Sa desisyon na ito, pinawalang-sala ng Korte Suprema si Zenaida Layson Vda. de Manjares sa kasong estafa dahil sa kawalan ng sapat na ebidensya. Binibigyang-diin ng kaso na ito na sa mga kaso ng estafa, kailangang mapatunayan nang walang duda na ang akusado ay naglustay ng pera o ari-arian na ipinagkatiwala sa kanya. Hindi sapat na basta na lamang ipagpalagay na naglustay ang isang tao; kailangang may matibay na ebidensya na nagpapakita ng aktwal na paglustay o paggamit sa ari-arian para sa sariling kapakinabangan. Ito ay isang proteksyon para sa mga inosenteng akusado at nagpapatibay sa prinsipyo ng presumption of innocence hanggang mapatunayang guilty.

Kakulangan sa Pondo, Kakulangan sa Ebidensya: Napatunayang Estafa ba ang Manager?

Si Zenaida Layson Vda. de Manjares ay kinasuhan ng estafa matapos matuklasan ang mga kakulangan sa Alson’s Polangui, kung saan siya ang branch manager. Ayon sa paratang, naglustay siya ng P730,811.59 mula sa mga benta at iba pang transaksyon ng negosyo. Ang pangunahing isyu sa kasong ito ay kung napatunayan ba ng prosekusyon na si Zenaida ay nagkasala ng estafa nang higit pa sa makatwirang pagdududa, batay sa Article 315(l)(b) ng Revised Penal Code.

Sa mga kaso ng estafa, kailangang mapatunayan ang lahat ng elemento ng krimen upang mahatulan ang akusado. Ang mga elementong ito ay ang (1) pagtanggap ng personal na pag-aari sa tiwala, komisyon, administrasyon, o sa anumang iba pang sitwasyon na may tungkuling ihatid o isauli ito; (2) paglilipat o paglihis ng pag-aari ng taong tumanggap nito o pagtanggi na tinanggap niya ito; (3) ang paglilipat, paglihis, o pagtanggi ay nagdudulot ng pinsala sa iba; at (4) mayroong demand para sa pagsauli ng pag-aari. Sa kaso ni Zenaida, nabigo ang prosekusyon na mapatunayan ang una at ikalawang elemento ng estafa.

Ang Korte Suprema ay nagbigay-diin na si Zenaida ay mayroon lamang material possession ng mga paninda, hindi juridical possession. Ayon sa korte, mahalaga ang pagkakaiba ng dalawang uri ng possession na ito. Ang ''Juridical possession'' ay nangangahulugang ang naglilipat ay may karapatan sa bagay na maaaring gamitin laban kahit sa mismong nagmamay-ari. Dahil ang relasyon ni Zenaida kay Ballesteros ay bilang empleyado, wala siyang independenteng karapatan sa mga paninda, kumpara sa isang ahente na may sariling karapatang panatilihin ang pera o paninda dahil sa kanyang pagka-ahente.

Ang ikalawang elemento ng estafa, na kung saan kailangang mapatunayan ang conversion o misappropriation, ay hindi rin napatunayan. Sa ''conversion'' o ''misappropriation'', ipinapakita na ang akusado ay ginamit ang ari-arian na parang sa kanya, o kaya’y ginamit ito sa layunin na iba sa napagkasunduan. Ayon sa Korte, ang prosekusyon ay nabigo na magpakita ng matibay na ebidensya na nagpapatunay na ginamit ni Zenaida ang pondo para sa kanyang sariling kapakinabangan.

Ang audit report na ginawa ni Pan ay ginamit bilang basehan ng kaso, ngunit maraming pagkukulang sa ebidensya na iniharap. Halimbawa, ang mga columnar logbook na ginamit upang ipakita ang kakulangan sa deposito ay gawa ni Repuyan, ang cashier/secretary. Aminado si Repuyan na siya ang may kontrol sa mga logbook, at hindi ito pinirmahan ni Zenaida. Dahil dito, hindi sapat ang mga logbook upang patunayan na tinanggap ni Zenaida ang mas malaking halaga kaysa sa idineposito niya. Idinagdag pa ni Repuyan na per company procedure ay binibigyan siya ng kopya ng deposit slip upang icheck kung tumutugma ito sa halaga na nasa logbook.

