Sa kasong ito, pinagtibay ng Korte Suprema na ang isang presidente ng recruitment agency ay mananagot sa ilegal na recruitment kahit na hindi siya personal na nakipag-ugnayan sa mga aplikante. Ang desisyong ito ay nagbibigay-diin sa responsibilidad ng mga opisyal ng recruitment agencies na tiyakin na sumusunod ang kanilang ahensya sa batas at protektahan ang mga aplikante laban sa ilegal na recruitment. Sa madaling salita, kahit hindi direktang nag-recruit o tumanggap ng bayad ang presidente, responsable pa rin siya kung ang kanyang ahensya ay napatunayang nagkasala ng ilegal na recruitment, lalo na kung ito ay ginawa sa malawakang saklaw at labag sa batas. Ito’y upang mapanagot ang mga nasa posisyon at maiwasan ang pang-aabuso sa mga nagnanais magtrabaho sa ibang bansa.

Pangarap na Trabaho sa Korea Nauwi sa Pahirap? Pagsusuri sa Ilegal na Recruitment ni Delia Molina

Ang kasong People v. Delia C. Molina ay nagmula sa isang reklamong isinampa laban kay Delia C. Molina, ang presidente ng Southern Cotabato Landbase Management Corporation, dahil sa umano’y ilegal na recruitment sa malawakang saklaw. Ayon sa mga nagrereklamo, nagbayad sila ng placement fees sa ahensya ni Molina sa pag-asang makapagtrabaho sa South Korea, ngunit hindi sila natuloy at hindi rin naibalik ang kanilang pera. Ang pangunahing isyu sa kaso ay kung mananagot ba si Molina sa ilegal na recruitment kahit hindi siya personal na nakipag-ugnayan sa mga aplikante o tumanggap ng kanilang bayad.

Nagsampa ng reklamo ang limang indibidwal laban kay Molina dahil sa hindi pagtupad sa pangako ng trabaho sa Korea matapos nilang magbayad ng placement fees. Ayon sa kanila, kahit hindi direktang si Molina ang nakipagtransaksyon sa kanila, nakita nila ito sa opisina ng ahensya at ipinakilala bilang may-ari. Dagdag pa rito, nalaman nila na walang lisensya o awtorisasyon ang ahensya para mag-recruit ng mga manggagawa para sa Korea. Ang depensa ni Molina, siya ay nasa ibang bansa nangyari ang recruitment at hindi niya kilala ang co-accused niyang si Juliet Pacon na siyang nakipag-transaksyon sa mga aplikante.

Ayon sa Republic Act No. 8042, o ang “Migrant Workers and Overseas Filipinos Act of 1995,” ang ilegal na recruitment ay tumutukoy sa anumang aktibidad ng pangangalap, pagre-recruit, pagkontrata, pagbiyahe, paggamit, pag-hire, o pagkuha ng mga manggagawa, kasama ang pagre-refer, pag-aalok ng kontrata, pangangako o pag-aanunsyo ng trabaho sa ibang bansa, para sa kita o hindi, na isinasagawa ng isang hindi lisensyado o hindi awtorisadong indibidwal. Saklaw rin nito ang mga gawaing isinagawa ng sinumang tao, lisensyado man o hindi, kabilang ang hindi pagre-reimburse sa mga gastusin ng manggagawa na may kaugnayan sa kanyang dokumentasyon at pagproseso para sa layunin ng deployment, sa mga kaso kung saan hindi natuloy ang deployment nang walang kasalanan ang manggagawa. Ang ilegal na recruitment na isinagawa ng isang sindikato o sa malawakang saklaw ay itinuturing na isang paglabag na may kinalaman sa economic sabotage.

SEC. 6. Definition. — For purposes of this Act, illegal recruitment shall mean any act of canvassing, enlisting, contracting, transporting, utilizing, hiring, or procuring workers and includes referring, contract services, promising or advertising for employment abroad, whether for profit or not, when undertaken by a non-licensee or non-holder of authority contemplated under Article 13 (f) of Presidential Decree No. 442, as amended, otherwise known as the Labor Code of the Philippines: Provided, That any such non-licensee or non-holder who, in any manner, offers or promises for a fee employment abroad to two or more persons shall be deemed so engaged. It shall likewise include the following acts, whether committed by any person, whether a non-licensee, non-holder, licensee or holder of authority:

(m) Failure to reimburse expenses incurred by the worker in connection with his documentation and processing for purposes of deployment, in cases where the deployment does not actually take place without the worker’s fault.

