Ang desisyon na ito ay nagpapatibay sa tungkulin ng mga common carrier na magpakita ng pambihirang pag-iingat sa mga kagamitang ipinagkatiwala sa kanila. Sa kasong ito, pinanagot ang isang truck operator sa pagkawala ng mga soya beans dahil sa kapabayaan ng kanyang empleyado, kahit pa sinasabi niyang hindi niya kasalanan ang pagkawala. Ang hatol na ito ay nagbibigay-diin sa mataas na pamantayan ng responsibilidad na inaasahan sa mga negosyong naghahatid ng mga kalakal para sa publiko, na naglalayong protektahan ang kapakanan ng mga nagpapadala at tumanggap nito. Ipinapakita nito na hindi sapat ang basta pag-aakala na hindi mananagot sa mga pangyayaring labas sa kontrol kung hindi naipakita ang sapat na pag-iingat at pag-aalaga.

Kargamento Nawala, Sino ang Mananagot? Kwento ng Soya Beans at Kontrata ng Paghahatid

Noong Pebrero 3, 1994, kinuha ng Great Harvest Enterprises, Inc. si Annie Tan upang ihatid ang 430 sako ng soya beans. Ang mga soya beans na nagkakahalaga ng P230,000.00 ay dapat ihatid mula sa Tacoma Integrated Port Services, Inc. sa Maynila patungo sa Selecta Feeds sa Quezon City. Matapos ikarga ang mga sako sa truck ni Tan, inihatid ito ng kanyang empleyado, si Rannie Sultan Cabugatan, sa Selecta Feeds.

Ngunit, tinanggihan ng Selecta Feeds ang shipment. Dahil dito, inutusan ng Great Harvest si Cabugatan na ihatid na lamang ang mga soya beans sa kanilang warehouse sa Malabon. Subalit, hindi na nakarating sa warehouse ng Great Harvest ang truck at ang kargamento nito. Nang kinumusta ng Great Harvest ang shipment, sinabi ni Tan na iimbestigahan niya ang nangyari. Pagkatapos ng ilang follow-up, umamin si Tan na hindi niya mahanap ang kanyang truck at ang mga kagamitan ng Great Harvest. Ipinagbigay-alam niya ang pagkawala ng truck sa pulisya at sa National Bureau of Investigation (NBI).

Natagpuan ng NBI ang truck ni Tan sa Cavite, ngunit nakakalas na ito at wala na ang kargamento. Dahil dito, nagsampa si Tan ng reklamo laban kay Cabugatan at Rody Karamihan, na inakusahan niyang nagsabwatan upang nakawin ang ipinagkatiwala sa kanya. Nagpadala ang Great Harvest ng demand letter kay Tan upang bayaran ang nawawalang soya beans. Dahil hindi nagbayad si Tan, nagsampa ng kaso ang Great Harvest laban sa kanya para sa halaga ng pera.

Sa kanyang depensa, sinabi ni Tan na hindi siya pumirma sa isang kontrata sa Great Harvest. Iginiit niya na pinagbigyan niya lamang ito. Dagdag pa niya, dahil binago ng Great Harvest ang lugar ng delivery nang wala siyang pahintulot, ito ang dapat managot sa pagkawala ng shipment. Napatunayan sa korte na guilty si Karamihan bilang accessory pagkatapos ng pagnanakaw at inutusan siyang bayaran si Tan ng P75,000.00, ang halagang ibinayad niya kay Cabugatan para sa mga sako ng soya beans. Pinaboran ng Regional Trial Court (RTC) ang Great Harvest at sinabing si Tan ay may pananagutan sa pagkawala ng mga soya beans dahil sa kapabayaan ng kanyang driver.

Ang desisyon ng RTC ay kinatigan ng Court of Appeals (CA). Sinabi ng CA na ang karaniwang practice ng mga partido kapag tinatanggihan ang kargamento ay ihatid ito sa warehouse ng Great Harvest. Dahil dito, walang paglihis sa orihinal na destinasyon. Ayon din sa CA, ang pagkawala ng kargamento ay dahil sa kapabayaan ni Tan na magpakita ng pambihirang diligence bilang isang common carrier dahil hindi siya nagbigay ng security para sa kargamento o kumuha ng insurance dito. Ang isyu sa kasong ito ay kung dapat bang managot si Tan sa halaga ng nawawalang soya beans.

Ayon sa Article 1732 ng Civil Code, ang mga common carrier ay mga taong naglilingkod sa publiko sa pamamagitan ng pagdadala ng mga pasahero o kagamitan sa lupa, tubig, o hangin. Ang Civil Code rin, sa Articles 1733, 1755, at 1756, ay nagtatakda ng antas ng diligence na kailangan sa mga common carrier. Ayon sa batas at ekonomiya, ang pambihirang diligence na hinihingi sa mga common carrier ay dahil sa kanilang negosyo. Ang public policy ay naglalayong magkaroon ng allocative efficiency sa pagitan ng mga partido.

