabayaran ang halaga.
Maaari pa bang magsampa ng kaso laban sa abogadong nagpabaya sa kaso ng Pinewood?	Oo, maaaring magsampa ng kasong administratibo laban sa abogadong nagpabaya sa kaso ng Pinewood sa Integrated Bar of the Philippines (IBP).

Ang kasong Pinewood Marine vs. EMCO Plywood ay nagbibigay diin sa responsibilidad ng bawat partido sa isang legal na proseso. Ang pagpapabaya sa sariling kaso ay may malaking epekto, at ang pagiging pinal ng isang desisyon ay hindi dapat basta-basta binabali.

Para sa mga katanungan ukol sa aplikasyon ng desisyong ito sa inyong sitwasyon, mangyaring makipag-ugnayan sa ASG Law sa pamamagitan ng contact o via email sa frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: Ang pagsusuring ito ay para sa impormasyon lamang at hindi bumubuo ng legal na payo. Para sa tiyak na legal na gabay na naaangkop sa iyong sitwasyon, mangyaring kumonsulta sa isang kwalipikadong abogado.
Source: Pinewood Marine (Phils.), Inc. v. EMCO Plywood Corporation, G.R. No. 179789, June 17, 2015