Ang kasong ito ay naglilinaw na ang simpleng hindi pagbabayad ng utang ay hindi sapat para mag-isyu ng Writ of Attachment. Kailangan patunayan na may pandaraya sa paggawa o pagtupad ng obligasyon. Ipinapaliwanag nito kung kailan maaaring gamitin ang attachment bilang paniniguro sa pagbabayad, at nagbibigay proteksyon sa mga negosyante laban sa basta-bastang pag-isyu nito. Nakatuon ang desisyon sa kung paano dapat ipakita ang pandaraya upang payagan ang pag-isyu ng isang Writ of Attachment.

Paglabag sa Kasunduan o Pandaraya? Kailan Ka Makakakuha ng Writ of Attachment?

Si Ignacio Dumaran, isang awtorisadong dealer ng Pilipinas Shell, ay nagsampa ng kaso laban kina Teresa Llamedo, Sharon Magallanes, at Ginalyn Cubeta dahil sa hindi pagbabayad ng kanilang utang sa mga produktong petrolyo. Humiling si Dumaran ng Writ of Preliminary Attachment, nag-aakusa ng pandaraya dahil sa pag-isyu ng mga tumalbog na tseke. Ngunit, ibinasura ng Court of Appeals (CA) ang kautusan, dahil walang sapat na ebidensya ng pandaraya sa panig ng mga respondents. Ang legal na tanong: Sapat ba ang hindi pagbabayad ng utang para magkaroon ng pandaraya at payagan ang pag-isyu ng Writ of Attachment?

Ang Seksyon 1(d) ng Rule 57 ng Rules of Court ang nagtatakda ng mga batayan kung kailan maaaring mag-isyu ng attachment laban sa ari-arian ng isang partido. Ito ay para matiyak ang pagbabayad ng anumang judgment na maaaring makuha sa mga sumusunod na sitwasyon:

Sec. 1. Grounds upon which attachment may issue. – At the commencement of the action or at any time before entry of judgment, a plaintiff or any proper party may have the property of the adverse party attached as security for the satisfaction of any judgment that may be recovered in the following cases:

x x x

(d) In an action against a party who has been guilty of a fraud in contracting the debt or incurring the obligation upon which the action is brought, or in the performance thereof;

Ayon kay Dumaran, nagkaroon ng pandaraya sa pagtupad ng obligasyon nang kumuha ng gasolina sa ibang istasyon nang walang kanyang kaalaman, at nag-isyu ng walang-kuwentang tseke bilang kabayaran. Ngunit ayon sa kaso ng Republic v. Mega Pacific eSolutions, Inc., kailangang ipakita ang intensyon na manloko at ang mga epekto nito:

Fraud may be characterized as the voluntary execution of a wrongful act or a willful omission, while knowing and intending the effects that naturally and necessarily arise from that act or omission. In its general sense, fraud is deemed to comprise anything calculated to deceive – including all acts and omission and concealment involving a breach of legal or equitable duty, trust, or confidence justly reposed – resulting in damage to or in undue advantage over another. Fraud is also described as embracing all multifarious means that human ingenuity can device, and is resorted to for the purpose of securing an advantage over another by false suggestions or by suppression of truth; and it includes all surprise, trick, cunning, dissembling, and any other unfair way by which another is cheated.

Binigyang-diin ng CA na walang ebidensya na niloloko si Dumaran nang tanggapin niya ang alok ng respondents, o na balak nilang hindi magbayad sa simula pa lamang. Sa kaso ng Tsuneishi Heavy Industries (Cebu), Inc. v. MIS Maritime Corporation, ipinakita ang pagkakaiba sa pagitan ng pandaraya at simpleng paglabag sa kontrata.

Hindi gaya ng kaso sa Metro, Inc. v. Lara’s Gifts and Decors, Inc. kung saan napatunayan ang pandaraya dahil sa pagtataksil sa kasunduan, sa kasong ito, ang hindi pagbabayad ay hindi otomatikong nangangahulugang may pandaraya. Gaya ng binigyang-diin sa PCL Industries Manufacturing Corporation v. Court of Appeals, hindi sapat na batayan ang hindi pagbabayad para mag-isyu ng writ of attachment.