Inaatasan ang mga common carrier na internalize o akuin ang mga gastos sa ilalim ng kontrata ng pagdadala. Ito ay dahil sa istruktura ng kontrata kung saan ipinagkakatiwala ng mga pasahero o shippers ang kanilang mga tao o kagamitan sa mga common carrier, na nagtitiwalang ihahatid sila sa kanilang destinasyon. Dahil dito, obligasyon ng mga common carrier na magpakita ng pambihirang diligence sa kanilang serbisyo.

Sa kasong ito, si Tan ay isang common carrier at obligado siyang magpakita ng pambihirang diligence sa mga kagamitan na ipinagkatiwala sa kanya. Nagsisimula ang kanyang responsibilidad mula sa oras na natanggap niya ang mga soya beans mula sa Great Harvest at magtatapos lamang kapag naihatid niya ito sa consignee. Hindi niya maaaring ipasa ang sisi sa Great Harvest, dahil napatunayan na pumayag siyang ihatid ang kargamento sa warehouse ng Great Harvest kung hindi tinanggap ng consignee.

Hindi rin makakatwiran ang argumento ni Tan na isang fortuitous event ang pagkawala ng mga soya beans. Sa kasong De Guzman v. Court of Appeals, napawalang-sala ang common carrier dahil nanakaw ang mga kagamitan ng mga armadong tulisan. Ngunit sa kasong ito, hindi nagpakita ng pambihirang pag-iingat si Tan nang hindi siya nagsagawa ng vetting sa kanyang driver, nagbigay ng security para sa kargamento, o kumuha ng insurance para sa halaga ng shipment. Dahil dito, mananagot si Tan sa pagkawala ng mga soya beans.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Kung mananagot ba ang isang common carrier sa pagkawala ng kargamento dahil sa kapabayaan ng kanyang empleyado, lalo na kung hindi naipakita ang pambihirang diligence na inaasahan sa kanya.
Ano ang ibig sabihin ng ‘common carrier’?	Ang common carrier ay isang indibidwal o negosyo na nag-aalok ng serbisyo sa publiko para sa pagdadala ng mga tao o kagamitan sa lupa, tubig, o hangin para sa isang bayad.
Anong antas ng diligence ang inaasahan sa mga common carrier?	Inaasahan sa mga common carrier ang ‘pambihirang diligence’ o extraordinary diligence, na nangangahulugang mataas na antas ng pag-iingat at pag-aalaga sa mga kagamitan at pasahero na kanilang dala.
Ano ang responsibilidad ng common carrier sa mga kagamitang ipinagkatiwala sa kanya?	Mananagot ang common carrier sa anumang pagkawala, pagkasira, o pagbaba ng kalidad ng mga kagamitan, maliban kung ito ay dahil sa mga kadahilanang tulad ng natural disaster, act of public enemy, o kapabayaan ng nagpadala.
Saan nagsisimula at nagtatapos ang responsibilidad ng common carrier?	Nagsisimula ang responsibilidad ng common carrier kapag natanggap niya ang kagamitan para ihatid at nagtatapos kapag naihatid na ito sa consignee o sa taong may karapatang tumanggap nito.
Ano ang ibig sabihin ng ‘fortuitous event’ at paano ito nakaaapekto sa pananagutan ng common carrier?	Ang ‘fortuitous event’ ay isang pangyayaring hindi inaasahan at hindi maiiwasan. Kung ang pagkawala ng kagamitan ay dahil sa isang fortuitous event, maaaring hindi mananagot ang common carrier, maliban kung nagkaroon siya ng kapabayaan.
Bakit mahalaga ang ‘extraordinary diligence’ sa negosyo ng common carrier?	Mahalaga ito upang protektahan ang kapakanan ng publiko. Dahil ipinagkakatiwala ng mga tao ang kanilang mga ari-arian, kailangan ng mataas na antas ng responsibilidad mula sa mga common carrier.
Paano maiiwasan ng mga common carrier ang pananagutan sa pagkawala ng kagamitan?	Sa pamamagitan ng pagpapakita ng pambihirang diligence. Kabilang dito ang pagsasagawa ng vetting sa mga empleyado, pagbibigay ng seguridad sa mga kargamento, at pagkakaroon ng insurance para sa mga kagamitan.

Ang kasong ito ay nagpapaalala sa lahat ng mga common carrier na dapat silang maging maingat at responsable sa pagpapatakbo ng kanilang negosyo. Ang kapabayaan ay maaaring magdulot ng malaking pinsala sa mga kliyente at sa kanilang reputasyon. Ipinapakita nito na hindi sapat ang basta pag-aakala na hindi mananagot sa mga pangyayaring labas sa kontrol kung hindi naipakita ang sapat na pag-iingat at pag-aalaga.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: ANNIE TAN, V. GREAT HARVEST ENTERPRISES, INC., G.R. No. 220400, March 20, 2019