Sa kasong ito, kahit may lisensya ang ahensya ni Molina, nananagot pa rin siya dahil hindi naibalik sa mga aplikante ang kanilang binayad nang hindi sila natuloy sa trabaho. Ayon sa Korte Suprema, ang pananagutan ni Molina ay hindi lamang nakabatay sa kanyang pagiging presidente ng ahensya, kundi pati na rin sa kanyang pagkabigo na siguraduhin na ang ahensya ay sumusunod sa batas. Idinagdag pa ng Korte Suprema na ang pagtanggi ni Molina na siya ay nakipag-ugnayan sa mga aplikante ay hindi sapat upang siya ay mapawalang-sala, dahil ang mga transaksyon ay naganap sa kanyang ahensya at siya ang presidente nito.

Pinagtibay ng Korte Suprema ang hatol ng Court of Appeals na si Molina ay guilty sa ilegal na recruitment sa malawakang saklaw. Ipinunto ng Korte Suprema na sa kaso ng mga juridical persons o mga korporasyon, ang mga opisyal na may kontrol, pamamahala, o direksyon sa negosyo ang mananagot. Dahil si Molina ang Presidente ng recruitment agency, siya ay responsable sa ilegal na recruitment dahil sa pagkabigo na maibalik ang mga gastos na ginawa ng mga aplikante kaugnay ng kanilang dokumentasyon at pagproseso para sa layunin ng pag-deploy sa South Korea. Samakatuwid, ang desisyong ito ay nagpapatibay sa responsibilidad ng mga opisyal ng recruitment agencies na pangalagaan ang kapakanan ng mga aplikante at tiyakin na sumusunod ang kanilang ahensya sa batas.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Ang pangunahing isyu ay kung mananagot ba ang presidente ng isang recruitment agency sa ilegal na recruitment kung hindi siya personal na nakipag-ugnayan sa mga aplikante. Tinitingnan din kung may pananagutan ang presidente kahit may lisensya ang ahensya.
Ano ang ilegal na recruitment sa malawakang saklaw?	Ito ay ang ilegal na pangangalap ng mga manggagawa na ginawa laban sa tatlo o higit pang mga tao. Itinuturing itong isang uri ng economic sabotage.
Ano ang parusa sa ilegal na recruitment sa malawakang saklaw?	Ang parusa ay habambuhay na pagkabilanggo at multa na hindi bababa sa P500,000.00. Maaari ding patawan ng karagdagang multa depende sa batas.
Sino ang mananagot sa ilegal na recruitment kung ang ahensya ay isang korporasyon?	Ang mga opisyal na may kontrol, pamamahala, o direksyon sa negosyo ang mananagot. Kabilang dito ang presidente, manager, at iba pang mataas na opisyal.
May pananagutan ba ang ahensya kahit mayroon itong lisensya?	Oo, may pananagutan pa rin ang ahensya kung hindi nito naibalik ang mga gastusin ng aplikante matapos hindi matuloy ang deployment. Ito ay ayon sa Section 6(m) ng R.A. No. 8042.
Anong ebidensya ang kailangan para mapatunayang may ilegal na recruitment?	Kabilang sa mga ebidensya ang testimonya ng mga biktima, mga dokumento tulad ng resibo ng bayad, at sertipikasyon mula sa POEA na nagpapatunay na walang lisensya o awtorisasyon ang ahensya.
Ano ang papel ng POEA sa mga kaso ng ilegal na recruitment?	Ang POEA ang may responsibilidad sa pag-regulate at pagsubaybay sa mga recruitment agencies. Sila rin ang nag-iisyu ng mga lisensya at nag-iimbestiga sa mga reklamo ng ilegal na recruitment.
Ano ang dapat gawin ng isang biktima ng ilegal na recruitment?	Dapat magsumbong sa POEA o sa pulisya, mangalap ng ebidensya, at kumuha ng abogado kung kinakailangan. Mahalaga na ireport ang insidente upang mapanagot ang mga responsable.

Ang kasong People v. Molina ay nagpapaalala sa lahat ng mga recruitment agencies na sila ay may malaking responsibilidad sa pagprotekta sa mga aplikante. Dapat silang sumunod sa lahat ng mga batas at regulasyon, at tiyakin na ang kanilang mga opisyal at empleyado ay kumikilos nang may integridad at katapatan.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: People of the Philippines v. Delia C. Molina, G.R. No. 229712, February 28, 2018