Dahil napatunayan ng CA na walang pandaraya, hindi na kailangan ang counter-bond para mapawalang-bisa ang attachment. Ang FCY Construction v. Court of Appeals ay nagpapaliwanag na ang counter-bond ay kinakailangan lamang kung ang attachment ay ibinase sa mismong sanhi ng aksyon, tulad ng pandaraya, at hindi pa napapatunayan na walang basehan ang mga paratang.

Ayon sa Rule 57 ng Rules of Court, may dalawang paraan para mapawalang-bisa ang attachment:

1. Magbigay ng cash deposit o counter-bond (Seksyon 12).
2. Maghain ng motion para mapawalang-bisa ang attachment dahil sa hindi wasto o irregular na pag-isyu o pagpapatupad nito, o dahil sa hindi sapat na bond ng plaintiff (Seksyon 13).

Dahil napatunayan na ng CA na irregular ang pag-isyu ng attachment, hindi na kailangan ang counter-bond. Ito ay isang mahalagang proteksyon sa mga negosyante laban sa mga hindi makatarungang pag-aakusa ng pandaraya.

FAQs

Ano ang pangunahing isyu sa kasong ito?	Ang pangunahing isyu ay kung ang hindi pagbabayad ng utang ay sapat na upang maging batayan ng Writ of Preliminary Attachment batay sa pandaraya.
Ano ang Writ of Preliminary Attachment?	Ito ay isang utos ng korte na nagpapahintulot na kunin ang ari-arian ng isang defendant upang masiguro ang pagbabayad sa plaintiff sakaling manalo ito sa kaso.
Kailan maaaring mag-isyu ng Writ of Attachment batay sa pandaraya?	Maaaring mag-isyu kung napatunayan na may pandaraya sa paggawa (contracting) ng utang o sa pagtupad (performance) nito, at may intensyon na manloko.
Ano ang pagkakaiba ng hindi pagbabayad ng utang at pandaraya?	Ang hindi pagbabayad ng utang ay hindi awtomatikong pandaraya. Kailangan ipakita na may intensyon na manloko sa simula pa lamang, o may ginawang aksyon para takasan ang obligasyon.
Ano ang counter-bond?	Ito ay isang seguridad (pera o bond) na ibinibigay para mapawalang-bisa ang Writ of Attachment.
Kailangan ba ang counter-bond para mapawalang-bisa ang Writ of Attachment?	Hindi kailangan kung napatunayan na hindi wasto o irregular ang pag-isyu ng Writ of Attachment.
Ano ang implikasyon ng desisyong ito sa mga negosyante?	Pinoprotektahan nito ang mga negosyante laban sa arbitraryong pag-isyu ng Writ of Attachment batay lamang sa hindi pagbabayad ng utang.
Saan nakabatay ang desisyon ng korte?	Nakabatay ito sa Seksyon 1(d) ng Rule 57 ng Rules of Court at sa mga naunang desisyon ng Korte Suprema tungkol sa pandaraya.

Ang desisyong ito ay nagpapatibay sa prinsipyo na ang hindi pagbabayad ng utang ay hindi sapat na batayan para sa pandaraya. Kailangan ng mas malinaw na ebidensya upang pahintulutan ang paggamit ng Writ of Preliminary Attachment. Ito ay nagbibigay ng proteksyon sa mga indibidwal at negosyo laban sa walang basehang mga pag-aakusa.

For inquiries regarding the application of this ruling to specific circumstances, please contact ASG Law through contact or via email at frontdesk@asglawpartners.com.

Disclaimer: This analysis is provided for informational purposes only and does not constitute legal advice. For specific legal guidance tailored to your situation, please consult with a qualified attorney.
Source: DUMARAN vs. LLAMEDO, G.R No. 217583, August 04, 2021