Isa pa sa mga item na pinagbasehan ay ang disallowed payment of salesman commission, kung saan sinasabing binayaran ang mga pekeng ahente, o kaya ay hindi natanggap ng mga ahente ang halaga. Ngunit, hindi naipakita na may partisipasyon si Zenaida sa pagbabayad sa mga ahente. Kaugnay naman sa unreplaced bounced check, hindi naipakita ng prosekusyon ang mismong tseke o anumang dokumento mula sa bangko na nagpapatunay na bumalik ang tseke dahil sa kawalan ng pondo. Dahil dito, hindi napatunayan ang pagkakasala ni Zenaida.

Kahit na maaaring nagpabaya si Zenaida sa kanyang tungkulin bilang branch manager, hindi ito nangangahulugan na siya ay guilty sa krimeng estafa. Maari siyang managot sa usaping sibil, ngunit hindi sa kriminal, maliban na lamang kung may matibay na ebidensya na siya ang naglustay ng pondo. Idiniin ng Korte Suprema na ang presumption of innocence ay dapat manaig, at ang akusado ay dapat mapawalang-sala kung mayroon man lamang makatwirang pagdududa sa kanyang pagkakasala.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung napatunayan ba na si Zenaida ay nagkasala ng estafa nang higit pa sa makatwirang pagdududa.
Ano ang ibig sabihin ng 'juridical possession'?	Ang 'Juridical possession' ay nangangahulugan na ang naglilipat ay may karapatan sa bagay na maaaring gamitin laban kahit sa mismong nagmamay-ari. Ito ay hindi katulad ng simpleng paghawak ng ari-arian.
Bakit pinawalang-sala si Zenaida?	Dahil nabigo ang prosekusyon na mapatunayan ang lahat ng elemento ng estafa, partikular na ang paglustay at ang juridical possession ni Zenaida sa mga paninda.
Ano ang kahalagahan ng columnar logbooks sa kaso?	Bagamat ginamit ang columnar logbooks bilang ebidensya, hindi ito sapat upang mapatunayan na si Zenaida ang naglustay dahil si Repuyan ang naghahawak ng mga logbook at walang matibay na ebidensya na siya ang gumawa ng pagbabago.
Ano ang presumption of innocence?	Ito ay ang karapatan ng bawat akusado na ituring na inosente hangga't hindi napapatunayang guilty nang higit pa sa makatwirang pagdududa.
Ano ang civil liability?	Ito ay ang pananagutan na bayaran ang pinsala na idinulot ng isang tao, hindi bilang parusa sa krimen, kundi bilang kabayaran sa nagawang pinsala. Sa kasong ito, maaaring magkaroon ng civil liability si Zenaida kung napatunayan na nagpabaya siya sa kanyang trabaho.
Kung walang sapat na ebidensya ng criminal liability, maaari pa rin bang managot ang isang tao?	Oo, maaari pa rin siyang managot sa ilalim ng civil law kung may ebidensya ng kapabayaan o paglabag sa kontrata, ngunit hindi bilang isang kriminal.
Anong mga item sa audit report ang hindi kinatigan ng Korte?	Hindi kinatigan ng Korte ang paggamit ng ''receivable cards'', ang alegasyon tungkol sa bumalik na tseke, mga kulang sa columnmar logbook, kulang na stock na ibinebenta, mga commission, at excess payment sa C.O.D na benta.

Ang kasong ito ay nagpapakita na hindi sapat ang pagpabaya sa tungkulin upang mapatunayan ang estafa. Kailangan ang matibay na ebidensya upang ipakita ang aktwal na paglustay. Kung ikaw ay nahaharap sa ganitong sitwasyon, mahalaga na kumonsulta sa abogado upang malaman ang iyong mga karapatan.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: Zenaida Layson Vda. de Manjares v. People, G.R. No. 207249, May 14, 2021